ေဆာင္းပါးရွင္ - ဗိုလ္ရဲထက္
ယေန႔လက္ရွိ ႏိုင္ငံေတာ္အၾကီးအကဲဟု ဆိုေနသည့္ စစ္အာဏာရွင္္တို႔၏ မွားယြင္းေသာ မူ၀ါဒတိ႔ုေၾကာင့္ တပ္မေတာ္ အတြင္း၌ပင္ ေၾကြလြင့္သြားရၿပီး ႏွေျမာဖြယ္ရာ ေကာင္းလွသည့္ တပ္မေတာ္သားမ်ားသည္ တိုင္းျပည္အတြက္ႏွင့္ တပ္မေတာ္ အတြက္ပါ လြန္စြာမွ နစ္နာေနပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ လက္လွမ္းမွီသေရြ႕ ေျပာရလွ်င္ ပထမဦးစြာ စစ္တကၠသိုလ္ တြင္ တရား၀င္အမိန္႔စာ မ၀င္ေသာ္လည္း (၀င္ရင္လည္း ၀င္ပါမည္) ထပ္တလဲလဲ ၾကားခဲ့ရသည့္ နည္းျပမ်ားမွ ဗိုလ္ေလာင္း မ်ားသို႔ ေျပာေနက် စကားတစ္ခြန္း ရွိပါသည္။
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွ အရာရွိမ်ား သြားေရာက္ သင္ၾကားေနေသာ ႐ုရွားႏိုင္ငံမွေက်ာင္းမ်ား အနက္ တခုအပါအ၀င္ ျဖစ္တဲ့ MEPHI ေက်ာင္း ျမင္ကြင္း
၎စကားမွာ “ M.Sc မပါရင္ တပ္ရင္းမွဴး မေပးဘူး၊ Ph.D မရရင္ တိုင္းမွဴး၊ တပ္မမွဴး မထြက္ဘူး” ဟု ျဖစ္ပါသည္။ ဤေျပာ စကား မွန္ေသာ္ရွိ၊ မွားေသာ္ရွိ အက်ဳိး၊ အျပစ္တို႔ကို ေအာက္ပါအတိုင္း သံုးသပ္ တင္္ျပလိုက္ရပါသည္ -
၁။ အက်ဳိး
(က) ဗိုလ္ေလာင္းမ်ား အေနျဖင့္ စာေပကို ပိုမိုႀကိဳးစားလိုစိတ္ ရွိလာၿပီး စာေပတတ္ေျမာက္သည့္ အေတြးအေခၚ ရင့္သန္ ေသာ အရာရွိမ်ား ေပၚထြက္လာျခင္း။ ၎ေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ႏွင့္ တပ္မေတာ္အတြက္ အက်ဳိးရွိပါသည္။
(ခ) စာေပ၏ သေဘာသဘာ၀အရ ေလ့လာရင္း ဆက္လက္ေလ့လာခ်င္ေသာ စိတ္ဆႏၵအရ အသိပညာ၊ ဗဟုသုတႏွင့္ အတတ္ပညာမ်ား တိုးပြါးေစၿပီး ႏွလံုးရည္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ အရာရွိ ေခါင္းေဆာင္ငယ္မ်ား တိုးပြါးလာေစႏိုင္ပါသည္။
၂။ အျပစ္
(က) အထက္ေဖာ္ၿပပါ စကားအရ မဟာဘြဲ႕ မရရင္ၿဖင့္ “ ငါ့ဘ၀ကေတာ့ တက္လမ္းမရွိေတာ့ဟု ထင္ကာ” ဘ၀ကို ေရစုန္ ေမ်ာလိုက္ၿပီး ဘယ္အရာကုိမွ ေလးေလးနက္နက္ မေတြးေတာ့့သည့္ အရာရွိမ်ား ရွိလာပါသည္။
(ခ) ဘ၀အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မရွိေတာ့ေသာ လုပ္ငန္းအေပၚ တာ၀န္ယူမႈ၊ သစၥာရွိမႈ မရွိေတာ့ေသာ အရာရွိမ်ား တိုးပြါး လာပါသည္။
(ဂ) ရာထူးမွ မရရင္ ရတာယူမယ္ဆိုၿပီး လမ္းလြဲသိ႔ု ေရာက္သြားေသာ ကိုယ္က်ိဳးရွာ အရာရွိမ်ား ရွိလာပါသည္။
(ဃ) ၾကိဳးစားလို႔လဲ ထူးေတာ့မွာမွ မဟုတ္တာ ဆိုသည့္ အသက္၂၀၊ ၂၁ ႏွစ္ ကတည္းက ဘ၀ဆံုးၿပီထင္ကာ မထူးဇာတ္ခင္း သည့္ အရာရွိမ်ားလည္း တိုးပြါးလာပါသည္။
(င) အထူးသျဖင့္ အရာရွိငယ္ အခ်င္းခ်င္းတြင္ စိတ္၀မ္းကြဲလာကာ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ စိတ္အခန္႔မသင့္လွ်င္ “ေအးေပါ့ကြာ မင္းက မာစတာပါတာကိုး” ၊ “မင္းက မာစတာေတာင္ မပါပဲနဲ႔” စသျဖင့္ ခနဲ႔စရာ (သို႔မဟုတ္) လက္နက္ သဖြယ္ ေျပာဆို အသံုးျပဳလာၾကပါသည္။
အထက္ပါ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေလ့လာၾကည့္လွ်င္ အက်ဳိးထက္ အျပစ္က ပိုမ်ားေနေၾကာင္း ေတြ႕ၾကရပါမည္။ လက္ရွိ တပ္မေတာ္ထဲမွ အရာရွိငယ္မ်ားအၾကား ၎ခံစားခ်က္မ်ား ႀကီးစိုးေနသည့္အေပၚ အခ်ိဳ႕ေသာ တပ္ရင္းမွဴးမ်ား၏ တာ၀န္မဲ့ သည့္ ေအာက္ပါ စကားရပ္ေၾကာင့္လည္း အေၿခအေနမွာ ပိုမိုဆိုးသထက္ဆိုး လာရပါသည္။ တပ္ရင္းမွဴးမ်ား လက္ကိုင္ထား ေသာ ထိုစကားလံုးမွာ-
“ မင္းတို႔ရဲ႕ ရာထူးတက္ေရး မတက္ေရးက ငါေထာက္ခံေပးတဲ့ အေပၚမွာ အမ်ားႀကီး ဆိုင္တယ္....... ငါ့မွတ္ခ်က္ တစ္ခုက ဘာျဖစ္သြားမယ္ ထင္လဲ...” ဟု ျခိမ္းေခ်ာက္လာျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။
တပ္မေတာ္အရာရွိ တစ္ေယာက္အေနျဖင့္ ဦး - ၄ (စစ္ဦးစီးဆိုင္ရာ ေထာက္လွမ္းေရးဌာန) အစီရင္ခံစာအရ မိမိရာထူး တိုးတက္ေရးသည္ မိမိအထက္တပ္မွဴးႏွင့္ မ်ားစြာသက္ဆိုင္ေနေၾကာင္း သိရွိနားလည္ထားၿပီး ျဖစ္ပါသည္။
အေျခအေနအရ အနီးကပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ရသည့္ တပ္မွဴးမ်ားမွာ မိမိလက္ေအာက္ရွိ အရာရွိအေၾကာင္းကို ပိုမို သိရွိႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို႕ တပ္ရင္းမွဴးမ်ား၏ ဦး - ၄ အစီရင္ခံစာကို အေျခခံၿပီး ရာထူးေပးေရး၊ မေပးေရးအား စဥ္းစားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ တပ္မွဴးေကာင္းသဖြယ္ လိုက္နာက်င့္ႀကံၾကရမည့္အစား လက္ေအာက္ငယ္သားအေပၚ ျပဳက်င့္ရမည့္ က်င့္၀တ္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ဂ႐ုစိုက္ျခင္း မရွိဘဲ ရာထူးအာဏာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး တပည့္ေမြးျခင္းမ်ားလည္း ျဖစ္ေပၚေနပါသည္။
အဆိုပါ အေျခအေနမ်ဳိးမ်ားႏွင့္ ႀကံဳေတြ႔ၾကရသည့္ အခါမွာ အရာရွိငယ္မ်ားသည္ အခက္အခဲ အၾကပ္အတည္းမ်ားၾကားထဲက ထြက္ေပါက္ရွာၿပီး ေပ်ာ္ပါးမႈမ်ား၊ “ကုလားမႏိုင္ ရခိုင္မဲ” ကာ လက္ေအာက္ကို အႏိုင္က်င့္မႈမ်ားႏွင့္ ျပည္သူမ်ားအား မတရားညႇင္းပန္းမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာကာ တပ္တြင္းအထက္ေအာက္ ျပႆနာမ်ားလည္း ျဖစ္ေပၚလာရေပသည္။
တစ္ခုစဥ္းစားစရာ ရွိသည္က လက္ရွိအုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ စစ္အာဏာရွင္္မ်ား အေနျဖင့္ ဤအခ်က္ကို မသိေသး၍ပဲလား၊ သတိမထားမိတာလား သို႔တည္းမဟုတ္ တပ္မေတာ္အတြင္းေသာ္လည္းေကာင္း၊ တပ္မေတာ္ႏွင့္ ျပည္သူ ေသြးကြဲေအာင္ေသာ္လည္းေကာင္း တမင္ အကြက္ခ်၍ စီစဥ္ျခင္းေပလား ဆိုတာကိုေတာ့ျဖင့္ ကာယကံရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားသာ အသိဆံုး ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
ထ႔ိုအျပင္ ႏိုင္ငံေတာ္တြင္း ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ အခ်ဳိ႕ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာမ်ားသည္လည္း ႏိုင္ငံေရးနည္းျဖင့္ ေျဖရွင္းရမည့္အစား မလိုအပ္ဘဲ တပ္ကို အသံုးခ် ၿဖိဳခြင္းခဲ့သည့္ ကိစၥမ်ားသည္လည္း စဥ္းစားရမည့္ အခ်က္ပင္။
ထိုၿပႆနာမ်ား ျဖစ္ေပၚလာေသာအခါ အမွန္တကယ္ တိုင္းျပည္ခ်စ္၍ တပ္မေတာ္သို႔ ၀င္လာေသာ စစ္သည္မ်ားမွာ စိတ္ဓာတ္က်ဆင္းမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာကာ တပ္မေတာ္အေပၚ စိတ္ကုန္ခန္းေနေသာ္လည္း ဘ၀အတြက္ အျပင္တြင္ အာမခံခ်က္ မရွိ၍သာ ဆက္လက္ ေအာင့္အီး ေနထိုင္ေနၾကရသည့္ အေနအထားမ်ဳိး ရွိေတာ့သည္။
အပိုင္း (၂) ကို ေနာက္တစ္ပတ္တြင္ ဆက္လက္ တင္ျပသြားပါမည္။
source by : http://www.photayokeking.org
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွ အရာရွိမ်ား သြားေရာက္ သင္ၾကားေနေသာ ႐ုရွားႏိုင္ငံမွေက်ာင္းမ်ား အနက္ တခုအပါအ၀င္ ျဖစ္တဲ့ MEPHI ေက်ာင္း ျမင္ကြင္း၎စကားမွာ “ M.Sc မပါရင္ တပ္ရင္းမွဴး မေပးဘူး၊ Ph.D မရရင္ တိုင္းမွဴး၊ တပ္မမွဴး မထြက္ဘူး” ဟု ျဖစ္ပါသည္။ ဤေျပာ စကား မွန္ေသာ္ရွိ၊ မွားေသာ္ရွိ အက်ဳိး၊ အျပစ္တို႔ကို ေအာက္ပါအတိုင္း သံုးသပ္ တင္္ျပလိုက္ရပါသည္ -
၁။ အက်ဳိး
(က) ဗိုလ္ေလာင္းမ်ား အေနျဖင့္ စာေပကို ပိုမိုႀကိဳးစားလိုစိတ္ ရွိလာၿပီး စာေပတတ္ေျမာက္သည့္ အေတြးအေခၚ ရင့္သန္ ေသာ အရာရွိမ်ား ေပၚထြက္လာျခင္း။ ၎ေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ႏွင့္ တပ္မေတာ္အတြက္ အက်ဳိးရွိပါသည္။
(ခ) စာေပ၏ သေဘာသဘာ၀အရ ေလ့လာရင္း ဆက္လက္ေလ့လာခ်င္ေသာ စိတ္ဆႏၵအရ အသိပညာ၊ ဗဟုသုတႏွင့္ အတတ္ပညာမ်ား တိုးပြါးေစၿပီး ႏွလံုးရည္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ အရာရွိ ေခါင္းေဆာင္ငယ္မ်ား တိုးပြါးလာေစႏိုင္ပါသည္။
၂။ အျပစ္
(က) အထက္ေဖာ္ၿပပါ စကားအရ မဟာဘြဲ႕ မရရင္ၿဖင့္ “ ငါ့ဘ၀ကေတာ့ တက္လမ္းမရွိေတာ့ဟု ထင္ကာ” ဘ၀ကို ေရစုန္ ေမ်ာလိုက္ၿပီး ဘယ္အရာကုိမွ ေလးေလးနက္နက္ မေတြးေတာ့့သည့္ အရာရွိမ်ား ရွိလာပါသည္။
(ခ) ဘ၀အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မရွိေတာ့ေသာ လုပ္ငန္းအေပၚ တာ၀န္ယူမႈ၊ သစၥာရွိမႈ မရွိေတာ့ေသာ အရာရွိမ်ား တိုးပြါး လာပါသည္။
(ဂ) ရာထူးမွ မရရင္ ရတာယူမယ္ဆိုၿပီး လမ္းလြဲသိ႔ု ေရာက္သြားေသာ ကိုယ္က်ိဳးရွာ အရာရွိမ်ား ရွိလာပါသည္။
(ဃ) ၾကိဳးစားလို႔လဲ ထူးေတာ့မွာမွ မဟုတ္တာ ဆိုသည့္ အသက္၂၀၊ ၂၁ ႏွစ္ ကတည္းက ဘ၀ဆံုးၿပီထင္ကာ မထူးဇာတ္ခင္း သည့္ အရာရွိမ်ားလည္း တိုးပြါးလာပါသည္။
(င) အထူးသျဖင့္ အရာရွိငယ္ အခ်င္းခ်င္းတြင္ စိတ္၀မ္းကြဲလာကာ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ စိတ္အခန္႔မသင့္လွ်င္ “ေအးေပါ့ကြာ မင္းက မာစတာပါတာကိုး” ၊ “မင္းက မာစတာေတာင္ မပါပဲနဲ႔” စသျဖင့္ ခနဲ႔စရာ (သို႔မဟုတ္) လက္နက္ သဖြယ္ ေျပာဆို အသံုးျပဳလာၾကပါသည္။
အထက္ပါ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေလ့လာၾကည့္လွ်င္ အက်ဳိးထက္ အျပစ္က ပိုမ်ားေနေၾကာင္း ေတြ႕ၾကရပါမည္။ လက္ရွိ တပ္မေတာ္ထဲမွ အရာရွိငယ္မ်ားအၾကား ၎ခံစားခ်က္မ်ား ႀကီးစိုးေနသည့္အေပၚ အခ်ိဳ႕ေသာ တပ္ရင္းမွဴးမ်ား၏ တာ၀န္မဲ့ သည့္ ေအာက္ပါ စကားရပ္ေၾကာင့္လည္း အေၿခအေနမွာ ပိုမိုဆိုးသထက္ဆိုး လာရပါသည္။ တပ္ရင္းမွဴးမ်ား လက္ကိုင္ထား ေသာ ထိုစကားလံုးမွာ-
“ မင္းတို႔ရဲ႕ ရာထူးတက္ေရး မတက္ေရးက ငါေထာက္ခံေပးတဲ့ အေပၚမွာ အမ်ားႀကီး ဆိုင္တယ္....... ငါ့မွတ္ခ်က္ တစ္ခုက ဘာျဖစ္သြားမယ္ ထင္လဲ...” ဟု ျခိမ္းေခ်ာက္လာျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။
တပ္မေတာ္အရာရွိ တစ္ေယာက္အေနျဖင့္ ဦး - ၄ (စစ္ဦးစီးဆိုင္ရာ ေထာက္လွမ္းေရးဌာန) အစီရင္ခံစာအရ မိမိရာထူး တိုးတက္ေရးသည္ မိမိအထက္တပ္မွဴးႏွင့္ မ်ားစြာသက္ဆိုင္ေနေၾကာင္း သိရွိနားလည္ထားၿပီး ျဖစ္ပါသည္။
အေျခအေနအရ အနီးကပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ရသည့္ တပ္မွဴးမ်ားမွာ မိမိလက္ေအာက္ရွိ အရာရွိအေၾကာင္းကို ပိုမို သိရွိႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို႕ တပ္ရင္းမွဴးမ်ား၏ ဦး - ၄ အစီရင္ခံစာကို အေျခခံၿပီး ရာထူးေပးေရး၊ မေပးေရးအား စဥ္းစားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ တပ္မွဴးေကာင္းသဖြယ္ လိုက္နာက်င့္ႀကံၾကရမည့္အစား လက္ေအာက္ငယ္သားအေပၚ ျပဳက်င့္ရမည့္ က်င့္၀တ္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ဂ႐ုစိုက္ျခင္း မရွိဘဲ ရာထူးအာဏာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး တပည့္ေမြးျခင္းမ်ားလည္း ျဖစ္ေပၚေနပါသည္။
အဆိုပါ အေျခအေနမ်ဳိးမ်ားႏွင့္ ႀကံဳေတြ႔ၾကရသည့္ အခါမွာ အရာရွိငယ္မ်ားသည္ အခက္အခဲ အၾကပ္အတည္းမ်ားၾကားထဲက ထြက္ေပါက္ရွာၿပီး ေပ်ာ္ပါးမႈမ်ား၊ “ကုလားမႏိုင္ ရခိုင္မဲ” ကာ လက္ေအာက္ကို အႏိုင္က်င့္မႈမ်ားႏွင့္ ျပည္သူမ်ားအား မတရားညႇင္းပန္းမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာကာ တပ္တြင္းအထက္ေအာက္ ျပႆနာမ်ားလည္း ျဖစ္ေပၚလာရေပသည္။
တစ္ခုစဥ္းစားစရာ ရွိသည္က လက္ရွိအုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ စစ္အာဏာရွင္္မ်ား အေနျဖင့္ ဤအခ်က္ကို မသိေသး၍ပဲလား၊ သတိမထားမိတာလား သို႔တည္းမဟုတ္ တပ္မေတာ္အတြင္းေသာ္လည္းေကာင္း၊ တပ္မေတာ္ႏွင့္ ျပည္သူ ေသြးကြဲေအာင္ေသာ္လည္းေကာင္း တမင္ အကြက္ခ်၍ စီစဥ္ျခင္းေပလား ဆိုတာကိုေတာ့ျဖင့္ ကာယကံရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားသာ အသိဆံုး ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
ထ႔ိုအျပင္ ႏိုင္ငံေတာ္တြင္း ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ အခ်ဳိ႕ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာမ်ားသည္လည္း ႏိုင္ငံေရးနည္းျဖင့္ ေျဖရွင္းရမည့္အစား မလိုအပ္ဘဲ တပ္ကို အသံုးခ် ၿဖိဳခြင္းခဲ့သည့္ ကိစၥမ်ားသည္လည္း စဥ္းစားရမည့္ အခ်က္ပင္။
ထိုၿပႆနာမ်ား ျဖစ္ေပၚလာေသာအခါ အမွန္တကယ္ တိုင္းျပည္ခ်စ္၍ တပ္မေတာ္သို႔ ၀င္လာေသာ စစ္သည္မ်ားမွာ စိတ္ဓာတ္က်ဆင္းမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာကာ တပ္မေတာ္အေပၚ စိတ္ကုန္ခန္းေနေသာ္လည္း ဘ၀အတြက္ အျပင္တြင္ အာမခံခ်က္ မရွိ၍သာ ဆက္လက္ ေအာင့္အီး ေနထိုင္ေနၾကရသည့္ အေနအထားမ်ဳိး ရွိေတာ့သည္။
အပိုင္း (၂) ကို ေနာက္တစ္ပတ္တြင္ ဆက္လက္ တင္ျပသြားပါမည္။
source by : http://www.photayokeking.org
