ဒီဇိုင္း ကိုမ်ဳိးေက်ာင္းသားအတၳဳပၸတၱိ
(၁)
မင္းရဲ႕႐ုပ္အေလာင္းဟာ
ျခေသၤ့ဂူထဲမွာ ရွိလိမ့္မယ္။
အေမွာင္စုန္းစုန္းမွာ
အရာအားလံုး ေမ့ေဖ်ာက္ပစ္
ေနာက္တေခတ္ မင္းေအာင္ျမင္ေစကြယ္။
အက္ကြဲေနေသာလက္မ်ားနဲ႕
ဘုရားသခင္ထံ ငါတို႕ဆုေတာင္း
မင္း……..ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ……..လို႕
ငါတို႔ ရဲ႕ေသြးတစက္ကို
ထက္၀က္ခြဲ
မင္းခံတြင္းထဲ
တဲတဲေလးေလွ်ာခ်ၾကည့္ရင္
ႏႈတ္ခမ္းေသမ်ားက
ဖြဖြတိုးတိုးေလး လႈပ္ရွားေအာ္ျမည္
ဒီ… မို… က… ေရ… စီ….
ဒီမိုကေရစီ…..လို႔ ဆိုလိမ့္မယ္။
ညီေလးရယ္……………….
ရႏိုင္မယ္ဆိုရင္
မင္းရဲ႕အ႐ိုးတမႈန္ကို
နိဗၺာန္ဘံုအထိယူျပီး
ဘုရားသခင္ကို ျပၾကည့္ခ်င္တယ္။
မင္းဟာ သူရဲေကာင္းေလးျဖစ္တယ္။
မင္းဟာ အာဇာနည္ေလးျဖစ္တယ္။
မင္းဟာ……..
ဗမာေက်ာင္းသားေလး… ျဖစ္တယ္ေလ။
(၂)
ေရငတ္သလို ငတ္ခဲ့ရတဲ့
ဗမာျပည္က “လူ႔အခြင့္အေရး” ဟာ
အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ…..
သခ်ႋဳင္းေျမမွာ……
တရား႐ံုးရဲ႕ ရာဇ၀တ္မႈေတြထဲမွာ………… ရွိေနတယ္။
မင္း… စြန္႔ခြာခဲ့တဲ့
စာသင္ေက်ာင္းကေလး
မင္းသတင္းေတြ ေမးေနျပီ
မင္းရဲ႕ စာအုပ္ေဟာင္းထဲမွာ
ဆရာမရဲ႕ မွတ္ခ်က္….
မင္းအတြက္….
“ေနာက္ထပ္စာအုပ္ အသစ္လဲပါ” တဲ့
စာအုပ္မလံုေလာက္မႈ…
ေဖာင္တိန္မလံုေလာက္မႈ…
မုန္႔စားဆင္းခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းခန္းထဲအိပ္ေနမႈ… စတဲ့
လူမႈကိစၥအ၀၀
မင္းခ်ည္းမွ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူးကြယ္
တိုက္ပြဲမွာ
ခၽြန္ျမစြာ ေတာင္းဆိုႏိုင္ဖို႔
ေခါင္းေလာင္းအိုၾကီးကိုႏႈတ္ဆက္
ခ်ီတက္လာတဲ့ အာဇာနည္ေလးေရ…
ခြပ္ေဒါင္းရဲ႕ တေၾကာင္းစာခၽြန္
သမိုင္းစင္ကိုထမ္း
ရာဇ၀င္ၾကမ္းခက္ ေသြးစက္ရႊဲစို
ခုေတာ့………………..
မင္းရဲ႕ ခံုနံပါတ္ေလး “ငို” ေနျပီ။
(၃)
ေရႊဘုန္းေရာင္လက္၀င္းတဲ့
ႏွင္းျပာျပာ မနက္ဦးမ်ားမွာ
ဒို႔ ကမၻာကို ျပန္လာဦးမွာလား…ဟင္…
“ အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာ အတြက္
သားႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္” တဲ့
မင္းထားခဲ့တဲ့ စာတိုကေလး
မင္းတို႔ အိမ္ကို ေပးလိုက္ျပီ
ယိုင္နဲ႔ က်ဥ္းေျမာင္းေနတဲ့
မင္းတို႔ရဲ႕ အိမ္ကေလးထဲမွာ
မင္းရဲ႕ေဖေဖဟာ
လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္
ဆုတ္ထားတယ္…
မင္းရဲ႕ေမေမဟာ
အခန္ေထာင့္မွာ
ျငိမ္သက္စြာထိုင္ျပီး
မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းတခုကို အေဖာ္ျပဳ
(ရင္ထဲမွာေတာ့)
သား ျပန္ (လု) ေနရွာေတာ့မယ္။
“ေကာင္မြန္စြာ
သျဂႋဳလ္ျပီးစီးပါေၾကာင္း” …. တဲ့
အေလာင္းကိုမွ
မျမင္ရ မေတြ႔ရ
ဘယ္ေနရာမွာ က်ဆံုးခဲ့သလဲ ညီေလးရယ္
ေဒါင္း႐ုပ္ကေလးလိုပဲ
မင္းရဲ႕အထၱဳပၸတၱိဟာ
အေတာင္ပံပါတယ္
ႏြယ္လိုပတ္ခ်ည္ ခိုင္က်ည္နစ္စူး
ေရာက္ေလရာ ဘ၀အဆက္ဆက္မွာ
မင္း…. ေမာ္ဖူးရျခင္းမ်ားစြာနဲ႔
ကင္းေ၀းပါလိမ့္မယ္…။
(၄)
အိမ္ထရံမွာ
တခါခါ မင္းမ်က္ရည္သုတ္တဲ့
စုတ္ခ်ာခ်ာ လြယ္အိတ္ကေလး
ေခတ္ေဘး ေခတ္ဒဏ္သင့္ေနရွာတယ္…
“ေခတ္လြတ္လပ္မွ
ေက်ာင္းသားလြတ္လပ္မယ္”
အရြယ္နဲ႕ မလိုက္ေအာင္ေတြး
“ေက်ာင္းသားအေရး” ဆိုတာ
မင္းမွာ မရွိခဲ့ပါဘူး
“ဘုရားေခတ္မွာဆို
ရဟႏၱာျဖစ္တဲ့ထိ လိမၼာမယ္”
ဒါေပမယ့္………………………
“အေမွာင္ေခတ္မွာေတာ့
အာဏာရွင္ကို ဖီဆန္တယ္”
ညီေလးရယ္ မင္းသိပ္မွန္တယ္…………။
ခံယူခ်က္ကို
အေျမာက္ဆံလို ပစ္ေဖာက္
အေ၀းဆံုး အျမင့္ဆံုး
ဘ၀တဆံုး မင္းေရာက္ခဲ့တယ္
စစ္ေမာင္းသံၾကားရင္
ခြာတရွပ္ရွပ္ ျဖစ္ခ်င္တဲ့
စစ္ျမင္းကေလးလို
မင္းဟာ…………..
ရာဇ၀င္ကို ထိုးခြဲ
တိုက္ပြဲကို ဒုန္းေဖာက္
မီးေတာက္ဆူးျခစ္
ေခတ္သစ္ပူေဇာ္
ေတာ္လွန္တဲ့ညီေလးေရ…
ခြပ္ေဒါင္းအေပါင္းရဲ႕
ေကာင္းခ်ီးၾသဘာသံေတြ
မင္း… ေရာက္ရာအရပ္က ၾကားပါေစ….
(၅)
ညီေလးေရ
ရာဇ၀င္ေရးရာ
စာအုပ္ပိတ္
ေတာ္လွန္ေရးမွာ “အိပ္“ ေတာ့ေနာ္
မင္း စိတ္ခ်သြားပါ
အရာအားလံုးကို ေမ့ေဖ်ာက္
ေသြးနဲ႔ တည္ေဆာက္တဲ့ အုတ္ဂူတလံုး
တေလာကလံုး လင္းေစသားကြယ္
တိမ္သား႐ိုးရီ
ဒီမိုကေရစီ ေတာင္တက္လမ္းက
ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေက်ာက္ေလးေတြအျဖစ္
စြဲနစ္က်န္တင္လို႔
ငါတို႕ ေအာင္ျမင္မွာပါ………….
ဗမာျပည္အတြက္ လိုအပ္တဲ့
“လူအခြင့္အေရးနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ”
အေရွ႕ဖက္အရပ္မွာ
ျခေသၤ့ေတြ ခ်ီလာျပီ…
စစ္ျမင္းေတြ ျပိဳင္လာျပီ…
ခြပ္ေဒါင္းေတြ ပ်ံလာေနျပီေလ…..
ညီေလးေရ
ျငိမ္းခ်မ္းစြာ….
ေအးျမစြာ….
သန္႔ရွင္းစြာ…..
ေနာင္ဘ၀မွာ ျမင္ေယာင္ၾကည့္စမ္းကြယ္
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
ယမ္းေငြ႔ တလူလူ ၾကားထဲမွာ
မင္းခ်စ္တဲ့ ဗမာျပည္ၾကီးဟာ
ေဒါင္းအလံကို ပန္းလိုပန္လို႔ … လွလို႔ …
ေၾသာ္…………………..
ေဒါင္းအလံကို ပန္းလိုပန္လို႔ …………
လွလို႔ ပါပဲ…………………ညီေလးရယ္…။
( ေ႐ႊဘုန္းလူ )
တာရာမင္းေ၀ အမွတ္တရစာစုမ်ားမွ ထုတ္ႏႈတ္ ေဖာ္ျပသည္။
