ေ၀လင္း
၂၉ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၁၀
နအဖ တပ္မေတာ္ (ေလ)
စကတည္းက ေတာ္ေတာ္ႀကီးလြဲသြားခဲ့တဲ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္တြင္း ကိစၥေလးတခုအေၾကာင္းပါ။ သူမ်ားကို မခံခ်င္လို႔ ထသတ္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ကေအာက္ကပဲဆုိတဲ့ အျဖစ္မ်ဳိးနဲ႔ႀကံဳၿပီး နအဖတို႔ ႏွစ္ထပ္ကြမ္း အရွက္ရသြားခဲ့ပံုေတြပါ။ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ျပႆနာမွာ ထို္င္းဘက္က အေမရိကန္လုပ္ F 16 တိုက္ေလယာဥ္ေတြနဲ႔ ျမန္မာ့နယ္နိမိတ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ပ်ံသန္းၿခိမ္းေျခာက္တာကို နအဖတို႔ ခံခဲ့ရပါတယ္။
အဲဒီေနာက္ပိုင္း အင္အားေတာင့္တင္းတဲ့ ေခတ္မီတပ္မေတာ္ႀကီး တည္ေဆာက္ေရးဆုိၿပီး စစ္တပ္ေတြထဲမွာ နအဖတို႔ အရွက္ေျပေလသံေတြ ပစ္ခဲ့ၾကျပန္ပါတယ္။ F 16 ေလယာဥ္ေတြတင္ မဟုတ္ပါဘူး၊ ထုိင္းတပ္ေတြဘက္ကေန GPS စနစ္ကိုသုံးၿပီး ပစ္ခတ္လုိက္္တဲ့ အေျမာက္ဆန္ေတြေၾကာင့္ နအဖတို႔တင္မက တာခ်ီလိတ္ၿမိဳ႕ခံေတြေတာင္ ထိတ္လန္႔သြား ပါသတဲ့။ ဒီကစလို႔ ေခတ္မီတပ္မေတာ္ဆုိတဲ့ စကားလံုးေတြပဲ နအဖဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ေန႔စဥ္နဲ႔အမ်ွ ေတာက္ေလွ်ာက္ ရြတ္ဖတ္ေန ၾကပါေတာ့တယ္။ စစ္လက္နက္ေခတ္မီေရးကိစၥမွာ နအဖတို႔အေနနဲ႔ ဘယ္လုိမ်ား ဆက္စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ၾကသလဲဆုိတဲ့ အေၾကာင္းေတြကို ထပ္မိတ္ဆက္ေပးခ်င္ပါေသးတယ္္။
မူးတင္းပဲတင္း ျငင္းမေနနဲ႔ အလကားရ ျမန္မာ့ေလတပ္မေတာ္
ျမန္မာ့ေလတပ္မေတာ္ကို ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ (၁၆) ရက္ေန႔မွာ စတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့ပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ေနာက္ထပ္ (၁) ႏွစ္နီးပါး အဂၤလိပ္တို႔ပဲ ျမန္မာ့ေလတပ္မေတာ္ကို ဆက္ၿပီး ကြပ္ကဲ၊ ေထာက္ပံ့၊ ေလ့က်င့္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒုတိယကမာၻစစ္ လက္က်န္ အဂၤလိပ္၊ အေမရိကန္လုပ္ ေလယာဥ္ေတြနဲ႔ အျခားႏုိင္ငံတခ်ဳိ႕က ၀ယ္ယူထားတဲ့ ေလယာဥ္အခ်ဳိ႕ပဲ ေလတပ္မွာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ တုိက္ဂါးေမာက္ (tiger moths)၊ စပစ္ဖိုင္းယား (spit fires) နဲ႔ ေအာ္တာ (otter)၊ ဒါကုိတာ (dakota) စတဲ့ ကမာၻစစ္သံုးေလယာဥ္ေပါင္း (၆၃) စီးနဲ႔ ဗမာ့ေလတပ္မေတာ္ကို စဖြင့္ခဲ့တာပါ။ စြမ္းရည္က်ေနတဲ့ ေလယာဥ္ေတြျဖစ္တာမုိ႔လည္း ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ တႏွစ္ထဲမွာ ေလယာဥ္ပ်က္က်မႈ (၂၄) ႀကိမ္ ျဖစ္ပြားခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ေရာက္ေတာ့ ျမန္မာေလတပ္မွာ အရာရွိ (၂၃၂) ဦး၊ အျခားအဆင့္ (၅,၆၇၇) ဦးအထိ အင္အားတုိးလာခဲ့ပါတယ္။
မူလ မဂၤလာဒံု (ပင္မတုိက္ခိုက္ေရး) ေလတပ္စခန္းနဲ႔ မိတၳီလာ (ေထာက္ပို႔) ေလတပ္စခန္းတို႔အျပင္ ေနာက္ထပ္ ေလယာဥ္အုပ္၊ ေရဒါအုပ္ေတြကို ဆက္တုိးခ်ဲ႕ခဲ့သလို အရာရွိ (၂၆) ဦးနဲ႔ စစ္သည္ (၇၅၀) ဦးပါ ေလထီးတပ္လို႔ေခၚတဲ့ ေလေၾကာင္းခ်ီတပ္ တခုကိုလည္း မဆလတို႔ေခတ္မွာ တိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႔စည္းႏိုင္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ၁၉၈၄ နဲ႔ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္ေတြမွာ မူးယစ္ေဆး၀ါးတုိက္ဖ်က္ေရး ကိစၥအတြက္ ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲက် ရဟတ္ယာဥ္ စုစုေပါင္း (၂၁) စီးကို အေမရိကန္ဆီက အလကားရၿပီး တပ္မေတာ္ေလရဲ႕ ျပည္တြင္းေသာင္းက်န္းသူ စစ္ဆင္ေရးကိစၥေတြမွာ အသံုးျပဳခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ တေလွ်ာက္လံုး အလကားရတဲ့ စစ္လက္နက္ေတြနဲ႔ ေခတ္မီေအာင္ ျမန္မာ့ေလတပ္မေတာ္ကို မဆလအစုိးရတို႔ တည္ေဆာက္ခဲ့ပါတယ္လို႔ ေျပာရမွာပါ။
ဗ႐ုတ္သုတ္ခထဲ တ႐ုတ္ပဲ ကယ္ေပလို႔
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြေၾကာင့္ ျမန္မာစစ္အစိုးရကို ႏိုင္ငံတကာက ၀ုိင္း၀န္းပိတ္ဆို႔ခဲ့ပါတယ္။ ဒီပိတ္ဆို႔မႈေတြထဲမွာ စစ္လက္နက္၀ယ္ယူခြင့္ေတြအျပင္ ေလယာဥ္နဲ႔ ရဟတ္ယာဥ္ အင္ဂ်င္ပစၥတင္ေတြမွာသံုးတဲ့ ေအဗီဂက္ (avgas) ေတြပါ ၀ယ္မရတာေၾကာင့္ အရင္မဆလေခတ္က တစီးစ ႏွစ္စီးစ ဟန္ျပအျဖစ္ ၀ယ္ထားတဲ့ အေနာက္ႏုိင္ငံလုပ္ ေလယာဥ္ေတြ ပ်ံတက္ဖို႔ မျဖစ္နုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ဘဲလ္ (bells)၊ ေအာ္တာ (otters)၊ ခ်က္္ေမာက္ အမ်ဳိးစားေလယာဥ္ေတြကို ကေနဒါ၊ ၾသစေၾတးလ်နဲ႔ အေမရိကန္ႏုိင္ငံသား ပုဂၢလိကေလယာဥ္ေမာင္းသမားေတြဆီကို ေလွ်ာ့ေစ်းနဲ႔ ျပန္ေရာင္းပစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ၁၉၇၅ ကေန ၁၉၈၈ ခုႏွစ္အထိ အီတလီ၊ ဆြစ္ဇာလန္၊ ယူဂုိစလပ္လုပ္ ေလယာဥ္ (၅၇) စီးဟာ ဆက္အလုပ္မျဖစ္ႏိုင္တဲ့အေျခကို ဆုိက္သြားပါတယ္။ မပ်ံံႏိုင္တဲ့ အေနာက္အုပ္စု ေလယာဥ္ေတြေနရာမွာ တ႐ုတ္၊ ႐ုရွႏုိင္ငံလုပ္ ေလယာဥ္ေတြနဲ႔ အစားထုိးဖို႔ နအဖတို႔ထပ္ၿပီး စဥ္းစားလာရပါေတာ့တယ္။
အာရွေဒသတြင္း ဒုတိယစစ္အင္အားအႀကီးဆံုး တပ္မေတာ္တခုျဖစ္ေအာင္ တည္ေဆာက္ရာမွာ ၾကည္းတပ္၊ ေရတပ္တို႔လို ေခတ္မီေလတပ္ႀကီးျဖစ္လာေအာင္ ေနာက္ဆံုးေပၚေလယာဥ္ေတြ အမ်ားႀကီးလုိပါတယ္။ အရင္ မဆလေခတ္တုန္းက ေလတပ္မွာ ေလယာဥ္နဲ႔ ရဟတ္ယာဥ္ေပါင္း (၁၃၁) စီး ရွိရာကေန ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ကေန ၂၀၀၆ ခုႏွစ္အတြင္း ေနာက္ထပ္ အစီး (၁၀၀) တုိးၿပီး စုစုေပါင္း အစီး (၂၃၁) ရွိလာပါၿပီ။ ျမန္မာ့အိမ္နီးခ်င္း ထုိင္းႏို္င္ငံက ေလယာဥ္ေပါင္း (၃၁၅) စီး၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္က (၂၀၀) စီးစီ အသီးသီးရွိၾကေပမယ့္ အဆင့္ျမင့္ေလယာဥ္ေတြ အမ်ားစုျဖစ္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ ပိတ္ဆို႔ခံထားရတာေႀကာင့္ စစ္လက္နက္၀ယ္ယူေရးမွာ ‘တရားအားထုတ္ တ႐ုတ္အားထား’ ဆိုသလုိ နအဖအစိုးရအဖို႔ တ႐ုတ္ကလြဲရင္ ဘယ္ကမွ အားကိုးရာ မရခဲ့ပါဘူး။ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္တုန္းက အေမရိကန္ေဒၚလာ (၂) ဘီလီယံဖုိး တ႐ုတ္လုပ္ ေလယာဥ္ေတြ နအဖတို႔ ၀ယ္ယူခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ တ႐ုုတ္ဘက္က မွာယူတဲ့ စစ္လက္နက္ပစၥည္းေတြနဲ႔အတူ ႐ုရွလုပ္ MiG 21 ေလယာဥ္ကိုတုၿပီး တည္ထြင္ထားတဲ့ တ႐ုတ္လုပ္ J အမ်ဳိးစား တုိက္ေလယာဥ္ (၁၂) စီးကို ၀ယ္ယူခဲဲ့ေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ႏုိင္ငံစံုကေန ၀ယ္ထားတဲ့ စုစုေပါင္းေလယာဥ္ (၂၃၁) စီးအနက္ ထက္၀က္နီးပါးပမာဏရွိတဲ့ တ႐ုတ္ေလယာဥ္ (၁၂၀) စီး ယေန႔ျမန္မာ့ေလတပ္မွာ ရွိေနပါၿပီ။
အမ်ဳိးအစားအားျဖင့္ ...
ခ်င္ဒူး (Chengdu) F 7 (၆၀) စီး
ရွင္ယန္း (Shenyang) J (၆) စီး
နန္ခ်န္ (Nanchang) Q 5 (၃၆) စီး
ရွန္စီ (Shaanxi) Y 8 D 2 (၆) စီး
ဟုန္ဒူး (Hongdu) K 8 (၁၂) စီး
… ေပါင္း (၁၂၀) စီး ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာအစိုးရ၀ယ္ယူခဲ့သမွ် စစ္လက္နက္ပစၥည္းအားလံုးရဲ႕ (၉၀) ရာခုိင္ႏႈန္းဟာ တ႐ုတ္ဆီကပါပဲ။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ နအဖ တက္လာကတည္းက အေမရိကန္ေဒၚလာ (၁.၂) ဘီလီယံဖိုး လက္နက္ေတြကို တ႐ုတ္က ေထာက္ပံ့ေပးခဲ့ၿပီး ၁၉၉၀ ေနာက္ပိုင္း အလတ္စားနဲ႔ အေပါ့စားတင့္ကား အစီး (၂၀၀)၊ သံခ်ပ္ကာယာဥ္ (၂၅၀)၊ ဒံုးပစ္စနစ္မ်ားနဲ႔ အေျမာက္ႀကီး၊ ေလယာဥ္ပစ္ အေျမာက္ေတြ၊ ေျမျပင္ေ၀ဟင္ပစ္ဒံုးေတြ၊ ကင္းလွည့္ေရယာဥ္ေတြ၊ ဒံုးက်ည္တပ္ အျမန္တုိက္ေရယာဥ္ေတြ၊ ကင္းလွည့္တုိက္ေရယာဥ္ … စတာေတြအျပင္ တ႐ုတ္ဘက္က သင္တန္းဆရာေတြပါ ကူညီေပးခဲ့ပါတယ္။
ဒုတိယအသုတ္ ေဒၚလာသန္း (၄၀၀) ဖုိးရွိ လက္နက္ေတြကို ေရာင္းခ်ေပးရာမွာ ေရတပ္ကင္းလွည့္္သေဘၤာေတြ၊ အေျမာက္တင္သေဘၤာနဲ႔ ရဟတ္ယာဥ္မ်ားစြာ ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ အင္အား (၄) သိန္းကေန (၅) သိန္းရွိတဲ့ ဒီကေန႔အေျခအေနထိ အင္အားေတာင့္တင္းလာေအာင္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကို အဓိက ကူညီပံ့ပိုးေပးခဲ့တာ တ႐ုတ္္ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ေနရာအႏွ႔ံမွာ လူသံုးတ႐ုတ္ကုန္ပစၥည္းေတြတင္သာမက ျမန္မာစစ္တပ္ထဲ ရွိရွိသမွ် စစ္လက္နက္ပစၥည္းတုိ္င္းဟာ တ႐ုတ္ျဖစ္္ေတြ အမ်ားစုပါ။ ၀ယ္ယူၿပီး တရက္အတြင္းမွာ ကံမေကာင္းရင္ အစုတ္ျဖစ္သြားတတ္တဲ့ တ႐ုတ္စက္ေတြရဲ႕ သေဘာအတုိင္း နအဖတပ္ထဲက စစ္လက္နက္ပစၥည္းေတြအားလံုး ဘာတခုမွ ေရရွည္အာမခံခ်က္မရွိၾကပါဘူး။ အခုေရာင္းထားတဲ့ တ႐ုတ္လုပ္ေလယာဥ္ေတြအားလံုး ႐ုရွေလယာဥ္ဒီဇိုင္းကို တုပထားၿပီး ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ထုတ္ ေမာ္ဒယ္ေတြသာ အမ်ားစုပါ။
ဒါေၾကာင့္ ၂၀၀၇ ဒီဇင္ဘာ (၁၈) ရက္ေန႔က ပ်က္က်ခဲ့တဲ့ တ႐ုတ္လုပ္ နန္ခ်န္ Q 5 တစီးဟာ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္မွာ ၀ယ္ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး အဲဒီ၀ယ္ခဲ့တဲ့ ေလယာဥ္အားလံုးကုိ (၅) ႏွစ္သက္တမ္း အာမခံခ်က္ပဲ တ႐ုတ္ကုမၸဏီေတြက ေပးထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တ႐ုတ္လုပ္ေလယာဥ္ေတြ စီးဖို႔ကို ေလသူရဲတုိင္း ထိတ္လန္႔ေနၾကတဲ့အျဖစ္ ေရာက္ေနရပါၿပီ။ ေလတပ္ထဲက သက္သာဆုိင္ေတြမွာ စစ္ဆင္ေရးရွိရင္ ဖေယာင္းတုိင္ေတြ သိပ္ၿပီးေရာင္းေကာင္းၾကပါတယ္။ ေလယာဥ္ပ်က္မက်ေအာင္ ေလယာဥ္မႉးေတြ ဆုေတာင္းဖို႔ပါတဲ့။
တပ္မေတာ္တရပ္ကို အေျခခံကစၿပီး ေခတ္မီေအာင္ မတည္ေဆာက္ဘဲ ေပါေခ်ာင္ေကာင္း ဟန္ေရးျပေကာင္းေလာက္႐ံု အဆင့္သာရွိတဲ့ တပတ္ရစ္ စစ္လက္နက္ေတြကို ၀ယ္ယူတပ္ဆင္ခဲ့တာေႀကာင့္ အလြဲလြဲအမွားမွားေတြျဖစ္ၿပီး နအဖတို႔ ေခတ္ေနာက္က် က်န္ရစ္ခဲ့ပံုကို ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ ထုိင္းနယ္စပ္ျဖစ္ရပ္ေတြက မီးေမာင္းထုိးျပခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္အေရးၿပီးတဲ့ေနာက္ အေရးေပၚအျဖစ္ ႐ုရွလုပ္ MIG 29 ေလယာဥ္ (၁၂) စီးနဲ႔အတူ အေမရိကန္္ F 16 တိုက္ေလယာဥ္ကို တုပထားတဲ့ တ႐ုတ္လုပ္ေလယာဥ္ေတြကို နအဖတို႔ ၀ယ္ယူခဲ့ပါတယ္။
အခုလည္း ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ (ေလ) က တ႐ုတ္ျပည္လုပ္ J အမ်ဳိးစား ရွင္ယန္း တုိက္ေလယာဥ္တစင္း ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ (၃) ရက္ေန႔မွာ ေမွာ္ဘီေလတပ္စခန္းကေန ပ်ံသန္းေလ့က်င့္စဥ္ ႀကံခင္းၿမဳိ႕အနီး ပ်က္က်သြားျပန္ပါတယ္။ ၀ နယ္စပ္မွာ စစ္ပြဲေတြျဖစ္လာခဲ့ရင္ အသင့္ရွိေနေအာင္ အမွတ္စဥ္ (၁၃) ဦးေျမာက္ ေလခ်ဳပ္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမတ္ဟိန္း အမိန္႔အရ အခုလုိ ပ်ံသန္းခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ကေန ၂၀၀၇ ခုႏွစ္အထိ ေလယာဥ္ပ်က္က်မႈ ေပါင္း (၉) ႀကိမ္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ပ်မ္းမွ် တႏွစ္ကို တစင္းေလာက္ ပ်က္က်ေနတယ္လို႔ ဆုိရမွာပါ။ ေလယာဥ္ေတြက အဆင့္နိမ့္သလုိ ေလသူရဲေတြခမ်ာလည္း ကြၽမ္းက်င္မႈ နည္းၾကပါတယ္။ လုိအပ္သလုိ အၿမဲတမ္း ေလ့က်င့္ပ်ံသန္းႏုိင္ခြင့္လည္း ေလယာဥ္မႉးေတြ မရၾကပါဘူး။
သင္တန္းဆင္း ရဟတ္ယာဥ္မႉးေကာင္းတေယာက္အဆင့္ေရာက္ေအာင္ ပ်ံသန္းေလ့က်င့္ခ်ိန္ နာရီ (၅၀) ေလာက္သာ ခြင့္ျပဳေပးထားပါတယ္။ က်န္အခ်ိန္ေတြမွာလည္း ေနျပည္ေတာ္က အမိန္႔ေပးလာမွ ေလယာဥ္ေပၚတက္ ေလ့က်င့္ပ်ံသန္းခြင့္ ရွိၾကပါတယ္။ ေလ့က်င့္ပံ်သန္းစဥ္ စစ္လက္နက္၊ ဗံုးသီး၊ ေျမျပင္ေ၀ဟင္ပစ္ဒံုးေတြကို တပ္ဆင္ေမာင္းႏွင္ခြင့္ လံုး၀မရွိ္ဘူးလို႔ သိရပါတယ္။ တဘက္ကလည္း ေလယာဥ္တခါပ်ံတက္ရင္ တနာရီမွာ ေလယာဥ္ဆီ PC 7 အတြက္ (၃၄) ဂါလန္၊ Mi2 ရဟတ္ယာဥ္အတြက္ဆုိ (၆၈) ဂါလန္၊ A 5 ေလယာဥ္မ်ားအတြက္ (၆၂) ဂါလန္ေလာက္စီ ကုန္ပါတယ္။ ေလယာဥ္ဆီ အလြန္္ကုန္က်တာေၾကာင့္မို႔လည္း ေလယာဥ္ေတြကို အၿမဲတမ္း ပ်ံတက္ေလ့က်င့္ေပးမေနႏိုင္ပါဘူး။ ေျမျပင္မွာ စက္ႏႈိးစမ္းသပ္႐ံုေလးနဲ႔ကို တစီးကို ေလယာဥ္ဆီ ေန႔စဥ္ (၁၀) ဂါလန္ေက်ာ္ ကုန္က်ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္္ ေျမေပၚမွာပဲ (၁၀) မိနစ္ေလာက္ စက္ကိုပူေအာင္ စက္ႏိႈးၿပီး ေျမျပင္စမ္းသပ္ပ်ံသန္းျခင္းေတြကိုသာ ေန႔တိုင္းေန႔တိုင္း လုပ္ေနၾကရပါတယ္။
မပ်ံဘဲ အပ်ံစာရင္းျပၿပီး ေလယာဥ္ဆီထုတ္ေရာင္းစားတဲ့ ျဖစ္ရပ္မ်ဳိးေတြကလည္း ေလတပ္စခန္းတိုင္းမွာ တပံုႀကီးပါ။ ပစၥည္းေတြက ေခတ္မမီ၊ စစ္သည္ေတြက စား၀တ္ေနေရးမေျပလည္ေတာ့ ဆီခိုးေရာင္းစား အက်င့္ပ်က္ၾက၊ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္း ေလ့က်င့္ဖို႔ ေနေနသာသာ ေလယာဥ္ဆီဖိုးနဲ႔ ေလ့က်င့္ပ်ံသန္းစရိတ္ကိုေတာင္ တပ္မေတာ္ေလမွာ လံုေလာက္ေအာင္ ခ်ထားမေပးပါဘူး။ ျမန္မာ့ေ၀ဟင္ကို စိုးမုိးမယ့္ တပ္မေတာ္ေလ ေလယာဥ္ေတြ ေျမေပၚမွာ ေန႔တုိင္း အပ်ံက်င့္ေပးေနရတယ္လို႔ ေလတပ္ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းေရးအုပ္က စစ္သည္ေတြကိုယ္တုိင္ ေျပာစမွတ္တြင္ေနေလေတာ့ မခက္္ပါလား၊၊
လြဲတာကေတာ့ အေတာ့္ကို လြဲေနၾကတာပါ။ ေလယာဥ္ကို စက္ႏိႈးၿပီး ႏြားလွည္းလို ေျမျပင္မွာ ပ်ံခုိင္းေနတဲ့ တပ္မေတာ္ကို ဒါမွ ျမန္မာ့ေခတ္မီတပ္မေတာ္ စစ္စစ္ပါလို႔ ျပန္ျပင္ၿပီး ေခၚရေတာ့မလိုပါပဲ။ စစ္ဆင္ေရးရွိလို႔ ပ်ံၾကရၿပီဆိုရင္လည္း ဘုရားတၿပီး ေလယာဥ္ေတြ ေမာင္းေနၾကရတဲ့အျဖစ္မ်ဳိး။ တႏွစ္တေယာက္ ကံဆုိးသူေမာင္ရွင္စာရင္းထဲ ပါသြားတဲ့ အျဖစ္ဆိုးနဲ႔ တပ္မေတာ္ေလက အရာရွိေတြ ရင္ဆုိင္ေနရပါတယ္။ ။
source by : http://www.khitpyaing.org
၂၉ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၁၀
နအဖ တပ္မေတာ္ (ေလ)
စကတည္းက ေတာ္ေတာ္ႀကီးလြဲသြားခဲ့တဲ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္တြင္း ကိစၥေလးတခုအေၾကာင္းပါ။ သူမ်ားကို မခံခ်င္လို႔ ထသတ္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ကေအာက္ကပဲဆုိတဲ့ အျဖစ္မ်ဳိးနဲ႔ႀကံဳၿပီး နအဖတို႔ ႏွစ္ထပ္ကြမ္း အရွက္ရသြားခဲ့ပံုေတြပါ။ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ျပႆနာမွာ ထို္င္းဘက္က အေမရိကန္လုပ္ F 16 တိုက္ေလယာဥ္ေတြနဲ႔ ျမန္မာ့နယ္နိမိတ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ပ်ံသန္းၿခိမ္းေျခာက္တာကို နအဖတို႔ ခံခဲ့ရပါတယ္။
အဲဒီေနာက္ပိုင္း အင္အားေတာင့္တင္းတဲ့ ေခတ္မီတပ္မေတာ္ႀကီး တည္ေဆာက္ေရးဆုိၿပီး စစ္တပ္ေတြထဲမွာ နအဖတို႔ အရွက္ေျပေလသံေတြ ပစ္ခဲ့ၾကျပန္ပါတယ္။ F 16 ေလယာဥ္ေတြတင္ မဟုတ္ပါဘူး၊ ထုိင္းတပ္ေတြဘက္ကေန GPS စနစ္ကိုသုံးၿပီး ပစ္ခတ္လုိက္္တဲ့ အေျမာက္ဆန္ေတြေၾကာင့္ နအဖတို႔တင္မက တာခ်ီလိတ္ၿမိဳ႕ခံေတြေတာင္ ထိတ္လန္႔သြား ပါသတဲ့။ ဒီကစလို႔ ေခတ္မီတပ္မေတာ္ဆုိတဲ့ စကားလံုးေတြပဲ နအဖဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ေန႔စဥ္နဲ႔အမ်ွ ေတာက္ေလွ်ာက္ ရြတ္ဖတ္ေန ၾကပါေတာ့တယ္။ စစ္လက္နက္ေခတ္မီေရးကိစၥမွာ နအဖတို႔အေနနဲ႔ ဘယ္လုိမ်ား ဆက္စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ၾကသလဲဆုိတဲ့ အေၾကာင္းေတြကို ထပ္မိတ္ဆက္ေပးခ်င္ပါေသးတယ္္။
မူးတင္းပဲတင္း ျငင္းမေနနဲ႔ အလကားရ ျမန္မာ့ေလတပ္မေတာ္
ျမန္မာ့ေလတပ္မေတာ္ကို ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ (၁၆) ရက္ေန႔မွာ စတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့ပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ေနာက္ထပ္ (၁) ႏွစ္နီးပါး အဂၤလိပ္တို႔ပဲ ျမန္မာ့ေလတပ္မေတာ္ကို ဆက္ၿပီး ကြပ္ကဲ၊ ေထာက္ပံ့၊ ေလ့က်င့္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒုတိယကမာၻစစ္ လက္က်န္ အဂၤလိပ္၊ အေမရိကန္လုပ္ ေလယာဥ္ေတြနဲ႔ အျခားႏုိင္ငံတခ်ဳိ႕က ၀ယ္ယူထားတဲ့ ေလယာဥ္အခ်ဳိ႕ပဲ ေလတပ္မွာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ တုိက္ဂါးေမာက္ (tiger moths)၊ စပစ္ဖိုင္းယား (spit fires) နဲ႔ ေအာ္တာ (otter)၊ ဒါကုိတာ (dakota) စတဲ့ ကမာၻစစ္သံုးေလယာဥ္ေပါင္း (၆၃) စီးနဲ႔ ဗမာ့ေလတပ္မေတာ္ကို စဖြင့္ခဲ့တာပါ။ စြမ္းရည္က်ေနတဲ့ ေလယာဥ္ေတြျဖစ္တာမုိ႔လည္း ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ တႏွစ္ထဲမွာ ေလယာဥ္ပ်က္က်မႈ (၂၄) ႀကိမ္ ျဖစ္ပြားခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ေရာက္ေတာ့ ျမန္မာေလတပ္မွာ အရာရွိ (၂၃၂) ဦး၊ အျခားအဆင့္ (၅,၆၇၇) ဦးအထိ အင္အားတုိးလာခဲ့ပါတယ္။
မူလ မဂၤလာဒံု (ပင္မတုိက္ခိုက္ေရး) ေလတပ္စခန္းနဲ႔ မိတၳီလာ (ေထာက္ပို႔) ေလတပ္စခန္းတို႔အျပင္ ေနာက္ထပ္ ေလယာဥ္အုပ္၊ ေရဒါအုပ္ေတြကို ဆက္တုိးခ်ဲ႕ခဲ့သလို အရာရွိ (၂၆) ဦးနဲ႔ စစ္သည္ (၇၅၀) ဦးပါ ေလထီးတပ္လို႔ေခၚတဲ့ ေလေၾကာင္းခ်ီတပ္ တခုကိုလည္း မဆလတို႔ေခတ္မွာ တိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႔စည္းႏိုင္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ၁၉၈၄ နဲ႔ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္ေတြမွာ မူးယစ္ေဆး၀ါးတုိက္ဖ်က္ေရး ကိစၥအတြက္ ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲက် ရဟတ္ယာဥ္ စုစုေပါင္း (၂၁) စီးကို အေမရိကန္ဆီက အလကားရၿပီး တပ္မေတာ္ေလရဲ႕ ျပည္တြင္းေသာင္းက်န္းသူ စစ္ဆင္ေရးကိစၥေတြမွာ အသံုးျပဳခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ တေလွ်ာက္လံုး အလကားရတဲ့ စစ္လက္နက္ေတြနဲ႔ ေခတ္မီေအာင္ ျမန္မာ့ေလတပ္မေတာ္ကို မဆလအစုိးရတို႔ တည္ေဆာက္ခဲ့ပါတယ္လို႔ ေျပာရမွာပါ။
ဗ႐ုတ္သုတ္ခထဲ တ႐ုတ္ပဲ ကယ္ေပလို႔
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြေၾကာင့္ ျမန္မာစစ္အစိုးရကို ႏိုင္ငံတကာက ၀ုိင္း၀န္းပိတ္ဆို႔ခဲ့ပါတယ္။ ဒီပိတ္ဆို႔မႈေတြထဲမွာ စစ္လက္နက္၀ယ္ယူခြင့္ေတြအျပင္ ေလယာဥ္နဲ႔ ရဟတ္ယာဥ္ အင္ဂ်င္ပစၥတင္ေတြမွာသံုးတဲ့ ေအဗီဂက္ (avgas) ေတြပါ ၀ယ္မရတာေၾကာင့္ အရင္မဆလေခတ္က တစီးစ ႏွစ္စီးစ ဟန္ျပအျဖစ္ ၀ယ္ထားတဲ့ အေနာက္ႏုိင္ငံလုပ္ ေလယာဥ္ေတြ ပ်ံတက္ဖို႔ မျဖစ္နုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ဘဲလ္ (bells)၊ ေအာ္တာ (otters)၊ ခ်က္္ေမာက္ အမ်ဳိးစားေလယာဥ္ေတြကို ကေနဒါ၊ ၾသစေၾတးလ်နဲ႔ အေမရိကန္ႏုိင္ငံသား ပုဂၢလိကေလယာဥ္ေမာင္းသမားေတြဆီကို ေလွ်ာ့ေစ်းနဲ႔ ျပန္ေရာင္းပစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ၁၉၇၅ ကေန ၁၉၈၈ ခုႏွစ္အထိ အီတလီ၊ ဆြစ္ဇာလန္၊ ယူဂုိစလပ္လုပ္ ေလယာဥ္ (၅၇) စီးဟာ ဆက္အလုပ္မျဖစ္ႏိုင္တဲ့အေျခကို ဆုိက္သြားပါတယ္။ မပ်ံံႏိုင္တဲ့ အေနာက္အုပ္စု ေလယာဥ္ေတြေနရာမွာ တ႐ုတ္၊ ႐ုရွႏုိင္ငံလုပ္ ေလယာဥ္ေတြနဲ႔ အစားထုိးဖို႔ နအဖတို႔ထပ္ၿပီး စဥ္းစားလာရပါေတာ့တယ္။
အာရွေဒသတြင္း ဒုတိယစစ္အင္အားအႀကီးဆံုး တပ္မေတာ္တခုျဖစ္ေအာင္ တည္ေဆာက္ရာမွာ ၾကည္းတပ္၊ ေရတပ္တို႔လို ေခတ္မီေလတပ္ႀကီးျဖစ္လာေအာင္ ေနာက္ဆံုးေပၚေလယာဥ္ေတြ အမ်ားႀကီးလုိပါတယ္။ အရင္ မဆလေခတ္တုန္းက ေလတပ္မွာ ေလယာဥ္နဲ႔ ရဟတ္ယာဥ္ေပါင္း (၁၃၁) စီး ရွိရာကေန ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ကေန ၂၀၀၆ ခုႏွစ္အတြင္း ေနာက္ထပ္ အစီး (၁၀၀) တုိးၿပီး စုစုေပါင္း အစီး (၂၃၁) ရွိလာပါၿပီ။ ျမန္မာ့အိမ္နီးခ်င္း ထုိင္းႏို္င္ငံက ေလယာဥ္ေပါင္း (၃၁၅) စီး၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္က (၂၀၀) စီးစီ အသီးသီးရွိၾကေပမယ့္ အဆင့္ျမင့္ေလယာဥ္ေတြ အမ်ားစုျဖစ္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ ပိတ္ဆို႔ခံထားရတာေႀကာင့္ စစ္လက္နက္၀ယ္ယူေရးမွာ ‘တရားအားထုတ္ တ႐ုတ္အားထား’ ဆိုသလုိ နအဖအစိုးရအဖို႔ တ႐ုတ္ကလြဲရင္ ဘယ္ကမွ အားကိုးရာ မရခဲ့ပါဘူး။ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္တုန္းက အေမရိကန္ေဒၚလာ (၂) ဘီလီယံဖုိး တ႐ုတ္လုပ္ ေလယာဥ္ေတြ နအဖတို႔ ၀ယ္ယူခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ တ႐ုုတ္ဘက္က မွာယူတဲ့ စစ္လက္နက္ပစၥည္းေတြနဲ႔အတူ ႐ုရွလုပ္ MiG 21 ေလယာဥ္ကိုတုၿပီး တည္ထြင္ထားတဲ့ တ႐ုတ္လုပ္ J အမ်ဳိးစား တုိက္ေလယာဥ္ (၁၂) စီးကို ၀ယ္ယူခဲဲ့ေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ႏုိင္ငံစံုကေန ၀ယ္ထားတဲ့ စုစုေပါင္းေလယာဥ္ (၂၃၁) စီးအနက္ ထက္၀က္နီးပါးပမာဏရွိတဲ့ တ႐ုတ္ေလယာဥ္ (၁၂၀) စီး ယေန႔ျမန္မာ့ေလတပ္မွာ ရွိေနပါၿပီ။
အမ်ဳိးအစားအားျဖင့္ ...
ခ်င္ဒူး (Chengdu) F 7 (၆၀) စီး
ရွင္ယန္း (Shenyang) J (၆) စီး
နန္ခ်န္ (Nanchang) Q 5 (၃၆) စီး
ရွန္စီ (Shaanxi) Y 8 D 2 (၆) စီး
ဟုန္ဒူး (Hongdu) K 8 (၁၂) စီး
… ေပါင္း (၁၂၀) စီး ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာအစိုးရ၀ယ္ယူခဲ့သမွ် စစ္လက္နက္ပစၥည္းအားလံုးရဲ႕ (၉၀) ရာခုိင္ႏႈန္းဟာ တ႐ုတ္ဆီကပါပဲ။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ နအဖ တက္လာကတည္းက အေမရိကန္ေဒၚလာ (၁.၂) ဘီလီယံဖိုး လက္နက္ေတြကို တ႐ုတ္က ေထာက္ပံ့ေပးခဲ့ၿပီး ၁၉၉၀ ေနာက္ပိုင္း အလတ္စားနဲ႔ အေပါ့စားတင့္ကား အစီး (၂၀၀)၊ သံခ်ပ္ကာယာဥ္ (၂၅၀)၊ ဒံုးပစ္စနစ္မ်ားနဲ႔ အေျမာက္ႀကီး၊ ေလယာဥ္ပစ္ အေျမာက္ေတြ၊ ေျမျပင္ေ၀ဟင္ပစ္ဒံုးေတြ၊ ကင္းလွည့္ေရယာဥ္ေတြ၊ ဒံုးက်ည္တပ္ အျမန္တုိက္ေရယာဥ္ေတြ၊ ကင္းလွည့္တုိက္ေရယာဥ္ … စတာေတြအျပင္ တ႐ုတ္ဘက္က သင္တန္းဆရာေတြပါ ကူညီေပးခဲ့ပါတယ္။
ဒုတိယအသုတ္ ေဒၚလာသန္း (၄၀၀) ဖုိးရွိ လက္နက္ေတြကို ေရာင္းခ်ေပးရာမွာ ေရတပ္ကင္းလွည့္္သေဘၤာေတြ၊ အေျမာက္တင္သေဘၤာနဲ႔ ရဟတ္ယာဥ္မ်ားစြာ ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ အင္အား (၄) သိန္းကေန (၅) သိန္းရွိတဲ့ ဒီကေန႔အေျခအေနထိ အင္အားေတာင့္တင္းလာေအာင္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကို အဓိက ကူညီပံ့ပိုးေပးခဲ့တာ တ႐ုတ္္ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ေနရာအႏွ႔ံမွာ လူသံုးတ႐ုတ္ကုန္ပစၥည္းေတြတင္သာမက ျမန္မာစစ္တပ္ထဲ ရွိရွိသမွ် စစ္လက္နက္ပစၥည္းတုိ္င္းဟာ တ႐ုတ္ျဖစ္္ေတြ အမ်ားစုပါ။ ၀ယ္ယူၿပီး တရက္အတြင္းမွာ ကံမေကာင္းရင္ အစုတ္ျဖစ္သြားတတ္တဲ့ တ႐ုတ္စက္ေတြရဲ႕ သေဘာအတုိင္း နအဖတပ္ထဲက စစ္လက္နက္ပစၥည္းေတြအားလံုး ဘာတခုမွ ေရရွည္အာမခံခ်က္မရွိၾကပါဘူး။ အခုေရာင္းထားတဲ့ တ႐ုတ္လုပ္ေလယာဥ္ေတြအားလံုး ႐ုရွေလယာဥ္ဒီဇိုင္းကို တုပထားၿပီး ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ထုတ္ ေမာ္ဒယ္ေတြသာ အမ်ားစုပါ။
ဒါေၾကာင့္ ၂၀၀၇ ဒီဇင္ဘာ (၁၈) ရက္ေန႔က ပ်က္က်ခဲ့တဲ့ တ႐ုတ္လုပ္ နန္ခ်န္ Q 5 တစီးဟာ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္မွာ ၀ယ္ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး အဲဒီ၀ယ္ခဲ့တဲ့ ေလယာဥ္အားလံုးကုိ (၅) ႏွစ္သက္တမ္း အာမခံခ်က္ပဲ တ႐ုတ္ကုမၸဏီေတြက ေပးထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တ႐ုတ္လုပ္ေလယာဥ္ေတြ စီးဖို႔ကို ေလသူရဲတုိင္း ထိတ္လန္႔ေနၾကတဲ့အျဖစ္ ေရာက္ေနရပါၿပီ။ ေလတပ္ထဲက သက္သာဆုိင္ေတြမွာ စစ္ဆင္ေရးရွိရင္ ဖေယာင္းတုိင္ေတြ သိပ္ၿပီးေရာင္းေကာင္းၾကပါတယ္။ ေလယာဥ္ပ်က္မက်ေအာင္ ေလယာဥ္မႉးေတြ ဆုေတာင္းဖို႔ပါတဲ့။
တပ္မေတာ္တရပ္ကို အေျခခံကစၿပီး ေခတ္မီေအာင္ မတည္ေဆာက္ဘဲ ေပါေခ်ာင္ေကာင္း ဟန္ေရးျပေကာင္းေလာက္႐ံု အဆင့္သာရွိတဲ့ တပတ္ရစ္ စစ္လက္နက္ေတြကို ၀ယ္ယူတပ္ဆင္ခဲ့တာေႀကာင့္ အလြဲလြဲအမွားမွားေတြျဖစ္ၿပီး နအဖတို႔ ေခတ္ေနာက္က် က်န္ရစ္ခဲ့ပံုကို ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ ထုိင္းနယ္စပ္ျဖစ္ရပ္ေတြက မီးေမာင္းထုိးျပခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္အေရးၿပီးတဲ့ေနာက္ အေရးေပၚအျဖစ္ ႐ုရွလုပ္ MIG 29 ေလယာဥ္ (၁၂) စီးနဲ႔အတူ အေမရိကန္္ F 16 တိုက္ေလယာဥ္ကို တုပထားတဲ့ တ႐ုတ္လုပ္ေလယာဥ္ေတြကို နအဖတို႔ ၀ယ္ယူခဲ့ပါတယ္။
အခုလည္း ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ (ေလ) က တ႐ုတ္ျပည္လုပ္ J အမ်ဳိးစား ရွင္ယန္း တုိက္ေလယာဥ္တစင္း ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ (၃) ရက္ေန႔မွာ ေမွာ္ဘီေလတပ္စခန္းကေန ပ်ံသန္းေလ့က်င့္စဥ္ ႀကံခင္းၿမဳိ႕အနီး ပ်က္က်သြားျပန္ပါတယ္။ ၀ နယ္စပ္မွာ စစ္ပြဲေတြျဖစ္လာခဲ့ရင္ အသင့္ရွိေနေအာင္ အမွတ္စဥ္ (၁၃) ဦးေျမာက္ ေလခ်ဳပ္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမတ္ဟိန္း အမိန္႔အရ အခုလုိ ပ်ံသန္းခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ကေန ၂၀၀၇ ခုႏွစ္အထိ ေလယာဥ္ပ်က္က်မႈ ေပါင္း (၉) ႀကိမ္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ပ်မ္းမွ် တႏွစ္ကို တစင္းေလာက္ ပ်က္က်ေနတယ္လို႔ ဆုိရမွာပါ။ ေလယာဥ္ေတြက အဆင့္နိမ့္သလုိ ေလသူရဲေတြခမ်ာလည္း ကြၽမ္းက်င္မႈ နည္းၾကပါတယ္။ လုိအပ္သလုိ အၿမဲတမ္း ေလ့က်င့္ပ်ံသန္းႏုိင္ခြင့္လည္း ေလယာဥ္မႉးေတြ မရၾကပါဘူး။
သင္တန္းဆင္း ရဟတ္ယာဥ္မႉးေကာင္းတေယာက္အဆင့္ေရာက္ေအာင္ ပ်ံသန္းေလ့က်င့္ခ်ိန္ နာရီ (၅၀) ေလာက္သာ ခြင့္ျပဳေပးထားပါတယ္။ က်န္အခ်ိန္ေတြမွာလည္း ေနျပည္ေတာ္က အမိန္႔ေပးလာမွ ေလယာဥ္ေပၚတက္ ေလ့က်င့္ပ်ံသန္းခြင့္ ရွိၾကပါတယ္။ ေလ့က်င့္ပံ်သန္းစဥ္ စစ္လက္နက္၊ ဗံုးသီး၊ ေျမျပင္ေ၀ဟင္ပစ္ဒံုးေတြကို တပ္ဆင္ေမာင္းႏွင္ခြင့္ လံုး၀မရွိ္ဘူးလို႔ သိရပါတယ္။ တဘက္ကလည္း ေလယာဥ္တခါပ်ံတက္ရင္ တနာရီမွာ ေလယာဥ္ဆီ PC 7 အတြက္ (၃၄) ဂါလန္၊ Mi2 ရဟတ္ယာဥ္အတြက္ဆုိ (၆၈) ဂါလန္၊ A 5 ေလယာဥ္မ်ားအတြက္ (၆၂) ဂါလန္ေလာက္စီ ကုန္ပါတယ္။ ေလယာဥ္ဆီ အလြန္္ကုန္က်တာေၾကာင့္မို႔လည္း ေလယာဥ္ေတြကို အၿမဲတမ္း ပ်ံတက္ေလ့က်င့္ေပးမေနႏိုင္ပါဘူး။ ေျမျပင္မွာ စက္ႏႈိးစမ္းသပ္႐ံုေလးနဲ႔ကို တစီးကို ေလယာဥ္ဆီ ေန႔စဥ္ (၁၀) ဂါလန္ေက်ာ္ ကုန္က်ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္္ ေျမေပၚမွာပဲ (၁၀) မိနစ္ေလာက္ စက္ကိုပူေအာင္ စက္ႏိႈးၿပီး ေျမျပင္စမ္းသပ္ပ်ံသန္းျခင္းေတြကိုသာ ေန႔တိုင္းေန႔တိုင္း လုပ္ေနၾကရပါတယ္။
မပ်ံဘဲ အပ်ံစာရင္းျပၿပီး ေလယာဥ္ဆီထုတ္ေရာင္းစားတဲ့ ျဖစ္ရပ္မ်ဳိးေတြကလည္း ေလတပ္စခန္းတိုင္းမွာ တပံုႀကီးပါ။ ပစၥည္းေတြက ေခတ္မမီ၊ စစ္သည္ေတြက စား၀တ္ေနေရးမေျပလည္ေတာ့ ဆီခိုးေရာင္းစား အက်င့္ပ်က္ၾက၊ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္း ေလ့က်င့္ဖို႔ ေနေနသာသာ ေလယာဥ္ဆီဖိုးနဲ႔ ေလ့က်င့္ပ်ံသန္းစရိတ္ကိုေတာင္ တပ္မေတာ္ေလမွာ လံုေလာက္ေအာင္ ခ်ထားမေပးပါဘူး။ ျမန္မာ့ေ၀ဟင္ကို စိုးမုိးမယ့္ တပ္မေတာ္ေလ ေလယာဥ္ေတြ ေျမေပၚမွာ ေန႔တုိင္း အပ်ံက်င့္ေပးေနရတယ္လို႔ ေလတပ္ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းေရးအုပ္က စစ္သည္ေတြကိုယ္တုိင္ ေျပာစမွတ္တြင္ေနေလေတာ့ မခက္္ပါလား၊၊
လြဲတာကေတာ့ အေတာ့္ကို လြဲေနၾကတာပါ။ ေလယာဥ္ကို စက္ႏိႈးၿပီး ႏြားလွည္းလို ေျမျပင္မွာ ပ်ံခုိင္းေနတဲ့ တပ္မေတာ္ကို ဒါမွ ျမန္မာ့ေခတ္မီတပ္မေတာ္ စစ္စစ္ပါလို႔ ျပန္ျပင္ၿပီး ေခၚရေတာ့မလိုပါပဲ။ စစ္ဆင္ေရးရွိလို႔ ပ်ံၾကရၿပီဆိုရင္လည္း ဘုရားတၿပီး ေလယာဥ္ေတြ ေမာင္းေနၾကရတဲ့အျဖစ္မ်ဳိး။ တႏွစ္တေယာက္ ကံဆုိးသူေမာင္ရွင္စာရင္းထဲ ပါသြားတဲ့ အျဖစ္ဆိုးနဲ႔ တပ္မေတာ္ေလက အရာရွိေတြ ရင္ဆုိင္ေနရပါတယ္။ ။
source by : http://www.khitpyaing.org
