ရဲရင့္ျမင့္ေမာင္ / ၂၃ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉
ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ကမ္းနားရွိ အမွတ္ (၁၀) ဂိတ္တည္ရွိရာ ထာ့အာရြာ၏တဖက္ကမ္း ျမန္မာႏိုင္ငံ ျမဝတီ ဘက္ကမ္းရွိ (၉၉၉) ဒီေကဘီေအဂိတ္သည္ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းပိုင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ၿပီး အလုပ္အကိုင္ရွာေဖြၾကသည့္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံသားမ်ားကို လူကုန္ကူးေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားရာ ေနရာေဒသတခုအျဖစ္ တည္ရွိလာခဲ့သည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္တခုခန္႔ ရွိခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ား၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ျမဝတီခ႐ိုင္အာဏာပုိင္မ်ား၊ ဒီေကဘီေအအဖြဲ႕ဝင္မ်ား၊ လူပြဲစားမ်ား ပူးေပါင္းကာ လုပ္ကိုင္ၾကသျဖင့္ မည္သည့္အာဏာပိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ အေရးယူေဆာင္ရြက္ျခင္းမရွိဘဲ ယေန႔ထက္တိုင္ လူကုန္ကူးမႈမ်ားကို ေပၚေပၚထင္ထင္ လုပ္ေဆာင္ေနလ်က္ရွိသည္။
ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံေနရာေဒသအႏွံ႔အျပားတြင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကသည့္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားမွာ ျမန္မာ ျပည္ ျပန္မည့္အခ်ိန္တြင္ မိမိတို႔စုေဆာင္းထားသည့္ လုပ္အားခမ်ားကို နယ္စပ္ရွိ မိမိတို႔ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း အသိမိတ္ေဆြ မ်ားထံ ဘဏ္မွတဆင့္ေငြလႊဲၾကၿပီး ဘန္ေကာက္ရွိ ေမာ္ခ်ိကားဂိတ္သို႔သြားကာ ဘန္ေကာက္-မဲေဆာက္ ေျပးဆဲြသည့္ ညကားျဖင့္ မဲေဆာက္သို႔ ျပန္လာၾကသည္။
မနက္ (၅) နာရီခန္႔တြင္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕အဝင္ စစ္ေဆးေရးဂိတ္ႀကီးျဖစ္သည့္ ေဟြ႕ဟင္ဖြန္ဂိတ္ အေရာက္တြင္ ထိုင္းလူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးတပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ား ကားေပၚတက္လာၿပီး “ဒီကားေပၚမွာပါတဲ့ ဗမာ၊ ကရင္၊ မြန္ အားလုံး ဆင္းၾကပါ” ဟုဆိုလွ်င္ ကားေပၚပါ ျမန္မာႏိုင္ငံသားအားလုံး မိမိတို႔ယူေဆာင္လာသည့္ ပစၥည္း၊ အထုပ္အပိုးမ်ားႏွင့္အတူ ကားေပၚမွဆင္းၿပီး အဖမ္းခံၾကရသည္။
ဘန္ေကာက္-မဲေဆာက္ ကားတစီးလွ်င္ ေန႔စဥ္ျမန္မာ (၁၅) ဦးမွ (၂၀) အထိ ပုံမွန္ပါရွိတတ္ၿပီး မဲေဆာက္-ဘန္ေကာက္ေျပးဆြဲသည့္ ခရီးသည္တင္လိုင္းကားႀကီးမ်ားမွာ ေန႔စဥ္ (၁၅) စီးခန္႔ ပုံမွန္ေျပးဆြဲလ်က္ရွိသည္။ ၎နည္းလမ္းျဖင့္ ဘန္ေကာက္မွျပန္လာၾကသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား ေန႔စဥ္ (၁၀၀) မွ (၁၅၀) ခန္႔ ပုံမွန္ရွိသည္။ အခါႀကီးရက္ႀကီးမ်ားျဖစ္သည့္ သႀကၤန္ကာလ၊ ႏွစ္သစ္ကူးကာလ၊ သီတင္းကၽြတ္ကာလမ်ားတြင္ ဘန္ေကာက္မွ လိုင္းကားစီး၍ ျပန္ဆင္းလာသူ ေန႔စဥ္ (၃၀၀) ခန္႔ရွိသည္။
အဆိုပါ ထိုင္းလဝက၏ ဖမ္းဆီးျခင္းခံရသူမ်ားကို မဲေဆာက္ ထိုင္းလဝက႐ုံးတြင္ ကိုယ္ေရးအခ်က္အလက္ႏွင့္ ဓာတ္ပုံမွတ္ တမ္းမ်ားယူၿပီး ထိုင္းလဝက က ထိုင္းဘက္ကမ္း အမွတ္ (၁၀) ဂိတ္မွ ျမန္မာဘက္ျခမ္းရွိ (၉၉၉) ဒီေကဘီေအဂိတ္သို႔ စာရင္းႏွင့္တကြလႊဲအပ္ၿပီး နယ္ႏွင္လိုက္သည္။ နယ္ႏွင္ခံရသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား (၉၉၉) ဒီေကဘီေအဂိတ္သို႔ ေရာက္ရွိခ်ိန္တြင္ အသင့္ေစာင့္ဆိုင္းေနေသာ ဒီေကဘီေအဂိတ္မွ တာဝန္ရွိသူမ်ားက လူစာရင္းေကာက္ယူၿပီးေနာက္ ၎တို႔လက္သပ္ေမြးထားသည့္ အမာခံလူပြဲစားမ်ားထံသို႔ ေရာက္ရွိလာသူမ်ားကို တဦးလွ်င္ ထိုင္းဘတ္ေငြ (၉၀၀) ႏႈန္းျဖင့္ အခ်ိဳးက်ခြဲေဝေပးလိုက္သည္။ လူတဦး (၉၀၀) ႏႈန္းျဖင့္ လူတရာအတြက္ ဘတ္ေငြ (၉) ေသာင္းအား ဒီေကဘီေအသို႔ ေပးရသည္။
ဒီေကဘီေအဂိတ္မွ ေရြးထုတ္သြားသူမ်ားကို ပြဲစားမ်ားက မိမိတို႔ေနအိမ္အသီးသီးသို႔ ေခၚေဆာင္သြားၿပီး လူတဦးလွ်င္ (၁,၂၀၀) ႏႈန္းျဖင့္ အေရြးခံေစသည္။ ျမဝတီမွ ေအာက္ျပန္ဆင္းမည့္ ခရီးစဥ္ကိုလည္း ၎တို႔ပိုင္ကားမ်ားျဖင့္သာ လိုရာသို႔ သြားေစသည္။ ဘန္ေကာက္ျပန္အမ်ားစုမွာ နယ္စပ္အေျခအေနအား ႀကိဳတင္သိရွိထားသျဖင့္ အနည္းဆုံး ဘတ္ေငြ (၃-၄) ေထာင္ခန္႔ ေဆာင္ထားၾကသည့္အတြက္ ပြဲစားအား ေငြ (၁,၂၀၀) ေပး၍ ပြဲစား၏အစီစဥ္ျဖင့္ ျမဝတီၿမိဳ႕ကားဂိတ္မွတဆင့္ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္သို႔ လိုရာခရီးဆက္ၾကရသည္။ အခ်ိဳ႕ေငြပါမလာသူမ်ားအား ပြဲစားမ်ားက ၎တို႔အိမ္တြင္ ထား၍ ထိုင္း ႏိုင္ငံႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ေဆြမ်ိဳးမ်ားအား အဆက္အသြယ္လုပ္ေစၿပီး ေငြျဖင့္ လာ၍ေရြးရသည္။ လူကိုယ္တိုင္မလာႏိုင္သူ မ်ားအေနျဖင့္ ပြဲစား၏ဘဏ္စာရင္းမွတဆင့္ ေငြလႊဲေပးရသည္။ လာေရြးမည့္လူမေရာက္ခင္စပ္ၾကား ေနထိုင္စားေသာက္ ေရးအတြက္ ပြဲစားက တရက္ (၁၀၀) ႏႈန္းျဖင့္ တာဝန္ယူေကၽြးေမြးထားၿပီး ရက္အလိုက္ ကုန္က်သမွ်ကို ေဆြမ်ိဳးမ်ားက ေငြ ေပးေခ်ၿပီးမွ ေခၚသြားခြင့္ရွိသည္။
လူတဦးလွ်င္ ဘတ္ (၉၀၀) ႏႈန္းျဖင့္ ေန႔စဥ္ လူ (၁၀၀) မွ (၂၀၀) အတြက္ ရရွိသည့္ေငြမ်ားကို ဒီေကဘီေအသို႔ ေပးရသည့္ကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျမန္မာလူပြဲစားတဦးက “ဒီေကဘီေအက ဒီေငြေတြကို အကုန္လုံးမရဘူး။ ထိုင္းလဝကကို လည္း ရာခိုင္ႏႈန္းနဲ႔ ျပန္ေပးရတယ္။ လူတေယာက္ကို ဒီေကဘီေအက (၉၀၀) ရတယ္။ ထိုင္းလဝကကို တေယာက္ သုံးရာႏႈန္းနဲ႔ ျပန္ေပးရတယ္လို႔ သိရတယ္။ ဒါတရားဝင္ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ထိုင္းလဝကရယ္၊ ဒီေကဘီေအရယ္ ျမန္မာလူပြဲစားေတြ သူတို႔ညိႇၿပီးလုပ္ထားတဲ့ နားလည္မႈပဲ” ဟု ေျပာသည္။
ယခင္ကဆိုလွ်င္ ဘန္ေကာက္မွမဲေဆာက္သို႔ ျပန္လာသူမ်ားမွာ တရားဝင္မဟုတ္ေသာနည္းျဖင့္ ထိုင္းလဝကကို တဦးလွ်င္ ဘတ္ (၅၀၀) ႏႈန္း ဒဏ္ေၾကးေပးေဆာင္ရၿပီး ထိုင္းလဝကမွ နယ္စပ္သို႔ သြားေရာက္ပို႔ေဆာင္ေပးသည္။ ၎ကိစၥႏွင့္ပတ္ သက္၍ အထက္သို႔တိုင္တန္းမႈမ်ားရွိ၍ ျပႆနာတက္ေသာေၾကာင့္ လြန္ခဲ့သည့္ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ခန္႔ကစကာ ယခင္ကဲ့သို႔ဘတ္ (၅၀၀) ေပးေဆာင္စရာ မလိုေတာ့ေသာ္လည္း ထိုင္းလဝက၊ ဒီေကဘီေအႏွင့္ လူပြဲစားမ်ားညႇိကာ နားလည္မႈျဖင့္ ဆက္လက္လုပ္ကိုင္ၾကသည္ဟု ဒီေကဘီေအ တပ္ဖြဲ႔ဝင္တဦးက ေျပာသည္။
အဆိုပါ (၉၉၉) ဒီေကဘီေအဂိတ္ကို အေျချပဳ၍ လူပြဲစားမ်ားက ျမဝတီမွတဆင့္ ဘန္ေကာက္သို႔ အလုပ္သြားလုပ္မည့္ ျမန္ မာႏိုင္ငံသားမ်ားကို လူတဦးလွ်င္ ထိုင္းဘတ္ေငြ (၁၅,၀၀၀) ျဖင့္ ပို႔ေဆာင္ေပးလ်က္ရွိသည္။
လိုရာခရီးေရာက္သူမ်ားရွိၿပီး အခ်ိဳ႕လမ္းခရီးတြင္ ဖမ္းဆီးခံရကာ နယ္စပ္ျပန္ပို႔ခံရသူမ်ားလည္းရွိသည္။ အခ်ိဳ႕မွာ ခရီးစဥ္လမ္းေၾကာအတြင္း အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေသဆုံးသူမ်ားႏွင့္ ေပ်ာက္ဆုံးသူမ်ားလည္း မၾကာခဏ ျဖစ္ေလ့ရွိသည္။
ျမန္မာလူပြဲစားမ်ားက ဘန္ေကာက္ သြားမည့္သူမ်ားကို ထိုင္းဘက္ကမ္းသို႔ တဆင့္ေပးပို႔ၿပီး ထိုင္းဘက္ကမ္းရွိ လူႀကိဳလူပို႔မည့္ ေဒသခံမ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ကာ လိုရာခရီးသို႔ ပို႔ေဆာင္ေပးၾကသည္။ မဲေဆာက္မွ ဘန္ေကာက္သို႔ သြားရာတြင္ ကားႀကီးကားငယ္မ်ားတြင္ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ဝွက္ကာ တိုက္႐ိုက္သယ္ေဆာင္သူမ်ားရွိၿပီး အခ်ိဳ႕လူကယ္ရီမ်ားမွာ မဲေဆာက္မွ တာခ္ခ႐ိုင္ၿမိဳ႕အထိ ေတာလမ္းခရီးကို တရက္၊ ႏွစ္ရက္ခရီးခန္႔ လမ္းေလွ်ာက္ရၿပီး စစ္ေဆးေရးဂိတ္မ်ားကို ေရွာင္ကြင္း၍ သြားၾကရသူမ်ားလည္း ရွိသည္။ အခ်ိဳ႕ေတာလမ္းခရီးတြင္ အဖမ္းခံရၿပီး ေငြကုန္လူပန္းျဖစ္ရသူမ်ားႏွင့္ ဖ်ားနာ၍ေသဆုံးသူမ်ားလည္း မၾကာခဏ ရွိသည္ဟု ကိုယ္ေတြ႔ႀကဳံခဲ့ ရသူတဦးက ေျပာသည္။
လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးခၽြတ္ၿခဳံက်မႈေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအရပ္ရပ္မွ လူငယ္၊ လူရြယ္အမ်ားစုမွာ လုပ္အားခပိုမိုရရွိ သည့္ ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ မည္မွ်ပင္အခက္အခဲႏွင့္ အႏၱရာယ္ရွိေစကာမူ ျမန္မာျပည္တြင္ ငတ္တလွည့္၊ ျပတ္တလွည့္ျဖင့္ ေနရ သည္ထက္ ယခုကဲ့သို႔ စြန္႔စားပါက ျမန္မာႏိုင္ငံထက္စာလွ်င္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားစြာရွိသည္ဟု လယ္သမားဘဝကိုေက်ာခိုင္း ၿပီး မိသားစုႏွင့္အတူ မဲေဆာက္ေရာက္လာသည့္ ပဲခူးၿမိဳ႕သား ကိုတင္ေအာင္က ေျပာသည္။
(၉၉၉) ဂိတ္မွ လူပြဲစားအမ်ိဳးသမီးတဦးက “လူကုန္မႈဥပေဒေတြဘာေတြ ငါတို႔မသိဘူး။ ဘယ္သူ႔ဆီမွလည္း ပိုက္ဆံအလ ကားမေတာင္းဘူး။ တန္ရာတန္ေၾကးပဲယူတယ္။ အကုန္လုံးရတာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ဟိုခြံ႔ဒီခြံ႔လိုက္လုပ္ရတာေတြလည္း
အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ဘန္ေကာက္သြားဖို႔ လာခဲ့ၾကလို႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွမေခၚဘူး၊ ဒီဂိတ္က ျပန္လာၾကပါလို႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွလည္း မေျပာဘူး၊ သြားမယ့္သူက သူတို႔ဘာသာသူတို႔ သြားၾကလာၾကတာပဲ။ ကားတန္းတရက္ျခား ေအာက္ကေန ျမဝတီကို တက္လာတဲ့လူ တေန႔ (၃-၄) ရာေလာက္ရွိတယ္။ ကိုယ္တိုင္လုပ္တာလည္း မဟုတ္ဘူး၊ ငါတို႔ကတဆင့္ခံပြဲစားပဲ။ ငါတို႔ရတာပဲ လူျမင္တယ္၊ ျပႆနာျဖစ္လို႔ အဖမ္းခံရတာ၊ ေငြကုန္တာ ဘယ္သူမွမျမင္ဘူး။ ျမဝတီမွာက အကုန္လုံးနဲ႔ ေဝစားမွ်စားလုပ္ရတယ္။ အဲလိုလုပ္တာေတာင္မွ မႏွစ္က ပြဲစားတေယာက္ ေနျပည္ေတာ္က လာဖမ္းလို႔ အခု ေထာင္က်ေနတယ္။ မထြက္ေသးဘူး။ ဘန္ေကာက္က ျပန္လာတဲ့သူေတြကို ငါတို႔က (၉၀၀) နဲ႔ေရြးၿပီး (၁,၂၀၀) နဲ႔ ျပန္ေတာင္းတယ္။ တခ်ိဳ႕ျပန္လာတဲ့ လူေတြ ျမဝတီက ဟိုလူႀကီးအမ်ိဳး၊ ဒီလူႀကီးအမ်ိဳးဆိုၿပီးေတာ့ ဒီအတိုင္းလာေခၚသြားတယ္။ အဲဒါေတြက်ေတာ့ ငါတို႔စိုက္ထားတာေတြ တျပားမွျပန္မရဘူး။ လူေတြကို မလာေစခ်င္ရင္ ျမဝတီမွာ အဝင္မခံနဲ႔ေပါ့။ ေကာ့ကရိတ္မွာ ပိတ္ဖမ္းပါလား။ ဘယ္သူလာရဲမလဲ။ သိခ်င္ရင္ေအာက္ဆင္းသြား၊ ကရင္ျပည္နယ္မွာဆိုရင္ ရြာတိုင္းပဲ အပ်ိဳလူပ်ိဳမရွိေတာ့ဘူး။ အားလုံး ထိုင္းမွာခ်ည္းပဲ။ ဒီကိစၥရဲ႕ အရင္းခံဟာ ပြဲစားမဟုတ္ဘူး၊ သေဘာေပါက္" ဟု ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ ေျပာသည္။
ထိုင္းလဝကမွ (၉၉၉) ဂိတ္သို႔ ျပန္ပို႔သည့္ ဘန္ေကာက္ျပန္မ်ားမွာ ေငြေၾကးရွိၿပီး မိမိအစီစဥ္ျဖင့္ ျပန္လာၾကသူမ်ားကိုသာ အဓိကပို႔ေဆာင္ေပးၿပီး မိမိအစီစဥ္ျဖင့္မဟုတ္ဘဲ ဘန္ေကာက္ႏွင့္ အျခားေဒသမ်ားတြင္ အဖမ္းခံရ၍ ျပန္လာၾကသူမ်ားကို ထိုင္းလဝကက အျခားဂိတ္မ်ားမွတဆင့္ ျမဝတီဘက္ျပန္ပို႔ၾကသည္။
မဲေဆာက္မွျမဝတီသို႔ ဝင္ေရာက္ရာတြင္ (၉၉၉) ဂိတ္အပါအဝင္ ထိုင္း-ျမန္မာခ်စ္ၾကည္ေရးတံတားႀကီး၏ ေဘးဝဲယာတြင္ ထိုင္း-ျမန္မာႏွစ္ႏိုင္ငံနားလည္မႈျဖင့္ ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ ေလွဆိပ္ (၁၇) ဂိတ္ရွိသည္။ အဖမ္းခံရ၍ ေရာက္ရွိလာသူမ်ားမွာ ေငြေၾကးမပါရွိၾကဘဲ အဝတ္တထည္ ကိုယ္တခုျဖင့္ ျပန္လာၾကသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္း တရားမဝင္ ေနထိုင္သူမ်ား ဖမ္းဆီးခံရပါက ေငြရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ မရွိသည္ျဖစ္ေစ ထိုင္းလူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးအဖြဲ႔က ဥပေဒအရ သက္ဆိုင္ရာႏိုင္ငံသို႔ ျပန္ပို႔ရမည္ျဖစ္သည္ဟု မဲေဆာက္အေျခစိုက္ ေရာင္ျခည္ဦး ျမန္မာအလုပ္သမားအဖြဲ႔မွ ဥပေဒေရးရာတာဝန္ခံ ကိုေက်ာ္ေထြးက ေျပာသည္။
ကားတန္းတရက္ျခား ျမဝတီၿမိဳ႕မွတဆင့္ မဲေဆာက္ေဒသအတြင္း ဝင္ေရာက္ၿပီး အလုပ္အကိုင္ရွာေဖြသူ (၃၀၀) ခန္႔ရွိသည္ ဟု ထိုင္းလူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးတပ္ဖြဲ႔ဝင္တဦးက ခန္႔မွန္းေျပာဆိုသည္။ ျမန္မာလူကယ္ရီတဦး၏အဆိုအရ ဘန္ေကာက္ႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းပိုင္းသို႔ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕မွတဆင့္ ဝင္ေရာက္သူမ်ားမွာ ေန႔စဥ္လူဦးေရ (၁၅၀) ခန္႔ရွိသည္ဟု ဆိုသည္။
ထိုင္းအစိုးရက ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ အသစ္ျပ႒ာန္းလိုက္သည့္ လူကုန္ကူးမႈဆိုင္ရာ တိုက္ဖ်က္ေရးဥပေဒ (BE ၂၅၅၁) အရ ထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ားက ျမန္မာအပါအဝင္ အျခားအိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံအခ်ိဳ႕မွ အလုပ္အကိုင္လာေရာက္ ရွာေဖြသူမ်ားအား ထိုင္း ႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ အလုံးအရင္းႏွင့္ ဝင္ေရာက္မႈတားဆီးေရးကို အရွိန္အဟုန္ျဖင့္ လုပ္ကိုင္လ်က္ရွိေသာ္လည္း သန္းခ်ီသည့္ တရားမဝင္ ဝင္ေရာက္သူမ်ား ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ ေရာက္ရွိေနျခင္းသည္ လူကုန္ကူးမႈမ်ားတြင္ ေဒသခံမ်ားႏွင့္ အာဏာ ပိုင္အခ်ိဳ႕ ပါဝင္ပတ္သက္မႈရွိ၍သာ ျဖစ္သည္ဟု ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား အကူအညီေပးေရးအဖြဲ႔တခုမွ တာဝန္ရွိသူ တဦးက သုံးသပ္ေျပာဆိုသည္။
ထိုင္းႏွင့္ျမန္မာ ႏွစ္ႏိုင္ငံၾကားတြင္လည္း နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္သည့္ လူကုန္ကူးမႈတြင္ ႏွစ္ႏိုင္ငံ အာဏာပိုင္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ေဒသခံအာဏာပိုင္မ်ား ပါဝင္ပတ္သက္မႈမရွိလွ်င္ ယခုကဲ့သို႔ လူကုန္ကူးမႈႏွင့္ ဆက္စပ္သည့္ အေျခေနဆိုးမ်ား ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္းလည္း ဆက္လက္ေျပာၾကားသည္။
ထိုင္းေရွ႕ေနမ်ားအဖြဲ႔က ကမကထျပဳၿပီး မဲေဆာက္ၿမိဳ႕တြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားဆိုင္ရာ ဥပေဒ ေရးရာေဆြးေႏြးပြဲတခုတြင္ လာေရာက္ေဆြးေႏြးပို႔ခ်သည့္ ထိုင္းေရွ႕ေနအဖြဲ႔မွ ေရွ႕ေနတဦးက ေဆြးေႏြးပြဲတက္ေရာက္လာ သည့္ ျမန္မာ့အေရးေဆာင္ရြက္ေနၾကေသာ အဖြဲ႕အစည္းအသီးသီးမွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို “ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ လာဘ္စားမႈ ေတြရွိတဲ့အတြက္ အဲဒါကိုခင္ဗ်ားတို႔ ေက်းဇူးတင္ရမယ္။ ဒီကလူေတြလာဘ္မစားဘူးဆိုရင္ ခင္ဗ်ားတို႔အခုလိုေတာင္ ဒီေဆြး ေႏြးပြဲကို လာတက္ခြင့္ရမွာ မဟုတ္ဘူး” ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ျမဝတီခ႐ိုင္အတြင္း ျဖစ္ပြားေနသည့္ လူကုန္ကူးမႈမ်ားႏွင့္ပတ္သက္ ၍ ျမဝတီၿမိဳ႕ခံကုန္သည္တဦးက "ဒီကိစၥမွာ ဒီေကဘီ ေအနဲ႔လူပြဲစား ေတြ အဓိကလုပ္ေနၾကေပမယ့္ တကယ္မရွိမျဖစ္ကေတာ့ ခ႐ိုင္အာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ ပါဝင္ပတ္သက္မႈက အဓိက က်ပါတယ္။ ခ႐ိုင္အာဏာပိုင္ေတြရဲ့ နားလည္မႈမရရင္ ျမဝတီမွာ ဘာမွလုပ္လို႔ မရပါဘူး။ မႏွစ္ကဆိုရင္ (၉၉၉) ဂိတ္က ပြဲစားႀကီးတဦးကို ေနျပည္ေတာ္က တိုက္႐ိုက္လာဖမ္းၿပီး လူကုန္ကူးမႈနဲ႔ အဲဒီလူ အခု ေထာင္က်ေနတယ္။ အဲဒီလူကို စစ္ေၾကာေရးဝင္ေတာ့ အကုန္ေဖာ္ ရေတာ့တာပဲ။ ခ႐ိုင္အဆင့္ကို ဘယ္ေလာက္ေပးရတယ္၊ ရပ္ကြက္ အဆင့္ကို ဘယ္ေလာက္ေပးရတယ္၊ ဘယ္သူ႔ကို ရာခိုင္ႏႈန္း ဘယ္ေလာက္ေပးရလဲ၊ လစဥ္ေၾကးဘယ္ေလာက္ေပးရသလဲ ဆိုတာကအစ ေဖာ္ေတာ့ သူတို႔ ပိုက္ဆံေပးရတဲ့လူေတြထဲမွာ ျမဝတီခ႐ိုင္ေအးခ်မ္းသာယာေရးနဲ႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ ဥကၠ႒ ဦးေအာင္ေဆြၫြန္႔လည္း ပါဝင္ပတ္သက္ေနတဲ့အတြက္ ေနျပည္ေတာ္ကေန သူ႔ကို မႏွစ္ကနယ္ေျပာင္းၿပီး အေရးယူလိုက္ တယ္။ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာက လူကုန္ကူးမႈမွာ ပါဝင္ပတ္သက္တဲ့ ခ႐ိုင္ဥကၠ႒လိုအဆင့္ေတာင္ နယ္ေျပာင္းတာေလာက္ပဲ အေရးယူ ခံရတယ္။ တကယ္ တိုင္းျပည္ေကာင္းေအာင္ လုပ္မယ့္လူေတြကို ေတာ့ ေထာင္ႏွစ္ (၁၀၀) တို႔၊ (၇၀) တို႔ခ်တာေတြ လုပ္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးစနစ္ကို တြက္သာၾကည့္ ေတာ့။ အခုသူ႔ေနရာမွာလာတဲ့ ျမဝတီခ႐ိုင္ဥကၠ႒ ဗိုလ္မႉးထြန္းထြန္း လက္ထက္မွာလည္း အစကေတာ့ ဟုတ္မလိုလိုနဲ႔ အခုပုံမွန္လိုပဲ ျပန္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဒီေကဘီေအနဲ႔ လူပြဲစားေတြဟာ ဘန္ေကာက္က ျပန္လာတဲ့လူေတြကို ေရြးထုတ္တာအျပင္ ေန႔တိုင္းဘန္ေကာက္ကို ခိုးသြားၾကတဲ့ ျမန္မာေတြကိုလည္း သူတို႔ပဲ လူပြဲစားလုပ္ၿပီး စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေပးေနတာပါ။ ဒီကိစၥ ကေန႔အထိ လုပ္လို႔ရေနတာကေတာ့ အာဏာပိုင္ေတြရဲ့ ပူးေပါင္းပါဝင္မႈေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။ ခက္တာက ျမဝတီမွာ အမွန္ေျပာရင္ ျပႆနာရွိတယ္” ဟု ေျပာသည္။
လူပြဲစားမ်ားသည္ ျမဝတီ-ဘားအံ ေျပးဆြဲသည့္ကားမ်ား အသီးသီးဝယ္ထားၾကၿပီး ဘန္ေကာက္တက္၍ အလုပ္လုပ္မည့္ လူမ်ားအား ဘားအံမွတဆင့္ ျမဝတီ၊ ဘန္ေကာက္သို႔ တိုက္႐ိုက္ပို႔ေဆာင္ေပးမႈမ်ားလည္း ရွိသည္။
ဘားအံမွ စထြက္ရာတြင္ မွတ္ပုံတင္မရွိသူမ်ားအတြက္ လူပြဲစားမ်ားက ဘားအံႏွင့္ျမဝတီၾကားရွိ စစ္ေဆးေရးဂိတ္မ်ားကို လာဘ္ေငြေပး၍ အခက္အခဲမရွိ ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္ၾကၿပီး ျမဝတီေရာက္ရွိသည့္အခါ ၎တို႔ေခၚလာသူမ်ားအား ဒီေကဘီေအ (၉၉၉) ဂိတ္အတြင္းသို႔ ေခၚေဆာင္သြားၿပီး ၎တို႔အိမ္မ်ားတြင္ တည္းခိုေစသည္။ ထိုမွတဆင့္ဘန္ေကာက္သို႔ ဘတ္ (၁၅,၀၀၀) ႏႈန္းျဖင့္ လက္ငင္း ေငြေပးေခ်ၿပီးမွ ဆက္လက္ပို႔ေဆာင္ေပးသည္။ ဘားအံ-ျမဝတီလမ္းေၾကာအတြက္ ကုန္က်သည့္လမ္းခရီးစရိတ္ က်ပ္ (၁) ေသာင္းခန္႔ကိုလည္း သီးျခားေပးရသည္ဟု သိရွိရသည္။
ျမဝတီမွ ျမန္မာဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ပါးက “ဒီကိစၥဘာေၾကာင့္ ျဖစ္ရသလဲဆိုတာ လူေတြအားလုံးသိၾကပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ ကို အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ေနတဲ့လူေတြလည္း သူတို႔သိၾကပါတယ္။ ခက္တာက အမွန္တရားကို သူတို႔လက္မခံၾကဘူး။ သူတို႔ျဖစ္ ခ်င္တာပဲ သူတို႔လုပ္တယ္။ တိုင္းျပည္ မေအးခ်မ္းသေရြ႕ေတာ့ ဒီျပႆနာေတြ ရွိေနအုံးမွာပဲ။ တိုင္းျပည္ ေအးခ်မ္းမွပဲ လူထု ေတြလည္း သက္သာမယ္။ ဒါမွမဟုတ္ပဲ ဒီအတိုင္းသာ ဆက္သြားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီဒုကၡသံသရာႀကီးဟာ ဒီလိုပဲ သံသရာ လည္ေနမွာျဖစ္တယ္” ဟု မိန္႔ၾကားခဲ့သည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္ ျမန္မာအလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္ေနၾကသည့္ အစိုးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏အဆိုအရ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္း တရားမဝင္ေရာက္ရွိေနသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား (၂) သန္းခန္႔ရွိၿပီး ထိုင္းအလုပ္သမားဝန္ႀကီးဌာနတြင္ တရားဝင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ခြင့္ မွတ္ပုံတင္ထားသူမွာ (၅) သိန္းခန္႔ရွိသည္ဟု သိရသည္။
မွ်ေဝသူ ။ ။ ေနာ္မန္
မွတ္ခ်က္ ။ ။ http://www.khitpyaing.org မွ ကူးယူ မွ်ေဝပါ၏ ။
Saturday, January 24, 2009
ထုိင္း-ျမန္မာ ေအာက္လမ္းခရီး ေဟြ႔ဟင္ဖြန္ဂိတ္ႏွင့္ (၉၉၉) လူပြဲစားမ်ား
ေသာင္ရင္းကမ္းစပ္က ဆုေတာင္း
“ေသာင္ရင္းကမ္းစပ္က ဆုေတာင္း”
ဒီကေန႔ရဲ႕အနာဂတ္ဟာ
နက္ျဖန္ခါမွာ ပစၥဳပန္ျဖစ္ေတာ့
ေၾသာ္... ဒီလုိဟုိလိုေတြ
လွိမ့္တခ်ီ ျပန္တလွည့္နဲ႔
ေရႊေရစိမ္သရဖူအတြက္ ၾကိဳး၀ိုင္းက
ကႏၱာရဆန္လွတယ္ကြယ္...
အလဲထိုးခံလိုက္ရတဲ႔
ေရွာင္ခ်ိန္မဲ့ ၀ိုက္လက္သီးမ်ား
အားေပးသူမရွိေပမယ့္ လွလိုက္တဲ႔ပြဲ
ေလာကဓံနဲ႔ လူ၊ လူနဲ႔ ေလာကဓံသာ...
လီယိုေတာ္စတိြဳင္းရဲ႕
“လူတေယာက္ေျမဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားလိုသလဲ”
ဒါဟာ ယေန႔ဒစ္ဂ်စ္တယ္လ္ရာစုရဲ႕
လမ္းေဘးလက္ဖက္ရည္ဆိုင္ဟာသျဖစ္ခဲ႔ေပါ့
ရယ္ရမလို ငိုရမလိုဘ၀မ်ား
ေျပာမဆံုးေအာင္ မိုးလင္းခဲ႔ရ ညမ်ားနဲ႔
ေရႊတို႔ရဲ႕ ငိုခ်င္းရွည္...
ဒီေသြးျမစ္တစင္းေပၚ
မိုးခါးေရေတြ အလ်ံအပယ္ရြာခ်
ဟျပဲေနတဲ႔ ပါးစပ္မ်ားသာ
ရီရယ္လစ္ဇမ္ ျဖစ္သြားခဲ႔ျပီ...
ဒါေတြအားလံုး ျပည္ဖံုးကားခ်
အိမ္ျပန္လမ္းေတြ ျဖဴးေျဖာင့္
တျခမ္းပဲ႕အသိုက္ေတြကင္းလို႔
ကဗ်ာဆရာေတြ အမိေျမေပၚ
ကဗ်ာရြတ္နိုင္ၾကေစသား...
ရဲ၀င့္သူ
၁၇.၃.၂၀၀၈
မွ်ေဝသူ ။ ။ ေနာ္မန္
မွတ္ခ်က္ ။ ။ http://www.yewintthu.co.cc မွ ကူးယူ မွ်ေဝပါ၏ ။
ျမန္မာျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႔ခ်ဴပ္ (Free Burma Federation) ၏ ျပည္တြင္းလွဳပ္ရွားမွဳအျဖစ္ ဦးသန္႔ ပုံပါ စာရြက္မ်ားအား ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ တြင္ ျဖန္႔ေဝ။
မွ်ေဝသူ ။ ။ ေနာ္မန္
မွတ္ခ်က္ ။ ။ http://freeburmafederation.blogspot.com မွ ကူးယူ မွ်ေဝပါ၏ ။
Friday, January 23, 2009
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးအဖြဲ႕မ်ား ကံၾကမၼာ-၂
ဗုိလ္ထက္မင္း / ၂၃ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉ 
နအဖရဲ ႔ One Army group အရ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ကုိ ျမန္မာတပ္မေတာ္မွာ လက္ခံမယ္ဆုိရင္ လည္း သူတို႔အား အဆင့္တူေပးဖို႔ အခက္အခဲေတြ ရွိေနပါေသးတယ္။
သူတုိ႔ရဲ ႔ ဗုိလ္ႀကီးတဦးကို ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွာ တပ္ခြဲမႉးရာထူး ဗိုလ္ႀကီးအဆင့္ ေပးမယ္ဆုိရင္ စစ္နည္းဗ်ဴဟာ သင္ခန္းစာမ်ား စနစ္တက် မသင္ခဲ့ရလို႔ မကၽြမ္းက်င္မႈ အျပင္ ပညာေရး အဆင့္အတန္း၊ ဘာသာစကား ကလည္း စကားေျပာၿပီး ျမန္မာစစ္သားမ်ားရဲ႕ ၾကည္ညိဳေလးစားမႈကို ရရန္ ေတာ္ေတာ္ ခက္ခက္ခဲခဲ တည္ေဆာက္ရဖုိ႔ ရွိပါတယ္။
အခ်ိဳ႕အပစ္ရပ္အဖြဲ႕ေတြဆုိရင္ ပါတီတရပ္အသြင္ကူးေျပာင္းၿပီး သူတုိ႔ရဲ႕ လူမ်ိဳးစုဆုိင္ရာ ပါတီမရွိခဲ့တာေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ဖုိ႔ စိုင္းျပင္းေနၾကပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္မွာ တရား၀င္ ေျပာေရးဆုိခြင့္ အခြင့္အေရး လက္လႊတ္သြားၾကမွာ စုိးရိမ္ဟန္ ရွိပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာပင္ ကခ်င္ျပည္လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ (KIA) က လုပ္မယ့္ပါတီတရပ္ကုိ စခုန္တိန္ယိန္း ဦးစီးတဲ့ ဒီမိုကေရစီသစ္တပ္မေတာ္-ကခ်င္ NDA (K) နဲ႔ KIA ခြဲထြက္ ဗုိလ္မႉးႀကီး လဆန္ေအာင္၀ါတုိ႔ အဖဲြ႕ေတြ ပူးေပါင္းပါ၀င္မႈ ရွိ မရွိ မေသခ်ာေသးေၾကာင္း သိရပါတယ္။
နအဖက လက္နက္ကိုင္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕ေတြကို လက္နက္ျဖဳတ္သိမ္းဖုိ႔ ႀကိဳးစားတဲ့ေနရာမွာ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕ေတြက ပါတီတရပ္အျဖစ္ ၀င္မယ္ဆုိရင္ အေျခခံဥပေဒအရ လက္နက္ကုိင္ မိခင္တပ္က အၿပီးအပိုင္ ထြက္ရမွာျဖစ္လို႔ သူ႕အလိုလုိ လက္နက္ ျဖဳတ္ခုိင္းၿပီးသား ျဖစ္သြားမွာကိုလည္း အပစ္ရပ္အဖြဲ႕ေတြက စိုးရိမ္ေနၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခ်ိဳ႕အပစ္ရပ္အဖြဲ႕ေတြက လက္နက္ျဖဳတ္ခိုင္းတာ မခံခ်င္တာေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ မ၀င္ဘူးလို႔ ေျပာေနသံလည္း ၾကားေနရပါတယ္။
တခ်ဳိ႕ အားနည္းတဲ့ အပစ္ရပ္ တုိင္းရင္းသားအဖဲြ႕ေတြကို ရွမ္းျပည္နယ္မွာ နအဖက အင္အားသံုး ၿခိမ္းေျခာက္လက္နက္ျဖဳတ္ဖုိ႔ ေသြးထုိးစမ္းၾကည့္တဲ့အခါမွာ အင္အားႀကီး အပစ္ရပ္အဖြဲ႕ေတြရဲ ႔ ေ၀ဖန္သံ ပြက္ေလာ႐ိုက္သြားလို႔ နအဖလည္း အရွိန္တန္႔သြားပါေသးတယ္။
နအဖနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရယူထားခဲ့တဲ့ ထဲဘူးဖဲ ဦးစီး ကရင္နီအမ်ဳိးသားတုိးတက္ေရးပါတီ (KNPP) နဲ႔ စိုင္းရီ ဦးစီး ရွမ္းျပည္အမ်ဳိးသားတပ္မေတာ္ (SSNA) (တပ္မဟာ ၁၁၊ ၁၉) အဖြဲ႔၊ ခြန္သူရိန္ ဦးစီး (ပင္မအဖြဲ႕တခ်ဳိ ႔ မပါ) ရွမ္းျပည္လူမ်ဳိးေပါင္းစုံျပည္သူ႔လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႕ (ရလလဖ) အဖဲြ႕တုိ႔ဟာလည္း နအဖနဲ႔ ပဋိပကၡျဖစ္ၿပီး ေတာထဲ ျပန္၀င္သြားၾကပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အဖြဲ႔၀င္အားလံုးပါတဲ့ KNPP နဲ႔ SSNA ႏွစ္ဖြဲ႕ ႏုတ္လိုက္ပါက လက္က်န္အဖြဲ႕ စုစုေပါင္း (၃၄) ဖြဲ႕ရွိရာ အပစ္ရပ္ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ႏွင့္ လက္နက္ကုိင္ စြန္႔လႊတ္ ထားေသာ အဖြဲ႕မ်ား အပါအ၀င္ အုပ္စုအမ်ိဳးအစားအေနနဲ႔ အင္အားႀကီးအဖြဲ႕ (၁၅) ဖြဲ႕နဲ႔ အင္အားငယ္ေသာ အဖြဲ႕ငယ္ (၁၉) ဖြဲ႕ပါ၀င္ပါတယ္။ အဲဒီ အဖြဲ႕ေတြရဲ ႔ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ အဖြဲ႕အမည္ေတြနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စတင္၀င္ေရာက္ခဲ့စဥ္က အင္အား (လက္နက္စာရင္း အမွန္မရွိႏိုင္၍ မေဖာ္ျပေတာ့ပါ) စာရင္းကေတာ့ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ပါတယ္။
မွတ္ခ်က္။ ။ ေဂ်ာ္နီထူး ဦးစီး ကရင္ God's Army (၁၀ ဦး)၊ ေဒးမူး KNPP၊ ေစာေဘးေဘ KNPP နဲ႔ တိတ္စိုး/သန္းစိုးေအာင္ ရခုိင္အမ်ိဳးသားညီညြတ္ေရးပါတီ (NUPA) တုိ႔ဟာ အင္အားနည္းၿပီး တဦးခ်င္း ၀င္၍ အဖြဲ႕အေနနဲ႔ မေဖာ္ျပေတာ့ပါ။
အင္အား (၁) ေထာင္ အထက္ရွိလုိ႔ အနက္လိုင္း တင္ထားတဲ့ အင္အားႀကီးအဖြဲ႕ (၁၅) ဖြဲ႕ထဲမွ ေမာ္ထုိင္းတပ္မေတာ္ (MTA) အဖြဲ႔အား လက္နက္အခ်ိဳ ႔ ျပန္လည္ထုတ္ေပးၿပီး ေဒသ ျပည္သူ႔စစ္ အဖြဲ႕အေနနဲ႔ ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္းမွာ (၉) ဖြဲ႕ ျဖန္႔ခြဲထားပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ နအဖက လက္နက္တပ္ဆင္ ဖြဲ႕စည္းေပးထားေသာ သီးျခားအဖြဲ႕သစ္အျဖစ္ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္းမွာ ျပည္သူ႔စစ္အဖြဲ႕ (၉) ဖြဲ႕ ရွိပါေသးတယ္။ အဲဒီ ျပည္သူ႔စစ္အဖြဲ႕ အမည္မ်ားမွာ မံုးကိုး၊ ေဖာင္းဆုိင္း၊ သိႏၷီ၊ တာမိုးညဲ၊ ကြတ္ခိုင္၊ မံုးေပၚ၊ မူဆယ္၊ နမ့္ခမ္း၊ မုိင္းေငါ့ တုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီလို အဖြဲ႕ေပါင္းမ်ားစြာကုိ ကိုင္တြယ္ႏုိင္ဖု႔ိ နအဖက ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရယူခဲ့စဥ္မွာ သေဘာတူညီခ်က္ (၁၄) ခ်က္ ထားရွိေပမယ့္ အပစ္ရပ္ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႕ေတြက နအဖရဲ႕ မ႐ုိးသားမႈကို သိရွိလာတာရယ္၊ အခ်င္းခ်င္း မယံုသကၤာ သံသယစိတ္ ရွိတာရယ္ေၾကာင့္ စည္းကမ္းခ်က္ေတြအား မထိန္းဘဲ ေဖာက္ဖ်က္မႈေတြ ရွိၾကပါတယ္။
အဲဒီ (၁၄) ခ်က္အနက္ ေဖာက္ဖ်က္ခဲ့တဲ့အခ်က္အမ်ားစုကို ရွင္းျပရရင္
-အစိုးရ ဆန္႔က်င္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ လံုး၀ မဆက္သြယ္ရန္ ဆုိတာကုိ လွ်ိဳ႕၀ွက္စြာ ဆက္သြယ္ေနၾကျခင္း၊
-လက္ရွိ တပ္အင္အားအျပင္ ထပ္မံတိုးခ်ဲ ႔ျခင္း၊ လူသစ္ မစုရန္ဆုိတာကို မလိုက္နာဘဲ KIA နဲ႔ ၀ျပည္ေသြးစည္းညီၫြတ္ေရးတပ္မေတာ္ (UWSA) တပ္ဖြဲ႕ အင္အားမ်ား တုိးခ်ဲ ႔ေနၾကျခင္း၊
-သင္တန္းဖြင့္လွစ္၍ စစ္ေရးေလ့က်င့္မႈမ်ား မျပဳလုပ္ရန္ ဆိုတာကုိ နားမေထာင္ဘဲ UWSA၊ KIA၊ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ (NMSP) အပစ္ရပ္အဖြဲ႔မ်ား စစ္ေရးျပ သင္တန္းဆင္းပြဲမ်ား အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပဳလုပ္ၾကျခင္း၊
-လူ လက္နက္ ခဲယမ္း ဖြဲ႕စည္းပံုစာရင္း အေသးစိတ္ေပးရန္ ဆိုတာကို ႏွိပ္ကြပ္မွာ စိုးလို႔ အင္အားကို ေလ်ာ့ၿပီး မမွန္မကန္ ေပးထားျခင္း၊
-ဆက္ေၾကးေကာက္ျခင္း၊ ဘိန္းခြန္ေကာက္ျခင္း၊ ဘိန္းလုပ္ငန္းကို လုပ္ကိုင္ျခင္း၊ လူထုကုိ အႏိုင္က်င့္ျခင္း စတာေတြ လံုး၀မျပဳရ ဆုိတဲ့အခ်က္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ တုိးတက္ေသာဗုဒၶဘာသာ ကရင္အမ်ဳိးသားတပ္မေတာ္ (DKBA) အပါအ၀င္ ရွမ္းျပည္နယ္ရွိ အပစ္ရပ္ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႕ အမ်ားစုက အေလးအနက္ လိုက္နာျခင္း မျပဳဘဲ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ေနၾကျခင္း၊ သတ္မွတ္နယ္ေျမတြင္ သြားလာ၍ ရေသာ္လည္း အျခားေနရာမ်ား သြားလာလိုပါက တပ္စခန္းမ်ားသို႔ သတင္းပို႔၍ လက္နက္မဲ့ သြားလာရန္ ဆုိတာကို နားမေထာင္ဘဲ မႏၲေလးၿမိဳ ႔ေတာ္အထိ ပစၥတိုကဲ့သို႔ လက္နက္တုိမ်ား ယူေဆာင္သြားရာ စားေသာက္ဆုိင္မ်ားတြင္ ျပႆနာ တက္ရာမွ တို္င္းမႉးႏွင့္ ထိပ္တုိက္ ေတြ႕ျခင္း၊ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားႏွင့္ ကင္းရွင္းစြာ ေနထုိင္ရန္ ဆုိတာကို တရားမ၀င္ေရာ၊ တရား၀င္ပါ ဆက္သြယ္ၾကျခင္း၊ အစိုးရရဲ ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ စီမံခန္႔ခြဲဲေရး၊ တရားစီရင္ေရး အပိုင္းမ်ားမွာ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္း မျပဳရန္ ဆုိတာကုိ အပစ္ရပ္အဖဲြ႕မ်ားက ၿမိဳ႕မ်ား ေပၚတြင္ သူတု႔ိရဲ ႔ တပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြ ျပႆနာ ျဖစ္ပြားတာနဲ႔ ရဲနဲ႔ တရားသူႀကီးအား ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္းနဲ႔ စစ္ေထာက္လွမ္းေရး အကာအကြယ္သံုးၿပီး ဆြဲထုတ္ျခင္း စတဲ့ ေဖာက္ဖ်က္ က်ဴးလြန္ေနၾကတာေတြ အားလံုးကို နအဖက အတြင္းႀကိတ္ၿပီး ေျဖရွင္းေနရတာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။
အေရးႀကီးဆံုး အခ်က္ျဖစ္တဲ့ အခ်က္ နံပါတ္ (၂) အရ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕ေတြအေနနဲ႔ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး လမ္းစဥ္ စြန္႔လႊတ္ရန္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို စစ္အာဏာရွင္ေတြ မလုပ္ႏုိင္ေသးတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
စရဖ မွ ဗုိလ္ရဲျမင့္ဟာ အပစ္ရပ္ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႕ေတြနဲ႔ ညိႇႏႈိင္းေနၿပီး နည္းလမ္း ရွာေဖြ ေနၾကပါတယ္။ ဗိုလ္ရဲျမင့္ဟာ ရွမ္းအေရွ ႔ မိုင္းလားေဒသ အထူးေဒသ (၄) အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး အဖဲြ႕ေခါင္းေဆာင္ ဦးစုိင္းလင္းကို ေတြ႕ဆုံကာ လာမယ့္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအျဖစ္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ တိုက္တြန္းခဲ့ပါတယ္။
အခ်ဳိ႕ေသာ တိုင္းရင္းသား အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ားအေနနဲ႔ စစ္အစိုးရ ခ်ဥ္းကပ္လာတဲ့ “အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ပုံစံအသစ္” အား လက္ခံလိုတဲ့ သေဘာရွိဟန္တူပါတယ္။ သူတုိ႔က လိုခ်င္တဲ့ ႏိုင္ငံေရး အခြင့္အေရးတခ်ဳိ႕ကိုလည္း ရမယ္။ မိမိတို႔ရဲ႕ လက္နက္ကိုင္တပ္ကိုလည္း ဖ်က္သိမ္းဖုိ႔ မလိုတဲ့အတြက္ စစ္အစိုးရ ကမ္းလွမ္းလာတဲ့ ထုိအပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးပုံစံသစ္အား သေဘာက်ေကာင္း က်ႏိုင္ပါတယ္။
လက္ခံမယ္ဆုိရင္ စစ္အစိုးရ အထိုက္အေလ်ာက္ခြဲေပးတဲ့ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ စီးပြားေရး အခြင့္အေရးတခ်ဳိ႕ကို ရရွိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ရဲ ႔ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕ေတြကုိ စစ္အစိုးရက ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ဖြဲ႕စည္းမွာကိုေတာ့ လက္ခံရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒါကေတာ့ အပစ္ရပ္ အဖြဲ႕ေတြရဲ ႔တပ္ေတြကုိ ျပည္နယ္ေစာင့္ အထူးရဲမ်ားအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းထားရွိဖို႔နဲ႔ တုိင္းမႉးရဲ ႔ကြပ္ကဲမႈ ေအာက္ထဲသို႔ ထည့္သြင္းေစေရး နည္းလမ္း ျဖစ္ပါတယ္။
စစ္တပ္ရဲ ႔ ကြပ္ကဲမႈေအာက္ အေျခခံယူနစ္ျဖစ္တဲ့ တပ္ရင္းေတြထဲ တုိက္႐ိုက္ထည့္ျပန္ရင္လည္း အထက္မွာ တင္ျပခဲ့သလို အခက္အခဲမ်ား ရွိလာႏုိင္တာမို႔ နည္းလမ္းအသစ္ ေရြးခ်ယ္ေနဟန္ တူပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ျပည္နယ္ေစာင့္ ရဲတပ္ဖြဲ႕အေနနဲ႔ သူတို႔ကို ဖြဲ႕စည္းခြင့္ ေပးရင္ေတာင္ ရဲတပ္ဖြဲ႕ရဲ ႔ ဖြဲ႕စည္းပံု သတ္မွတ္ခ်က္အရ ဆက္ထားခြင့္ မရႏိုင္တဲ့ ေလယာဥ္ပစ္ ဒံုးပ်ံမ်ား၊ စြမ္းအားျမႇင့္ ေပါက္ကြဲမႈ ျပင္းထန္တဲ့ လက္နက္ႀကီးမ်ား၊ ဗံုးမ်ား၊ မုိင္းဗံုးမ်ား လံုၿခံဳေရးနဲ႔ ဆက္သြယ္ေရးစက္မ်ားကုိ ျမန္မာစစ္တပ္က ျပန္သိမ္းလို႔ ရ၊ မရ ဆိုတဲ့ျပႆနာမ်ားလည္း ရွိေနပါတယ္။
တဖန္ အပစ္ရပ္ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ေတြက တုိင္းမႉးရဲ ႔ အမိန္႔အတုိင္း နာခံမႈအပိုင္းမွာ နာခံမႈ မရွိႏုိင္ဘဲ တုိင္းမႉးရဲ ႔ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အာဏာနဲ႔ ဆံုးျဖတ္ေပးႏိုင္မႈ နိမ့္ပါးလာႏိုင္တာမုိ႔ အာခံႏိုင္ေၾကာင္း “၀” တပ္ဖြဲ႕ေတြရဲ ႔ျဖစ္စဥ္ကလည္း သက္ေသျပေနပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ အခ်ိဳ ႔ တုိင္းလက္ေအာက္ခံ တုိင္းမႉးရဲ ႔ ကြပ္ကဲမႈေအာက္ တပ္အင္အားမွာ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕ရဲ ႔ အင္အားနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ပါက အင္အားခ်ည့္နဲဲ႔ေနတာလည္း ထည့္သြင္းစဥ္းစားစရာ ျဖစ္ေနပါတယ္။
အခ်ဳပ္ဆိုရရင္ နအဖရဲ ႔ လက္နက္ကိုင္ အၿပီးစြန္႔လႊြတ္ႏုိင္ေရး “မူ” ကို အပစ္ရပ္ အဖြဲ႕ေတြက တင္းမာစြာ တုံ႔ျပန္ၾကမယ့္ သေဘာရွိပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕ေတြဟာ စစ္အာဏာရွင္ေတြအတြက္ စိန္ေခၚမႈတရပ္ ျဖစ္ေနၿပီး ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး တက္လာမယ့္ ႐ုပ္ေသးအရပ္သားအစုိးရသစ္အတြက္ လည္း ေခါင္းခဲစရာ ျပႆနာတရပ္အျဖစ္ ရွိႏိုင္ပါတယ္။
“အဂၤလိပ္အခက္ ဗမာ့အခ်က္” ဆိုၿပီး ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ တႏိုင္ငံလံုး တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၾကပါတယ္။ “နအဖရဲ ႔ အခက္ ျပည္သူေတြရဲ ႔အခ်က္” ဆိုတာကို သတိထားၿပီး မၿပီးဆံုးေသးတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လြတ္လပ္မႈ တရားမွ်တမႈတို႔အတြက္ နည္းလမ္းေပါင္းစံုနဲ႔ ဆက္လက္တိုက္ပြဲ၀င္္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးအဖြဲ႔မ်ား ကံၾကမၼာ-(၁) ကို ဒီမွာ ဖတ္ႏုိင္ပါတယ္။
မွ်ေဝသူ ။ ။ ေနာ္မန္
မွတ္ခ်က္ ။ ။ http://www.khitpyaing.org မွ ကူးယူ မွ်ေဝပါ၏ ။
ဦးသန္႔ သို႔မဟုတ္ မီးလွ်ံၾကားက ၾကာပန္းတပြင့္
Friday, 23 January 2009 18:45 ကိုစိုး
အာရွတိုက္ရဲ႕ ပထမဆုံး ကမၻာ့ ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ဦးသန္႔ဟာ အသက္ ထင္ရွားရွိပါက ဇန္န၀ါရီ ၂၂ ရက္ေန႔မွာ အႏွစ္ ၁၀၀ ျပည့္ခဲ့ပါၿပီ။
ဦးသန္႔ အသက္ ၁၀၀ ျပည့္ အမွတ္တရ အခမ္းအနားေတြကို ျမန္မာႏိုင္ငံ အပါအ၀င္ ထိုင္း၊ မေလးရွား စတဲ့ ကမၻာ့ေနရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ က်င္းပၾကပါတယ္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အင္းလ်ားလိပ္ ဟိုတယ္မွာလည္း ဦးသန္႔ နဲ႔ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ မိတ္ေဆြေတြ၊ ႏိုင္ငံျခား သံတမန္ေတြ၊ မိသားစု၀င္ေတြက မေန႔ ညေနပိုင္းမွာ ဦးသန္႔ အသက္ ၁၀၀ ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္ အခမ္းအနားကို က်င္းပခဲ့ၾက တယ္လို႔ ဦးသန္႔ရဲ႕ သား သားမက္ျဖစ္သူ ေဒါက္တာတင္ျမင့္ဦး က ေျပာျပပါတယ္။
အဲဒီ အခမ္းအနားကို လက္ရွိ ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းကလည္း ဂုဏ္ျပဳ သ၀ဏ္လႊာတေစာင္ ေပးပို႔ခဲ့ပါတယ္။
မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းရဲ႕သ၀ဏ္လႊာမွာ ဦးသန္႔ဟာ ေရွ႕က အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဒက္ဟားမား႐ႈိး ကြယ္လြန္ၿပီး ေနာက္ သူ႔သက္တမ္းကာလအတြင္း ကမၻာ့ျပႆနာေတြကို ထိထိ ေရာက္ေရာက္ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္း ႏိုင္ခဲ့တဲ့ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ တာ၀န္ကို ေက်ပြန္ခဲ့သူ တဦးျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဦးသန္႔ဟာ တခုတည္းေသာ ကမၻာ့ မိသားစု ျဖစ္ေရးနဲ႔ ကမၻာ့ မိသားစုႀကီးရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ဆိုတဲ့ ဦးတည္ခ်က္နဲ႔ လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ ႐ြက္သြားသူ ျဖစ္ေၾကာင္း ဂုဏ္ျပဳေျပာဆိုထားပါတယ္။
ဦးသန္႔နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ေဟာင္း တဦး ျဖစ္သူ ကုိဖီအာနန္ကလည္း ဦးသန္႔ဟာ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ေရး၊ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ တိုက္ဖ်က္ေရး စတဲ့ ကုလသမဂၢ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး အစီအစဥ္ေတြကို ထဲထဲ၀င္၀င္ ပါ၀င္ေဆာင္႐ြက္သြားသူ ျဖစ္ေၾကာင္း ၂၀၀၃ ခုႏွစ္က ေျပာၾကားတဲ့ မိန္႔ခြန္းတခုမွာ ထည့္သြင္းေျပာၾကားခဲ့ဖူးပါတယ္။
အဲဒီအျပင္ ဦးသန္႔ဟာ သတင္းမီဒီယာေတြရဲ႕ အခန္းက႑ကိုလည္း သိနားလည္သူ ျဖစ္တယ္လို႔ ကုိဖီအာနန္က ဆုိတယ္။
“ဦးသန္႔ဟာ သတင္း မီဒီယာေတြနဲ႔လည္း သင့္သင့္ျမတ္ျမတ္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္၊ ဘာျဖစ္လို႔လည္း ဆိုေတာ့ ကုလသမဂၢရဲ႕ ေဆာင္႐ြက္ခ်က္ေတြကို ကမၻာ့ျပည္သူေတြဆီ ျဖန္႔ေ၀ အသိေပးတဲ့ေနရာမွာ မီဒီယာက ထိထိ ေရာက္ေရာက္ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္တယ္ဆုိတာကို နားလည္ထားသူျဖစ္လို႔ပါပဲ”လို႔လည္း သူက ထည့္သြင္း ေျပာၾကား ခဲ့ပါေသးတယ္။
ဦးသန္႔ရဲ႕ ေျပာေရးဆိုခြင့္ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ခဲ့သူ ရာမတ္စ္ နာဆစ္ ကလည္း“ဦးသန္႔ဟာ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ အေတြ႕ အႀကံဳ ေကာင္းေကာင္းရွိတဲ့သူပါ၊ သူဟာ သတင္းသမားေတြကို ေအးေဆးတည္ၿငိမ္စြာ ဆက္ဆံ တတ္ပါတယ္၊ စာနယ္ဇင္းအေတြ႕အႀကဳံရွိခဲ့သူတဦးပီပီ သူဆိုလိုခ်င္တာကို သတင္းသမားေတြ နားလည္ ေအာင္လည္း ထုတ္ ေဖာ္ ေျပာဆိုႏိုင္သူျဖစ္ပါတယ္”လို႔ ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။
ဦးသန္႔ဟာ ကုလသမဂၢတာ၀န္ မထမ္းေဆာင္ခင္ ေရွ႕ပိုင္း အခ်ိန္ကာလေတြမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံထုတ္ သတင္းစာ၊ မဂၢဇင္း စတဲ့ ျမန္မာစာနယ္ဇင္းေတြမွာ စာေတြ ပုံမွန္ေရးသားခဲ့ၿပီး “ျပည္ေတာ္သာ ခရီး” အမည္ရွိ အတြဲ ၃ တြဲ ထုတ္ေ၀တဲ့ စာအုပ္ အပါအ၀င္ အဂၤလိပ္ျမန္မာ ဘာသာျပန္နဲ႔ ပင္ကိုေရး စာေတြကို ေရးသားခဲ့သူ တဦးျဖစ္ပါ တယ္။
၁၉၅၁ မွ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္အထိ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ပထမဆုံး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္သူ ဦးႏု ရဲ႕ အတြင္းေရးမႉး တာ၀န္ကို ဦးသန္႔ ထမ္းေဆာင္ေနခ်ိန္မွာ ဦးႏု ႏိုင္ငံရပ္ျခား ခရီးစဥ္ေတြမွာေျပာဆိုဖို႔ မိန္႔ခြန္းေတြကိုလည္း ေရးသား ေပးခဲ့ရတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
ဦးသန္႔နဲ႔ ဦးႏုဟာ ယခင္ ေက်ာင္းဆရာ ဘ၀ကပင္ ရင္းႏွီးခင္မင္ၾကတဲ့ မိတ္ေဆြရင္းခ်ာေတြျဖစ္ၿပီး ဦးသန္႔ကို ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ကုလသမဂၢ သံအမတ္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ျခင္းဟာ ဦးႏု လူေ႐ြးမွန္ေပမယ့္ ဦးသန္႔ကိုယ္တိုင္ က လူေတာ္တဦးျဖစ္လို႔ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္တာ၀န္ကုိ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ျခင္း ျဖစ္တယ္လို႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေန ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ေဟာင္း ဦးႏု ရဲ႕ သမီး ေဒၚ စန္းစန္းႏုကလည္း ေျပာျပတယ္။
“ဦးေလးသန္႔က အင္မတန္ သေဘာထားျပည့္၀ၿပီးေတာ့ အင္မတန္ သေဘာေကာင္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ပါ၊ စာလည္း သိပ္ဖတ္တယ္၊ ေဖေဖနဲ႔က ဆရာလုပ္ကတည္းက ရင္းႏွီးတာ၊ ေနာက္ သူေတာ္လြန္းလို႔ ေဖေဖေခၚတာ ၊ ရန္ကုန္ မွာ အစိုးရ အဖြဲ႕မွာ အလုပ္လုပ္ၾကတာ၊ ေဖေဖက ေျပာပါတယ္၊ ကိုသန္႔ဟာ အင္မတန္ သေဘာေကာင္း ၿပီး အင္မတန္ ေအးေဆးတဲ့ လူတဲ့၊ သူ႔ကို ေတာ္မွန္းသိလို႔ ယူအန္ကို ပို႔တာပါ၊ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ မျဖစ္ခင္ေပါ့၊ သံအမတ္အေနနဲ႔ ၅၇ ခု ေလာက္က၊ ေဖေဖ လူေ႐ြးမွန္သြားတာလည္း ပါတာေပါ့၊ ေဖေဖ ဘယ္ေလာက္ေရြးေရြး ဦးေလးသန္႔ကိုယ္တိုင္က မေတာ္ရင္လည္း မျဖစ္ပါဘူး၊ ငယ္ငယ္ကတည္းက ဦးေလးသန္႔နဲ႔က လက္ပြန္းတတီး ေနခဲ့တာပါ၊ ဦးေလးသန္႔ ဂူကို ပန္းခ်င္းပို႔လိုက္ပါတယ္”လို႔ ေဒၚစန္းစန္းႏုက ေျပာဆိုပါတယ္။
ဒီလို ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာ တည္ၾကည္တဲ့ ဥပဓိ႐ုပ္ပိုင္ရွင္ ဦးသန္႔ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ျဖစ္လာရျခင္းဟာ ဦးႏု က ကုလသမဂၢဆိုင္ရာ ျမန္မာသံအမတ္အျဖစ္ တာ၀န္ေပးအပ္လိုက္ျခင္းက စတင္ခဲ့တာလို႔ သံအမတ္ ႀကီး ေဟာင္း ဦးသက္ထြန္းကလည္း အေတြးအျမင္စာေစာင္မွာ အမွတ္တရ ေျပာျပထားပါေသးတယ္။
ဦးသန္႔ဟာ ဧရာ၀တီတိုင္း ပန္းတေနာ္ၿမိဳ႕မွာ ၁၉၀၉ ခု ဇန္န၀ါရီလ ၂၂ ရက္က ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး ငယ္စဥ္က ပန္းတေနာ္ အမ်ိဳးသား အထက္တန္းေက်ာင္းမွာ အေျခခံပညာကို သင္ၾကားခဲ့ၿပီးေနာက္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ကို ဆက္လက္ တက္ေရာက္ကာ ပညာဆည္းပူးခဲ့ပါတယ္။
ကုလသမဂၢရဲ႕ တတိယ ေျမာက္ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္တာ၀န္ကို ဦးသန္႔ဟာ ၁၉၆၁ ခု မွ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္ အထိ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ရာ သူ႔ သက္တမ္းကာလအတြင္း ကမၻာစစ္ပြဲ ျဖစ္ပြားႏိုင္တဲ့အထိ ႀကီးမားတဲ့ က်ဴးဘား ႏ်ဴကလီးယားဒုံး ျပႆနာကို ေစ့စပ္ေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ့တဲ့ သမိုင္းမွတ္တမ္း၀င္ ေဆာင္႐ြက္ခ်က္မ်ိဳးကုိ ျပဳလုပ္ ႏိုင္ခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။
ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲ အပါအ၀င္ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္အတြင္းက ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ အိႏိၵယ-ပါကစၥတန္ ပဋိပကၡ စတဲ့ ကမၻာ့ေရးရာ မ်ားစြာကို ဦးသန္႔ဟာ သူ႔ရဲ႕ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ သက္တမ္း ၂ ႀကိမ္အတြင္း ေျဖရွင္းေဆာင္႐ြက္ခဲ့ပါတယ္။
ဦးသန္႔ဟာ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ အဖြဲ႕၀င္ေတြနဲ႔အတူ ျပႆနာျဖစ္ပြားရာ ကမၻာ့ေနရာေဒသေတြကို သြားေရာက္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္မႈေတြကိုလည္း ျပဳလုပ္ခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။
ဦးသန္႔ ကုလသမဂၢမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ေရးဆိုင္ရာ အစီ အစဥ္၊ ကုလသမဂၢ ရန္ပုံေငြ အစီအစဥ္၊ ကုလသမဂၢ ပညာေရးဆိုင္ရာနဲ႔ ကုလသမဂၢတကၠသိုလ္ အစီအစဥ္ စတဲ့ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး အစီအစဥ္မ်ားစြာကိုလည္း တည္ေထာင္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္။
သံအမတ္ႀကီးေဟာင္း သခင္ခ်န္ထြန္းက ဦးသန္႔ရဲ႕ အရည္အခ်င္းျပည့္၀ၿပီး ဆက္ဆံေရးေကာင္းမြန္ျခင္း ေၾကာင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အဲဒီအခ်ိန္ ဖဆပလ အစိုးရလက္ထက္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ တက္ႂကြၿပီး ဘက္မလိုက္တဲ့ ႏိုင္ငံျခားေရးမူ၀ါဒ ေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ျမန္မာႏိုင္ငံကို ကမၻာကသိရွိ ေလးစားခံခဲ့ရတယ္လို႔ေျပာပါတယ္။
“ဦးသန္႔ဟာ သူ႔ရဲ႕အရည္အခ်င္းေတြေၾကာင့္ ကမၻာ့ႏိုင္ငံအသီးသီးရဲ႕ အေလးစားခံခဲ့ရတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဗမာႏိုင္ငံ အေနနဲ႔ ဦးသန္႔အတြက္ အင္မတန္ ဂုဏ္တက္ခဲ့သလို ဦးသန္႔ကိုလည္း ဗမာႏိုင္ငံသားတိုင္းက မေမ့အပ္ဘူး၊ ဂုဏ္ ျပဳထိုက္တယ္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္”လို႔ သခင္ခ်န္ထြန္းက ဆုိပါတယ္။
ဒီလို ဂုဏ္ျပဳထိုက္သူကို ဦးေန၀င္းဟာ သူရဲ႕ ပုဂၢလိက အာဃာတ ေၾကာင့္ ဂုဏ္မျပဳခဲ့တာလို႔ သိမီခဲ့သူမ်ားက ေျပာျပပါတယ္။
ဦးေန၀င္း တိုင္းျပည္အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္မွာ ဦးႏုက ဦးေန၀င္းအစိုးရကို လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ဖို႔ ကမၻာကိုပတ္ အကူအညီေတာင္းခံေနရာမွ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ ကမၻာ့ကုလသမဂၢအေဆာက္အဦ အတြင္းရွိ သတင္းစာအသင္း ခန္းမမွာ သူ႔အစိုးရကို ပုတ္ခတ္ ေျပာဆိုတာကို ဦးေန၀င္းက ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ဘဲ ျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္းနဲ႔ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ ဦးသန္႔ ျမန္မာျပည္ ျပန္တဲ့အခါ ႀကိဳဆိုပုံေျပာင္းလဲသြားခဲ့ေၾကာင္းကို သံအမတ္ႀကီး ေဟာင္း ဦးသက္ထြန္း က အေတြးအျမင္ စာေစာင္မွာ ေရးသားထားပါတယ္။
သတင္းစာအသင္းခန္းမ အသုံးျပဳပုံကို ကုလသမဂၢတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္က ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ခြင့္မရွိဘူးဆုိတာကို အဲဒီအခ်ိန္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း မသိရွိေၾကာင္းလည္း ဦးသက္ထြန္းရဲ႕ ေရးသားခ်က္မွာ ပါရွိတယ္။
ဒီလို အာဏာရွင္တဦးရဲ႕ မ်က္ေစာင္းဒဏ္ ခံခဲ့ရတဲ့ ဦးသန္႔ဟာ ျမန္မာျပည္ကိုျပန္လာတိုင္း အာဏာရွင္ကို ေတြ႕ဆုံ ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းခဲ့သူျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိရတယ္။ ဦးသန္႔ရဲ႕ အဲဒီအျပဳအမူဟာ ကမၻာ့ေရးရာေတြကိုေျဖရွင္းရာမွာ ေအးခ်မ္း တည္ၿငိမ္စြာ ေျဖရွင္းတတ္တဲ့ ပင္ကိုစိတ္ထားအျပဳမႈကို ျပဆိုျခင္းျဖစ္တယ္လို႔လည္း ဆိုၾကတယ္။
ဦးသန္႔ဟာ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္တာ၀န္က အနားရၿပီးေနာက္ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာ၂၅ ရက္မွာ အေမရိ ကန္ႏိုင္ငံ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕မွာ အဆုတ္ကင္ဆာနဲ႔ ကြယ္လြန္ခဲ့တယ္။ သူ႔ ႐ုပ္ကလာပ္ကို မိသားစုက ျမန္မာႏိုင္ငံ ကို ျပန္လည္သယ္ေဆာင္ခဲ့ရာက ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈအသြင္ေဆာင္တဲ့ အေရးအခင္းတခု ေပၚေပါက္ခဲ့တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္က အာဏာရ ဦးေန၀င္း အစိုးရက ဦးသန္႔ကို တေလးတစား ဂုဏ္ျပဳဖို႔ ပ်က္ကြက္တာေၾကာင့္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြက မေက်မနပ္ ျဖစ္ၿပီး ဆန္႔က်င္ခဲ့ပါတယ္။ ဦးသန္႔႐ုပ္အေလာင္းကို ရန္ကုန္ တကၠသုိလ္ရွိ ယခင္ သမဂၢ အေဆာက္အဦ ေနရာ ေဟာင္းမွာ ဂူသြင္းသၿဂႌဳဟ္ဖို႔ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ဦးေဆာင္စီစဥ္တဲ့လႈပ္ရွားမႈမွာ ရဟန္းသံဃာေတြနဲ႔ အမ်ားျပည္သူေတြလည္း ပါ၀င္ခဲ့ၿပီး ဦးသန္႔ အေရး အခင္း ျဖစ္ပြားခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီ ဦးသန္႔အေရးအခင္းမွာ ဦးေန၀င္းအစိုးရက လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕ေတြနဲ႔ အင္အားသုံး ၿဖိဳခြဲခဲ့လို႔ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္း၀န္းအတြင္း အနည္းဆုံး ေက်ာင္းသား ၁၃ ဦး ေသဆုံးခဲ့ၿပီး လူ ၇၀ ခန္႔ ဒဏ္ရာရရွိကာ လူေပါင္း ၃၀၀၀ ခန္႔ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခံခဲ့ရတယ္လို႔ တရား၀င္ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့ေပမယ့္ အေသအေပ်ာက္ ႏွင့္ ဒဏ္ရာရသူစာရင္း ပုိမ်ားႏိုင္တယ္လို႔ ခန္႔မွန္းၾကပါတယ္။
ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ဦးသန္႔ ႐ုပ္ကလာပ္ကို ဦးေန၀င္း အစိုးရက ကန္ေတာ္မင္ပန္းၿခံအတြင္းမွာပဲ ဂူသြင္း သၿဂႌဳဟ္ေစခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီ ကန္ေတာ္မင္ ပန္းၿခံအတြင္းက ဦးသန္႔ အုတ္ဂူရွိရာကို ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ ေမလက တိုက္ခတ္ခဲ့တဲ့ နာဂစ္မုန္တိုင္း ဒုကၡသည္ေတြ ကူညီကယ္ဆယ္ေရးအတြက္ ျမန္မာျပည္ကို ေရာက္ရွိလာတဲ့ လက္ရွိ ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းက သြားေရာက္ ဂါရ၀ ျပဳခဲ့ပါေသးတယ္။
အဲဒီလို ကမၻာ့အလယ္မွာ ၀င့္ႂကြားေလာက္စရာ ျမန္မာႏို္င္ငံသား ဦးသန္႔ကို သတင္းစာဆရာႀကီး ဟံသာ၀တီ ဦး၀င္းတင္က မီးလွ်ံၾကား က ၾကာပြင့္တပြင့္ လို႔ တင္စားေျပာဆိုသြားခဲ့ပါတယ္။
“တိုင္းျပည္ရဲ႕ လြတ္လပ္ေရး သက္တမ္း ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ အတြင္းမွာ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ ေလာက္က စစ္အစိုးရ ေတြက အုပ္ခ်ဳပ္ တယ္၊ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ေက်ာ္ ေလာက္က ျပည္တြင္းစစ္ေတြဘာေတြနဲ႔ ႀကဳံရတယ္ ဆိုေတာ့၊ တိုင္းျပည္မွာ အႀကီးအက်ယ္ ဆင္းရဲ ဒုကၡေတြေရာက္ေနတယ္၊ အဲဒီထဲကေနၿပီးေတာ့ မီးလွ်ံေတြထဲကေနပြင့္တဲ့ ၾကာပြင့္ တပြင့္ လိုပဲ ဦးသန္႔လို ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳး ေပၚထြက္ခဲ့တယ္၊ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ နမူနာေတြ၊ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ ထူးခြ်န္မႈေတြ၊ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ အားထုတ္မႈေတြမ်ိဳး က်ေနာ္တို႔ ဗမာေတြဟာ အၿမဲတမ္း က်ေနာ္တို႔ စိတ္ထဲမွာ ရွိဖို႔ေကာင္းတယ္၊ ရွိဖို႔သင့္တယ္၊ ဗမာႏိုင္ငံသားတိုင္းဟာ ဦးသန္႔လို ထူးခြ်န္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းသင့္တယ္၊ အားထုတ္ သင့္တယ္လို႔ အဲဒီလိုပဲ တိုက္တြန္းခ်င္တယ္”။ ။
မွ်ေဝသူ ။ ။ ေနာ္မန္
မွတ္ခ်က္ ။ ။ http://www.irrawaddy.org မွ ကူးယူ မွ်ေဝပါ၏ ။
Thursday, January 22, 2009
မေလးရွားက ႏုိင္ငံျခား အလုပ္သမားမ်ားကုိ တံခါးပိတ္ၿပီ
Thursday, 22 January 2009 17:16 ဇာနည္ဝင္း
မေလးရွားႏုိင္ငံသည္ ၎၏ႏုိင္ငံသားမ်ား အလုပ္အကုိင္ ရွားပါးလာမည္ကုိ ကာကြယ္သည့္ အေနျဖင့္ စက္ရုံ၊ စတုိးဆုိင္၊ စားေသာက္ ဆုိင္မ်ားအတြက္ ျပည္ပမွ အလုပ္သမားမ်ား ေခၚယူျခင္းကုိ တားျမစ္ လုိက္ေၾကာင္း အစုိးရ အရာရိွတဦးကုိ ကုိးကားၿပီး ေအပီ သတင္းတပုဒ္တြင္ ေရးသားထားသည္။
ကမၻာ့စီးပြားေရး က်ဆင္းမႈႏွင့္အတူ မေလးရွားေရာက္ ႏိုင္ငံျခားသားတို႔၏ ေရွ႕ေရးကလည္း မေရမရာ ျဖစ္လာသည္ (ဓာတ္ပံု - ေအပီ)
ႏုိင္ငံျခားသား အလုပ္သမားမ်ား ေလွ်ာ့ခ်ရန္ ကုမၸဏီမ်ားကုိ ညႊန္ၾကားထားေၾကာင္း အဆုိပါ အမည္ မေဖာ္လုိသူ အရာရိွက ေျပာျပသည္ဟု ဆုိသည္။
မေလးရွားႏုိင္ငံ The Star သတင္းစာ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာတြင္မူ ျပည္ပမွ အလုပ္ သမားမ်ား ေခၚယူမႈ ေလွ်ာ့ခ်ျခင္းကုိ တဆင့္ၿပီး တဆင့္ လုပ္ကုိင္သြားမည္ ဟူေသာ ဒု၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ Datuk Seri Najib Tun Razak ၏ ေျပာၾကားခ်က္ကုိ ေဖာ္ျပထားသည္။
ပုိ႔ကုန္ အားထားသည့္ မေလးရွား ႏုိင္ငံ၏ စီးပြားေရး က်ဆင္းမႈေၾကာင့္ ၿပီးခ့ဲသည့္ သုံးလအတြင္း ႏုိင္ငံသား တေသာင္းေက်ာ္၊ ႏုိင္ငံျခားသား အလုပ္သမား သုံးေထာင္ေက်ာ္ အလုပ္ျပဳတ္ခ့ဲသည္ဟု ေအပီသတင္းတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ယခုႏွစ္ကုန္ပုိင္းတြင္ ႏုိင္ငံသား ေလးေသာင္းခဲြခန္႔ အလုပ္ျပဳတ္ဦးမည္ဟု အစုိးရက ခန္႔မွန္းထားသည္။
မေလးရွားတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံသား အမ်ားအျပားလည္း အလုပ္ လုပ္ကုိင္လ်က္ရိွသည္။ ဤသုိ႔ေသာ အေျခအေနတြင္ ျမန္မာ အလုပ္သမားအခ်ဳိ႕သည္ အလုပ္ ျဖဳတ္ခံရမည္ကုိ စုိးရိမ္သျဖင့္ အခ်ိန္ပုိ အခမ့ဲ လုပ္အားေပးေနရသည္ဟု မေလးရွားအေျခစိုက္ ျမန္မာ အလုပ္သမား အဖဲြ႔ တခုက ဆုိသည္။
“အုိဗာတုိင္ေၾကးေတြ မေပးေတာ့တာတုိ႔၊ လစာေတြ ေလွ်ာ့လုိက္တာတုိ႔ အဲဒါေတြ ရိွတယ္။ အဲဒါကုိ မေက်နပ္ရင္ေတာ့ ျပန္ရမယ္ေပါ့” ဟု ျမန္မာႏိုင္ငံသား အလုပ္သမား အခြင့္အေရး ကာကြယ္ေရး အဖြဲ႔ (BWRPC) မွ ကုိရဲမင္းထြန္းက ဧရာ၀တီသုိ႔ ေျပာျပသည္။
“အသက္ ၂၃ နဲ႔ ၂၈ ၾကားထဲရိွတ့ဲ မိန္းကေလးေတြ။ ဗမာျပည္ကေန စက္ခ်ဳပ္မယ္ ဆုိၿပီး ဒီလာ။ ဒီလာၿပီးေတာ့ ယုံေတာင္ မယုံႏုိင္စရာပဲ၊ တခါ အလုပ္လုပ္ရင္ နာရီ ၂၀၊၂၆ နာရီ အဲဒီလုိ လုပ္ရတာ။ ပလာတာ တခ်ပ္ေကြ်းတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီလုိ လုပ္ရတာ” ဟု ကုိရဲမင္းထြန္းက ရွင္းျပသည္။
စက္ရုံ အလုပ္သမားမ်ားသည္ လစာက မေလးရွား ရင္းဂစ္ ၅၀၀ေက်ာ္ (ေဒၚလာ ၂၀၀ ခန္႔) ရရိွေၾကာင္း၊ မေလးရွား ႏုိင္ငံသားမ်ား မက္ေမာသည့္ ၀င္ေငြ မဟုတ္ေၾကာင္း ကုိရဲမင္းထြန္းက ဆုိသည္။
မေလးရွားသည္ အာရွတုိက္တြင္ ျပည္ပ အလုပ္သမား အမ်ားဆုံး ေခၚယူ တင္သြင္းသည့္ ႏုိင္ငံတခုျဖစ္သည္။ လူဦးေရ ၂၇ သန္းရိွေသာ မေလးရွားႏုိင္ငံတြင္ ျပည္ပမွ အလုပ္သမားေပါင္း ၂ သန္းေက်ာ္ အလုပ္ လုပ္ကုိင္လ်က္ ရိွသည္။ ထုိအထဲတြင္ ျမန္မာ၊ အင္ဒုိနီးရွား၊ ဖိလစ္ပုိင္ ႏုိင္ငံသားမ်ား ပါ၀င္ၿပီး ေဆာက္လုပ္ေရး၊ စုိက္ပ်ဳိးေရး လုပ္ငန္းခြင္ ႏွင့္ စက္ရုံမ်ားတြင္ လုပ္ကုိင္ၾကသည္။
မွ်ေဝသူ ။ ။ ေနာ္မန္
မွတ္ခ်က္ ။ ။ http://www.irrawaddy.org မွ ကူးယူ မွ်ေဝပါ၏ ။
Wednesday, January 21, 2009
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ခ်ဳပ္ပုိင္ခြင့္ ေမလကုန္ (၆) ႏွစ္ျပည့္ၿပီဟု ေရွ႕ေန ဦးၾကည္၀င္းေျပာ
မင္းႏုိင္သူ/ ၂၁ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ပုိင္ခြင့္မွာ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ေမလ (၂၉) ရက္တြင္ (၆) ႏွစ္သက္တမ္း ကုန္ဆုံးၿပီျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ အယူခံအမႈမွာ အမႈအျဖစ္လက္ခံထားသည့္အဆင့္တြင္သာ ရွိေနေသးေၾကာင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ေရွ႕ေန ဦးၾကည္၀င္းက ေခတ္ၿပိဳင္သုိ႔ ေျပာၾကားသည္။
၎က “အခုဆုိရင္ အက်ယ္ခ်ဳပ္က လြတ္ဖုိ႔ ေလးလသာသာေလာက္ပဲ လုိေတာ့တယ္ေလ။ ေဒၚစုကုိ သူတုိ႔ တားဆီးထားတဲ့အမိန္႔က (၂၉) ရက္ ေမဗ်။ ဆုိေတာ့ ေမလ (၂၉) ရက္ဆုိရင္ ကုန္ဆုံးၿပီ။ အဲဒီမွာ (၆) ႏွစ္ျပည့္ၿပီ။ ဒါ…သူတို႔တြက္ကိန္းနဲ႔သူတုိ႔ ခ်ဳပ္ပုိင္ခြင့္ရွိတယ္ဆုိၿပီး သူတုိ႔ဘာသာထားတာ။ က်ေနာ္တုိ႔ တြက္ကိန္းကေတာ့ (၅) ႏွစ္ပဲ။ အဲေတာ့ ေကာင္းၿပီ… ဒါကအျငင္းပြားစရာျဖစ္လာၿပီဆုိေတာ့ ေလွ်ာက္လဲေပါ့ဗ်။ အဲဒီ ေလွ်ာက္လဲမႈကုိ ဘယ္သူက ဆုံးျဖတ္မွာလဲဆုိေတာ့ တရား႐ုံးခ်ဳပ္လုိဟာမ်ဳိးလည္း မရွိဘူးဗ်။ ဆုိေတာ့ (၆) ႏွစ္လို႔ ယူဆတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ကပဲ ျပန္ၿပီးေတာ့ ဆုံးျဖတ္ရမယ့္သေဘာ ျဖစ္ေနတယ္” ဟု ဆုိသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ဒီပဲယင္းအေရးအခင္းအၿပီးတြင္ နအဖအစုိးရက ႏုိင္ငံေတာ္အား ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးလုိသူမ်ား၏ ေဘးအႏၲရာယ္မွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွွာက္သည့္ ဥပေဒပုဒ္မ ၁၀ (ခ) ျဖင့္ ထိန္းသိမ္းအေရးယူခဲ့သည္။ ထုိဥပေဒသည္ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္ ဥပေဒသတ္မွတ္ခ်က္အရ (၁) ႏွစ္အထိ တားဆီးမႈျပဳလုပ္ႏိုင္ကာ ဆက္လက္တားဆီးလုိပါက ၀န္ႀကီးအဖြဲ႔၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ တႀကိမ္လွ်င္ ရက္ (၁၈၀) ထက္မပုိေစဘဲ စုစုေပါင္း (၃) ႏွစ္ထိ ခြင့္ျပဳႏုိင္ေၾကာင္း ျပ႒ာန္းထားသည္။
၎ေနာက္ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ န၀တလက္ထက္တြင္ တႀကိမ္လွ်င္ (၁) ႏွစ္ထက္မပုိေစဘဲ စုစုေပါင္း (၅) ႏွစ္ထိ ခြင့္ျပဳႏုိင္ေၾကာင္း ျပင္ဆင္ခဲ့သည္။ ထုိဥပေဒအရ နအဖက ဗဟုိအဖြဲ႔၏ တားဆီးခြင့္ (၁) ႏွစ္၊ ၀န္ႀကီးအဖြဲ႕၏ ခြင့္ျပဳခြင့္ (၅) ႏွစ္ စုစုေပါင္း (၆) ႏွစ္ခ်မွတ္ခြင့္ရွိေၾကာင္း ကုိင္စြဲထားကာ အန္အယ္လ္ဒီက ဥပေဒတြင္ စုစုေပါင္း (၅) ႏွစ္ဟု ျပ႒ာန္းထားခ်က္ကုိ ေထာက္ျပသည္။
“အခုလုိ အျငင္းပြားစရာေတြျဖစ္လာၿပီဆုိေတာ့ အယူခံေလွ်ာက္လဲရတာေပါ့။ ေလွ်ာက္လဲတယ္ဆုိတာကုိက အမွန္တရားကုိသိခ်င္လို႔။ က်ေနာ္တုိ႔ကလည္း တင္ျပမယ္။ တဖက္ကလည္း က်ေနာ္ထင္တယ္။ ဗဟုိအဖြဲ႕အတြက္ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ ေရွ႕ေနခ်ဳပ္႐ုံးက လုပ္ေပးတာ။ အဲေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ႏွစ္ဦးၿပိဳင္ေျပာတာကုိ အစုိးရအဖြဲ႕က ဆုံးျဖတ္ေပါ့။ အခုဟာကေတာ့ အခ်ိန္ဆြဲေနလို႔ပဲ ေလးလက်န္ေတာ့တယ္” ဟု ဦးၾကည္၀င္းက ရွင္းလင္းေျပာဆုိသည္။
ဇန္န၀ါရီ (၁၂) ရက္တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ၎၏ေရွ႕ေနအဖြဲ႕ ေတြ႕ခြင့္ရခဲ့သည္ဟူေသာ သတင္းမ်ားေပၚထြက္ခဲ့ရာ မဟုတ္ပါေၾကာင္း ဦးၾကည္၀င္းက ျငင္းဆုိသည္။ သုိ႔ရာတြင္ ေတြ႕ဆုံႏုိင္ရန္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ထံ ေမတၱာရပ္ခံစာတေစာင္ ေပးပုိ႔ထားေၾကာင္း သိရသည္။
“က်ေနာ္တုိ႔ ဇန္န၀ါရီ (၂၀) ရက္ေန႔ကမွ ေဒၚစုနဲ႔ေတြ႕ခြင့္ရဖုိ႔ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဆီ ေမတၱာရပ္ခံစာ ေပးပုိ႔ထားပါတယ္။ သတင္းတပ္ဖြဲ႕ကုိတင္ျပေတာ့ သူတုိ႔မွာ ခြင့္ျပဳႏုိင္ျခင္းမရွိပါဘူးဆုိေတာ့ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဆီကိုပဲ တင္လုိက္တယ္။ ေတြ႕ခြင့္ျပဳဖုိ႔တင္ထားတဲ့ ရက္ကုိေတာ့ ထုတ္မေျပာေတာ့ဘူးဗ်” ဟု ဦးၾကည္၀င္းက ေျပာသည္။
မွ်ေဝသူ ။ ။ ေနာ္မန္
မွတ္ခ်က္ ။ ။ http://www.khitpyaing.org မွ ကူးယူ မွ်ေဝပါ၏ ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ “အမွန္တရားစိတ္ဓာတ္ ႏႈိးေဆာ္သူဆု” ရ
NEJ/ ၂၀ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉
စစ္အစိုးရကုိ တုိက္ပြဲ၀င္ရာ၌ ျမန္မာျပည္သူမ်ားအား ဦးေဆာင္ခဲ့မႈအတြက္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံရွိ Realizing the Dream အဖြဲ႕မွ “အမွန္တရားစိတ္ဓာတ္ ႏႈိးေဆာ္သူဆု” (Trumpet of Conscience Award) ကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ေပးအပ္လုိက္သည္။
Trumpet of Conscience ဆိုသည္မွာ ကြယ္လြန္သူ လူမဲေခါင္းေဆာင္ ေဒါက္တာ မာတင္လူသာကင္း၏ ၁၉၆၇ ခု ႏုိ၀င္ဘာႏွင့္ ဒီဇင္ဘာတြင္ ေဟာေျပာခဲ့သည့္ နာမည္ေက်ာ္ လူ႕အခြင့္အေရးဆုိင္ရာ မိန္႔ခြန္းေပါင္းခ်ဳပ္ကုိ ေခၚဆုိသည့္ အမည္ျဖစ္သည္။ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္ ေဒါက္တာ မာတင္လူသာကင္း အလုပ္ႀကံခံရၿပီးေနာက္ပုိင္း သူ၏ မိန္႔ခြန္းေပါင္းခ်ဳပ္ကုိ အမွန္တရားစိတ္ဓာတ္ ႏႈိးေဆာ္သူ (Trumpet of Conscience) အမည္ျဖင့္ ထုုတ္ေ၀ႏုိင္ခဲ့သည္။
မွ်ေဝသူ ။ ။ ေနာ္မန္
မွတ္ခ်က္ ။ ။ http://www.khitpyaing.org မွ ကူးယူ မွ်ေဝပါ၏ ။
Tuesday, January 20, 2009
န.အ.ဖ ႏြားအဖြဲ ့ေတြရဲ့ ယုတ္မာရက္စက္မွူ ့ေတြထဲက
အမ်ဳိးကို ေစာင့္ေရွာက္ပါတယ္ဆိုတဲ့ D.K.B.A နဲ႔ ( န.အ.ဖ ) ႏြားအဖြဲ ရဲ႕ လက္ခ်က္နဲ႔ သူတို ့ခုလို ေသၾကရျပန္ၿပီ။
န.အ.ဖ (ႏြားအဖြဲ ့) နဲ႔ D.K.B.A တို႔ရဲ့ ႏွိပ္ကြပ္ မႉ ့ေတြေၾကာင့္ သူတို႔ေတြ ဒီလိုထြက္ေျပး ေနၾကရတယ္။
မွ်ေဝသူ ။ ။ ေနာ္မန္
မွတ္ခ်က္ ။ ။ http://www.co2zenith.co.cc မွ ကူးယူ မွ်ေဝပါ၏ ။
အေမရိကန္သမၼတ က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆုိပြဲ လူျဖဴအစြန္းေရာက္အႏၲရာယ္ရွိဟု FBI သုံးသပ္
NEJ/ ၂၀ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉
ယေန႔ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ ၀ါရွင္တန္ဒီစီၿမိဳ႕ေတာ္၌ က်င္းပမည့္ အိုဘားမား၏ သမၼတသစ္ က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆုိပြဲတြင္ နာမည္ရ ႏုိင္ငံတကာအၾကမ္းဖက္သမားမ်ား တုိက္ခုိက္မည့္သတင္းမရရွိေသာ္လည္း ၀ါရွင္တန္ၿမိဳ႕ေတာ္ နယ္နိမိတ္အတြင္း လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးမ်ားကုိ ေႏွာင့္ယွက္ႏုိင္သည့္ သံသယလုပ္ရပ္မ်ားရွိေနသည္ဟု လုံၿခံဳေရးႀကိဳတင္ သုံးသပ္ခ်က္အစီရင္ခံစာတရပ္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
သမၼတသစ္ အုိဘားမား၏ က်မ္းသစၥာက်န္ဆုိပြဲကုိ ဆန္႔က်င္သည့္ ဆႏၵျပသူမ်ား၊ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ ကမာၻ႔ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ အျခားျပႆနာမ်ားအေပၚ ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပသူတုိ႔ေၾကာင့္ လမ္းမ်ား ပိတ္ဆုိ႔ႏုိင္သည္ဟု မွန္းထားေၾကာင္း ေခတ္ၿပိဳင္က ဖတ္႐ႈခြင့္ရသည့္ အေမရိကန္ လုံုၿခံဳေရးအဖြဲ႕ (၁၅) ဖြဲ႕ စုေပါင္းသုံးသပ္ထားသည့္ လုံၿခံဳေရး အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
အိုဘားမား၏ သမၼတသစ္ က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆုိပြဲကုိ လူ (၁) သန္းခြဲမွ (၂) သန္းထိ တက္ေရာက္ႏုိင္သည္ဟု အေမရိကန္ လုံၿခံဳေရးအဖြဲ႕မ်ားက မွန္းထားသည္။ FBI ႏွင့္ အျခား လုံၿခံဳေရးအဖြဲ႕မ်ား၏ မွန္းဆခ်က္အရ အုိဘားမား၏ က်မ္းသစၥာက်န္ဆုိပြဲကုိ ႏုိင္ငံတကာႏွင့္ ျပည္တြင္း အၾကမ္းဖက္မႈအႏၲရာယ္ရွိေနေၾကာင္း ခုိင္လုံသည့္ အေထာက္အထားမရွိဟု ဆုိသည္။
သို႔ေသာ္ အေမရိကန္သမုိင္းတြင္ ပထမဆုံးအႀကိမ္ လူမဲသမၼတ ျဖစ္လာသည့္ အခမ္းအနားႀကီး ျဖစ္သည့္အတြက္ လူျဖဴဳသည္သာ အျမင့္ျမတ္ဆုံးအယူအဆ လက္ကုိင္ထားသည့္ တယူသန္ ပုဂၢလိက အစြန္းေရာက္သမားမ်ား၏ အႏၲရာယ္ျဖစ္ႏုိင္ေျခ မ်ားေနသည္ဟု FBI ႏွင့္ အျခား လုံၿခံဳေရးအဖြဲ႕မ်ားက သုံးသပ္သည္။
အိုဘားမား၏ သမၼတသစ္ က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆုိပြဲကုိ တုိက္႐ုိက္ျဖစ္ေစ၊ သြယ္၀ုိက္၍ျဖစ္ေစ အေႏွာင့္အယွက္ေပးႏုိင္မည့္ ျဖစ္ႏုိင္ေျခရွိသည့္ အႏၲရာယ္အလားအလာမ်ားတြင္-
-အရပ္လုပ္ေဖာက္ခြဲေရးပစၥည္းမ်ားသုံးၿပီး တုိက္ခုိက္မည့္အႏၲရာယ္၊
-ေဖာက္ခြဲေရးပစၥည္းမ်ားသုံး လက္နက္ကုိင္တုိက္ၿပီး ဓားစာခံလုပ္မည့္ အႏၲရာယ္၊
-တဦးခ်င္း အေသခံ ဗုံးေဖာက္ခြဲမည့္ အႏၲရာယ္ဟု သုံးမ်ိဳးခြဲ စဥ္းစားထားေၾကာင္း အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
အဓိက ေလဆိပ္ (၃) ခုျဖစ္သည့္ ေရာ္နယ္ရီဂင္ ေလဆိပ္၊ ၀ါရွင္တန္ ဒါးလက္စ္ ႏုိင္ငံတကာ ေလဆိပ္ႏွင့္ ေဘာ္လ္တီမုိး-၀ါရွင္တန္ ႏုိင္ငံတကာ ေလဆိပ္မ်ားအနက္ ၀ါရွင္တန္ၿမိဳ႕တြင္းက်သည့္ ေရာ္နယ္ရီဂင္ ေလဆိပ္အတြက္ ၿမိဳ႕ျပေလေၾကာင္းဦးစီးဌာနက အထူးလုံၿခံဳေရးခ်ထားေသာ္လည္း သမၼတသစ္ က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆုိပြဲကုိ ေလေၾကာင္းမွ အၾကမ္းဖက္မည့္္ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ိဳး သို႔မဟုတ္ အဆုိပါ ေလဆိပ္မ်ားကုိ အေျခခံၿပီး တုိက္မည့္ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ိဳး မသိရေေသးဟု သုံးသပ္သည္။
၀ါရွင္တန္ဒီစီျမိဳ႕ေတာ္ ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရးဇုန္ သက္မွတ္ခ်က္
FBI ဗံုးကၽြမ္းက်င္သူမ်ားအသံုးျပဳသည့္ ထရပ္ကား
အိုဘားမား၏ သမၼတသစ္ က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆုိပြဲကုိ ႏုိင္ငံေတာ္ အထူးလုံၿခံဳေရးပြဲအျဖစ္ အေမရိကန္ ျပည္တြင္းလုံၿခံဳေရး၀န္ႀကီးဌာနက သတ္မွတ္ထားသည္။ လုံၿခံဳေရးရာ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား စီမံျခင္း၊ ၫႊန္ၾကားျခင္း၊ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ျခင္း စသည့္ ကိစၥမ်ားအတြက္ U.S Secret Service အေမရိကန္သမၼတ လုံၿခံဳေရးအထူးတပ္ဖြဲ႕က ဦးေဆာင္ တာ၀န္ယူထားသည္။ က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆုိပြဲတြင္ သမၼတ အုိဘားမားကုိ တုိက္ခုိက္လာသည္ျဖစ္ေစ၊ ပြဲေတာ္အတြင္း အၾကမ္းဖက္မႈ ေပၚေပါက္လွ်င္ျဖစ္ေစ ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ေရး၊ ရာဇ၀တ္မႈ စစ္ေဆးေရးကိစၥမ်ားအတြက္ FBI ေခၚ ျပည္တြင္းေထာက္လွမ္းေရးႏွင့္ ရာဇ၀တ္မႈခင္း စုံစမ္းေဖာ္ထုတ္ေရးအဖြဲ႕က တာ၀န္ယူသည္။
FBI ႏွင့္ အေမရိကန္သမၼတ လုံၿခံဳေရးအထူးတပ္ဖြဲ႕အျပင္ အေမရိကန္ တပ္မေတာ္္လက္ေအာက္ခံ (၅) ဖြဲ႕၊ ကက္ပီတုိဟီး ရဲအဖြဲ႕ႏွင့္ ၀ါရွင္တန္ဒီစီ ၿမိဳ႕ေတာ္ရဲအဖြဲ႕မ်ားကလည္း က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆုိပြဲလုံၿခံဳေရးတြင္ အေရးပါသည့္ တာ၀န္မ်ား ယူထားၾကသည္။
မွ်ေဝသူ ။ ။ ေနာ္မန္
မွတ္ခ်က္ ။ ။ http://www.khitpyaingnews.org မွ ကူးယူ မွ်ေဝပါ၏ ။
အေရးတၾကီး ျဖည့္ဆည္းရမယ့္ ကြက္လပ္
စိုးေနလင္း
တနလၤာေန႔၊ ဇန္နဝါရီလ 19 2009 18:40 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္
က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ စစ္အာဏာရွင္္စနစ္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေရး၊ ဒီမိုကေရစီတည္ေဆာက္ေရး ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္္မႈ ျဖစ္စဥ္တေလွ်ာက္မွာ ေက်ာင္းသားဆႏၵျပမႈ၊ သပိတ္တိုက္ပြဲ၊ အလုပ္သမားသပိတ္ အံုၾကြမႈေတြအမ်ားၾကီး ျဖစ္ပြားခဲ့ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈ တိုက္ပြဲေတြက မ်ားခဲ့ပါတယ္။
အစိုးရျပဳတ္က်ေရး ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ မဟုတ္ဘဲ အခြင့္အေရးနစ္နာဆံုး႐ႈံးမႈ၊ ျပႆနာတရပ္ေပၚမွာ အစိုးရရဲ႕ ေျဖရွင္းပံုကို မေက်နပ္တဲ့အတြက္ ဆႏၵျပ ကန္႔ကြက္သပိတ္ေမွာက္မႈေတြလည္း ရွိခဲ့ေပမယ့္ အဲဒါေတြအားလံုးဟာ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ ၇ ရက္ေန႔မွာ ေက်ာင္းသား ေသြးေျမက်၊ သမိုင္း၀င္ေက်ာင္းသား သမဂၢၾကီး ၿပိဳက်ေအာင္ ပစ္ခတ္ႏွိမ္ႏွင္း ေဖာက္ခြဲဖ်က္ဆီးခဲ့တဲ့ အာဏာရွင္အစိုးရကို နာၾကည္းစိတ္၊ ေတာ္လွန္ဆန္႔က်င္ ၿဖိဳဖ်က္ခ်င္စိတ္ေတြကို အေျခခံခဲ့ၾကတာပါပဲ။
အဲဒီစိတ္္ဓာတ္ အေျခခံနဲ႔ပဲ (တခ်ဳိ႕ ဒီထက္နက္နဲတဲ့ အေတြးအေခၚ အေျခခံနဲ႔ ဆန္႔က်င္ၾကတဲ့ သူေတြလည္း ရွိပါတယ္) ၆၂ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းကာလ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား မ်ဳိးဆက္ေတြဟာ အစိုးရကို ဆန္႔က်င္ရင္ဆိုင္ဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ့ၾကပါတယ္။ အဓိက စိတ္ဓာတ္ကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အျမစ္ျပတ္ေရး ဒီမိုကေရစီ ဖြံ႔ၿဖိဳးျဖစ္ေပၚေရးပါပဲ။
ဒါကို ၆၂ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းကာလ ေက်ာင္းသားတိုက္ပြဲ အဆက္ဆက္မွာ ပါ၀င္လႈပ္ရွားၿပီး စစ္အစိုးရကို ဆန္႔က်င္အာခံ တြန္းလွန္ခဲ့ၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူတိုင္း သိၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းသားတိုက္ပြဲေတြအားလံုးဟာ တစိတ္တပိုင္း ေအာင္ျမင္မႈမ်ိဳး၊ ယာယီေအာင္ျမင္မႈမ်ဳိး ရတာမ်ဳိးပဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေရး၊ ဒီမိုကေရစီတည္ေဆာက္ေရး ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈ ျဖစ္စဥ္ၾကီးကို ေအာင္ျမင္ၿပီးဆံုးေအာင္ မသယ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္က ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈေတြဟာ ေက်ာင္းသားသက္သက္ လႈပ္ရွားမႈေတြသာ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ အလုပ္သမား၊ လယ္သမားနဲ႔ လူထုလူတန္းစားေတြအားလံုးနဲ႔ မေပါင္းစည္းႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။
၁၉၇၄ ခုႏွစ္ ဇြန္လ အလုပ္သမားအေရးအခင္းမွာေတာ့ အလုပ္သမားနဲ႔ ေက်ာင္းသား ေပါင္းစည္းလႈပ္ရွားႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ လူထုလႈပ္ရွားမႈအျဖစ္ မကူးေျပာင္းႏိုင္ေသးခင္မွာဘဲ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ ရက္ရက္စက္စက္ ေျခမႈန္းတာကို ခံခဲ့ရပါတယ္။
အဲဒီ ေက်ာင္းသားနဲ႔ အလုပ္သမား တိုက္ပြဲေတြက ရရွိခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံေရးအျမတ္နဲ႔ စစ္အာဏာရွင္္ဆန္႔က်င္ေရး စိတ္ဓာတ္၊ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခါးစည္းခံခဲ့ရတဲ့ ဖိႏွိပ္မႈေတြ မတရားမႈေတြအေပၚ ျပည္သူလူထုရဲ႕ မေက်နပ္ျဖစ္မႈေတြ ေပါင္းစည္းသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ၁၉၈၈ လူထုဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံုၾကီး ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။
ဒါေပမယ့္ အဲဲဒီအေရးေတာ္ပံုၾကီးဟာ ေအာင္ပြဲရလုဆဲဆဲ အေျခအေနမွာပဲ ေလွ်ာ့ေပါ့တြက္ခ်က္မႈ၊ တိုက္ပဲြအေပၚ သံုးသပ္အကဲျဖတ္ခ်က္ မွားယြင္းမႈ၊ ႏိုင္ငံေရးအေတြ႔အၾကံဳ အားနည္းမႈ စတဲ့ အမွားေတြေၾကာင့္ ေအာင္ပြဲနဲ႔ ေ၀းခဲ့ရပါတယ္။
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ စစ္အာဏာရွင္အစိုးရဟာ သူတို႔လိုခ်င္တဲ့ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒကို အတင္းရေအာင္ ေရးဆြဲ၊ အတင္းအက်ပ္ အတည္ျပဳၿပီး အခု ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို အၿပီးသပ္ ပယ္ဖ်က္ပစ္ေတာ့မယ့္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲကို က်င္းပဖို႔ ျပင္ဆင္ေနပါၿပီ။ အဲဒီလို ျပင္ဆင္တဲ့ေနရာမွာ စစ္အစိုးရဟာ ေနာက္ထပ္ လမ္းေပၚဆႏၵျပပြဲေတြ ေပၚထြက္မလာရေအာင္ လူထုအံုၾကြမႈ ထပ္ျဖစ္ေပၚမလာရေအာင္ အစိုးရဆန္႔က်င္သူ မွန္သမွွ် လုံး၀ နလန္မထူႏိုင္ေအာင္ ဖိႏွိပ္ေျခမႈန္းေရး ပံုစံကို အသံုးျပဳေနပါတယ္။
သူတို႔ ခ်မွတ္ေဖာ္ေဆာင္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကိုု ထိပါးဆန္႔က်င္သူ မွန္သမွ်ကို က်ားကုတ္က်ားခဲ ေဖာ္ထုတ္ဖမ္းဆီးၿပီး၊ မၾကား၀ံ့မနာသာ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ေတြ ခ်မွတ္၊ ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိပ္ကြပ္ေနတာကို ျမင္သာထင္ရွား ျဖစ္ေနပါၿပီ။ တဖက္ကလည္း ျပည္သူလူထုကို အသက္ရွင္ေနထုိင္ေရးအတြက္ အက်ပ္အတည္း ေတြ႔ေနေအာင္ လုပ္ၿပီး၊ မက္လံုးေပး စည္း႐ံုးသိမ္းသြင္းတဲ့ နည္းနဲ႔ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြား ကာကြယ္လိုသူေတြကို လူထုထဲက ဖဲ့ထုတ္စည္း႐ံုးၿပီး လက္ကိုင္တုတ္ အဖြဲ႔အစည္္းေတြကို အခိုင္အမာ ဖြဲ႔စည္းေနပါတယ္။
အဲဒီေဒါက္တိုင္ေတြရဲ႕ အင္အားနဲ႔ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏိုင္ယူၿပီး အေရခြံ အရပ္၀တ္နဲ႔ စစ္အစိုးရတရပ္ တရား၀င္ ေပၚထြန္းလာေအာင္ မျဖစ္မေန ၾကိဳးစားေတာ့မွာ အေသအခ်ာပါပဲ။
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ဖ်က္သိမ္းေရး၊ ဒီမိုကေရစီ တည္ေဆာက္ေရး အေရးေတာ္ပံုၾကီးဟာ ပကတိ အေျခအေနအရ ျပည္တြင္းက ျပည္သူလူထု မပါဘဲ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ေအာင္ျမင္မႈ မရႏိုင္ပါဘူး။ တကယ့္ အေျခခံ ျပည္သူလူထုၾကီးကေတာ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ခါးခါးသီးသီး အာခံဆန္႔က်င္ တြန္းလွန္ဖို႔ အဆင္သင့္ ရွိေနၾကတယ္လို႔ က်ေနာ္ကေတာ့ ယံုၾကည္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ျပည္သူလူထုဟာ မွန္ကန္ရဲရင့္တဲ့ ဦးေဆာင္ပါတီ၊ ဦးေဆာင္အဖြဲ႔အစည္းတခုရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မႈ မရွိဘဲနဲ႔ေတာ့ ရက္စက္ၾကမ္းတမ္း ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္ မ်ားလွသလို အင္အားေတာင့္တင္းတဲ့ ဖက္ဆစ္စစ္အစိုးရကို ေအာင္ပြဲရေအာင္ တိုက္ခိုက္ဖို႔ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။
ဒီတာ၀န္ကို ဘယ္သူ ထမ္းေဆာင္မွာပါလဲ။ အျဖစ္သင့္ဆံုးကေတာ့ လူထုက ယံုၾကည္အပ္ႏွံ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခဲ့တဲ့ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လူထုကို မွန္ကန္တဲ့ တိုက္ပြဲလမ္းေၾကာင္းေပၚ ဆဲြတင္ၿပီး၊ လူထုေရွ႕က ရဲရဲရင့္ရင့္ ဦးေဆာင္ရင္း စစ္အာဏာရွင္ေတြ လက္ေျမႇာက္ အ႐ႈံးေပးလာတဲ့အထိ ေဖာ္ေဆာင္လို႔ ရႏိုင္သမွ် တိုက္ပြဲပံုစံ မ်ိဳးစံုကို ေဖာ္ေဆာင္တိုက္ပြဲ၀င္ ရပါလိမ့္မယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဒီမိုကေရစီ ေဖာ္ေဆာင္ေရးအတြက္ လူထုရဲ႕ ယံုၾကည္အပ္ႏွံ တာ၀န္ေပးအပ္ခံရတဲ့ ပါတီတရပ္အေနနဲ႔ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ဆန္႔က်င္တိုက္ဖ်က္ၿပီး၊ ဒီမိုကေရစီထြန္းကားေရး ၾကိဳးစားအားထုတ္ေပးဖို႔ အဓိက တာ၀န္ရွိေနတယ္ ဆိုတာကလည္း ရွင္းေနပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဒီတာ၀န္ကို ေက်ေက်ပြန္ပြန္ ထမ္းေဆာင္ဖို႔ဆိုတာ အလြန္ခက္ခဲ ပင္ပန္းမွာျဖစ္သလို၊ အႏၲရာယ္ၾကီးမားတဲ့အတြက္ ယံုၾကည္ခ်က္ ခိုင္မာအားေကာင္းဖို႔ လိုသလို စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံမႈေတြ အမ်ားၾကီး လိုအပ္မွာျဖစ္ပါတယ္္။
အတိုက္အခံ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြ အေနနဲ႔လည္း မိမိတို႔ရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္၊ ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔ လက္ေတြ႔ လုပ္ရပ္ေတြကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ျပန္လည္သံုးသပ္၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေ၀ဖန္ေရးလုပ္ၿပီး မိမိတို႔ရဲ႕ တဦးခ်င္း ခ်ဳိ႕ယြင္းအားနည္းခ်က္ေတြနဲ႔ အမွားေတြ၊ အသင္းအဖြဲ႔နဲ႔ ပါတီ တခုလံုးအရ ခ်ဳိ႕ယြင္းအားနည္းခ်က္နဲ႔ အမွားေတြကို ျပဳျပင္တည့္မတ္ဖို႔ လိုအပ္ပါလိမ့္မယ္။
ဒီအခ်ိန္ဟာ တဦးနဲ႔ တဦး၊ တဖြဲ႔နဲ႔ တဖြဲ႔ အျပန္အလွန္ အျပစ္တင္ေနရမယ့္အခ်ိန္ မဟုတ္ပါဘူး။ အျပဳသေဘာ ေ၀ဖန္ေရးနဲ႔ ျပဳျပင္ထိန္းမတ္ ေ၀ဖန္ေရး တည္ေဆာက္ရမယ့္ အခ်ိန္ပါ။ တခုသတိထားဖို႔ လိုအပ္တာက ႐ိုး႐ိုးသားသား ေ၀ဖန္သံုးသပ္၊ အမွားကိုိ အမွန္ျပဳျပင္တာမွာ အခ်ိန္ေနာက္က်တယ္ဆိုတာ မရွိပါဘူး။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က အမွားကို အမွားလို႔ ျမင္ၿပီး၊ ျပဳျပင္တည့္မတ္ အမွန္လမ္းေၾကာင္းကို ေရြးခ်ယ္ရဲဖို႔ ေတာ့ လိုအပ္ပါလိမ့္မယ္။
လူထုဒီမိုကေရစီ ေတာ္လွန္ေရးၾကီးဟာ ကာလရွည္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် အက်အဆံုး၊ အဆံုးအ႐ႈံးေတြ၊ နစ္နာမႈေတြ မ်ားျပားလာေနပါၿပီ။ ေနာက္ဆံုး တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိး အဆံုးစြန္ ပ်က္သုန္းသြားႏိုင္တဲ့ အေျခအေန ျဖစ္လာၿပီလို႔ ယူဆႏိုင္တဲ့ အေျခအေန ေရာက္လာေနၿပီျဖစ္လို႔ ေႏွာင့္ေႏွးၾကံ႕ၾကာ အခ်ိန္ဆြဲေနလို႔ မျဖစ္ပါဘူး။
အျမန္ဆံုး ျပန္လည္ေ၀ဖန္သံုးသပ္၊ ခ်ဳိ႕ယြင္းအားနည္းခ်က္နဲ႔ အမွားေတြကို အျမန္ဆံုး ျပဳျပင္တည့္မတ္ၿပီး၊ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ ထာ၀ရ အာဏာတည္ၿမဲေရး ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈေတြကို အျမန္ဆံုး ႐ိုက္ခ်ဳိးေခ်ဖ်က္ပစ္ၾကဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။
စိုးေနလင္း
မွ်ေဝသူ ။ ။ ေနာ္မန္
မွတ္ခ်က္ ။ ။ http://www.mizzimaburmese.com မွ ကူးယူ မွ်ေဝပါ၏ ။
Monday, January 19, 2009
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးအဖြဲ႕မ်ား ကံၾကမၼာ-၁
ဗုိလ္ထက္မင္း / ၁၉ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉
နအဖရဲ ႔ အေျခခံဥပေဒအရ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးရင္ တခုတည္းေသာ တပ္မေတာ္ ရွိရမည္ဆုိတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ ရွိတာမို႔ အပစ္ရပ္ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ေတြကို လက္နက္ျဖဳတ္သိမ္းခိုင္းမလား၊ ဒါမွမဟုတ္ တပ္မေတာ္ရဲ ႔ ကြပ္ကဲမႈ ေအာက္ထဲကို ဆြဲထည့္မလားဆုိတာ နအဖအေနနဲ႔ အက်ပ္အတည္းျဖစ္ေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
နအဖဟာ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ေတြနဲ႔ ပထမဦးဆံုး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ယူခဲ့စဥ္က ေပၚေပၚတင္တင္ မလုပ္ရဲဘဲ သံသယ ရွိစြာနဲ႔ တုိးတုိးတိတ္တိတ္ လုပ္ေနရာမွ ႏုိင္ငံေရး အျမတ္ထုတ္တဲ့အေနနဲ႔ စိတ္ဓာတ္ စစ္ဆင္ေရးနဲ႔ ၀ါဒျဖန္႔ နည္းဗ်ဴဟာ တရပ္အျဖစ္ အဲဒီသတင္းကို ဦးစားေပး ေခါင္းႀကီးပိုင္းေတြမွာ တခမ္းတနား လုပ္လာၾကပါေတာ့တယ္။
တကယ္တမ္းက်ေတာ့ နအဖရဲ႕ သေဘာထား မမွန္တာေတြ၊ ကတိပ်က္ကြက္တာေတြ၊ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕အခ်င္းခ်င္း အခြင့္အေရးေပးရာမွာ ဘက္လိုက္မႈ ရွိတာေတြ၊ လက္နက္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုိၿပီး အမွန္ေတာ့ ဦးက်ိဳးေအာင္ နာမ္ႏွိမ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့ပံုေတြ၊ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႕ေတြက ဘိန္းေၾကာင့္ ရရွိလာတဲ့ တရားမ၀င္ ေငြမည္းမ်ားကုိ ေငြျဖဴျဖစ္ေရး စစ္အာဏာရွင္ေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကပံုေတြ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕နဲ႔ နအဖရဲ ႔ သေဘာတူညီထားခ်က္ (၁၄) ခ်က္မွာ အမ်ားစုကုိ ေဖာက္ဖ်က္ၾကပံု စတာေတြကို တင္ျပသြားပါမယ္။
ပထမဦးဆံုး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ခဲ့တဲ့ ဖံုက်ားရွင္း ဦးစီးေသာ ရွမ္းေျမာက္ အထူးေဒသ (၁) ကုိးကန္႔ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕နဲ႔ ဦးစုိင္းလင္း ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ရွမ္းအေရွ႕ မိုင္းလားေဒသ အထူးေဒသ (၄) အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးအဖဲြ႕တုိ႔ဟာ သူတို႔ကို ျမန္မာတပ္မေတာ္ လက္ေအာက္သုိ႔ တပ္ရင္းအလိုက္ စုစုစည္းစည္း သြင္းပါ။ တပ္ရဲ ႔ အဆင့္၊ ရာထူး၊ လစာမ်ားကုိ ခံစားၿပီး ျမန္မာစစ္တပ္ရဲ ႔ အမိန္႔အတုိင္း နာခံမယ္လ႔ို အဆိုျပဳခဲ့ဖူးပါတယ္။
စစ္႐ံုးမွာ ရွိေနတဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ လူငယ္တပ္မေတာ္ အရာရွိမ်ားက ဒီအတုိင္းဆို လက္ခံသင့္ေၾကာင္း ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကေပမယ့္ မူလက မယံုသကၤာေတြ ရွိေနၾကတဲ့ တင္းမာတဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္အခ်ိဳ ႔က လက္မခံဘဲ တဦးခ်င္း ခြဲထုတ္ကာ ျမန္မာတပ္မေတာ္ တပ္ရင္းေတြရဲ ႔ လက္ေအာက္ကို ျဖန္႔ခြဲေစလႊတ္မွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ျပန္ၾကားခဲ့ပါ တယ္။ ကိုးကန္႔နဲ႔ ရွမ္းတပ္ေတြက တပ္ရင္းအလိုက္သာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္လိုတဲ့အတြက္ ညႇိမရဘဲ စိတ္ပ်က္စရာ ပ်က္ျပယ္သြားခဲ့ရပါတယ္။
နအဖဟာ ၂၀၀၇ သံဃာ့အေရးအခင္း မတုိင္ခင္က အႏၲရာယ္ အရွိဆံုး အနီးကပ္ရန္သူ စာရင္း (၅) မိ်ဳး သတ္မွတ္ထားပါတယ္။
နံပါတ္ (၁) ကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္းခင္ၫြန္႔ ႏွင့္ ေထာက္လွမ္းေရးျပဳတ္မ်ား၊
နံပါတ္ (၂) ကေတာ့ KNU, KNPP ႏွင့္ လက္နက္ကိုင္ ေသာင္းက်န္းသူမ်ား၊
နံပါတ္ (၃) ကေတာ့ အပစ္ရပ္ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊
နံပါတ္ (၄) ကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ NLD အဖြဲ႕ဝင္မ်ား၊
နံပါတ္ (၅) ကေတာ့ မင္းကိုႏိုင္ႏွင့္ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားတုိ႔ပဲ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အဆင့္ နံပါတ္ (၃) အျဖစ္ အပစ္ရပ္ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖဲြ႕မ်ားအား လွ်ိဳ ႔၀ွက္စြာ သတ္မွတ္ထားတာကိုက သံသယစိတ္ရွိၿပီး သတိထားေနတာ သိသာလြန္းလွပါတယ္။
အဲဒီ အပစ္ရပ္ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႔ထဲမွာ နအဖရဲ႕ အေၾကာက္ရြံ႕ဆံုး အဖဲြ႕ကေတာ့ ၀ျပည္ေသြးစည္းညီၫြတ္ေရးတပ္မေတာ္ UWSA “၀” အဖဲြ႕ပင္ ျဖစ္ပါတယ္။
ရန္သူေတြ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ UWSA “၀” အဖြဲ႔က တကယ္ေတာ့ ဗကပ ကြန္ျမဴနစ္ အမာခံေတြ ျဖစ္ခဲ့ကာ မိုင္းေယာင္း သိမ္းပိုက္ခဲ့စဥ္က ခ်င္း (၃) တပ္ရင္း အိမ္ေထာင္သည္ လိုင္းရဲေမမ်ားကို မုဒိမ္းက်င့္ခဲ့သူမ်ားျဖစ္ၿပီး ဒီမိုကေရစီကို မလိုလားသူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။
န၀တ တက္လာစဥ္က ဘိန္းဘုရင္ ခြန္ဆာရဲ႕ MTA တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားဟာ အင္အားႀကီးမားတာေၾကာင့္ နအဖက အေသအလဲ တုိက္ခိုက္ေနခဲ့ရပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ “၀” တပ္ဖြဲ႕ေတြဟာ မ႐ိုးသားတဲ့ အႀကံအစည္မ်ားနဲ႔ နအဖဘက္ကို ၀င္ေရာက္ကူညီၿပီး MTA ခြန္ဆာတပ္ဖြဲ႕မ်ားကုိ တုိက္ခိုက္ေပးခဲ့ပါတယ္။
တဖန္ နအဖကလည္း မ႐ုိးသားတဲ့ အႀကံအစည္မ်ားျဖင့္ ခြန္ဆာ လက္နက္ခ်ၿပီးတဲ့အခါမွ “၀” တပ္ဖြဲ႕တုိ႔ကုိ ထုိင္းႏုိင္ငံအား Buffer Zone ၾကားခံထားလို၍ လည္းေကာင္း၊ MTA မွ ခြဲထြက္ SSA ဗိုလ္မႉးႀကီး ရြက္ဆစ္ တပ္ဖြဲ႕ေတြကို တုိက္ခိုက္ခိုင္းလုိ၍လည္းေကာင္း ထုိးေကၽြးခဲ့ျပန္ပါတယ္။
UWSA တပ္ဖြဲ႕ေတြရဲ ႔ အႀကံအစည္မ်ားကေတာ့ ျပည္နယ္ ဖြဲ႕လို႔ရေအာင္ (၆) ၿမိဳ ႔နယ္ ရရွိေရးအတြက္ ရွမ္းအမ်ိဳးသမီးမ်ားကို ေငြေၾကး အင္အားသံုး၍ တမ်ိဳး၊ လက္နက္အားကိုး အႏိုင္က်င့္၍တဖံု အတင္းအက်ပ္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံရာမွ လူဦးေရ တုိးပြားေစၿပီး “၀” အင္ပါယာကို တုိးခ်ဲ႕ေစပါတယ္။
UWSA “၀” ေတြဟာ ရွမ္းျပည္နယ္ကို “၀ါး” မ်ဳိရန္ ႀကံစည္ေနၿပီး အမ်ိဳးသားညီလာခံမွာ ရွမ္းျပည္နယ္မႀကီးရဲ ႔ တုိက္႐ိုက္အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္တြင္ မေနလိုေၾကာင္းႏွင့္ ဗဟုိက တုိက္႐ိုက္အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ရွမ္းျပည္နယ္မွ ခြဲထြက္ၿပီး သီးျခားျပည္နယ္ သတ္မွတ္ေပးဖုိ႔ အမ်ိဳးသားညီလာခံက်င္းပေနခ်ိန္ ေတာင္းဆုိခဲ့ပါတယ္။ တနည္းေျပာရရင္ ၀ျပည္နယ္ခြဲထြက္ခြင့္ေတာင္းခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စစ္အစုိးရဘက္က လက္မခံခဲ့ပါဘူး။
တဖန္ ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း ထုိင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္ေတြမွာ ခ်ထားတဲ့ “၀” တပ္ဖြဲ႕ေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ ႔ အင္အားကုိ တုိးခ်ဲ ႔ကာ အခိုင္အမာ ေျခကုပ္စခန္းမ်ား တည္ေဆာက္ခဲ့တာမို႔ နအဖလည္း လန္႔ျဖန္႔ကာ နယ္စပ္က UWSA ေတြ ျပန္႐ုပ္သိမ္းဖို႔ ႀတိဂံတုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉးက အမိန္႔ေပးတာေတာင္ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ “အာခံ” ခဲ့သူမ်ားျဖစ္ပါတယ္။
တဖန္ AK – 47 လက္နက္စက္႐ံုမ်ားနဲ႔ ေလယာဥ္ပစ္ ဒံုးပ်ံမ်ား အပါအ၀င္ လက္နက္မ်ား တပ္ဆင္ကာ UWSA “၀” တပ္ဖြဲ႔၀င္ အင္အား (၂၀,၀၀၀) ေက်ာ္ ရွိလာဖုိ႔ ေယာက်္ားေလးေတြကို အရြယ္ေရာက္သူတုိင္း စစ္မႈထမ္း ခိုင္းခဲ့ပါတယ္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံႏွင့္ နီးစပ္စြာ ထိေတြ႕ဆက္ဆံခဲ့ရာ ျမန္မာႏုိင္ငံ ဒီမုိကေရစီ ရခဲ့ရင္ေတာင္ ထႂကြေသာင္းက်န္းမယ့့္ အရင္ဆံုး သူပုန္မ်ားလုိ႔ ဆုိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ နအဖဟာ ကိုယ္ေမြးတဲ့ေမ်ာက္ ကိုယ့္ျပန္ေျခာက္တာ ခံေနရၿပီး ႏိုင္ငံတကာမွ မူးယစ္ေဆး၀ါး ျပစ္မႈအျဖစ္ ၀ရမ္းထုတ္ ဆုေငြထုတ္ထားတာေတာင္ ေပါက္ယူခ်မ္း၊ ေ၀ေရွာက္ခန္း စတဲ့ “၀” ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ဖမ္းဖုိ႔ တာ၀န္ ပ်က္ကြက္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းမွာ နအဖနဲ႔ ေပါင္းၿပီး “၀” အဖြဲ႔ေတြရဲ ႔ စီးပြားေရး ေသာင္းက်န္းပံု ေတြကို ဆက္လက္တင္ျပသြားပါ့မယ္။ တကယ္ေတာ့ နအဖဟာ ဘိန္းဘုရင္ ခြန္ဆာဆီမွ “ေငြမည္း” မ်ား ရရွိခဲ့လို႔ အလိုတူ အလိုပါ အႀကိဳက္ေတြ႕သြားၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။
နအဖ ဒုတိယေခါင္းခဲတဲ့ အဖြဲ႕ကေတာ့ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ (NMSP) ျဖစ္ၿပီး အမ်ိဳးသား ညီလာခံမွာကတည္းက တင္းမာစြာ တု႔ံျပန္တာ ခံခဲ့ရပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ခဲ့စဥ္က NMSP ဥကၠ႒ ႏိုင္ေရႊက်င္ကုိ တပ္ခ်ဳပ္ ဗုိလ္သန္းေရႊ ကိုယ္တုိင္ လက္ခံ ႀကိဳဆုိခဲ့ရျခင္းမွာ KNU ကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ေအာင္ ေမွ်ာ္မွန္းတာရယ္၊ ထိုင္းနယ္စပ္ ႏွင့္ ဆက္စပ္ေနၿပီး ပင္လယ္ကမ္းေျခ ထြက္ေပါက္ကို ပိုင္စုိးတာရယ္၊ KIA ႏွင့္ UWSA ကဲ့သုိ႔ ေနာက္ပိုင္း မလံုၿခံဳတဲ့ အေနအထား မရွိတာေၾကာင့္ အခ်ိန္မေရြး ေတာထဲ ျပန္ေရာက္သြားႏုိင္တာမို႔ စည္း႐ံုးျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ယခုလည္း အမ်ိဳးသားညီလာခံမွာ နအဖက တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႕ေတြ (အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ၁၃ ဖြဲ႕) တင္ျပခဲ့တဲ့ ကိုယ္ပိုင္အခြင့္အေရး ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကို မလိုက္ေလွ်ာခဲ့လို႔ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕ေတြရဲ ႔ ကိုယ္စီ ရင္ထဲမွာေတာ့ မေက်နပ္မႈေတြ အသီးသီး အနည္းနဲ႔အမ်ား ရွိေနၾကပါတယ္။
နအဖရဲ ႔ တတိယ အစုိးရိမ္ရဆံုး ေနာက္တဖြဲ႕ကေတာ့ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ (KIA) ျဖစ္ၿပီး ရွမ္းျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္း KIA တပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြကို နအဖ စစ္တပ္က အေၾကာင္းမဲ့ ပစ္သတ္တဲ့ ကိစၥမွာ အစာမေၾက ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
KIA ဟာ အမ်ိဳးသားညီလာခံတက္ေနတဲ့ အခ်ိန္အခိုက္အတန္႔မွာ အဲဒီကိစၥ ျဖစ္တာရယ္၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ၫြန္႔နဲ႔ MI အဖြဲ႕ အေရးယူ ဖ်က္သိမ္းခဲ့ရလို႔ အသစ္ဖြဲ႕စည္းလုိက္တဲ့ “စရဖ” အႀကီးအကဲ ဗုိလ္ျမင့္ေဆြရဲ ႔ ကိုင္ တြယ္ေျဖရွင္းမႈ ညံ့ဖ်င္းတာရယ္ေၾကာင့္ ေက်နပ္မႈ မရွိဘဲ တင္းမာမႈ အထြဋ္အထိပ္ ေရာက္ေနခဲ့ပါတယ္။
KIA မွ ဒု-ဥကၠ႒ ေဒါက္တာ တူးဂ်ာကိုယ္တုိင္ နအဖ အႀကီးအကဲေတြကို စစ္႐ံုးမွာ ေတြ႔ခြင့္ရဖုိ႔ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ေစာင့္ေနရလုိ႔ စိတ္မရွည္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေဒါသတႀကီး တုံ႔ျပန္ေတာ့မွ ဒု-တပ္ခ်ဳပ္ ဗုိလ္ေမာင္ေအးက ၀င္ေရာက္ ေျဖရွင္းေပးလိုက္ရပါတယ္။
နအဖရဲ ႔ မေျပလည္ႏိုင္ေသးတဲ့ KNU ႏွင့္ Gentleman Agreement လည္း ယခုအခါ အလွမ္းေ၀းသြားၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။
KNU ရဲ ႔ ဗဟုိဌာနခ်ဳပ္ မာနယ္ပေလာကို တိုက္ခိုက္ႏိုင္ရန္ လမ္းျပေပးရတဲ့ ေက်းဇူးကုိ ေထာက္ထားၿပီး DKBA ကုိေတာ့ နယ္စပ္ဂိတ္မ်ားမွာ “အစာ” ခ်ေႂကြးကာ ေျမႇာက္စားလိုက္ျပန္ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ KNU မွာ ယခင္က အရာခံဗိုလ္ အဆင့္သာရွိခဲ့ၿပီး DKBA မွာ စစ္ဦးစီးခ်ဴပ္ ျဖစ္ေနတဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္သန္းနဲ႔ ယခင္က ဆရာ့ ဆရာႀကီးမ်ားျဖစ္ခဲ့တဲ့ နအဖနဲ႔ ပူးေပါင္းထားေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထိန္ေမာင္၊ ရင္းမႉး ဒု-ဗိုလ္မႉးႀကီး သမူဟဲ၊ ဖဒို ေအာင္ဆန္း စတဲ့အဖြဲ႕ေတြရဲ ႔ ရပ္တည္ေရး၊ စား၀တ္ေနေရး၊ ကရင္ျပည္နယ္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အာဏာခြဲေ၀မႈ ျပႆနာမ်ားကို နအဖဟာ ရင္ဆုိင္ေနရဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ရင္းမႉး ဒု-ဗိုလ္မႉးႀကီး ေစာသမူဟဲနဲ႔ အဖြဲ႕ေတြ လက္နက္အားလံုးခ်ၿပီးမွ အလံုးစံု အလင္း၀င္ခဲ့ဲတဲ့ ျဖစ္စဥ္အေပၚ နအဖက တအံ့တၾသ ျဖစ္ခဲ့ရၿပီး တဂူထဲက ျခေသၤ့ႏွစ္ေကာင္ ျဖစ္ေသာ ဗုိလ္ေမာင္ေအးနဲ႔ ဗုိလ္ခင္ၫြန္႔တုိ႔ကေတာင္ တခါမွ မတြဲစဖူးတြဲလာကာ သူ႔အား ႀကိဳဆိုခဲ့ရဖူးပါတယ္။
ေစာသမူဟဲကိုေတာင္ ဦးစားမေပးဘဲ DKBA ဟာ “ဖား” တာ ေတာ္လြန္းရာမွာ ကရင္အခ်င္းခ်င္းေတာင္ သတ္ေပးလို႔ နအဖက မ်က္ႏွာသာေပး ဘက္လိုက္တာ သိသာလွပါတယ္။
နအဖအေနနဲ႔ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕ေတြကို ကိုင္တြယ္ရာမွာ ဘက္လိုက္မႈမ်ားနဲ႔ ေသြးခြဲမႈမ်ား ရွိေနပါတယ္။ အခြင့္အေရး နည္းနည္း ေပးမိရင္ေတာင္ သတင္းေပါက္ၾကားမႈ ရွိတာေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕ကို ဒီထက္ပုိၿပီး သာသာထုိးထုိး အခြင့္အေရး ပိုေပးထားလို႔ အပစ္ရပ္ အဖြဲ႕အတြင္းမွာလည္း မေက်နပ္မႈ ရွိေနၾကေၾကာင္း သိရပါတယ္။
(ဒုတိယပုိင္းကုိ လာမည့္ ေသာၾကာေန႔တြင္ ေဖာ္ျပမည္ျဖစ္ပါသည္)
မွ်ေဝသူ ။ ။ ေနာ္မန္
မွတ္ခ်က္ ။ ။ http://www.khitpyaing.org မွ ကူးယူ မွ်ေဝပါ၏ ။
Sunday, January 18, 2009
ျမန္မာမ်ဳိးခ်စ္မ်ားအား ဖမ္းဆီးမႈႏွစ္ခ်ဳပ္စာရင္း (အျပည့္အစံု မဟုတ္ပါ)
ခြာညိဳ
တကယ္ေတာ့ ဒီ အဖမ္းအဆီးစာရင္းလုပ္ထားတာ ႏွစ္ေဟာင္း ႏွစ္သစ္ စပ္ကူးမတ္ကူးကာလမွာပါ။ ေလးေအာက္အယ္ဒီတာေလးက မိုးႀကိဳး (၁၀၀) ျပည့္မွာ ေဒၚကူမဲန္ထရီအေနနဲ႔ ထည့္ခ်င္တယ္လုပ္ေပးပါ.. ဆုိလုိ႔ လုပ္ေပးထားတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီလက အေစာင္ (၁၀၀) ျပည့္လည္း ျဖစ္...(၁၀) ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႔နဲ႔လည္းတုိက္ေနေတာ့ စာမ်က္ႏွာ နည္းနည္း ၾကပ္သြားတာေရာ စာရင္းကလည္း မထင္မွတ္ဘဲ အေတာ္ရွည္ သြားေတာ့ ထည့္လို႔မရေတာ့ဘူးနဲ႔ တူပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ က်မ ဘေလာ့ထဲ ေရာက္လာရတာပါ။
ပန္းစပယ္ နန္းအလယ္ မေပၚခုိက္ဟာမို႔ ခံပြင့္ကိုကုံး...ဆိုသလိုေပါ့..
စစ္အစုိးရသည္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကုိ အစျပဳေသာ ေလာင္စာဆီေစ်းႏႈန္း ကန္႔ကြက္မႈမွ နာဂစ္မုန္တိုင္းဒဏ္သင့္ ဒုကၡသည္မ်ားအားကူညီေနသည့္ ဇာဂနာအထိ ဖမ္းဆီးထားသမွ် ျပည္သူ႔ဘက္မွ ရပ္တည္ေသာ အႏုပညာရွင္မ်ား၊ ႏိုင္ငံ့အေရးလႈပ္ရွားသူ ေက်ာင္းသားအဖြ႔ဲမ်ား၊ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား အထူးသျဖင့္အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ အဖဲြ႔၀င္မ်ားအား အစုလုိက္ အၿပံဳလိုက္ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ ဒဏ္မ်ားခ်မွတ္ခဲ့ ဆက္လက္၍လည္း ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ျခင္းမ်ားကို အရွိန္အဟုန္ျဖင့္ က်ဴးလြန္ေနဆဲျဖစ္သည္။
သာသနာေတာ္ကိုေထာင္ခ်ျခင္း
ေထာင္ဒဏ္ ၆၈ ႏွစ္အခ်ခံရေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံလံုးဆိုင္ရာ သံဃာ့တပ္ေပါင္းစုႀကီး၏
ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္ အသွ်င္ ဂမၻီရအား ခႏၱီးေထာင္၊
ေနာင္ေတာ္ ကိုေအာင္ေက်ာ္ေက်ာ္အားေတာင္ႀကီးေထာင္၊
အမႈတဲြ ကို၀ဏၰေအာင္အား ပဲခူးေထာင္
စက္တင္ဘာ (၅) က ရန္ကုန္တိုင္း၊ သံလွ်င္ၿမိဳ႕နယ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရြာရွိ မာလာရံုေက်ာင္းတုိက္ ေက်ာင္းတုိင္ဆရာေတာ္ သက္ေတာ္ (၅၈) ႏွစ္အား ဖမ္းဆီးသြားေၾကာင္း ထုိင္းႏိုင္ငံအေျခစုိက္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္း (ေအေအပီပီ)ကေျပာသည္။
စက္တင္ဘာတြင္ သံဃာေတာ္မ်ား ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔ၾကြခ်ီျခင္းမ်ားေနာက္ပိုင္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားသုိ႔ စီးနင္းဖမ္းဆီးျခင္းခံရေသာ သံဃာ ေတာ္မ်ားအနက္ ပုဇြန္ေတာင္ၿမိဳ႕နယ္၊ က်ားေက်ာင္းဆရာေတာ္ ဦးစႏၵိမာအား ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ေက်ာက္တံတားတရားရံုးမွ ေထာင္ဒဏ္ (၈) ႏွစ္ ခ်မွတ္လိုက္ေၾကာင္း ႏုိ၀င္ဘာလ (၁၄) ရက္ေန႔ ေခတ္ျပိဳင္သတင္းတြင္ေဖာ္ျပထားသည္။ ဦးစႏၵိမာႏွင့္အတူ ကိုကို (ေခၚ) ကို၀ဏၰႏြယ္ကိုလည္း အလားတူခ်မွတ္ခဲ့သည္။ စဲြဆိုခံရေသာ အမႈမ်ားမွာ မတရားအသင္းအက္ဥပေဒ ပုဒ္မ (၁၇/၁-၂) ျဖစ္ၿပီး ဆက္လက္၍လည္း အသင္းအဖဲြ႔ပုဒ္မ (၆) ႏွင့္လည္းေကာင္း၊ ေဖာက္ခဲြဖ်က္ဆီးပုဒ္မ (၅/၆) စသည့္အမႈလက္က်န္မ်ားျဖင့္ ေနာက္ထပ္ ေထာင္ဒဏ္က်ခံရန္ရွိေနေသးေၾကာင္းလည္း သိရသည္။
ယမန္ေန႔က မဂၤလာေတာင္ညြန္႔တရားရံုးမွ မဂၤလာေတာင္ညြန္႔ၿမိဳ႕နယ္၊ ေရႊေတာင္ေက်ာင္းတုိက္၊ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ ဦးျပည္ေက်ာ္အား ေထာင္ဒဏ္ (၁၀) ႏွစ္၊ ဦးသုတၪာဏႏွင့္ တူမျဖစ္သူ မအိတုိ႔အား ေထာင္ဒဏ္ (၅) ႏွစ္စီခ်မွတ္ခဲ့ေၾကာင္းသိရသည္။
တရားခံျဖစ္သြားေသာ ေရွ႕ေနမ်ား
ဒီမုိကေရစီေရး ေထာက္ခံလႈပ္ရွားသူမ်ားအား ဥပေဒအက်ဳိးေဆာင္ေပးေနၾကေသာ ေရွ႕ေနႀကီး မ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ဦးေအာင္သိန္းႏွင့္ ဦးခင္ ေမာင္ရွိန္တို႔အား တရားရံုးအား မထီမဲ့ျမင္ျပဳမႈႏွင့္ ေထာင္ဒဏ္ေလးလစီ ခ်မွတ္ကာ ဦးေအာင္သိန္းအား ပုသိမ္ေထာင္သို႔လည္းေကာင္း။ ဦးခင္ ေမာင္ရွိန္အား ေျမာင္းျမေထာင္သို႔လည္းေကာင္း ေျပာင္းေရႊ႕လိုက္သည္။ တရားခြင္တြင္ “တရားစီရင္ေရးကို မယံုၾကည္ေတာ့…” ဟု သံုးႏႈန္း ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ တရားရံုးခ်ဳပ္ ဒုတိယညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္တစ္ဦးက တရားစဲြျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း…ဤသည္မွာ အမႈသည္ မ်ား၏ ေျပာၾကား ခ်က္အတုိင္း တင္ျပျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ တရားခြင္အတြင္း တရားခံေတြကိုယ္တုိင္ သံုးႏႈန္းစဥ္က လည္းေကာင္း… စာတင္သည့္အခါက လည္းေကာင္း ဟန္႔တားျခင္း… ျပန္ဖ်က္ေပးရန္ ေတာင္းဆုိျခင္းမ်ားလည္း တရားသူႀကီးမွ မရွိခဲ့ေၾကာင္း လုပ္ထံုး လုပ္နည္းမ်ားကို ေခတ္ျပိဳင္ သို႔ ရွင္းျပခဲ့သည္။
ေအာက္တုိဘာ (၃၀) ကလည္း လူငယ္ေရွ႕ေန ကိုညီညီေထြးႏွင့္ ၎၏အမႈသည္ သံုးဦးျဖစ္ေသာ ကိုရန္ႏိုင္ထြန္း၊ ကိုမ်ဳိးေက်ာ္ဇင္ႏွင့္မီးေသြး ေခၚ ကိုေအာင္မင္းႏုိင္တို႔အား တရားခြင္ကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳမႈႏွင့္ ေထာင္ဒဏ္ (၆) လစီခ်မွတ္ခဲ့သည္။ ကိုညီညီေထြးသည္ ေရွ႕ေန ကိုေစာေက်ာ္ ေက်ာ္မင္းႏွင့္အတူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရး ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းပဲြမ်ားအတြက္ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံရသူ (၁၁) ဦးတုိ႔အတြက္ လုိက္ပါေဆာင္ရြက္ေပးေနသူျဖစ္သည္။
ကိုေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္းက တိမ္းေရွာင္လွ်က္ရွိေနၿပီး တရားစဲြဆိုေသာ ေန႔က ကိုညီညီေထြးအား ဒီဗီြဘီမွ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့ရာတြင္ ကိုညီ ညီေထြးက “က်ေနာ္တုိ႔ ႏိုင္ငံေရးအမႈေတြ လုိက္ေနကတည္းက အားလံုးကိုစြန္႔ၿပီးလိုက္ရတဲ့ အေနအထားပဲေလ၊ လုိင္စင္ဆိုတာလည္း မေသခ်ာဘူး၊ ေထာင္က်ေရး မက်ေရးလည္း မေသခ်ာဘူး၊ မွ်တတဲ့ တရားစီရင္ေရးအရဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔လို ေရွ႕ေနေတြကို တန္ျပန္ တရားစဲြဆိုခံရဖို႔ဆိုတာက သိပ္ေတာ့ မေမွ်ာ္လင့္ထားဘူး။ သမိုင္းတေလွ်ာက္မွာ က်ေနာ္သိသေလာက္ တစ္ႀကိမ္မွလည္း မႀကံဳေတြ႕ဖူးဘူး။ ေထာင္က်မွာ၊ လုိင္စင္ျပဳတ္မွာ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့သိပ္ၿပီး စုိးရိမ္တႀကီး အထိတ္တလန္႔ႀကီး ခံစားရတာမ်ဳိးေတာ့ မရွိဘူးခင္ဗ်” ဟု ေျဖၾကားသြားခဲ့သည္။
ဖမ္းဆီးထားသူမ်ားအနက္မွ ကိုေအာင္သိန္းလြင္ကို ပုဒ္မ ၅၀၅ (ခ) အပါအ၀င္ ပုဒ္မ (၅) ခုႏွင့္ ေထာင္ဒဏ္ (၁၁) ႏွစ္၊ ေဘာင္းေဘာင္း ေခၚ ကိုေဇာ္မင္းအား ပုဒ္မ ၅၀၅ (ခ) အစိုးရ သို႔မဟုတ္ ႏုိင္ငံေတာ္ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားမႈကို ထိခုိက္ေအာင္ႀကံစည္မႈမ်ားႏွင့္ ေထာင္ဒဏ္ (၂) ႏွစ္ ခ်မွတ္ ခဲ့ေၾကာင္းသိရသည္။
စာ၊ နယ္၊ ဇင္းမွ အဖမ္းခံရသူမ်ား-
အာဏာရူးႀကီးသန္းေရႊ - စာတန္းပါေအာင္ ကဗ်ာေရးသားခဲ့ေသာ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀အား ႏုိ၀င္ဘာ (၁၀) ရက္ေန႔က ေထာင္ဒဏ္ (၂) ႏွစ္ ခ်မွတ္လိုက္သည္။ အခ်စ္ဂ်ာနယ္တြင္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ေရးသားေသာကဗ်ာ၏ ထိပ္ဆံုးစာလံုးမ်ားကို ေဒါင္လုိက္ဖတ္ပါက “အာနာရူးႀကီး မွဴးႀကီးသန္းေရႊ” ဟူေသာ စာတန္းထြက္လာေသာေၾကာင့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ (၂၃) ရက္တြင္ ရဲအထူးသတင္းတပ္ဖဲြ႕ (အက္စ္ဘီ) က ဖမ္းဆီးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလ (၇) ရက္ေန႔တြင္ ျပည္တြင္းအပတ္စဥ္ထုတ္ ေစာင့္ၾကည့္ သတင္းဂ်ာနယ္မွ တရားရံုး၀န္ထမ္းမ်ား လာဘ္ေပး လာဘ္ယူသတင္းေရးသားခဲ့ေသာ သတင္းေထာက္ ကိုထြန္းထြန္းသိန္းႏွင့္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပခဲ့ေသာ အယ္ဒီတာ ဦးခင္ေမာင္ေအးတို႔အား တရားခြင္မတင္ဘဲ ေထာင္ဒဏ္ (၃) လစီခ်မွတ္ၿပီးမွ ေနအိမ္မ်ားသုိ႔လာေရာက္ ဖမ္းဆီးသြားခဲ့သည္။ ေအာက္တုိဘာလအတြင္းက ေဖာ္ျပ ခဲ့ေသာ ထိုသတင္းမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ စာေပစိစစ္ႏွင့္ မွတ္ပံုတင္ဌာနက ခြင့္ျပဳခ်က္ ရၿပီးမွ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ျပည္တြင္း သတင္းေထာက္တစ္ဦးက ဧရာ၀တီသတင္းဌာနသို႔ေျပာခဲ့သည္။
နာဂစ္မုန္တိုင္းဒဏ္သင့္ ဒုကၡသည္မ်ားအားကူညီမႈျဖင့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ (၁၃) ရက္ က ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရေသာ အားကစားအယ္ဒီတာ ေဇာ္ သက္ေထြးအား ႏုိင္ငံေတာ္ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားေရးထိခိုက္ေစမႈ၊ သာသနာေတာ္ညႇိဳးႏြမ္း ေအာင္ႀကံေဆာင္မႈတို႔ျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ (၄) ႏွစ္ ခ်မွတ္ လိုက္သည္။
ႏို၀င္ဘာ (၂၈) ရက္ေန႔တြင္ ျမန္မာေနးရွင္းဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ဦးသက္ဇင္ႏွင့္ မန္ေနဂ်ာျဖစ္သူ ဦးစိန္၀င္းေမာင္တုိ႔အား တရားမ၀င္ ပံုႏွိပ္ ထုတ္ေ၀မႈျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ (၇) ႏွစ္စီခ်မွတ္ခဲ့သည္။ စက္တင္ဘာလအတြင္းက ပန္းသတင္းဂ်ာနယ္ သတင္းေထာက္ခ်ဳပ္ ကိုေစာျမင့္သန္း အဖမ္းခံရေၾကာင္း သတင္းရရွိၿပီး ၎၏ ေနာက္ဆက္တဲြသတင္းကို ထပ္မံမရရွိေသးပါ။
ဂီတႏွင့္ အႏုပညာရွင္မ်ား
ျမန္မာျပည္တြင္ ပထမဆံုး ဟစ္ေဟာ့အဖဲြ႔မွ အဆုိေတာ္ ေဇယ်ာေသာ္အား ေဖေဖာ္၀ါရီလကုန္ပိုင္းက ဖမ္းဆီးခဲ့ၿပီး ေထာင္ဒဏ္ (၆) ႏွစ္ျဖင့္ ေကာ့ေသာင္းေထာင္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ပစ္ခဲ့သည္။ စက္တင္ဘာ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးေနာက္ပိုင္းတြင္ လူငယ္မ်ားအခ်စ္ေတာ္ ဟစ္ေဟာ့အဖဲြ႔ ျဖစ္သည့္ အက္ဆစ္ ေတးဂီတအဖဲြ႔သည္ မ်ဳိးဆက္သစ္လူငယ္မ်ား အစည္းအရံုး (Generation Wave) ကို တည္ေထာင္ၿပီး ျမန္မာျပည္အား အၾကမ္းမဖက္လႈပ္ရွားမႈမ်ားျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးေျပာင္းလဲတုိးတက္လာေစရန္ တတ္စြမ္းသမွ် ႀကိဳးစားေနေသာ လူငယ္ အဖဲြ႔ ျဖစ္သည္။
ေဇယ်ာေသာ္ႏွင့္အတူ ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရသူမ်ားမွာ ကိုေအာင္ေဇၿဖိဳး(ေတာင္ငူေထာင္)၊ ကိုအာကာဗိုလ္ (ေက်ာက္ျဖဴေထာင္)၊ ကိုေ၀လြင္မ်ဳိး၊ ကိုရန္ႏိုင္သူ၊ ကိုသီဟ၀င္းတင္ အား (ေညာင္ဦးေထာင္) တုိ႔ျဖစ္ၾကၿပီး ၎တို႔အား ပုဒ္မ ၆/၈၈ ခြင့္ျပဳခ်က္မရဘဲ အသင္းအဖဲြ႔ ဖဲြ႔စည္းမႈျဖင့္ ယခု မတ္လအတြင္းက ဖမ္းဆီးတရားစဲြဆိုထားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေဇယ်ာေသာ္မွာ တရားမ၀င္ ႏုိင္ငံျခားေငြကိုင္ေဆာင္မႈ တစ္မႈ ၂၄/၁ တစ္မႈတုိး၍ (၆) ႏွစ္က်ခံေစခဲ့သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ နာမည္ႀကီး ဟစ္ေဟာ့အဆုိေတာ္ ရန္ရန္ခ်န္းကို ဧၿပီလ (၁၈) ရက္၊ သႀကၤန္အတက္ေန႔ (ၾကာသာပေတးေန႔) က မံုရြာၿမိဳ႕ တြင္ ဖမ္းဆီးခဲ့သည္။
စက္တင္ဘာ (၃) ရက္တြင္ အဖဲြ႕၀င္ကိုတင္မ်ဳိးထြဋ္ (ခ) ကိုေက်ာ္ဦးအား ဖမ္းဆီးသြားေၾကာင္း G/W အဖဲြ႔မွ ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ စက္တင္ဘာေတာ္လွန္ေရးႏွစ္ပတ္လည္နား နီးလာေသာေၾကာင့္ အထိမ္းအမွတ္လႈပ္ရွားမႈမ်ားျပဳလုပ္ မည္စိုးေသာေၾကာင့္ လူငယ္အဖဲြ႔မ်ားကို ပစ္မွားထားၿပီး ဖမ္းဆီးျခင္းျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း အဖဲြ႔ေခါင္းေဆာင္ ကိုမိုးဃ္ေသြးက ေျပာသည္။
ေအာက္တုိဘာ (၃) ရက္ေန႔တြင္ Generation Wave (G/W) မ်ဳိးဆက္သစ္လူငယ္မ်ားအစည္းအရံုးမွ အဖဲြ႔၀င္ (၄) ဦးအပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားသူ လူငယ္ (၈) ဦးအား ရန္ကုန္တိုင္း၊ ေတာင္ဥကၠလာပၿမိဳ႕နယ္တြင္း ေနအိမ္တစ္အိမ္မွ ဖမ္းဆီး သြားခဲ့ေၾကာင္း (G/W) က ေၾကညာသည္။
ေအာက္တိုဘာ (၉) ရက္ေန႔က ရန္ကုန္ ႏွင့္ အျခားၿမိဳ႕မ်ားတြင္ (G/W) ဖဲြ႕စည္းသည့္ တစ္ႏွစ္ျပည့္အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ “စစ္အာဏာရွင္ အဆံုးသတ္ ၂၀၀၈” ဟု ေရးသားထားသည့္ တစ္လက္မခဲြပတ္လည္ စာရြက္ပိုင္းမ်ားျဖန္႔ေ၀မႈျဖင့္ ကိုခုိင္ကိုမြန္ (ခ) ၿငိမ္းခ်မ္း၊ ကိုရဲ သူကို (ခ) ညီညီ၊ ကိုဇင္မင္းေအာင္ႏွင့္ ကိုေအာင္ပိုင္ အဖမ္းခံခဲ့ၾကရၿပီး ၎တို႔ႏွင့္အတူ အိမ္ရွင္မ်ားႏွင့္ ထိုအိမ္သို႔ အလည္ေရာက္ေနသည့္ ဧည့္သည္မ်ား ကို ေအာက္တိုဘာ (၉) ရက္ႏွင့္ (၁၀) ရက္ ေန႔မ်ားတြင္ ဖမ္းဆီးသြားခဲ့သည္။ လက္ကိုင္ဖုန္း၊ ကင္မရာ၊ စာရြက္ စာတန္း အပိုင္းမ်ားႏွင့္ လႈပ္ရွားမႈ မွတ္တမ္းတင္ ဓာတ္ပံုမ်ားကို သိမ္းဆည္းသြားခဲ့သည္။
ေရႊသံစဥ္ ေတးဂီတအဖဲြ႕၏ အဖဲြ႔မွဴး ဂီတအႏုပညာရွင္ ကို၀င္းေမာ္ႏွင့္ အျခားအဆိုေတာ္ႏွစ္ဦးတို႔အား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အားေပး ေထာက္ခံေသာ သီခ်င္းမ်ားေရးမႈျဖင့္ ၂၀၀၇ ႏို၀င္ဘာ (၂၇) ရက္က ဖမ္းဆီးသြားခဲ့သည္။ ၂၀၀၈ ေအာက္တိုဘာ (၃၀) တြင္ ေရႊသံစဥ္ ကို၀င္းေမာ္၊ ကိုျမတ္စံႏွင့္အတူ အဖမ္းခံရသည့္ ကိုသိန္းေအာင္လင္း (ခ) ရွဲအား ေထာင္တြင္းအထူးတရားရံုးက ဥပေဒပုဒ္မ (၅) ခုျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ (၁၁) ႏွစ္ ခ်မွတ္လိုက္သည္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ (၅) ရက္ က ျပည္သူ႔အခ်စ္ေတာ္ ဇာဂနာအား လာေရာက္ဖမ္းဆီးစဥ္က ဖမ္းဆီးသူမ်ားက (၂) ရက္ေလာက္ၾကာမည္ဟု ေျပာသြားခဲ့ေသာ္လည္း ႏို၀င္ဘာ (၂၇) ရက္ေန႔တြင္ အင္းစိန္တရားရံုးမွ ေထာင္ဒဏ္ (၅၉) ႏွစ္ခ်ကာ ျမန္မာျပည္ေျမာက္ဖ်ားပိုင္း ျမစ္ႀကီးနား ေထာင္သို႔ ပို႔လုိက္ၿပီျဖစ္သည္။ ဇာဂနာအားလာေရာက္ဖမ္းဆီးစဥ္က သိမ္းယူသြားခဲ့ေသာ ေလေဘးကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းမွတ္တမ္းတင္ စီဒီ ဓာတ္ျပားတစ္ခ်ပ္၊ ရမ္ဘုိ အပိုင္း(၄) ရုပ္ရွင္ ဓာတ္ျပား၊ စိန္စီေသာည စီဒီဓာတ္ျပား၊ အေမရိကန္ ေဒၚလာ (၁၀၀၀) fec (၃၀) တို႔ျဖင့္ ဗီြြဒီယုိဥပေဒ၊ ႏုိင္ငံေတာ္ၿငိမ္၀ပ္ ပိျပားမႈထိခိုက္ေစမႈ၊ သာသနာညွိဳးႏြမ္းေစမႈ စသည့္ပုဒ္မ (၄) ခုျဖင့္ အမႈဆင္ေထာင္ခ်ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဇာဂနာ၏ အမႈတဲြမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ကိုေဇာ္သက္ေထြးအား ေထာင္ဒဏ္ (၄) ႏွစ္၊ ကိုသန္႔ဇင္ေအာင္အား ဗီြဒီယုိဥပေဒျဖင့္ (၃) ႏွစ္ က်ခံ ေစခဲ့သည္။
(၈၈) မ်ဳိးဆက္မ်ား
တရားရံုးအားမေထမဲ့ျမင္ျပဳမႈျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ (၆) လ ေရွ႕ေျပးခ်မွတ္ကာ အင္းစိန္ေထာင္မွ မအူပင္ေထာင္သို႔ေျပာင္းခံခဲ့ၾကရေသာ ၈၈ ေခါင္းေဆာင္ (၉) ဦးအနက္ (၈) ဦးအား ႏို၀င္ဘာလ (၁၀) ရက္ေန႔႔၌ မအူပင္ေထာင္က ေထာင္ဒဏ္ (၆၅) ႏွစ္စီ စီရင္ခ်က္ခ်ခဲ့ၿပီးေနာက္ ေ၀းလံေခါင္သီေသာ ေထာင္အသီးသီးသို႔ေျပာင္းေရႊ႕ရန္ ႏို၀င္ဘာ (၁၅) ရက္တြင္ အင္းစိန္သို႔ ျပန္ေခၚလာခဲ့ေသာ္လည္း မိသားစုမ်ားအား အသိေပး အေၾကာင္းၾကားျခင္းမရွိခဲ့ ေၾကာင္းသိရသည္။
(၆၅) ႏွစ္ စာရင္းေပါက္သူ (၈၈) မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အပို႔ခံရေသာ ေထာင္မ်ားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္သည္။
ကိုမင္းကိုႏိုင္ႏွင့္ ကိုကိုႀကီး (က်ဳိင္းတံုေထာင္)၊
ကိုေဌးၾကြယ္ (ဘူးသီးေတာင္ေထာင္)၊
ကိုျမေအး (လြိဳင္ေကာ္ေထာင္)၊
ကိုၿပံဳးခ်ဳိ (ေကာ့ေသာင္းေထာင္ )၊
ကိုေအာင္သူ (ပူတာအုိေထာင္)၊
ကိုလွမ်ဳိးေနာင္ (ျမစ္ႀကီးနားေထာင္)၊
ကိုေအာင္ႏိုင္ (ကေလးေထာင္)၊
ကိုၪာဏ္လင္းကို အင္းစိန္မွ ထပ္မံမေျပာင္းေရႊ႕ေသးပါ။
(အထက္ပါစာရင္း၀င္မ်ားမွာ (၆၅) ႏွစ္မတုိင္မီ ရံုးေတာ္အား မေထမဲ့ျမင္ျပဳမႈ… ဟုဆိုလွ်က္ ေထာင္ဒဏ္ (၆) လ ဦးစြာခ်ထားၿပီးျဖစ္သည္။)
ရံုးေတာ္အတြင္း တရားရင္ဆုိင္ေနစဥ္ လက္ထိပ္ခတ္ မထားရန္ကိုလည္းေကာင္း၊ မိမိတို႔သည္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ျခင္းမရွိေသာ အက်ဥ္းသားမ်ား ျဖစ္သည့္အတြက္ “တရားခံ” ဟု မသံုးစဲြဘဲ “စြပ္စဲြခံရသူ” ဟုသာ သံုးႏႈံးရန္၊ လြတ္လပ္ေသာ တရားစီရင္မႈ ျဖစ္ေစေရးအတြက္ အမ်ားျပည္သူ မ်ား လာေရာက္ၾကားနာခြင့္တို႔ကို တရားခြင္၌ တရား၀င္ေတာင္းဆိုျခင္းအား စစ္အုပ္စုက ရံုးေတာ္အား မေထမဲ့ျမင္ျပဳမႈအျဖစ္ သတ္မွတ္သည္။
ဆက္လက္၍ -- ကိုမင္းေဇယ်ာ၊ ကိုဂ်င္မီ ေခၚ ကိုေက်ာ္မင္းယု၊ ကိုအံ့ဘြယ္ေက်ာ္၊ ကိုမာကီး ေခၚ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ေထြး၊ ႀကီးသန္း ေခၚ ကိုသန္းတင္၊ ကိုပ႑ိတ္ထြန္း၊ ကိုေဇယ်၊ ကိုသက္ေဇာ္၊ ကိုေဇာ္ေဇာ္မင္း၊ မနီလာသိန္း၊ မမာမာဦး၊ မီးမီး ေခၚ မသင္းသင္းေအး၊ ရႊီး ေခၚ စႏၵာမင္း၊ မသက္သက္ေအာင္တို႔လည္း (၆၅) ႏွစ္ပစ္ဒဏ္က်ခံသူမ်ားျဖစ္သည္။
လားရႈိးေထာင္သို႔ အပို႔ခံထားရေသာ ကိုမင္းေဇယ်ာသည္ ယခု ေဆာင္း၀င္လာေသာအခါ ရာသီျပင္းေသာေဒသတြင္ တိုက္ပိတ္ခံထားရသည့္ အတြက္ ယခင္ခဲြထားသည့္ ခါးမွ ျပန္လည္နာက်င္မႈရွိလာေၾကာင္း ဇနီးျဖစ္သူ မခ်ဳိခ်ဳိ၀င္းက ဒီဗီြဘီသို႔ေျပာသည္။
မုိင္းဆတ္ေထာင္အတြင္း ကိုကိုႀကီးက်န္းမာေရးအေျခအေနဆိုး မိသားစုစိုးရိမ္ေန (အသည္းႀကီးေသာေၾကာင့္ ဗိုက္မွာေရရွိ။ ယခင္ ေထာင္ (၁၃) ႏွစ္တာကာလအတြင္ အသည္းေရာင္အသား၀ါ ဘီပိုး၀င္ခဲ့) ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားျဖစ္ေသာ ကိုသိန္း၀င္း၊ ကိုေ၀လြင္မ်ဳိး၊ ကိုေက်ာ္ ဆန္း တို႔ႏွင့္အတူ ေထာင္ဒဏ္ (၆၅) ႏွစ္က်ခံရေသာ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေခါင္းေဆာင္ မသင္းသင္းေအး ေခၚ မီးမီးအား ႏုိ၀င္ဘာ (၂၀) ရက္ေန႔က အင္းစိန္ေထာင္မွ ပုသိမ္ေထာင္သို႔ေျပာင္းလိုက္သည္။ မီးမီးသည္ (၉၆) တြင္ တခါက်ၿပီး ၂၀၀၅ မွာျပန္လြတ္ခဲ့ၿပီး သားတစ္ေယာက္ သမီး တစ္ေယာက္ရွိသည္။ ေလးဘက္နာရွိသည္ဟု ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ကိုလွမိုးက ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ေျပာသည္။
ကိုေဌးၾကြယ္။ ။ ရန္ကုန္၊ အင္းစိန္မွ ဘူးသီးေတာင္သို႔အေျပာင္းခံရေသာ ကိုေဌးၾကြယ္ (၈ေပ-၁၀ေပ) အခန္းထဲမွ လမ္းထြက္ ေလွ်ာက္ခြင့္ မရေသး။ ယခင္ဗိုက္ခဲြထားသည္က ျပန္နာလာျခင္း၊ ေရခ်ဳိးခြင့္မရေသာေၾကာင့္ ယားနာေပါက္ျခင္းႏွင့္ ထမင္း၀ေအာင္မေကၽြးေၾကာင္း ဘူးသီးေထာင္တြင္ ေထာင္ဆရာ၀န္မရွိေၾကာင္းတို႔ကို မိသားစုအသိုင္းအ၀ုိင္းမွတဆင့္သိရသည္။
အင္းစိန္ေထာင္အတြင္းရွိေနၾကေသာ (၈၈) မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားအနက္ သိန္းသန္းထြန္း (ေခၚ) စမ္းေခ်ာင္း ကိုကိုႀကီး သည္ ေထာင္ေဆးရံုတက္ကာ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားမႈေလ့က်င့္ခန္းယူေနရေၾကာင္း ဒီဗီြဘီသတင္းတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ေထာင္တြင္း၌ အေႏြး ထည္ႏွင့္ ေစာင္မလံုေလာက္မႈ၊ လမ္းေလွ်ာက္ခြင့္နည္းပါးမႈတုိ႔ေၾကာင့္ အက်ဥ္းသားမ်ားမွာ ထံုက်င္ကိုက္ခဲမႈ ေ၀ဒနာကို အနည္းႏွင့္အမ်ား ခံစားေနၾကရေၾကာင္းလည္း ေဖာ္ျပထားသည္။ စမ္းေခ်ာင္း ကိုကိုႀကီးအပါအ၀င္ အင္းစိန္ေထာင္တြင္း၌ (၈၈) မ်ဳိးဆက္ (၁၃) ဦးက်န္ရစ္ခဲ့ၿပီး။ (၁၁) က်ခံသူ (၈) ဦးႏွင့္ (၉) ႏွစ္က်သူ (၅) ဦးျဖစ္သည္။ ၎တို႔အား စဲြဆုိသည့္အမႈမ်ားတြင္ ႏုိင္ငံေတာ္ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားမႈအား ထိခုိက္ေစမႈ တစ္မႈတည္းအတြက္ ေထာင္ဒဏ္ (၆) ႏွစ္ သတ္မွတ္သည္။
(၈၈) ေခါင္းေဆာင္မ်ားအနက္ (၁၁) ႏွစ္က်သူမ်ားမွာ သိန္းသန္းထြန္း (ေခၚ) စမ္းေခ်ာင္းကိုကိုႀကီး၊ ေဇာ္ထက္ကိုကို၊ ခ်စ္ကိုလင္း၊ မေလးေလး မြန္၊ မႏိုဘယ္ေအး (ေခၚ) ႏွင္းေမေအာင္၊ မႏွင္းရီ (ေခၚ) ႏုိးႏိုး၊ မသရဖီ သိမ့္သိမ့္ထြန္း၊ မေအးသီတာ တို႔ျဖစ္ၾကသည္။ (၉) ႏွစ္က်ခံရသူမ်ားမွာ ကိုေသာ္ဇင္ထြန္း၊ ကိုၾကည္သန္း၊ ေစာမ်ဳိးမင္းလႈိင္ (ေခၚ) ဂ်ိမ္း၊ ကိုေအာင္သိုက္စိုးႏွင့္ ေဒၚစန္းစန္းတင္တုိ႔ျဖစ္ၾကသည္။ အင္းစိန္ေထာင္ အတြင္းတြင္ ၎ (၁၃) အျပင္ ေနာက္ထပ္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား အနည္းဆံုး (၅၀) ခန္႔ ရွိေနေသးေၾကာင္း အက်ဥ္းသားမိသားစု၀င္မ်ားက ေျပာသည္။
(၈၈) မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ (အဂၤလိပ္စာျပ ဆရာတစ္ဦး) ကိုတုိးေက်ာ္လႈိင္အား ဘုိကေလးၿမိဳ႕နာဂစ္ဒုကၡသည္မ်ားအား ကူညီ ၿပီး ျပန္လာၿပီးေနာက္ ဖမ္းဆီးသြားခဲ့သည္။ ကိုတိုးေက်ာ္လႈိင္ႏွင့္အတူ (၈၈) မ်ဳိးဆက္မွ သံုးဦးအဖမ္းခံရသည္။ ယခုရက္ပိုင္းအတြင္း အျခား အဖမ္းခံရသူမ်ားမွာ မအိမ့္ခုိင္ဦး၊ မယဥ္ယဥ္၀ိုင္း ေခၚ ဆည္းဆာ၊ မတင္တင္ခ်ဳိ၊ ကိုေဇာ္၊ ကိုတင္ေမာင္ဦး၊ မႏွင့္ပြင့္ေ၀၊ ကိုလင္းထက္ႏိုင္၊ ကိုရဲတံခြန္၊ မနီမိုလႈိင္ တို႔ျဖစ္ၾကသည္။
ေအာက္တုိဘာ (၁၇) ရက္တြင္ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားအနက္ (၂) ဦးျဖစ္သူ မခင္မိုးေအးႏွင့္ ကိုေက်ာ္စိုးတို႔အား ႏိုင္ငံျခားေငြ လက္ ၀ယ္ ေတြ႔ရွိမႈအက္ဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၄ (၁) အရ အလုပ္ၾကမ္းႏွင့္ ေထာင္ဒဏ္(၃) ႏွစ္စီ ခ်မွတ္ျခင္းခံရသည္။ ၎တုိ႔အား ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ (၁၂) ရက္ေန႔တြင္ မြန္ျပည္နယ္၊ က်ဳိက္ထုိၿမိဳ႕နယ္ စအဖ မွ ဖမ္းဆီးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
မခင္မိုးေအးသည္ ၁၉၈၈ ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈမ်ားအတြင္း ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားသမဂၢတြင္ ပါ၀င္ခဲ့ၿပီး ၁၉၉၁ ခုႏွစ္တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏိုဘယ္လ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရစဥ္က ရန္ကုန္တကၠသိုလ္တြင္ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ေထာက္ခံပဲြမ်ားကို ဦးေဆာင္ခဲ့သျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ (၁၀) ႏွစ္ က်ခံခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္ ႏွစ္ျပည့္မေနခဲ့ရဘဲ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္တြင္ ျပန္လည္လႊတ္ေပးျခင္းခံရၿပီး ကိုေအာင္ထြန္း ေရးသား ျပဳစုေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံေက်ာင္းသားသမိုင္းစာအုပ္ကို အကူအညီေပးခဲ့သျဖင့္ ၁၉၉၈ ေဖေဖာ္၀ါရီလတြင္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ အဖမ္းခံရသည္။ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ေမလတြင္ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာခဲ့သည္။
ကိုေက်ာ္စုိးသည္ ၁၉၉၀ က ကိုဖုန္းေမာ္ (၂) ႏွစ္ျပည့္အခမ္းအနားျဖစ္ေျမာက္ေရး (၁၉) ဦးေကာ္မတီတြင္ ပါ၀င္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ အျခား ေကာ္မတီ၀င္မ်ားႏွင့္အတူ အဖမ္းခံခဲ့ရၿပီး ေထာင္မွျပန္လြတ္လာေသာအခါတြင္လည္း ဒီမိုကေရစီေရးႏွင့္ေက်ာင္းသားေရးရာမ်ားကို ဆက္ လက္ ေဆာင္ရြက္ေနဆဲျဖစ္သည္။
ဗမာႏုိင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ားအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ (ဗကသ)
ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆုိင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ားအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ ဒီၿငိမ္းလင္းကိုလည္း ေထာင္ဒဏ္ (၁၀) ႏွစ္ခဲြခ်ထားၿပီးျဖစ္သည့္အျပင္ ေနာက္ တုိး သင္းဖဲြ႔ ပုဒ္မႏွင့္ ဆက္လက္ရံုးထုတ္ေနဆဲျဖစ္သည္။
ႏုိ၀င္ဘာ (၁၃) ရက္တြင္ ဗမာႏုိင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား သမဂၢ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ (ဗကသအဖဲြ႔ခ်ဳပ္) ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး ျဖစ္သည့္ မဟန္နီဦး အား အသင္းအဖဲြ႕ပုဒ္မ (၆) ၅၀၅/ခ တုိ႔ျဖင့္ ေထာင္ (၉) ႏွစ္ခဲြ ခ်မွတ္ခံရသည္။အသက္ (၂၁) ႏွစ္အရြယ္ ဥပေဒေက်ာင္းသူ မဟန္နီဦးတြင္ ေလးဘက္နာရွိေၾကာင္း မိသားစု၀င္မ်ားက ေျပာသည္။
(စည္သူေမာင္ႏွင့္အတူ။ စက္တင္ဘာေနာက္ပိုင္း) ရွမ္းျပည္နယ္၊ လားရႈိးေထာင္သို႔ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့။ ထုိေထာင္တြင္ ေဒါပံုၿမိဳ႕နယ္မွ ကိုအုန္းေဂ်ာ္၊ ကိုထြန္းျမင့္ထြန္း၊ ကိုမင္းေဇယ်၊ ကိုျမင့္ဟန္ႏွင့္ မဂၢင္ဆရာေတာ္တို႔လည္းရွိသည္။
ထို႔အျပင္ (၈၈) မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားအဖဲြ႔ႏွင့္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္က ျပန္လည္ဖဲြ႔စည္းခဲ့သည့္ ဗကသမ်ားအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ကို အကူအညီေပးသည့္ ကိုယ္ပိုင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္၊ ကဗ်ာဆရာမ်ားသမဂၢကိုဦးေဆာင္ခဲ့သူ ကိုမင္းဟန္အားလည္း အင္းစိန္ေထာင္တြင္းအထူးတရားရံုးမွ ေထာင္ဒဏ္ (၁၁) ႏွစ္ ခ်မွတ္လိုက္ေၾကာင္း (၈၈) ေက်ာင္းသားအဖဲြ႔၀င္တစ္ဦးက အတည္ျပဳေျပာၾကားသည္။
၂၀၀၇ မ်ဳိးဆက္၊ ဗကသ (အထက္ျမန္မာျပည္-လူငယ္) ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုထြန္းထြန္းအား မိေအာင္မဖမ္းႏုိင္သည့္အတြက္ ကိုယ္၀န္ သံုးလျဖင့္ မိခင္ေလာင္း မေကသီေအာင္အား ဖမ္းဆီးသြားခဲ့ၿပီး ဒီဇင္ဘာ (၁၅) ရက္ေန႔က စာရြက္ စာတမ္းျဖန္႔ေ၀မႈ၊ ႏုိင္ငံေတာ္ အၾကည္ညိဳပ်က္ေစမႈတုိ႔ျဖင့္ စဲြခ်က္တင္ကာ ေထာင္ဒဏ္ (၂၆) ႏွစ္ခ်မွတ္လိုက္သည္။ အမႈတဲြမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ကိုထြန္းထြန္း၏အကို ကိုေ၀မ်ဳိး အား (၂၆) ႏွစ္ႏွင့္ ဦးဇင္းေမတၱာႏိုင္၊ ဦးဇင္းဦးသာဂရႏွင့္ ဦးသုမဂၤလတို႔မွာလည္း ၎တုိ႔ႏွင့္ အမႈတဲြမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း Freedom News Group ၏ ဘေလာ့တြင္ ေရးသားေဖာ္ျပထားသည္။
အထက္ဗမာျပည္ (မႏၱေလး) ဗကသ လူငယ္ေက်ာင္းသား ကိုဗိုလ္မင္းယုအား အမႈေပါင္း (၄၀) ျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ ႏွစ္ေပါင္း (၁၀၄) ႏွစ္ ခ်မွတ္ထားသည္။ မႏၱေလးတုိင္း၊ အိုးဘုိေထာင္တြင္း တရားရံုးတြင္ ေရွ႕ေနမပါဘဲ တစ္ဘက္သတ္ခ်မွတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ျမန္မာ့ဆုိရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ပါတီ (မဆလ) ေခတ္က ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကုိတင္ေမာင္ဦးေအား ေသဒဏ္ေပးသည့္ျဖစ္ရပ္ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဒုတိယ အႀကီးမားဆံုးျပစ္ဒဏ္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဗကသ အထက္ဗမာျပည္ (မႏၱေလး) အဖဲြ႔၀င္ ကိုညီညီအားလည္း မႏၱေလးေထာင္တြင္းတရားရံုးမွ ေထာင္ဒဏ္ ႏွစ္ (၅၀) ခ်မွတ္လိုက္ေၾကာင္း ဖရီးဒဲမ္း သတင္းအုပ္စုဘေလာ့ဂ္တြင္ ေဖာ္ျပပါရွိသည္။
နာဂစ္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ အတိဒုကၡေရာက္ေနေသာ ျပည္သူမ်ားကို ကူညီမႈျဖင့္ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခံရေသာ မ်ဳိးဆက္သစ္ လူငယ္မ်ားအစည္းအရံုး ႏွင့္ အေကာင္းဆံုးေျမၾသဇာအဖဲြ႔မွ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား၊ ဆရာေတာ္ ဦးစႏၵိမာအပါအ၀င္ ခုနစ္ဦး အမႈတဲြ။ (၈၈) မ်ဳိးဆက္မွ ေထာင္ဒဏ္ ခ်ကာ နယ္ပို႔ခံရၿပီးေသာ မာမာဦး၏ အမႈတဲြမ်ားျဖစ္ၾကေသာ (၆) ဦးတို႔မွာ အမႈရင္ဆုိင္ေနရဆဲျဖစ္သည္။ စုစုေပါင္း (၂၅၀) ခန္႔ကို ေ၀းလံေသာ နယ္ေထာင္မ်ားသို႔ ပို႔ပစ္ခဲ့ေၾကာင္း ဒီဗီြဘီ သတင္းတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
ႏုိ၀င္ဘာ (၁၃) (၈၈) မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားအဖဲြ႕၀င္ ကိုမ်ဳိးရန္ေနာင္သိန္းႏွင့္ ကိုမင္းမင္းစိုးတို႔အား ေထာင္ဒဏ္ (၂) ႏွစ္စီႏွင့္ ကြန္ျပဴတာ ပညာရွင္ မျမျမသိမ့္အား လႈိင္ၿမိဳ႕နယ္တရားရံုးမွ ေထာင္ဒဏ္ (၅) ႏွစ္ ခ်မွတ္လုိက္သည္။ စက္တင္ဘာလအတြင္း ေနာက္ထပ္ဖမ္းဆီးခံရသူ မ်ားမွာ မ်ဳိးဆက္သစ္လူငယ္မ်ားအစည္းအရံုးအဖဲြ႔၀င္ ကိုေစာေမာင္ႏွင့္ ကိုေက်ာ္ဦး၊ တရားမွ်တမႈအတြက္ မ်ဳိးဆက္သစ္လႈပ္ရွားမႈ အဖဲြ႔၀င္ ကိုကို၊ အေကာင္းဆံုးေျမၾသဇာအဖဲြ႔၀င္ ကိုေမာင္ငယ္တို႔ျဖစ္ၾကသည္။
ပဲခူးေထာင္တြင္ က်ခံေနရေသာ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသူ မထားထားသက္အား ေထာင္အာဏာပိုင္မ်ားက ရာဇ၀တ္မႈ အက်ဥ္းသူမ်ားႏွင့္ ေရာေႏွာ ထားခဲ့ရာ လူေပါင္းစံုႏွင့္ စီးကရက္ေဆးလိပ္နံ႔တို႔အား မခံႏုိင္သျဖင့္ ေထာင္ေျပာင္းရန္ေတာင္းဆိုခဲ့ရာ ခႏၱီးေထာင္သို႔ ပို႔လုိက္ေၾကာင္း မိသားစု မွ အတည္ျပဳေျပာၾကားသည္။ မထားထားသက္အား လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရး အက္ဥပ ေဒ ပုဒ္မ ၁၃ (၁) နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္မႈအပါအ၀င္ ပုဒ္မ (၇) ခုျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ (၁၉) ႏွစ္ ခ်မွတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
နာဂစ္မုန္တိုင္းအတြင္းတြင္ ကိုးႏွစ္အရြယ္ တစ္ဦးတည္းေသာသားႏွင့္ မိဘႏွစ္ပါးတုိ႔ ဆံုးပါးခဲ့ရေသာ ဧရာ၀တီတိုင္း၊ ဘုိကေလးၿမိဳ႕နယ္မွ ကိုသီဟသက္ဇင္သည္ ယခုအခါတြင္ ျမစ္ႀကီးနားေထာင္အတြင္း၌ အေအးဒဏ္ကို မခံႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ေခါင္းကိုက္ျခင္းႏွင့္ ေနာက္ေက်ာ တက္ျခင္းေ၀ဒနာကို ျပင္းထန္စြာ ခံစားေနရေၾကာင္း ေထာင္၀င္စာေတြ႔ၿပီး ျပန္လာသည့္ ဇနီးျဖစ္သူက ဒီဗီြဘီသို႔ အတည္ျပဳေျပာၾကားသည္။ ကိုသီဟသက္ဇင္သည္ ႏုိင္ငံေတာ္အၾကည္ညိဳပ်က္ေစမႈ ပုဒ္မ ၅၀၅ (ခ) အပါအ၀င္ ပုဒ္မ (၃) ခုျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ (၁၈) ႏွစ္ စီရင္ျခင္း ခံထားရသူျဖစ္သည္။
ဒီဇင္ဘာ (၁၉) ရက္ေန႔ကလည္း ပဲခူးေထာင္တြင္ (၂) ႏွစ္ခ်မွတ္ခံထားရသည့္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ေမာင္ဆန္းသည္ ေဆးကုသခြင့္ ေတာင္းခံသည္ကို မရသျဖင့္ မိမိကုိယ္ကိုယ္ေသေၾကာင္းႀကံစည္သြားခဲ့သည္။
အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္မွ -
၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာ (၃၀) တြင္ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္အဖဲြ႔၀င္လူငယ္အား ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ေရွ႕တြင္ ဖမ္းဆီးျခင္းခဲ့ၾကရသည္။ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ရံုးတြင္ ျပဳလုပ္ေသာ လူငယ္ေဟာေျပာပဲြမွ အျပန္တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုလႊတ္ေပး…စာတန္းပါ ပိတ္ျဖဴဆိုင္းဘုတ္ကို ကိုင္ေဆာင္၍ တိတ္ဆိတ္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ လမ္းေလွ်ာက္လာၾကစဥ္ ရိုက္ႏွက္ဖမ္းဆီးသြားျခင္းျဖစ္သည္။ ဖမ္းဆီးခံရသူ(၉) ဦးမွာ -
စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္မွ အဖဲြ႔၀င္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ကိုထြန္းထြန္း၀င္း (လူငယ္တာ၀န္ခံ)၊ ကိုထြန္းလင္း၊ ကိုျပည့္ျပည့္ (ဒဂံုတကၠသိုလ္ ပထမႏွစ္ ဥပေဒေက်ာင္းသား)၊ ေကာင္းထက္လႈိင္၊ ေအာင္ၿဖိဳးေ၀၊ သက္ေမာင္ထြန္း၊ ထက္ထက္ဦးေ၀ (ေရႊျပည္သာ)၊ ၀င္းျမင့္ေမာင္ ေခၚ ပဲျပဳတ္ (ခရမ္း)၊ ကိုမင္းသိန္း (သာေကတ) တုိ႔ျဖစ္ၾကသည္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာ (၁၀) ရက္ေန႔က အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ အဖဲြ႔၀င္ လူငယ္ ဘေလာ့ဂါ ေနဘုန္းလတ္ (၂၈) ႏွစ္အား ဗီြဒီယုိပုဒ္မ၊ ပုဒ္မ ၅၀၅ (ခ)၊ အီလက္ထရြန္းနစ္ဥပေဒတို႔ျဖင့္ တရားစဲြဆိုခဲ့ၿပီး ေထာင္ဒဏ္ အႏွစ္ (၂၀) ႏွင့္ (၆) လခ်မွတ္ကာ ကရင္ျပည္နယ္၊ ဘားအံ ေထာင္သို႔ ပို႔ျခင္းခံခဲ့ရသည္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ (၂၉) ရက္က ရန္ကုန္တိုင္း၊ သကၤန္းကၽြန္း ေနအိမ္မွ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္ သြားခဲ့ၿပီးေနာက္ (၉) လအၾကာတြင္ ထိုသို႔စီရင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေနဘုန္းလတ္ ႏွင့္အတူ အဖမ္းခံခဲ့ရေသာ မသင္းဇူလိုင္ေက်ာ္ကိုလည္း ဗီဒီယုိ အက္ဥပေဒပုဒ္မ ၃၂ (ခ) ၃၆ ျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ (၂) ႏွစ္ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ႏုိ၀င္ဘာ (၁၂) ရက္က မစုစုေႏြးအား ေထာင္ဒဏ္ (၁၂) ႏွစ္ႏွင့္ (၆) လႏွင့္ အမႈတဲြ ဘုိဘုိ၀င္းလႈိင္ကို (၈) ႏွစ္ ခ်လုိက္သည္။ မစုစုေႏြးအား ဦးစြာ စဲြဆုိထားေသာ ပုဒ္မ ၁၂၄ (က)၊ ၁၃၀ (ခ)၊ ၅၀၅ (ခ)/၃၄ တုိ႔ျဖင့္ စဲြဆုိထားရာမွ ပုဒ္မ ၁၂၄ (က) ကိုျဖဳတ္၍ ပုဒ္မ ၁၅၂၊ ၁၃၀ (ခ)၊ ၅၀၅ (ခ) တို႔ျဖင့္ ေျပာင္းလဲစဲြဆုိခဲ့ သည္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလ (၁၃) ရက္ေန႔က စစ္အစုိးရစိုက္ထူထားသည့္ “အေမရိကန္ အားကိုး၊ ပုဆိန္ရိုး… အဆုိး ျမင္၀ါဒီမ်ားအား ဆန္႔က်င္ၾက” ဆုိသည့္ ဆုိင္းဘုတ္တြင္ စစ္အစိုးရဆန္႔က်င္ေရးပိုစတာ ခ်ိတ္ဆဲြစဥ္ အဖမ္းခံ ခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။
ကေနဒါႏိုင္ငံအေျခစိုက္ လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္က ဂၽြန္ဟမ္းဖေရး လြတ္လပ္ေရးဆုကို ၂၀၀၆ ခုႏွစ္က ရရွိထားခဲ့သူ မစုစုေႏြး တြင္ ေမြးရာပါ ႏွလံုးေရာဂါႏွင့္ ေလးဘက္နာေရာဂါတို႔ကိုု ခံစားေနရၿပီး တိမ္းေရွာင္ေနစဥ္ ကာလမ်ားအတြင္းက ခဲြစိတ္မႈတစ္ႀကိမ္ ျပဳခဲ့ရသူ လည္း ျဖစ္သည္။ မစုစုုေႏြး၏လည္ပင္းတြင္ အႀကိတ္ေပါက္ေနသျဖင့္ ဆရာ၀န္ႏွင့္ေတြ႔ခြင့္ေတာင္းေသာ္လည္း အာဏာပိုင္မ်ားက ခြင့္မျပဳ ခဲ့ေပ။
ႏို၀င္ဘာလ (၁၃) ရက္တြင္ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အဖဲြ႕၀င္ (၁၁) ဦးအား အမ်ားျပည္သူ ဆူပူမႈျဖစ္ရန္လႈံ႕ေဆာ္မႈ ပုဒ္မ ၅၀၅ (ခ) အပါအ၀င္ ပုဒ္မ ေလးခုျဖင့္ တရားစဲြဆိုထားရာမွ ေထာင္ဒဏ္ (၇ ႏွစ္၊ ၆ လ) စီ ခ်မွတ္လိုက္သည္။ ထုိ (၁၁) ဦးတြင္ အသက္ (၇၂) ႏွစ္အရြယ္ ဦးတင္ယုအပါအ၀င္ လႈိင္သာယာၿမိဳ႕နယ္မွ ကိုသန္းႏိုင္၊ မလွလွေမာ္၊ ကိုစုိးမင္းမင္း၊ ကိုသန္႔ဇင္မ်ဳိး၊ ကိုေက်ာ္စုိး၀င္း၊ ကိုဆန္း၀င္း၊ ကိုေအာင္မင္းႏိုင္၊ ဦး၀င္းျမင့္၊ ကိုမ်ဳိးေက်ာ္ဇင္ (အင္းစိန္) ႏွင့္ ကိုရန္ႏိုင္ထြန္း (ၾကည့္ျမင္တုိင္)တုိ႔ျဖစ္သည္။
ရံုးေတာ္အားမေထမဲ့ျမင္ျပဳမႈ (ပုဒ္မ ၂၂၈) ျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ (၆) လစီ ပို၍က်ခံၾကရသူမ်ားမွာ ကိုေအာင္မင္းႏိုင္ ေခၚ မီးေသြး (ၾကည့္ျမင္ႏိုင္) ကိုမ်ဳိးေက်ာ္ဇင္ (အင္းစိန္)၊ ကိုရန္ႏိုင္ထြန္း၊ ကိုသက္ေဇာ္ျမင့္ႏွင့္ ကိုသန္႔ဇင္မ်ဳိး (လႈိင္သာယာ) တုိ႔ျဖစ္ၿပီး ယခုအခါ ၎တုိ႔ (၁၁) ဦးအား အင္းစိန္ ေထာင္သို႔ပို႔လုိက္ေၾကာင္းသိရသည္။
တဆက္တည္းမွာပင္ အင္းစိန္ေထာင္အတြင္း ယာယီတရားရံုးမွ စီရင္ခ်က္အခ်ခံရသည့္ ေထာင္ဒဏ္ (၇) ႏွစ္ခဲြ က်သူမ်ားမွာ ကမာရြတ္ ၿမိဳ႕နယ္မွ ကိုေက်ာ္စိုး၀င္း၊ ကိုသိုက္မင္းႏွင့္ ေျမာက္ဥကၠလာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အဖဲြ႔၀င္ ေဒၚမငယ္တို႔ျဖစ္ၾကသည္။
တဆက္တည္းမွာပင္ ရန္ကုန္တုိင္း၊ ရန္ကင္းၿမိဳ႕နယ္အဲန္အယ္လ္ဒီ ဥကၠဌ ကိုမ်ဳိးခင္အား ေထာင္ဒဏ္ (၄) ႏွစ္ခဲြ ႏွင့္ ကိုမ်ဳိးခုိင္အား (၆) ႏွစ္ခဲြ ခ်လုိက္ေၾကာင္းလည္း ဧရာ၀တီသတင္းတြင္ေဖာ္ျပထားသည္။
ဇန္န၀ါရီလ (၃) ရက္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က ေနအိမ္မ်ားမွ ဖမ္းဆီးသြားျခင္းခံခဲ့ရေသာ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္အဖဲြ႔၀င္မ်ားအား ႏုိ၀င္ဘာလ၊ (၁၄) ရက္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္မ်ားခ်မွတ္ခဲ့သည္။ ေဒါပံုၿမိဳ႕နယ္မွ ကိုေက်ာ္ဇင္၀င္းအား (၁၆) ႏွစ္၊ မၾကည္ၾကည္၀ါအား (၁၁) ႏွစ္၊ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္လင္းအား (၁၃) ႏွစ္ ႏွင့္ ကိုေနဇာမ်ဳိး၀င္း (လူငယ္ စည္းရံုးေရးႏွင့္ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိေရးမွဴး) ေထာင္ဒဏ္ (၅) ႏွစ္ တို႔ျဖစ္ၾကသည္။
မႏၱေလး အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ပါတီ၀င္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ကိုေရႊေမာင္း၊ ကို၀ဏၰေအာင္ႏွင့္ ကိုေဇာ္၀င္းတုိ႔ကိုလည္း ေထာင္ဒဏ္ (၄) ႏွစ္ခဲြစီ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။
၎တို႔အား ဇန္န၀ါရီလ (၂၁) ရက္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ အသင္းအဖဲြ႔ ဖဲြ႕စည္းျခင္းပုဒ္မ (၆) ျဖင့္ ရံုးတင္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ဇန္န၀ါရီလ (၂၃) တြင္ ဗီြဒီယုိ အက္ဥပေဒျဖင့္ ထပ္မံတရားစဲြဆုိကာ ဧၿပီလ (၂) ရက္ေန႔တြင္ မတရားအသင္းအက္ဥပေဒ ပုဒ္မ (၁၇/၁-၂) ျဖင့္ ေထာင္ခ်ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
စက္တင္ဘာ (၈) ရက္ ေန႔က ျမန္မာႏိုင္ငံအလယ္ပိုင္း မေကြးတုိင္း၊ ပြင့္ျဖဴၿမိဳ႕နယ္၊ ဆင္ျဖဴကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္ႏွင့္ မဒဲတိုက္နယ္ မ်ားမွ အဖဲြ႔၀င္ (၁၀) ဦးကို ဖမ္းဆီးလုိက္ေၾကာင္း ဦးၪာဏ္၀င္းမွ အတည္ျပဳေျပာၾကားသည္။ အဖမ္းဆီးခံခဲ့ရသူမ်ားမွာ ဆင္ျဖဴကၽြန္းမွ ဦးသိန္းေအာင္၊ ပြင့္ျဖဴမွ ကိုေဌးျမင့္၊ ကို၀င္းေမာင္၊ ကိုၾကည္ေဌးေအာင္၊ ကိုကိုဦး၊ ကိုသန္းထြန္းတို႔ျဖစ္ၾကၿပီး လဆန္း (၆) ရက္ႏွင့္ (၇) ရက္မ်ားအတြင္း အဖမ္းခံ ခဲ့ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းသိရသည္။
စက္တင္ဘာ (၅) ရက္ေန႔ကလည္း လႈိင္သာယာၿမိဳ႕နယ္ ရပ္ကြက္ (၉) တြင္ေနထုိင္ေသာ လူငယ္ (၆) ဦးအား အင္းစိန္ေထာင္မွအျပန္တြင္ ဖမ္းဆီးထားခဲ့သည္။ အဖမ္းခံရသူမ်ားမွာ ကိုေဇာ္မင္းရွိန္ (ခ) ကိုၾကြက္ျဖဴ၊ ကိုေတဇ၊ ကိုေဘာေလး၊ ကိုဒုိေလး၊ ကိုေဇာ္လတ္ႏွင့္ ကိုတင္မင္းထြဋ္ (ခ) ကိုေက်ာ္ေက်ာ္တုိ႔ျဖစ္ၾကသည္။
ေမ (၂၂) ရက္ေန႔က အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီအဖဲြ႕ခ်ဳပ္ အဖဲြ႔၀င္ (၁၁) ဦးအား ဖမ္းဆီးခဲ့ၿပီး (၈) ဦးကို မၾကာခင္ျပန္လည္ လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း မခ်ဳိ (ေတာင္ဒဂံု)၊ ကိုထြန္းေဇာ္ေဇာ္ (သကၤန္းကၽြန္း) ႏွင့္ ကိုခင္ထြန္း (ရန္ကုန္တုိင္း၊ အဲန္အယ္လ္ဒီ လူငယ္ တာ၀န္ခံ) တို႔ကိုမူ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းထားဆဲျဖစ္သည္။ ေမလ (၁၉) ရက္က အဲန္အယ္လ္ဒီ အဖဲြ႔၀င္မ်ားႏွင့္ေပါင္းသင္းမႈေၾကာင့္ သာမန္အရပ္သား ထြန္းထြန္းဦး အား စရဖ အဖဲြ႕မွ ဖမ္းဆီးသြားခဲ့သည္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဇြန္လက ဖမ္းဆီးျခင္းခံခဲ့ၾကရေသာ ေဒါပံုၿမိဳ႕နယ္ စည္းရံုးေရး အဖဲြ႕၀င္ ကိုအုန္းေဂ်ာ္ႏွင့္ ၎၏ အမႈတဲြမ်ားအား ဗီြဒီယုိ အက္ဥပေဒ ပုဒ္မ (၁၃/က) ႏွင့္ (၅၀၅/ခ) ပုဒ္မမ်ားႏွင့္တရားစဲြဆေထာင္ဒဏ္ (၅) ႏွစ္စီ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ ဖမ္းဆီးစဥ္က သိမ္းဆည္းသြား ခဲ့ေသာ ဒီမိုကေရစီဆိုသည္မွာ အမည္ရွိ ဗီြစီဒီတစ္ခ်ပ္ကိုအေၾကာင္းျပ၍ ေထာင္ခ်ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုေန႔မွာပင္ သာေကတၿမိဳ႕နယ္ စည္းရံုးေရးအဖဲြ႔၀င္ ဦးတင္ျမင့္ အား ေထာင္ဒဏ္ (၂) ႏွစ္ (၆) လ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ သဃၤန္းကၽြန္းဥကၠဌ ဦးတင္ျမႏွင့္ (၇) ဦးအား ေဖာက္ခဲြမႈျဖင့္တရားစဲြဆိုဆဲျဖစ္သည္။
၂၀၀၇ စက္တင္ဘာလအတြင္းက ေလာင္စာဆီေစ်းႏႈန္းျမင့္တက္ခဲ့မႈေၾကာင့္ ယာဥ္စီးခမ်ား တုိးျမွင့္ေကာက္ခံခဲ့ျခင္းအေပၚ လမ္းေလွ်ာက္ ဆႏၵျပမႈျဖင့္ ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရေသာ လႈိင္သာယာၿမိဳ႕နယ္မွ ကိုသန္႔ဇင္မ်ဳိး၊ ကိုသန္းေဇာ္ျမင့္ႏွင့္ ကိုေမာင္ဆန္း၀င္း တုိ႔ (၃) ဦးအား(၁၃) ရက္ ႏို၀င္ဘာလ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ ေထာင္ဒဏ္ (၉) ႏွစ္ႏွင့္ (၆) လစီ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ စြမ္းအားရွင္အဖဲြ႔မွဖမ္းဆီးခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းသိရသည္။
ဇုိမီးအမ်ဳိးသား ကြန္ဂရက္ ဥကၠဌ ဦးပူက်င့္ရွင္းထန္၏သား ကမ္လမ္ခုပ္ ေခၚ ကိုေက်ာက္ေက်ာ္စုိးအား ေထာင္ဒဏ္ (၃၃) ႏွစ္၊ တူ ကမ္ခန္႔ခြာလ္အား (၈) ႏွစ္ ႏွင့္ အျခားတစ္ဦးအားလည္း ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္မ်ားခ်မွတ္လိုက္ေၾကာင္း ဦးပူက်င့္ရွင္းထန္က ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ အတည္ျပဳေျပာၾကားသည္။ ၎တို႔မွာ စက္တင္ဘာအေရးအခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ အဖမ္းခံခဲ့ၾကရျခင္းျဖစ္သည္။
ေဒါင္းမာန္ အမည္ရွိ ကဗ်ာမ်ားေရးသားထုတ္ေ၀မႈျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ (၁၉) ႏွစ္ က်ခံေနရေသာ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္အဖဲြ႔၀င္၊ ကဗ်ာဆရာ (၃၆) ႏွစ္ခန္႔အရြယ္ ကိုေအာင္သန္း၌ HIV ပိုး ကူးစက္ခံေနရေၾကာင္း သိရသည္။ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တုိဘာလတြင္းက အက်ဥ္းေထာင္တြင္းတြင္ အမ်ဳိးသားဆီလမ္းေၾကာင္းဆုိင္ရာ ေ၀ဒနာျဖင့္ အင္းစိန္ ေထာင္ေဆးရံု၌ ကုသမႈခံယူစဥ္ တာ၀န္က် ဆရာ၀န္မ်ား၏ ညႊန္ၾကားခ်က္မပါဘဲ ေဆးထိုးေပးျခင္းခံခဲ့ရေၾကာင္း၊ လအနည္းငယ္ ၾကာေသာအခါ မၾကာခဏ အဖ်ားတက္၍ ကိုယ္ခံအားက်ဆင္းလာျခင္း၊ အေရျပားမ်ားအၿမဲတမ္းေအးေနျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ေဆးစစ္ေပးရန္ေတာင္းဆိုေသာ္လည္း ေထာင္အာဏာပုိင္မ်ားက ျငင္းဆုိခဲ့ေၾကာင္း မိခင္ ျဖစ္သူ ေဒၚခင္စီကို ကိုးကား၍ နယ္ျခားမဲ့သတင္းေထာက္မ်ားအဖဲြ႔ႏွင့္ ျမန္မာ့ သတင္းႏွင့္မီဒီယာ အဖဲြ႔တို႔၏ထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ေဖာ္ျပထား သည္။ ကိုေအာင္သန္းႏွင့္အတူ အဖမ္းခံခဲ့ရသူမ်ားမွာ ကိုေမာင္ေမာင္ဦး၊ ကိုေဇယ်ေအာင္(ေက်ာင္းသား) ႏွင့္ အတုိက္အခံ ႏုိင္ငံေရး လႈပ္ရွားသူ ကိုစိန္လႈိင္တို႔ျဖစ္ၾကသည္။
မႏၱေလးတိုင္း၊ အမရပူၿမိဳ႕နယ္၊ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္လူငယ္အဖဲြ႕၀င္ ကိုေဌးလြင္ဦးသည္ ဒီဇင္ဘာ (၂၈) ရက္ေန႔တြင္ အဆုပ္ေရာဂါျဖင့္ ကြယ္လြန္ သြားခဲ့သည္။ ကုိေဌးလြင္ဦးအား ပုဒ္မ ၅ (ည) ျဖင့္ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ (၂၁) ရက္တြင္ ဖမ္းဆီးခဲ့ၿပီး ေထာင္ ဒဏ္ (၇) ႏွစ္ ခ်မွတ္ခံခဲ့ရၿပီး ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းတြင္ ေထာင္တြင္း၌ အဆုပ္ေရာဂါစတင္ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ ေဆး၀ါးကု သခြင့္မရွိခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ေရာဂါ အေျခအေန ပိုမိုဆုိး၀ါးလာခဲ့ေၾကာင္း၊ ေဆးရံုေပၚတြင္ သံုးလေက်ာ္ ေလးလခန္႔ တင္ထားေပးေသာ္လည္း ဆရာ၀န္မွ ေဆးညႊန္ၾကားခ်က္တစ္စံုတစ္ရာ မေပးခဲ့ေၾကာင္း၊ ေဆး၀ါး လံုေလာက္စြာမရရွိျခင္းေၾကာင့္ အနာတစ္ျခား ေဆးတစ္ျခားျဖစ္ကာ ယခုကဲ့သို႔ ဆံုးပါးသြားရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း တို႔ကိုလည္း ဆက္လက္ေျပာျပသြားခဲ့သည္။
ကမၻာ့အလုပ္သမားအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ (ILO) ႏွင့္ဆက္သြယ္ေသာေၾကာင့္ ကိုေဌးလြင္ဦးႏွင့္အတူ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ အဖဲြ႔၀င္ (၁၁) ဦးလည္း ဖမ္းဆီးခံ ခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္း (AAPP) ၏ မွတ္တမ္္းမ်ားအရ ကိုေဌးလြင္ဦးသည္ ေထာင္ထဲတြင္ က်ဆံုးခဲ့ေသာ (၁၃၈) ေယာက္ေျမာက္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားျဖစ္သည္။
(ဧရာ၀တီ၊ ေခတ္ၿပိဳင္၊ ဗီြအိုေအ၊ ဒီဗီြဘီ၊ ဖရီးဒမ္း သတင္းအုပ္စုအဖဲြ႔မ်ားတြင္ သြားေရာက္ရွာေဖြခဲ့ပါသည္။)
(This is easy from http://www.newmyaaeinkhin.blogspot.com/)
ခြာညိဳ
မွ်ေဝသူ ။ ။ ေနာ္မန္
မွတ္ခ်က္ ။ ။ http://www.naytthit.com မွ ကူးယူ မွ်ေဝပါ၏ ။
