ေဆာင္းပါးရွင္ - သူရႏိုင္ (လက္ရွိ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေနေသာ တပ္ခြဲမွဴး တစ္ဦး)
“တိုင္းေရးျပည္ေရးက ခက္ခဲသလို၊ ၀မ္းေရးက ပိုခက္ခဲ၊ လြမ္းေရးက အပိုဆုံး ထင္မိတယ္၊ ေစာင့္သူ ေမာေရာ့မယ္၊ သားသမီးနဲ႔ ဇနီးဆီ ျမန္ျမန္ျပန္လာမယ္”
စိုင္းထီးဆိုင္ရဲ႕ “အညာကို ျပန္ခ်င္တယ္” သီခ်င္းစာသားေလး တစ္ေၾကာင္းပါ။ ခပ္ေ၀းေ၀း တစ္ေနရာမွာ မိသားစု ၀မ္းေရးအတြက္ အလုပ္ထြက္လုပ္ေနသူ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ခံစားခ်က္ေပါ့။ တပ္ေတြမွာေတာ့ ေရွ႕တန္းထြက္တဲ့ အခ်ိန္မဟုတ္ပဲ ေနာက္တန္းမွာ ေနရတဲ့အခါ ကိုယ့္မိသားစုနဲ႔ အတူတကြ ေနထိုင္ရတဲ့ အခ်ိန္မို႔ လြမ္းေရးက မခက္ေပမဲ့ ၀မ္းေရး ခက္လွပါတယ္။ ၀မ္းေရးအတြက္ အာရုံစိုက္ေနရေတာ့ တိုင္းေရးျပည္ေရးဘက္ မေရာက္ ႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့။
တပ္ရင္းရုံးမွာ စစ္သည္အဆင့္အတန္း အားလုံး တပ္ေရးဗိုလ္ႀကီး အလာကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ ေနၾကပါတယ္။ တပ္ခဲြ လစာၾကပ္ေတြလည္း တကုပ္ကုပ္နဲ႔ ဘာမ်ား အလုပ္ရႈပ္ေနၾကသလဲ မသိပါ။ ေၾသာ္….. ျဖတ္ေတာက္မဲ့ အေၾကြးစာရင္းေတြ တြက္ခ်က္ေနၾကတာပါလား။ ရဲေဘာ္ေတြက မ်က္ေစာင္း တထိုးထိုးနဲ႔ေပါ့၊ တခ်ိဳ႕ ဆရာေတြက ပြစိပြစိ၊ မိမိတို႔ အမ်ိဳးသား (စစ္သည္) ေတြမွာ တာ၀န္အရ တပ္ျပင္သို႔ ေရာက္ေနၾကသူမ်ားရဲ႕ ဇနီးမယားမ်ားကလည္း ေဘာလ္ပင္ တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ စာရြက္အလြတ္တစ္ရြက္ကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း လစာကိုေစာင့္ေမွ်ာ္ ေနၾကျပန္တယ္။
မိမိလက္ထဲ လစာဘယ္ေလာက္ ေရာက္မည္ မသိ၊ ရခ်င္သေလာက္ရ ဆိုၿပီး အေၾကြးလြယ္တဲ့ ေနရာမွာ ေသာက္စားလာတဲ့ ရဲေဘာ္တခ်ိဳ႕က ေအာ္က်ယ္ ေအာ္က်ယ္နဲ႔ ေျပာေနေပမ့ဲ့ အရာရွိ (သို႔) ခပ္ဆိုးဆိုး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆရာ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို သူတို႔ ေတြ႔သြားရင္ေတာ့ အသံကိုတိတ္ၿပီး ေတာင္ၾကည့္ေျမာက္ၾကည့္နဲ႔ သူတို႔မဟုတ္သလို အၿမီးကုပ္ ေနၾက ရျပန္တယ္။
ခဏၾကာေတာ့ တပ္ေရးဗိုလ္ႀကီး ေရာက္ရွိလာၿပီး “လစာၾကပ္ေတြနဲ႔ တပ္ခဲြမွဴးေတြ ရုံးခန္းထဲကို လာမယ္” လို႔ ေအာ္ေျပာလိုက္ပါတယ္။ တပ္ခဲြအလိုက္ လစာထုတ္ေပးဖို႔ စတင္ေခၚယူပါၿပီ။ ရုံးခန္းထဲမွာေတာ့ လစာၾကပ္ေတြ တပ္ခဲြမွဴးေတြနဲ႔ တပ္ေရးဗိုလ္ႀကီးတို႔ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ကာ တီးတိုးႏွစ္ကိုယ္ၾကား ေျပာေနၾကပါတယ္။ ပထမဦးဆုံး တပ္ခဲြမွဴးေတြနဲ႔ တပ္ေရးဗိုလ္ႀကီးတို႔ ညွိႏိႈင္းၾကတာကေတာ့ ခြင့္မဲ့ပ်က္ကြက္ စစ္သည္ေတြရဲ႕လစာ၊ ရိကၡာစိုေငြေတြကို ဘယ္လို “ဗုံး” မလဲဆိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ခြင့္မဲ့ပ်က္ကြက္ စစ္သည္ေတြကို အထက္ဌာနသို႔ စာရင္းမျပပဲ တပ္ရင္းမွာပင္ အနည္းဆုံး (၂) လခန္႔ ေခါက္ထားေလ့ရွိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕တပ္ခဲြမွဴးေတြက ခြင့္မဲ့ပ်က္ကြက္ စစ္သည္ေတြကို တပ္ေျပးအျဖစ္ ေၾကညာခ်င္ၾကလို႔၊ အခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ခြင့္မဲ့ပ်က္ကြက္စာရင္းကို အမွန္အတိုင္း ထည့္ခ်င္ၾကပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ တပ္ေရးဗိုလ္ႀကီးက တပ္ခဲြမွဴးေတြကို စဥ္းစဥ္းစားစားလဲ လုပ္အုံး၊ အထက္ကို စာရင္းတင္ရင္ အဘႀကီး (တပ္ရင္းမွဴး) ရဲ႕ စစ္ဦးစီးတကၠသိုလ္ (ဥစတ) သင္တန္းတက္ဖို႔ ထိခိုက္သြားႏိုင္တာမို႔ မလုပ္ပါနဲ႔လို႔ ဖားျပီး ေျပာပါတယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာ စီနီယာ တပ္ခဲြမွဴးတစ္ဦးက ေဒါကန္ၿပီး “အဲဒီခြင့္မဲ့ ပ်က္ကြက္စစ္သည္ေတြ တစ္ေနရာမွာ ျပႆနာတက္ရင္ မင္းက တာ၀န္ယူ ေျဖရွင္း ႏိုင္လို႔လား” လို႔ ေျပာေတာ့ တပ္ေရးဗိုလ္ႀကီးက “မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ၊ အမ်ားနည္းတူ မိုးခါးေရေသာက္ရမွာပဲေလ၊ အဲဒီအခါက်မွ ျဖစ္ကာမွ ျဖစ္ေကာ၊ ေလာေလာဆယ္ နီးရာဓါးေၾကာက္ေနရတယ္” လို႔ ေျပာၿပီး ဆက္လက္ ညွိႏိႈင္းၾကျပန္ပါတယ္။
အဲဒီေနာက္ ျဖတ္ (၈) ျဖတ္ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ တပ္ရင္းရံပုံေငြအတြက္ျဖတ္၊ မိခင္ႏွင့္ကေလး ရံပုံေငြျဖတ္၊ တပ္မေတာ္စည္းရုံးေရး ေကာ္မတီကျဖတ္၊ တပ္တြင္း သက္သာဆိုင္ကျဖတ္၊ မျဖစ္မေန စုေဆာင္းေငြ (ဘဏ္စုေငြ) ျဖတ္၊ သာေရးနာေရး အလွဴေငြျဖတ္၊ တပ္ခဲြဆိုင္ရာ စိုက္ပ်ိဳး ေမြးျမဴေရးလိုမ်ိဳး ၊ အမ်ိဳးသမီး စစ္သင္တန္း ၀တ္စုံေၾကးလိုမ်ိဳးျဖတ္ စတဲ့ အမ်ိဳးအစားေတြနဲ႔ အေၾကြးရလို႔ ဆင္ေတာင္၀ယ္စီးမဲ့ စစ္သည္ေတြရဲ႕ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အေၾကြးလိုမ်ိဳး ျဖတ္တာဆိုၿပီး ျဖတ္ (၈) မ်ိဳးအား အၾကမ္းဖ်င္း ေတြ႔ရပါတယ္။ ခဏေနေတာ့ တပ္ခဲြအစဥ္လိုက္ ျဖတ္ေတာက္ရမဲ့ စာရင္းဇယားေတြနဲ႔ကိုက္ၿပီး လစာ ခဲြေ၀ေပးပါေတာ့တယ္။
လစာၾကပ္နဲ႔ တပ္ခဲြမွဴးမ်ား အျပင္ထြက္လာတာနဲ႔ ရဲေဘာ္ေတြ သူ႔ထက္ငါဦးၿပီး အလုအယက္ တိုးေ၀ွ႔တန္းစီၾကပါတယ္။ ဆူညံသံေတြကို ေအာ္ဟစ္ဆဲဆိုၿပီး လစာထုတ္ေပးပါတယ္။ တပ္ရင္းက ျဖတ္စရာရွိတာ ျဖတ္ၿပီးရင္ တပ္ခဲြက ျဖတ္စရာရွိတာ ထပ္ျဖတ္ပါတယ္။ တပ္ရင္းအေနနဲ႔ တပ္ရင္းရံပုံေငြ၊ တပ္တြင္း သက္သာဆိုင္ အေၾကြးတို႔ကိုသာ အဓိကထား ျဖတ္ေတာက္ၿပီး တပ္ခဲြအေနနဲ႔ တပ္တြင္းဖြင့္လွစ္ထားေသာ မိသားစုဆိုင္မ်ားမွ ေၾကြးၿမီမ်ား၊ သာေရးနာေရးႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ ကိစၥမ်ားအတြက္ ျဖတ္ေတာက္ပါတယ္။
လစာထုတ္ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ လုပ္ကိုင္စားေသာက္တတ္ၿပီး ေနရာေကာင္းရထားသူ စစ္သည္ အနည္းငယ္ေလာက္မွလဲြၿပီး က်န္စစ္သည္မ်ားလက္ထဲမွာ ၎တို႔၏ လစာေငြ အျပည့္အ၀ ယူေဆာင္သြားသူ မေတြ႔ရပါ။ တခ်ိဳ႕ အႏုတ္လကၡဏာ ျပေနသူကိုလည္း ျမင္ေတြ႔ရပါတယ္။ လစာတျပားမွ မရတဲ့အျပင္ အေၾကြးတင္တာမ်ိဳး ထပ္ေတာင္ ေပးရမွာမ်ိဳးေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္ေသေတာ့မဲ့ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ပံုစံမ်ိဳးေတြကိုလည္း မျမင္ခ်င္မွ အဆံုး ေတြ႔ျမင္ေနရပါတယ္။
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ တပ္တြင္းသက္သာဆိုင္မွာ ယူထားတဲ့ အေၾကြးကို တပ္ရင္းကျဖတ္၊ အိမ္ေထာင္သည္လိုင္းေတြမွာ အဆင္ေျပလို႔ ဖြင့္ထားတဲ့ အိမ္ဆိုင္ေတြက အေၾကြးေတြ တပ္ခဲြကျဖတ္၊ ဒီလိုနဲ႔ ရဲေဘာ္ေတြဟာ ရတဲ့လစာက ႏွစ္ေသာင္းေက်ာ္၊ ေသာက္စားထားတာရယ္၊ ဗါဟီရ ပစၥည္း၀ယ္ သုံးတာရယ္ ျဖတ္ (၈) နဲ႔ ႏွစ္ပါးသြားလိုက္တာ ေထာင္စြန္းဂဏန္းေလာက္ပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္။ အိမ္ေထာင္သည္ေတြက ပိုဆိုးပါတယ္။ ရိကၡာရတယ္ ဆိုေပမဲ့ လင္အတြက္ပဲ ရတာပါ။ မိန္းမနဲ႔ ကေလးအတြက္ မပါပါဘူး။
အပိုင္း (၂) ကို ဆက္လက္ တင္ျပသြားပါမယ္ ခင္ဗ်ား။
source by : http://www.photayokeking.org
