VOA | မၾကာခင္ကမွ အသစ္ခန္႔အပ္လိုက္တဲ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က စစ္တိုင္းမႉးအသစ္ အမ်ားစုနဲ႔ ဗိုလ္သင္တန္း အပတ္စဥ္တူ ျဖစ္ၿပီးေတာ့၊ စစ္တကၠသိုလ္ အပတ္စဥ္(၂၄)က၊ ေက်ာင္းဆင္းခဲ့တဲ့၊ ရွစ္ေလးလံုးလူထုအံုၾကြမႈ အေရးေတာ္ပံုကာလမွာ ျပည္သူ႕ရင္ခြင္ခိုလံႈခဲ့သူ၊ ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္းစိုင္း၀င္းေက်ာ္ရဲ႕ ေျပာစကားေတြကို၊ ဒီသီတင္းပတ္ “တပ္မႉးတပ္သား ေျပာစကား” အပတ္စဥ္က႑မွာ၊ ဦးေရာ္နီညိမ္းက စီစဥ္တင္ ဆက္ထားပါတယ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဗိုလ္ႀကီးအေနနဲ႔က က်ေနာ္တို႔ “ရွစ္ေလးလံုး လူထုအံုႂကြမႈ အေရးေတာ္ပံုႀကီး” အတြင္းမွာ ဆႏၵျပျပည္သူေတြ ေက်ာင္းသားေတြကို ပစ္ခတ္ႏွိမ္နင္းဖို႔အတြက္ အမွတ္ (၂၂)ေျချမန္တပ္မ လက္ေအာက္ခံ ခမရ(၂၀၈)က ရန္ကုန္မွာလာၿပီး တာ၀န္ယူတဲ့အခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ႀကီးလည္း တာ၀န္အရ ပါလာရၿပီးေတာ့မွ ဒီ ပစ္တာခတ္တာေတြအေပၚ ဗိုလ္ႀကီးက မွားယြင္းတဲ့လုပ္ရပ္တစ္ခုလို႔ ျမင္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ျပည္သူ႔ရင္ခြင္ဘက္ကို ကူးေျပာင္းခဲ့တယ္ဆိုတဲ့အထိ က်ေနာ္တို႔ သိရွိခဲ့ရၿပီးပါၿပီ။ အခုလိုမ်ဳိးကူးေျပာင္းတဲ့အခါမွာ ဗိုလ္ႀကီ းဘယ္လို အခက္အခဲရွိလဲ ခင္ဗ်။
ဗိုလ္ႀကီးစိုင္း၀င္းေက်ာ္။ ။ အဲဒီတုန္းက မဟာ၀ိဇယေစတီနားက အမွတ္(၁)ဆက္သြယ္ေရး တပ္ရင္းမွာ က်ေနာ္တို႔ ေခတၱ အေျချပဳေနရပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္ တာ၀န္ထမ္း ေဆာင္တာက “ကက(ၾကည္း) အရံ အကူပစ္လက္နက္ႀကီးတပ္ခြဲ စိန္ေျပာင္းႀကီးတပ္စုမႉး” ေပါ့ေနာ္။ က်ေနာ္ ထမ္းေဆာင္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို႔က စစ္အာဏာသိမ္းဖို႔အတြက္ အသင့္ျပင္ ထားတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီရည္ရြယ္ခ်က္ေတြေတာ့ က်ေနာ္တို႔ မသိဘူးေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္တို႔ထဲမွာ သတင္းေတြ ျဖန္႔ထားတာကေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထဲမွာ ေတာတြင္းက လက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႔အ စည္းေတြလည္း စိမ့္၀င္ေနတာေတြ ရွိတယ္၊ အခ်ိန္မေရြး တိုက္ပြဲျဖစ္လာႏိုင္တယ္၊ လိုအပ္ရင္ မင္းတို႔ကို ရဟတ္ယဥ္ေတြဘာေတြနဲ႔ ေရြႊ႕ရလိမ့္မယ္ ဆိုတာမ်ဳိး အေသးစိတ္ေတြ သူတို႔ ညႊန္ၾကားထားတာ ရွိပါတယ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ဗိုလ္ႀကီး ခင္ဗ်၊ အဲဒီအခ်ိန္က ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္က စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ရုတ္သိမ္းလိုက္ပါၿပီလား ခင္ဗ်၊ စက္တင္ဘာလထဲ ေရာက္သြားပါၿပီလား ခင္ဗ်။
ဗိုလ္ႀကီးစိုင္း၀င္းေက်ာ္။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ရုတ္သိမ္းလိုက္ပါၿပီ။ ရုတ္သိမ္းၿပီးေတာ့မွ “ဦးတင္ေအာင္ဟိန္း ဦးေဆာင္တဲ့ စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္”ဖြဲ႔ၿပီး စံုစမ္း စစ္ေဆးတာေတြ သူလို႔လုပ္ပါတယ္။ အဲဒီကာလမွာကိုက အာဏာသိမ္းဖို႔အတြက္ ေနာက္ဆံုးမွာ တပ္မေတာ္ကို အဆင္သင့္ ျပင္ခိုင္းထားတာပါ။ အဲဒီ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကိုေတာ့ ေအာက္ေျခထိ က်ေနာ္တို႔ မသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္နဲ႔ အနီးကပ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း တခ်ိဳ႕ေတာ့ ရွိပါတယ္။ သူတို႔နဲ႔ က်ေနာ္ စကားေျပာၾကည့္တဲ့အခါမွာလည္း၊ သူတို႔က လက္ရွိအေျခအေနေတြကို မႏွစ္ၿမိဳ႕ၾကပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔မ်ား လူထုနဲ႔ တပ္မေတာ္ၾကား ဒီေလာက္ထိ ေ၀းကြာသြားၾကသလဲ၊ ဒီေလာက္ထိ နားလည္မႈလြဲသြားၾကသလဲေပါ့၊ ဘယ္အေျခ ေနထိ ေရာက္သြားသလဲ ဆိုတာ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆန္းစစ္ေ၀ဖန္မႈေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အဲဒီတုန္းက ဦးေအာင္ႀကီးထုတ္ေ၀တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထံသို႔ ေပးစာမ်ား၊ အဲဒါ ေတြက က်ေနာ္တို႔တပ္ထဲမွာ အတုိင္းအတာတစ္ခုထိ ရုိက္ခတ္မႈေတြ ရွိပါတယ္။ အဲဒီစာ တခ်ဳိ႕လည္း က်ေနာ္ဖတ္ရပါတယ္။ ဖတ္ရတဲ့ အခါက်ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ သို႔ေလာသို႔ ေလာ အေတြးေတြ အမ်ားႀကီး ေပၚလာပါတယ္ခင္ဗ်။ ေနာက္ဆံုးမွာ ဦးတင္ေအာင္ဟိန္းရဲ႕အစီရင္ခံစာ ထြက္လာၿပီးေတာ့၊ မဆလ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ ဦးေဆာင္တဲ့ အစိုးရက “ျပည္ သူ႔ဆႏၵခံယူပြဲ” က်င္းပမယ္ဆိုၿပီး ေၾကညာတာ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူထုရဲ႕ေႂကြးေၾကာ္သံက ေျပာင္းလဲသြားပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ မဆလအစိုးရျပဳတ္က်ေရးကို ဦးတည္တဲ့ ေတာင္း ဆိုမႈေတြ ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။
(“ဦးတင္ေအာင္ဟိန္း ဦးေဆာင္တဲ့ စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္” = ျမန္မာႏိုင္ငံတ၀န္း ရွစ္ေလးလံုးလူထုအံုၾကြမႈႀကီး ျဖစ္ေပၚခဲ့သည့္ ၁၉၈၈ ၾသဂုတ္လ(၈)ရက္ေန႔ ေနာက္ပိုင္း၊ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး စနစ္တြင္ တပါတီစနစ္ ႏွင့္ ပါတီစံုစနစ္ ေရြးခ်ယ္ေရးအတြက္ လူထုသေဘာထားဆႏၵကို စံုစမ္းေလ့လာသည့္ ေကာ္မရွင္ဖဲြ႔စည္းရန္၊ အာဏာရ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ၏ အေရး ေပၚပါတီညီလာခံ ႏွင့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ အေရးေပၚအစည္းအေ၀းတို႔မွ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။ ထိုဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ ထိုစဥ္က တရားသူႀကီးခ်ဳပ္ဦးတင္ေအာင္ဟိန္း ေခါင္းေဆာင္သည့္ စံုစမ္း ေရးေကာ္မရွင္ကို၊ အာဏာရ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ အစိုးရက “ရွစ္ေလးလံုး လူထုအံုႂကြမႈ အေရးေတာ္ပံုႀကီး” အတြင္းမွာ ဖဲြ႔စည္းခဲ့သည္။)
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ ၾကားျဖတ္အစိုးရ ေတာင္းဆိုတဲ့ ကိစၥမ်ားလားခင္ဗ်။
ဗိုလ္ႀကီးစိုင္း၀င္းေက်ာ္။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ က်ေနာ္တို႔ကိုယ္တိုင္ က်ေနာ္တို႔ မ်က္ေစ့ေရွ႕မွာ လမ္းေတြေပၚမွာ ကားေတြနဲ႔ လူထုေတြက လိုက္ပါသြားၿပီးေတာ့မွ နဖူးစည္းအနီေတြနဲ႔ “ဒီမိုက ေရစီ ရရင္ရ၊ မရရင္ခ်” ဆိုတဲ့ ေႂကြးေၾကာ္သံေတြလည္း ၾကားရပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္လည္း ျမင္ရပါတယ္။ လူထုက ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒီမိုကေရစီတင္ မကပါဘူး၊ အဓိက ကေတာ့ မဆလ အစိုးရျပဳတ္က်ေရး၊ အစိုးရေျပာင္းလဲေရး၊ မဆလ အစိုးရ ဆင္းေပးဖို႔အတြက္ သူတို႔ အဓိက ေတာင္း ဆိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ တပ္မေတာ္ အရာရွိအေနနဲ႔ ဗိုလ္ႀကီးကလည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က အေျခအေနေတြကို ထိန္းသိမ္းဖို႔ တာ၀န္နဲ႔ ေရာက္ရွိေနတဲ့အခ်ိန္ခါမွာ၊ ဗိုလ္ႀကီး ဘယ္လိုျမင္မိပါ သလဲ ခင္ဗ်၊ ဘယ္သူ႔ဘက္က မွန္တယ္၊ ဘယ္သူ႔ဘက္ က မွားတယ္လို႔။
ဗိုလ္ႀကီးစိုင္း၀င္းေက်ာ္။ ။ က်ေနာ္တို႔ မ်က္ေစ့ေရွ႕မွာပဲေလ၊ ဆႏၵျပတဲ့လူအုပ္ႀကီးေတြက အုပ္လုိက္အုပ္လုိက္ သူတို႔ ၿမိဳ႕တြင္းကိုခ်ီတက္သြားၾကတာ က်ေနာ္တို႔ ေတြ႔တယ္ေလ၊ ဒီ ေလာက္မ်ားျပားတဲ့လူေတြ ေထာင္နဲ႔ေသာင္းနဲ႔ခ်ီတဲ့လူေတြ ရန္ကုန္လမ္းေပၚမွာ ေန႔တိုင္းေန႔စဥ္လိုလို စီတန္းလွည့္လည္ဆႏၵျပၾကတာကို ဘာျဖစ္လို႔မ်ား က်ေနာ္တို႔က ေသနတ္ေတြ အသင့္ကိုင္ၿပီးေတာ့မွ လူထုနဲ႔ ထိပ္တုိက္ေတြ႔ေနသလဲေပါ့။ က်ေနာ္တို႔ သိတာကေတာ့ ရန္သူဆိုတာ ေတာထဲမွာတိုက္ရတဲ့ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းေတြပဲ က်ေနာ္တို႔ ေတြ႔ဖူးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုမ်ိဳး ကိုယ့္ျပည္သူေတြနဲ႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္လိုေနရာမ်ိဳးမွာ ထိပ္တိုက္ေတြ႔လိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္လည္း တခါမွ မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ဘူး။ တေနရာရာမွာေတာ့ အႀကီးက်ယ္မွား ေနၿပီဆိုတဲ့သံသယေတြ က်ေနာ္တို႔ ရွိပါတယ္။ သံသယေတြရဲ႕ေနာက္ဆက္တြဲမွာ စဥ္းစားမိတာကေတာ့ “မျဖစ္ေတာ့ဘူး” လို႔ က်ေနာ္ဒီဘ၀မွာေတာ့ မေပ်ာ္ပိုက္ေတာ့ဘူး ဆိုၿပီးေတာ့မွ ဆံုးျဖတ္ၿပီးေတာ့မွ က်ေနာ္ လူထုဘက္ကို ကူးေျပာင္းခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်၊ ခုနက က်ေနာ္ေမးခဲ့တဲ့ ေမးခြန္းေလးပဲ ထပ္ၿပီးေမးပါရေစ ခင္ဗ်။ လူထုရဲ႕ရင္ခြင္ကို ကူးေျပာင္းတဲ့အခါမွာ ဗိုလ္ႀကီး ဘယ္လိုအခက္အခဲမ်ား ရွိပါ ေသးလဲ ခင္ဗ်၊ ဘယ္သူေတြနဲ႔ဆက္သြယ္ၿပီးေတာ့၊ ခုနက ေျပာသလို ယံုၾကည္မႈအပိုင္းေပါ့၊ အဲဒီအခ်ိန္က အရမ္းကို ျပင္းထန္ေနတယ္၊ တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ မယံုၾကည္ႏိုင္တဲ့ အေနအ ထားမွာ ဒီအေျခအေနကို ဗိုလ္ႀကီး ဘယ္လိုမ်ား ေက်ာ္လႊားခဲ့ပါသလဲ ခင္ဗ်။
ဗိုလ္ႀကီးစိုင္း၀င္းေက်ာ္။ ။ မဟာ၀ိဇယေစတီကေန က်ေနာ္ထြက္လာတဲ့အခါ အဲဒီတစ္ညလံုး က်ေနာ္ စဥ္းစားပါတယ္။ အဲဒီမတိုင္ခင္လည္း က်ေနာ္ စဥ္းစားပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး က်ေနာ္ သူတို႔ထုတ္ေပးထားတဲ့ ႀကီးၾကပ္ကန္႔သတ္ပစၥည္းေတြေပါ့၊ လက္နက္ခဲယမ္းမီးေက်ာက္ေတြကို စနစ္တက်သိမ္းဆည္းၿပီး က်ေနာ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ေနရာမွာ ထားၿပီး ေတာ့မွ က်ေနာ္ ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ တပ္မေတာ္ကို လက္နက္ကိုင္ၿပီး ျပန္လည္တိုက္ခိုက္ဖို႔ေတာ့ အဲဒီတုန္းကတည္းက ဆႏၵမရွိပါဘူး။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ ထြက္ လာတဲ့အခ်ိန္ မဟာ၀ိဇယေစတီနားမွာ ဆႏၵျပတဲ့ ကားတစ္စီးႏွစ္စီး ျဖတ္သြားတာရွိပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ လက္ျပၿပီးေတာ့ သူတို႔ကို က်ေနာ္ အကူအညီ ေတာင္းပါတယ္။ က်ေနာ္ေျပာတယ္၊ က်ေနာ့္ကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဆီ ပို႔ေပးပါလို႔ က်ေနာ္ေျပာတဲ့အခါ၊ သူတို႔က ျပည္သူ႔ရင္ခြင့္ ခို၀င္တယ္ဆိုၿပီးေတာ့မွ လူထုက ၀မ္းပန္းတသာနဲ႔ က်ေနာ့္ကို ႀကိဳ ဆိုၿပီး၊ အထူးသျဖင့္ ေက်ာင္းသားေတြေပါ့၊ အဲဒီတုန္းက ဆႏၵျပတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ အုပ္စုရွိပါတယ္၊ main (ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ - ပင္မေဆာင္)ထဲက ထြက္လာတာပါ။ အဲဒီကားက၊ သူတို႔ ဘယ္အဖြဲ႔စည္းလဲဆိုတာ က်ေနာ္ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။ သူတို႔က က်ေနာ့္ကို ကားေပၚတင္သြားၿပီးေတာ့မွ၊ အဲဒီအခါ က်ေနာ္ လူထုရဲ႕ေမတၱာကို စၿပီးခံစားရတာေပါ့ဗ်ာ။ အားလံုး က လူေတြမျမင္ေအာင္ ၀ိုင္းအုပ္ၿပီးေတာ့ ေခၚသြားတာပါ။ အဲဒီတုန္းက စစ္သားဆိုရင္ လူထုက အရမ္းကို နာၾကည္းေနတာပါ ခင္ဗ်၊ အထူးသျဖင့္ တပ္မ(၂၂) ဆိုရင္ ပို နာၾကည္းေန တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ့္ကို မျမင္ေအာင္ဖြက္သြားၿပီးေတာ့မွ၊ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္း အမွတ္(၅၄)၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ၿခံထဲကို က်ေနာ့္ကို ပို႔ေပးပါတယ္။ အဲဒီမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ နဲ႔ က်ေနာ္ေတြ႔ပါတယ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်၊ အဲဒီေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဗိုလ္ႀကီးကို ဘယ္လုိမ်ား အမွာစကား ေျပာၾကားခဲ့ပါသလဲ၊ ဗိုလ္ႀကီးကလည္း ဘယ္လိုအေၾကာင္းအရာေတြ မ်ား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေဆြးေႏြးျဖစ္ပါသလဲ ခင္ဗ်။
ဗိုလ္ႀကီးစိုင္း၀င္းေက်ာ္။ ။ က်ေနာ္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ စကားေျပာဆိုတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔က ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကိုပဲ သူ လိုလား ပါတယ္ ခင္ဗ်၊ သူ႔အေနနဲ႔က တပ္မေတာ္ကို၊ တပ္မေတာ္ အဓိကေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့၊ မဆလ တပါတီအာဏာရွင္ေခါင္းေဆာင္ေတြကလည္း ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး အ တြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့နည္းလမ္းေတြနဲ႔ အားလံုးအဆင္ေျပေျပ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္လို႔ အမ်ားႀကီး ေမွ်ာ္လင့္ထားပါတယ္။ အားလံုးကလည္း စိတ္ဓါတ္တက္ႂကြေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ အေျပာင္းအ လဲက ညင္ညင္သာသာနဲ႔ ေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔ ျဖစ္လာမယ္ဆိုရင္၊ အားလံုးက ႏုိင္ငံသစ္တည္ေထာင္ဖို႔အတြက္ စိတ္တူကိုယ္တူနဲ႔ လက္တြဲလုပ္ဖို႔ လိုအပ္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာျဖစ္ၾကပါတယ္။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ကလည္း တပ္မေတာ္ထဲမွာ အမွန္တရားကိုလိုလားတဲ့ အင္အားစုေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ လူထုဘ၀ကို စာနာနားလည္တဲ့အင္အားစုေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ သူတို႔ ကိုယ္တိုင္လည္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြကို လိုလားတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း က်ေနာ္ေျပာျဖစ္ပါတယ္ ခင္ဗ်။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ ဆႏၵျပဘို႔ထြက္လာတဲ့ တပ္မေတာ္သားေတြနဲ႔ က်ေနာ္ ေတြ႔ခ်င္ပါတယ္လို႔ က်ေနာ္ ခြင့္ေတာင္းတဲ့အခါက်ေတာ့ သရက္ေတာေက်ာင္းတိုက္ကို ပို႔ေပးပါတယ္ခင္ဗ်၊ သရက္ေတာေက်ာင္းတုိက္မွာ ေမွာ္ဘီကေန ထြက္လာတဲ့ ဆႏၵျပတဲ့ရဲေဘာ္ ေတြနဲ႔ က်ေနာ္ေတြ႔ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး တခ်ဳိ႕ေသာ အရာရွိ ႏွစ္ေယာက္သံုးေယာက္ေလာက္နဲ႔လည္း က်ေနာ္ ေတြ႔ပါတယ္။ အဲဒီ သရက္ေတာေက်ာင္းတုိက္မွာပဲ ေခတၱခဏ ေနၿပီး ေတာ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဗကသ (ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ားသမဂၢ)အကူအညီနဲ႔ လသာအထက(၂)မွာ က်ေနာ္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ ျပဳလုပ္ျဖစ္ပါတယ္ ခင္ဗ်။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်၊ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ ျပဳလုပ္ျဖစ္သြားတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းနဲ႔ ေနာက္ အဲဒီေန႔က သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲအေတြ႔အႀကံဳေတြလည္း ေနာက္လူေတြ သိ ရွိေအာင္ ေျပာျပေပးပါလား ခင္ဗ်။
ဗိုလ္ႀကီးစိုင္း၀င္းေက်ာ္။ ။ အဓိက က်ေနာ့္ကို အကူညီေပးတာကေတာ့ ကိုမိုးဟိန္း (ယခု အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕တြင္ေနထိုင္သူ ရွစ္ေလးလံုးေက်ာင္းသားေခါင္း ေဆာင္တစ္ဦး) ေပါ့ေနာ္၊ ကိုမိုးဟိန္းက ဗကသ ရိကၡာတာ၀န္ခံအေနနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ဆီလာၿပီးေတာ့ အစားအေသာက္ေတြ ေ၀ငွတာ ရွိပါတယ္။ သရက္ေတာေက်ာင္းတိုက္မွာ ကိုမိုးဟိန္း နဲ႔ေတြ႔ေတာ့ “အစ္ကိုႀကီး က်ေနာ္ ဘာအကူညီ ေပးရမလဲ” ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့၊ က်ေနာ္က သူ႔ကိုေျပာတယ္၊ “ေအးကြာ၊ ငါတို႔ရဲ႕ အေတြ႔အႀကံဳေတြ ငါတို႔ရဲ႕ အျမင္ေတြကို လူထုကို တင္ျပခ်င္တယ္။ အဲဒါ မင္း စီစဥ္ေပးလို႔ ရမလား”ဆိုေတာ့၊ “ရပါတယ္ အစ္ကိုႀကီး”ဆိုၿပီး သူက က်ေနာ့္ကို စီစဥ္ေပးပါတယ္ ခင္ဗ်။ အဲဒီလို သူ စီစဥ္ေပးၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ဒီ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲက အထေျမာက္သြားတာပါ။ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ လုပ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ေလာက္မွာလည္း ကိုမိုးသီးဇြန္(ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္၊ ထိုစဥ္က “ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာေက်ာင္းသား မ်ားသမဂၢ”၏ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး) လာၿပီးေတာ့မွ က်ေနာ္နဲ႔ ေတြ႔ဆံုစကားေျပာတာေတြ ရွိပါတယ္ ခင္ဗ်။ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲလုပ္ရတဲ့ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ က်ေနာ္ တို႔အေနနဲ႔ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုႀကီးမွာ တပ္မေတာ္သားေတြဟာလည္း ျပည္သူလူထုနဲ႔ တသားတည္းပါပဲ၊ ျပည္သူလူထုနဲ႔အတူ တပါတီအာဏာရွင္စနစ္ကို က်ေနာ္တို႔ မႀကိဳက္ပါ ဘူး၊ ဒီအာဏာရွင္စနစ္ရဲ႕ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ျခယ္မႈေတြကိုလည္း က်ေနာ္တို႔တပ္မေတာ္သားေတြဟာ ျပည္သူနဲ႔အတူ မွ်ေ၀ၿပီးေတာ့မွ ခံစားရတာပါ။ ေအာက္ေျခအဆင့္ တပ္မေတာ္သား အရာရွိ အၾကပ္တပ္သားေတြအားလံုးကလည္း ဒီမိုကေရစီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ လိုလားတယ္။ မဆလ တပါတီအာဏာရွင္စနစ္ကိုလည္း က်ေနာ္တို႔ မလိုလားဘူး။ တပ္မေတာ္သား ေတြကို မဆပါတီထဲ မ၀င္မေနရ အတင္းအၾကပ္၀င္ခိုင္းၿပီးမွ အရံပါတီ၀င္ေတြ အေနနဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တင္းျပည့္ပါတီ၀င္ေတြ အေနနဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း စုစည္းၿပီး၊ ပါတီတည္ ေဆာက္ထားတာကို က်ေနာ္တို႔ မလိုလားဘူး။ ဗမာျပည္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအၾကပ္အတည္းေတြကို ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့နည္းလမ္းနဲ႔ ေျဖရွင္းေစခ်င္တယ္။ ျပည္သူလူထုအမ်ားစု ေသြးထြက္သံယို ျဖစ္ ၿပီးေတာ့မွ အသက္မ်ားစြာဆံုးရႈံးၿပီးေတာ့မွ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း သတ္တာျဖတ္တာေတြ ျဖစ္ၿပီးေတာ့မွ ႏိုင္ငံေရးပဋိပကၡေတြ ေျဖရွင္းရတာမ်ဳိးကို၊ က်ေနာ္တို႔ မလိုလားဘူး။ အထူးသျဖင့္ တပ္မေတာ္ကို ႏိုင္ငံေရးအက်ပ္အတည္းမွာ တပါတီအာဏာရွင္စနစ္ရဲ႕လက္ကိုင္ထုတ္အေနနဲ႔ အသံုးခ်တာကို က်ေနာ္တို႔ လံုး၀လက္သင့္မခံႏိုင္ဘူး။ အဲဒီအတြက္ေၾကာင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္း လဲမႈေတြကို အျမန္ဆံုးနည္းလမ္း၊ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့နည္းလမ္းေတြနဲ႔ ေျဖရွင္းေပးပါ၊ တပ္မေတာ္သားအမ်ားစုကိုလည္း မဆလပါတီ၀င္အျဖစ္ကေန အျမန္ဆံုး ရုတ္ သိမ္းေပးပါဆိုၿပီးေတာ့ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ က်ေနာ္ အတိအလင္း ေတာင္းဆိုပါတယ္ခင္ဗ်။ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာပဲ သိပ္မၾကာပါဘူး၊ မဆလပါတီက အစည္း ေ၀းလုပ္ၿပီးေတာ့မွ ဦးေအးကို (ျမန္မာ့ဆိုရွယ္ လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ႏွင့္ ဒုတိယသမၼတ ျဖစ္ခဲ့သူ အၿငိမ္းစား ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဦးေအးကို)ကိုယ္တိုင္ လက္မွတ္ ေရးထိုးၿပီး တပ္မေတာ္သားေတြကို မဆလပါတီ၀င္အျဖစ္ကေနရပ္စဲေၾကာင္း ေၾကညာခ်က္ ထြက္လာတာ ရွိပါတယ္ခင္ဗ်။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်။ ဗိုလ္ႀကီးအေနနဲ႔ အဲဒီလိုမ်ဳိး ေတြ႔ႀကံဳရတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ က်ေနာ္တို႔ အခု ျပန္ျမင္ၾကည့္တဲ့အခါက်ေတာ့၊ တတိုင္းျပည္လံုး အုန္းအုန္းကၽြက္ကၽြက္နဲ႔ ဗိုလ္ ႀကီးတို႔လို ျပည္သူ႔ရင္ခြင္ ကူးေျပာင္းလာတဲ့ အရာရွိေတြတင္ မကဘူး၊ တပ္မေတာ္သားေတြလည္း ရွိတယ္။ ေနာက္တခါ ၀န္ထမ္းေတြ ေပါ့ေနာ္၊ အေျပာင္းအလဲတစ္ခုေတာ့ မၾကာခင္ ေရာက္ေတာ့မွာပဲလို႔ ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွ၊ာ ဗိုလ္ႀကီးက တပ္မေတာ္အရာရွိ အေတြ႔အႀကံဳရွိ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ႀကီး ဘယ္လိုျမင္လဲခင္ဗ်၊ ဒီအေရးေတာ္ပံုႀကီးက ဆႏၵျပဆန္႔က်င္ ကန္႔ကြက္ၿပီးေတာ့ ရင္ထဲက ဆႏၵေတြ ထုတ္ေဖာ္ျပသရာကေန၊ ေနာက္တစ္ဆင့္ျဖစ္တဲ့ အာဏာရွင္စနစ္ျပဳတ္က်ေရးအထိကို ေအာင္ျမင္သြားႏိုင္တဲ့ အေျခေနရွိတယ္လို႔ ဗိုလ္ႀကီး အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ျမင္မိပါသလား၊ သို႔မဟုတ္ ဒီအတိုင္းကေတာ့ မေအာင္ျမင္ႏိုင္ဘူး၊ ဘာေတြလုပ္ဖို႔ လိုေသးတယ္ ဘယ္လိုဆက္သြားဖို႔ သင့္တယ္ စသည္ျဖင့္ ဗိုလ္ႀကီး ျမင္ ခဲ့တာေတြ ရွိပါသလား ခင္ဗ်။
ဗိုလ္ႀကီးစိုင္း၀င္းေက်ာ္။ ။ ရွိပါတယ္ ခင္ဗ်၊ က်ေနာ္လည္း က်ေနာ့္လံုၿခံဳေရးအတြက္ေပါ့ေနာ္၊ ေက်ာင္းသားေတြအကူအညီနဲ႔ ေနရာအႏွံ႔အျပားမွာ က်ေနာ္ေရႊ႕ေျပာင္းၿပီးေတာ့ ေနထုိင္ ရတာေတြရွိပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ အာဏာသိမ္းမႈ ျဖစ္လာပါတယ္ခင္ဗ်။ အာဏာသိမ္းမႈျဖစ္လာၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘယ္သူကမွ က်ေနာ္တို႔ လံုၿခံဳေရးကို တာ၀န္ယူႏိုင္တဲ့ အေျခ အေန မရွိပါဘူး၊ အဲဒီလုိပဲ ေက်ာင္းသားေတြ အမ်ားစုကပဲ ကူညီလုပ္ေဆာင္ေပးလို႔ ျပည္သူလူထုေတြၾကား၊ ရပ္ကြက္ေတြၾကားထဲမွာပဲ၊ ေနထိုင္ပုန္းေအာင္းၿပီးတာ့ ျဖတ္သန္းရတဲ့ ကာ လေတြ ရွိပါ တယ္။ အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္ျမင္တာကေတာ့ အဲဒီ အာဏာမသိမ္းခင္ကာလ၊ အာဏာသိမ္းၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္းအထိလည္း လူထုရဲ႕စိတ္ဓာတ္က တက္ႂကြမႈ တစံုတရာ ရွိပါ တယ္ ခင္ဗ်။ က်ေနာ္တို႔ “ ၁၉၈၈ လူထု အေရးေတာ္ပံုႀကီး”ဟာ အမ်ဳိးသားေရးဆိုင္ရာလႈပ္ရွားမႈႀကီးပါ။ အမ်ိဳးသားေရးဆုိင္ရာလႈပ္ရွားမႈႀကီး ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ လူထုအားလံုးက လည္း အေျပာင္းအလဲကို လိုလားပါတယ္ ခင္ဗ်။ ေခါင္းေဆာင္ေတြကလည္း အမ်ားႀကီး ထြက္လာပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔၊ အဘဦးတင္ဦးတို႔၊ အဘ ဦးႏုတို႔ ၊ ဦးေအာင္ ႀကီး တို႔ကအစ အကုန္လံုး ထြက္လာပါတယ္။ ထြက္လာတဲ့အခါ က်ေနာ္ျမင္တာကေတာ့၊ အဲဒီအခ်ိန္ကသာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို တိတိလင္းလင္း တာ၀န္ယူႏိုင္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္တစ္ ေယာက္ကသာ ျပတ္ျပတ္သားသား လုပ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ Do or Die ေပါ့ေနာ္၊ စစ္စကားအရေျပာမယ္ဆိုရင္ “ေသမလားရွင္မလား”ဆိုတဲ့ ျပႆနာမွာ ျပတ္ျပတ္သားသား ေရြးခ်ယ္ၿပီး ေတာ့မွ၊ အာဏာသိမ္းဖို႔ အစီစဥ္တစ္ခုကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ႀကံေဆာင္ႏိုင္မယ့္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တစ္ဖြဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း ရွိမယ္ဆိုရင္၊ က်ေနာ္ထင္ တယ္၊ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးအၾကပ္အတည္းက အခ်ိန္တုိတိုအတြင္းမွာ အမ်ားႀကီးေျပာင္းလဲသြားႏိုင္တဲ့ အေျခအေနရွိပါတယ္၊ ဒီေလာက္ထိ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီးေတာ့မွ ျဖစ္လာစရာ အေနအထား မ်ဳိးမရွိဘူးလို႔ က်ေနာ္ျမင္ပါတယ္ ခင္ဗ်။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ေသာတရွင္မ်ား ခင္ဗ်ာ၊ “ရွစ္ေလးလံုး လူထုအံုႂကြမႈ အေရးေတာ္ပံုႀကီး” ကာလမွာ လူထုကိုၿဖိဳခြင္းဖို႔ တာ၀န္ေပးအပ္ျခင္းခံခဲ့ရတဲ့ ေျချမန္တပ္မ(၂၂)၊ ခမရ (၂၀၈) က တပ္ခြဲမႉးတစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ႀကီးစိုင္း၀င္းေက်ာ္ရဲ႕ ရွစ္ေလးလံုး အလြန္ကာလမွာ သူျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားဘ၀အထိ ေရာက္ရွိသြားခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းေတြကို ေနာက္သီတင္းပတ္ ေအာက္တိုဘာလ (၂) ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔ မနက္၊ “တပ္မႉးတပ္သား ေျပာစကား” အပတ္စဥ္က႑မွာ ဆက္ၿပီး တင္ဆက္ ေပးသြားမွာ ျဖစ္ပါ တယ္ ခင္ဗ်ာ။ ေစာင့္ေမွ်ာ္ နားဆင္ၾကပါ။ က်ေနာ္ ေရာ္နီညိမ္းပါ။
နားဆင္ရန္
source by : http://www.voanews.com
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဗိုလ္ႀကီးအေနနဲ႔က က်ေနာ္တို႔ “ရွစ္ေလးလံုး လူထုအံုႂကြမႈ အေရးေတာ္ပံုႀကီး” အတြင္းမွာ ဆႏၵျပျပည္သူေတြ ေက်ာင္းသားေတြကို ပစ္ခတ္ႏွိမ္နင္းဖို႔အတြက္ အမွတ္ (၂၂)ေျချမန္တပ္မ လက္ေအာက္ခံ ခမရ(၂၀၈)က ရန္ကုန္မွာလာၿပီး တာ၀န္ယူတဲ့အခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ႀကီးလည္း တာ၀န္အရ ပါလာရၿပီးေတာ့မွ ဒီ ပစ္တာခတ္တာေတြအေပၚ ဗိုလ္ႀကီးက မွားယြင္းတဲ့လုပ္ရပ္တစ္ခုလို႔ ျမင္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ျပည္သူ႔ရင္ခြင္ဘက္ကို ကူးေျပာင္းခဲ့တယ္ဆိုတဲ့အထိ က်ေနာ္တို႔ သိရွိခဲ့ရၿပီးပါၿပီ။ အခုလိုမ်ဳိးကူးေျပာင္းတဲ့အခါမွာ ဗိုလ္ႀကီ းဘယ္လို အခက္အခဲရွိလဲ ခင္ဗ်။
ဗိုလ္ႀကီးစိုင္း၀င္းေက်ာ္။ ။ အဲဒီတုန္းက မဟာ၀ိဇယေစတီနားက အမွတ္(၁)ဆက္သြယ္ေရး တပ္ရင္းမွာ က်ေနာ္တို႔ ေခတၱ အေျချပဳေနရပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္ တာ၀န္ထမ္း ေဆာင္တာက “ကက(ၾကည္း) အရံ အကူပစ္လက္နက္ႀကီးတပ္ခြဲ စိန္ေျပာင္းႀကီးတပ္စုမႉး” ေပါ့ေနာ္။ က်ေနာ္ ထမ္းေဆာင္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို႔က စစ္အာဏာသိမ္းဖို႔အတြက္ အသင့္ျပင္ ထားတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီရည္ရြယ္ခ်က္ေတြေတာ့ က်ေနာ္တို႔ မသိဘူးေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္တို႔ထဲမွာ သတင္းေတြ ျဖန္႔ထားတာကေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထဲမွာ ေတာတြင္းက လက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႔အ စည္းေတြလည္း စိမ့္၀င္ေနတာေတြ ရွိတယ္၊ အခ်ိန္မေရြး တိုက္ပြဲျဖစ္လာႏိုင္တယ္၊ လိုအပ္ရင္ မင္းတို႔ကို ရဟတ္ယဥ္ေတြဘာေတြနဲ႔ ေရြႊ႕ရလိမ့္မယ္ ဆိုတာမ်ဳိး အေသးစိတ္ေတြ သူတို႔ ညႊန္ၾကားထားတာ ရွိပါတယ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ဗိုလ္ႀကီး ခင္ဗ်၊ အဲဒီအခ်ိန္က ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္က စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ရုတ္သိမ္းလိုက္ပါၿပီလား ခင္ဗ်၊ စက္တင္ဘာလထဲ ေရာက္သြားပါၿပီလား ခင္ဗ်။
ဗိုလ္ႀကီးစိုင္း၀င္းေက်ာ္။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ရုတ္သိမ္းလိုက္ပါၿပီ။ ရုတ္သိမ္းၿပီးေတာ့မွ “ဦးတင္ေအာင္ဟိန္း ဦးေဆာင္တဲ့ စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္”ဖြဲ႔ၿပီး စံုစမ္း စစ္ေဆးတာေတြ သူလို႔လုပ္ပါတယ္။ အဲဒီကာလမွာကိုက အာဏာသိမ္းဖို႔အတြက္ ေနာက္ဆံုးမွာ တပ္မေတာ္ကို အဆင္သင့္ ျပင္ခိုင္းထားတာပါ။ အဲဒီ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကိုေတာ့ ေအာက္ေျခထိ က်ေနာ္တို႔ မသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္နဲ႔ အနီးကပ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း တခ်ိဳ႕ေတာ့ ရွိပါတယ္။ သူတို႔နဲ႔ က်ေနာ္ စကားေျပာၾကည့္တဲ့အခါမွာလည္း၊ သူတို႔က လက္ရွိအေျခအေနေတြကို မႏွစ္ၿမိဳ႕ၾကပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔မ်ား လူထုနဲ႔ တပ္မေတာ္ၾကား ဒီေလာက္ထိ ေ၀းကြာသြားၾကသလဲ၊ ဒီေလာက္ထိ နားလည္မႈလြဲသြားၾကသလဲေပါ့၊ ဘယ္အေျခ ေနထိ ေရာက္သြားသလဲ ဆိုတာ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆန္းစစ္ေ၀ဖန္မႈေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အဲဒီတုန္းက ဦးေအာင္ႀကီးထုတ္ေ၀တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထံသို႔ ေပးစာမ်ား၊ အဲဒါ ေတြက က်ေနာ္တို႔တပ္ထဲမွာ အတုိင္းအတာတစ္ခုထိ ရုိက္ခတ္မႈေတြ ရွိပါတယ္။ အဲဒီစာ တခ်ဳိ႕လည္း က်ေနာ္ဖတ္ရပါတယ္။ ဖတ္ရတဲ့ အခါက်ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ သို႔ေလာသို႔ ေလာ အေတြးေတြ အမ်ားႀကီး ေပၚလာပါတယ္ခင္ဗ်။ ေနာက္ဆံုးမွာ ဦးတင္ေအာင္ဟိန္းရဲ႕အစီရင္ခံစာ ထြက္လာၿပီးေတာ့၊ မဆလ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ ဦးေဆာင္တဲ့ အစိုးရက “ျပည္ သူ႔ဆႏၵခံယူပြဲ” က်င္းပမယ္ဆိုၿပီး ေၾကညာတာ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူထုရဲ႕ေႂကြးေၾကာ္သံက ေျပာင္းလဲသြားပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ မဆလအစိုးရျပဳတ္က်ေရးကို ဦးတည္တဲ့ ေတာင္း ဆိုမႈေတြ ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။
(“ဦးတင္ေအာင္ဟိန္း ဦးေဆာင္တဲ့ စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္” = ျမန္မာႏိုင္ငံတ၀န္း ရွစ္ေလးလံုးလူထုအံုၾကြမႈႀကီး ျဖစ္ေပၚခဲ့သည့္ ၁၉၈၈ ၾသဂုတ္လ(၈)ရက္ေန႔ ေနာက္ပိုင္း၊ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး စနစ္တြင္ တပါတီစနစ္ ႏွင့္ ပါတီစံုစနစ္ ေရြးခ်ယ္ေရးအတြက္ လူထုသေဘာထားဆႏၵကို စံုစမ္းေလ့လာသည့္ ေကာ္မရွင္ဖဲြ႔စည္းရန္၊ အာဏာရ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ၏ အေရး ေပၚပါတီညီလာခံ ႏွင့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ အေရးေပၚအစည္းအေ၀းတို႔မွ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။ ထိုဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ ထိုစဥ္က တရားသူႀကီးခ်ဳပ္ဦးတင္ေအာင္ဟိန္း ေခါင္းေဆာင္သည့္ စံုစမ္း ေရးေကာ္မရွင္ကို၊ အာဏာရ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ အစိုးရက “ရွစ္ေလးလံုး လူထုအံုႂကြမႈ အေရးေတာ္ပံုႀကီး” အတြင္းမွာ ဖဲြ႔စည္းခဲ့သည္။)
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ ၾကားျဖတ္အစိုးရ ေတာင္းဆိုတဲ့ ကိစၥမ်ားလားခင္ဗ်။
ဗိုလ္ႀကီးစိုင္း၀င္းေက်ာ္။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ က်ေနာ္တို႔ကိုယ္တိုင္ က်ေနာ္တို႔ မ်က္ေစ့ေရွ႕မွာ လမ္းေတြေပၚမွာ ကားေတြနဲ႔ လူထုေတြက လိုက္ပါသြားၿပီးေတာ့မွ နဖူးစည္းအနီေတြနဲ႔ “ဒီမိုက ေရစီ ရရင္ရ၊ မရရင္ခ်” ဆိုတဲ့ ေႂကြးေၾကာ္သံေတြလည္း ၾကားရပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္လည္း ျမင္ရပါတယ္။ လူထုက ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒီမိုကေရစီတင္ မကပါဘူး၊ အဓိက ကေတာ့ မဆလ အစိုးရျပဳတ္က်ေရး၊ အစိုးရေျပာင္းလဲေရး၊ မဆလ အစိုးရ ဆင္းေပးဖို႔အတြက္ သူတို႔ အဓိက ေတာင္း ဆိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ တပ္မေတာ္ အရာရွိအေနနဲ႔ ဗိုလ္ႀကီးကလည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က အေျခအေနေတြကို ထိန္းသိမ္းဖို႔ တာ၀န္နဲ႔ ေရာက္ရွိေနတဲ့အခ်ိန္ခါမွာ၊ ဗိုလ္ႀကီး ဘယ္လိုျမင္မိပါ သလဲ ခင္ဗ်၊ ဘယ္သူ႔ဘက္က မွန္တယ္၊ ဘယ္သူ႔ဘက္ က မွားတယ္လို႔။
ဗိုလ္ႀကီးစိုင္း၀င္းေက်ာ္။ ။ က်ေနာ္တို႔ မ်က္ေစ့ေရွ႕မွာပဲေလ၊ ဆႏၵျပတဲ့လူအုပ္ႀကီးေတြက အုပ္လုိက္အုပ္လုိက္ သူတို႔ ၿမိဳ႕တြင္းကိုခ်ီတက္သြားၾကတာ က်ေနာ္တို႔ ေတြ႔တယ္ေလ၊ ဒီ ေလာက္မ်ားျပားတဲ့လူေတြ ေထာင္နဲ႔ေသာင္းနဲ႔ခ်ီတဲ့လူေတြ ရန္ကုန္လမ္းေပၚမွာ ေန႔တိုင္းေန႔စဥ္လိုလို စီတန္းလွည့္လည္ဆႏၵျပၾကတာကို ဘာျဖစ္လို႔မ်ား က်ေနာ္တို႔က ေသနတ္ေတြ အသင့္ကိုင္ၿပီးေတာ့မွ လူထုနဲ႔ ထိပ္တုိက္ေတြ႔ေနသလဲေပါ့။ က်ေနာ္တို႔ သိတာကေတာ့ ရန္သူဆိုတာ ေတာထဲမွာတိုက္ရတဲ့ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းေတြပဲ က်ေနာ္တို႔ ေတြ႔ဖူးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုမ်ိဳး ကိုယ့္ျပည္သူေတြနဲ႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္လိုေနရာမ်ိဳးမွာ ထိပ္တိုက္ေတြ႔လိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္လည္း တခါမွ မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ဘူး။ တေနရာရာမွာေတာ့ အႀကီးက်ယ္မွား ေနၿပီဆိုတဲ့သံသယေတြ က်ေနာ္တို႔ ရွိပါတယ္။ သံသယေတြရဲ႕ေနာက္ဆက္တြဲမွာ စဥ္းစားမိတာကေတာ့ “မျဖစ္ေတာ့ဘူး” လို႔ က်ေနာ္ဒီဘ၀မွာေတာ့ မေပ်ာ္ပိုက္ေတာ့ဘူး ဆိုၿပီးေတာ့မွ ဆံုးျဖတ္ၿပီးေတာ့မွ က်ေနာ္ လူထုဘက္ကို ကူးေျပာင္းခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်၊ ခုနက က်ေနာ္ေမးခဲ့တဲ့ ေမးခြန္းေလးပဲ ထပ္ၿပီးေမးပါရေစ ခင္ဗ်။ လူထုရဲ႕ရင္ခြင္ကို ကူးေျပာင္းတဲ့အခါမွာ ဗိုလ္ႀကီး ဘယ္လိုအခက္အခဲမ်ား ရွိပါ ေသးလဲ ခင္ဗ်၊ ဘယ္သူေတြနဲ႔ဆက္သြယ္ၿပီးေတာ့၊ ခုနက ေျပာသလို ယံုၾကည္မႈအပိုင္းေပါ့၊ အဲဒီအခ်ိန္က အရမ္းကို ျပင္းထန္ေနတယ္၊ တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ မယံုၾကည္ႏိုင္တဲ့ အေနအ ထားမွာ ဒီအေျခအေနကို ဗိုလ္ႀကီး ဘယ္လိုမ်ား ေက်ာ္လႊားခဲ့ပါသလဲ ခင္ဗ်။
ဗိုလ္ႀကီးစိုင္း၀င္းေက်ာ္။ ။ မဟာ၀ိဇယေစတီကေန က်ေနာ္ထြက္လာတဲ့အခါ အဲဒီတစ္ညလံုး က်ေနာ္ စဥ္းစားပါတယ္။ အဲဒီမတိုင္ခင္လည္း က်ေနာ္ စဥ္းစားပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး က်ေနာ္ သူတို႔ထုတ္ေပးထားတဲ့ ႀကီးၾကပ္ကန္႔သတ္ပစၥည္းေတြေပါ့၊ လက္နက္ခဲယမ္းမီးေက်ာက္ေတြကို စနစ္တက်သိမ္းဆည္းၿပီး က်ေနာ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ေနရာမွာ ထားၿပီး ေတာ့မွ က်ေနာ္ ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ တပ္မေတာ္ကို လက္နက္ကိုင္ၿပီး ျပန္လည္တိုက္ခိုက္ဖို႔ေတာ့ အဲဒီတုန္းကတည္းက ဆႏၵမရွိပါဘူး။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ ထြက္ လာတဲ့အခ်ိန္ မဟာ၀ိဇယေစတီနားမွာ ဆႏၵျပတဲ့ ကားတစ္စီးႏွစ္စီး ျဖတ္သြားတာရွိပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ လက္ျပၿပီးေတာ့ သူတို႔ကို က်ေနာ္ အကူအညီ ေတာင္းပါတယ္။ က်ေနာ္ေျပာတယ္၊ က်ေနာ့္ကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဆီ ပို႔ေပးပါလို႔ က်ေနာ္ေျပာတဲ့အခါ၊ သူတို႔က ျပည္သူ႔ရင္ခြင့္ ခို၀င္တယ္ဆိုၿပီးေတာ့မွ လူထုက ၀မ္းပန္းတသာနဲ႔ က်ေနာ့္ကို ႀကိဳ ဆိုၿပီး၊ အထူးသျဖင့္ ေက်ာင္းသားေတြေပါ့၊ အဲဒီတုန္းက ဆႏၵျပတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ အုပ္စုရွိပါတယ္၊ main (ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ - ပင္မေဆာင္)ထဲက ထြက္လာတာပါ။ အဲဒီကားက၊ သူတို႔ ဘယ္အဖြဲ႔စည္းလဲဆိုတာ က်ေနာ္ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။ သူတို႔က က်ေနာ့္ကို ကားေပၚတင္သြားၿပီးေတာ့မွ၊ အဲဒီအခါ က်ေနာ္ လူထုရဲ႕ေမတၱာကို စၿပီးခံစားရတာေပါ့ဗ်ာ။ အားလံုး က လူေတြမျမင္ေအာင္ ၀ိုင္းအုပ္ၿပီးေတာ့ ေခၚသြားတာပါ။ အဲဒီတုန္းက စစ္သားဆိုရင္ လူထုက အရမ္းကို နာၾကည္းေနတာပါ ခင္ဗ်၊ အထူးသျဖင့္ တပ္မ(၂၂) ဆိုရင္ ပို နာၾကည္းေန တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ့္ကို မျမင္ေအာင္ဖြက္သြားၿပီးေတာ့မွ၊ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္း အမွတ္(၅၄)၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ၿခံထဲကို က်ေနာ့္ကို ပို႔ေပးပါတယ္။ အဲဒီမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ နဲ႔ က်ေနာ္ေတြ႔ပါတယ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်၊ အဲဒီေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဗိုလ္ႀကီးကို ဘယ္လုိမ်ား အမွာစကား ေျပာၾကားခဲ့ပါသလဲ၊ ဗိုလ္ႀကီးကလည္း ဘယ္လိုအေၾကာင္းအရာေတြ မ်ား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေဆြးေႏြးျဖစ္ပါသလဲ ခင္ဗ်။
ဗိုလ္ႀကီးစိုင္း၀င္းေက်ာ္။ ။ က်ေနာ္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ စကားေျပာဆိုတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔က ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကိုပဲ သူ လိုလား ပါတယ္ ခင္ဗ်၊ သူ႔အေနနဲ႔က တပ္မေတာ္ကို၊ တပ္မေတာ္ အဓိကေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့၊ မဆလ တပါတီအာဏာရွင္ေခါင္းေဆာင္ေတြကလည္း ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး အ တြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့နည္းလမ္းေတြနဲ႔ အားလံုးအဆင္ေျပေျပ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္လို႔ အမ်ားႀကီး ေမွ်ာ္လင့္ထားပါတယ္။ အားလံုးကလည္း စိတ္ဓါတ္တက္ႂကြေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ အေျပာင္းအ လဲက ညင္ညင္သာသာနဲ႔ ေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔ ျဖစ္လာမယ္ဆိုရင္၊ အားလံုးက ႏုိင္ငံသစ္တည္ေထာင္ဖို႔အတြက္ စိတ္တူကိုယ္တူနဲ႔ လက္တြဲလုပ္ဖို႔ လိုအပ္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာျဖစ္ၾကပါတယ္။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ကလည္း တပ္မေတာ္ထဲမွာ အမွန္တရားကိုလိုလားတဲ့ အင္အားစုေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ လူထုဘ၀ကို စာနာနားလည္တဲ့အင္အားစုေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ သူတို႔ ကိုယ္တိုင္လည္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြကို လိုလားတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း က်ေနာ္ေျပာျဖစ္ပါတယ္ ခင္ဗ်။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ ဆႏၵျပဘို႔ထြက္လာတဲ့ တပ္မေတာ္သားေတြနဲ႔ က်ေနာ္ ေတြ႔ခ်င္ပါတယ္လို႔ က်ေနာ္ ခြင့္ေတာင္းတဲ့အခါက်ေတာ့ သရက္ေတာေက်ာင္းတိုက္ကို ပို႔ေပးပါတယ္ခင္ဗ်၊ သရက္ေတာေက်ာင္းတုိက္မွာ ေမွာ္ဘီကေန ထြက္လာတဲ့ ဆႏၵျပတဲ့ရဲေဘာ္ ေတြနဲ႔ က်ေနာ္ေတြ႔ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး တခ်ဳိ႕ေသာ အရာရွိ ႏွစ္ေယာက္သံုးေယာက္ေလာက္နဲ႔လည္း က်ေနာ္ ေတြ႔ပါတယ္။ အဲဒီ သရက္ေတာေက်ာင္းတုိက္မွာပဲ ေခတၱခဏ ေနၿပီး ေတာ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဗကသ (ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ားသမဂၢ)အကူအညီနဲ႔ လသာအထက(၂)မွာ က်ေနာ္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ ျပဳလုပ္ျဖစ္ပါတယ္ ခင္ဗ်။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်၊ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ ျပဳလုပ္ျဖစ္သြားတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းနဲ႔ ေနာက္ အဲဒီေန႔က သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲအေတြ႔အႀကံဳေတြလည္း ေနာက္လူေတြ သိ ရွိေအာင္ ေျပာျပေပးပါလား ခင္ဗ်။
ဗိုလ္ႀကီးစိုင္း၀င္းေက်ာ္။ ။ အဓိက က်ေနာ့္ကို အကူညီေပးတာကေတာ့ ကိုမိုးဟိန္း (ယခု အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕တြင္ေနထိုင္သူ ရွစ္ေလးလံုးေက်ာင္းသားေခါင္း ေဆာင္တစ္ဦး) ေပါ့ေနာ္၊ ကိုမိုးဟိန္းက ဗကသ ရိကၡာတာ၀န္ခံအေနနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ဆီလာၿပီးေတာ့ အစားအေသာက္ေတြ ေ၀ငွတာ ရွိပါတယ္။ သရက္ေတာေက်ာင္းတိုက္မွာ ကိုမိုးဟိန္း နဲ႔ေတြ႔ေတာ့ “အစ္ကိုႀကီး က်ေနာ္ ဘာအကူညီ ေပးရမလဲ” ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့၊ က်ေနာ္က သူ႔ကိုေျပာတယ္၊ “ေအးကြာ၊ ငါတို႔ရဲ႕ အေတြ႔အႀကံဳေတြ ငါတို႔ရဲ႕ အျမင္ေတြကို လူထုကို တင္ျပခ်င္တယ္။ အဲဒါ မင္း စီစဥ္ေပးလို႔ ရမလား”ဆိုေတာ့၊ “ရပါတယ္ အစ္ကိုႀကီး”ဆိုၿပီး သူက က်ေနာ့္ကို စီစဥ္ေပးပါတယ္ ခင္ဗ်။ အဲဒီလို သူ စီစဥ္ေပးၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ဒီ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲက အထေျမာက္သြားတာပါ။ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ လုပ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ေလာက္မွာလည္း ကိုမိုးသီးဇြန္(ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္၊ ထိုစဥ္က “ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာေက်ာင္းသား မ်ားသမဂၢ”၏ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး) လာၿပီးေတာ့မွ က်ေနာ္နဲ႔ ေတြ႔ဆံုစကားေျပာတာေတြ ရွိပါတယ္ ခင္ဗ်။ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲလုပ္ရတဲ့ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ က်ေနာ္ တို႔အေနနဲ႔ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုႀကီးမွာ တပ္မေတာ္သားေတြဟာလည္း ျပည္သူလူထုနဲ႔ တသားတည္းပါပဲ၊ ျပည္သူလူထုနဲ႔အတူ တပါတီအာဏာရွင္စနစ္ကို က်ေနာ္တို႔ မႀကိဳက္ပါ ဘူး၊ ဒီအာဏာရွင္စနစ္ရဲ႕ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ျခယ္မႈေတြကိုလည္း က်ေနာ္တို႔တပ္မေတာ္သားေတြဟာ ျပည္သူနဲ႔အတူ မွ်ေ၀ၿပီးေတာ့မွ ခံစားရတာပါ။ ေအာက္ေျခအဆင့္ တပ္မေတာ္သား အရာရွိ အၾကပ္တပ္သားေတြအားလံုးကလည္း ဒီမိုကေရစီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ လိုလားတယ္။ မဆလ တပါတီအာဏာရွင္စနစ္ကိုလည္း က်ေနာ္တို႔ မလိုလားဘူး။ တပ္မေတာ္သား ေတြကို မဆပါတီထဲ မ၀င္မေနရ အတင္းအၾကပ္၀င္ခိုင္းၿပီးမွ အရံပါတီ၀င္ေတြ အေနနဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တင္းျပည့္ပါတီ၀င္ေတြ အေနနဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း စုစည္းၿပီး၊ ပါတီတည္ ေဆာက္ထားတာကို က်ေနာ္တို႔ မလိုလားဘူး။ ဗမာျပည္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအၾကပ္အတည္းေတြကို ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့နည္းလမ္းနဲ႔ ေျဖရွင္းေစခ်င္တယ္။ ျပည္သူလူထုအမ်ားစု ေသြးထြက္သံယို ျဖစ္ ၿပီးေတာ့မွ အသက္မ်ားစြာဆံုးရႈံးၿပီးေတာ့မွ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း သတ္တာျဖတ္တာေတြ ျဖစ္ၿပီးေတာ့မွ ႏိုင္ငံေရးပဋိပကၡေတြ ေျဖရွင္းရတာမ်ဳိးကို၊ က်ေနာ္တို႔ မလိုလားဘူး။ အထူးသျဖင့္ တပ္မေတာ္ကို ႏိုင္ငံေရးအက်ပ္အတည္းမွာ တပါတီအာဏာရွင္စနစ္ရဲ႕လက္ကိုင္ထုတ္အေနနဲ႔ အသံုးခ်တာကို က်ေနာ္တို႔ လံုး၀လက္သင့္မခံႏိုင္ဘူး။ အဲဒီအတြက္ေၾကာင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္း လဲမႈေတြကို အျမန္ဆံုးနည္းလမ္း၊ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့နည္းလမ္းေတြနဲ႔ ေျဖရွင္းေပးပါ၊ တပ္မေတာ္သားအမ်ားစုကိုလည္း မဆလပါတီ၀င္အျဖစ္ကေန အျမန္ဆံုး ရုတ္ သိမ္းေပးပါဆိုၿပီးေတာ့ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ က်ေနာ္ အတိအလင္း ေတာင္းဆိုပါတယ္ခင္ဗ်။ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာပဲ သိပ္မၾကာပါဘူး၊ မဆလပါတီက အစည္း ေ၀းလုပ္ၿပီးေတာ့မွ ဦးေအးကို (ျမန္မာ့ဆိုရွယ္ လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ႏွင့္ ဒုတိယသမၼတ ျဖစ္ခဲ့သူ အၿငိမ္းစား ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဦးေအးကို)ကိုယ္တိုင္ လက္မွတ္ ေရးထိုးၿပီး တပ္မေတာ္သားေတြကို မဆလပါတီ၀င္အျဖစ္ကေနရပ္စဲေၾကာင္း ေၾကညာခ်က္ ထြက္လာတာ ရွိပါတယ္ခင္ဗ်။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်။ ဗိုလ္ႀကီးအေနနဲ႔ အဲဒီလိုမ်ဳိး ေတြ႔ႀကံဳရတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ က်ေနာ္တို႔ အခု ျပန္ျမင္ၾကည့္တဲ့အခါက်ေတာ့၊ တတိုင္းျပည္လံုး အုန္းအုန္းကၽြက္ကၽြက္နဲ႔ ဗိုလ္ ႀကီးတို႔လို ျပည္သူ႔ရင္ခြင္ ကူးေျပာင္းလာတဲ့ အရာရွိေတြတင္ မကဘူး၊ တပ္မေတာ္သားေတြလည္း ရွိတယ္။ ေနာက္တခါ ၀န္ထမ္းေတြ ေပါ့ေနာ္၊ အေျပာင္းအလဲတစ္ခုေတာ့ မၾကာခင္ ေရာက္ေတာ့မွာပဲလို႔ ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွ၊ာ ဗိုလ္ႀကီးက တပ္မေတာ္အရာရွိ အေတြ႔အႀကံဳရွိ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ႀကီး ဘယ္လိုျမင္လဲခင္ဗ်၊ ဒီအေရးေတာ္ပံုႀကီးက ဆႏၵျပဆန္႔က်င္ ကန္႔ကြက္ၿပီးေတာ့ ရင္ထဲက ဆႏၵေတြ ထုတ္ေဖာ္ျပသရာကေန၊ ေနာက္တစ္ဆင့္ျဖစ္တဲ့ အာဏာရွင္စနစ္ျပဳတ္က်ေရးအထိကို ေအာင္ျမင္သြားႏိုင္တဲ့ အေျခေနရွိတယ္လို႔ ဗိုလ္ႀကီး အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ျမင္မိပါသလား၊ သို႔မဟုတ္ ဒီအတိုင္းကေတာ့ မေအာင္ျမင္ႏိုင္ဘူး၊ ဘာေတြလုပ္ဖို႔ လိုေသးတယ္ ဘယ္လိုဆက္သြားဖို႔ သင့္တယ္ စသည္ျဖင့္ ဗိုလ္ႀကီး ျမင္ ခဲ့တာေတြ ရွိပါသလား ခင္ဗ်။
ဗိုလ္ႀကီးစိုင္း၀င္းေက်ာ္။ ။ ရွိပါတယ္ ခင္ဗ်၊ က်ေနာ္လည္း က်ေနာ့္လံုၿခံဳေရးအတြက္ေပါ့ေနာ္၊ ေက်ာင္းသားေတြအကူအညီနဲ႔ ေနရာအႏွံ႔အျပားမွာ က်ေနာ္ေရႊ႕ေျပာင္းၿပီးေတာ့ ေနထုိင္ ရတာေတြရွိပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ အာဏာသိမ္းမႈ ျဖစ္လာပါတယ္ခင္ဗ်။ အာဏာသိမ္းမႈျဖစ္လာၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘယ္သူကမွ က်ေနာ္တို႔ လံုၿခံဳေရးကို တာ၀န္ယူႏိုင္တဲ့ အေျခ အေန မရွိပါဘူး၊ အဲဒီလုိပဲ ေက်ာင္းသားေတြ အမ်ားစုကပဲ ကူညီလုပ္ေဆာင္ေပးလို႔ ျပည္သူလူထုေတြၾကား၊ ရပ္ကြက္ေတြၾကားထဲမွာပဲ၊ ေနထိုင္ပုန္းေအာင္းၿပီးတာ့ ျဖတ္သန္းရတဲ့ ကာ လေတြ ရွိပါ တယ္။ အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္ျမင္တာကေတာ့ အဲဒီ အာဏာမသိမ္းခင္ကာလ၊ အာဏာသိမ္းၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္းအထိလည္း လူထုရဲ႕စိတ္ဓာတ္က တက္ႂကြမႈ တစံုတရာ ရွိပါ တယ္ ခင္ဗ်။ က်ေနာ္တို႔ “ ၁၉၈၈ လူထု အေရးေတာ္ပံုႀကီး”ဟာ အမ်ဳိးသားေရးဆိုင္ရာလႈပ္ရွားမႈႀကီးပါ။ အမ်ိဳးသားေရးဆုိင္ရာလႈပ္ရွားမႈႀကီး ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ လူထုအားလံုးက လည္း အေျပာင္းအလဲကို လိုလားပါတယ္ ခင္ဗ်။ ေခါင္းေဆာင္ေတြကလည္း အမ်ားႀကီး ထြက္လာပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔၊ အဘဦးတင္ဦးတို႔၊ အဘ ဦးႏုတို႔ ၊ ဦးေအာင္ ႀကီး တို႔ကအစ အကုန္လံုး ထြက္လာပါတယ္။ ထြက္လာတဲ့အခါ က်ေနာ္ျမင္တာကေတာ့၊ အဲဒီအခ်ိန္ကသာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို တိတိလင္းလင္း တာ၀န္ယူႏိုင္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္တစ္ ေယာက္ကသာ ျပတ္ျပတ္သားသား လုပ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ Do or Die ေပါ့ေနာ္၊ စစ္စကားအရေျပာမယ္ဆိုရင္ “ေသမလားရွင္မလား”ဆိုတဲ့ ျပႆနာမွာ ျပတ္ျပတ္သားသား ေရြးခ်ယ္ၿပီး ေတာ့မွ၊ အာဏာသိမ္းဖို႔ အစီစဥ္တစ္ခုကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ႀကံေဆာင္ႏိုင္မယ့္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တစ္ဖြဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း ရွိမယ္ဆိုရင္၊ က်ေနာ္ထင္ တယ္၊ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးအၾကပ္အတည္းက အခ်ိန္တုိတိုအတြင္းမွာ အမ်ားႀကီးေျပာင္းလဲသြားႏိုင္တဲ့ အေျခအေနရွိပါတယ္၊ ဒီေလာက္ထိ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီးေတာ့မွ ျဖစ္လာစရာ အေနအထား မ်ဳိးမရွိဘူးလို႔ က်ေနာ္ျမင္ပါတယ္ ခင္ဗ်။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ေသာတရွင္မ်ား ခင္ဗ်ာ၊ “ရွစ္ေလးလံုး လူထုအံုႂကြမႈ အေရးေတာ္ပံုႀကီး” ကာလမွာ လူထုကိုၿဖိဳခြင္းဖို႔ တာ၀န္ေပးအပ္ျခင္းခံခဲ့ရတဲ့ ေျချမန္တပ္မ(၂၂)၊ ခမရ (၂၀၈) က တပ္ခြဲမႉးတစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ႀကီးစိုင္း၀င္းေက်ာ္ရဲ႕ ရွစ္ေလးလံုး အလြန္ကာလမွာ သူျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားဘ၀အထိ ေရာက္ရွိသြားခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းေတြကို ေနာက္သီတင္းပတ္ ေအာက္တိုဘာလ (၂) ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔ မနက္၊ “တပ္မႉးတပ္သား ေျပာစကား” အပတ္စဥ္က႑မွာ ဆက္ၿပီး တင္ဆက္ ေပးသြားမွာ ျဖစ္ပါ တယ္ ခင္ဗ်ာ။ ေစာင့္ေမွ်ာ္ နားဆင္ၾကပါ။ က်ေနာ္ ေရာ္နီညိမ္းပါ။
နားဆင္ရန္
source by : http://www.voanews.com
