အေရးေတာ္ပံု ရင္ခုန္သူမ်ား အမွတ္ ၁၂

ေအာင္ေ၀း ၊ ဇန္နဝါရီ ၄၊ ၂ဝဝ၉

စုိင္းထီးဆုိင္ (သရုပ္ေဖာ္ ပန္းခ်ီ - ေအာင္လတ္)

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္ဟာ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေပါင္းစံုနဲ႔ ဖဲြ႔စည္းထားတဲ့ ျပည္ေထာင္စု တိုင္းျပည္ ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးဟာ တုိင္းရင္းသားႏိုင္ငံေရး ျဖစ္တယ္လုိ႔ ေျပာရပါမယ္။ တိုင္းရင္းသားအေရးဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အမ်ိဳးသားအေရးပဲ မဟုတ္လား။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ ပထမလြတ္လပ္ေရးတိုက္ပဲြဟာ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးေပါင္းစံု တိုင္းတစ္ပါး နယ္ခ်ဲ႕နဲ႔ ဖက္ဆစ္ေအာက္က လႊတ္ေျမာက္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့တဲ့ သမိုင္း ျဖစ္တယ္။ အခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္တဲ့ ဒုတိယ လြတ္လပ္ေရး တုိက္ပဲြကေတာ့ စစ္္ကြ်န္စနစ္၊ စစ္အာဏာရွင္ ေအာက္ကေန အဖိႏွိပ္ခံ တုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳးေပါင္းစံု လြတ္ေျမာက္ဖုိ႔ ႀကိဳးပမ္းေနတဲ့ တုိက္ပဲြရဲ႕ သမိုင္းပဲ မဟုတ္လား။

ၿဗိတိသွ် သမိုင္းပညာရွင္ႀကီး ပါေမာကၡ လုစ္ရဲ႕ အဆုိအရ ျမန္မာႏိုင္ငံသမိုင္း တစ္ေလွ်ာက္မွာ တုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳးေပါင္းစံု စုစည္း ညီညြတ္မႈ အရွိဆံုး၊ အင္အားအေကာင္းဆံုး အခ်ိန္ေတြဟာ က်န္စစ္သားမင္းႀကီး လက္ထက္ ပုဂံေခတ္နဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လက္ထက္ ဖဆပလေခတ္ တုိ႔ပါပဲ တဲ့။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေခတ္ ပင္လံုညီလာခံ၊ ပင္လံုစာခ်ဳပ္နဲ႔ ပထမ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပဲြမွာ ျမန္မာျပည္သူေတြ ေအာင္ပဲြခံခဲ့တာပါပဲ။ အခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေခတ္၊ ဒုတိယ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပဲြမွာေကာ။

ဒီ ဒုတိယ လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပဲြမွာလည္း ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဟာ ေနာက္ထပ္ ပင္လံုညီလာခံအသစ္၊ ေနာက္ထပ္ပင္လံု စာခ်ဳပ္ အသစ္နဲ႔ ေအာင္ပဲြခံဖုိ႔ ႀကိဳးပမ္းေနၾကတာပဲ မဟုတ္လား။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ဒီအခ်က္ကို ေကာင္းေကာင္း သိျမင္ အေလးထားသူ ျဖစ္တယ္။

၁၉၈၉ န၀တ ေခတ္ဦးတုန္းက NLD ရဲ႕ ပထမ ဦးဆုံး ျပည္ေထာင္စုေန႔ အခမ္းအနားကုိ ဘယ္လုိေနရာမွာ၊ ဘယ္လုိပံုသဏၭာန္၊ ဘယ္လုိအႏွစ္သာရနဲ႔ ဘယ္ပံုက်င္းပမယ္ ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အစည္းအေ၀းတစ္ခုမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က “ဒီမုိကေရစီ စနစ္ေအာက္မွာ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကုိ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ ဒီမုိကေရစီ ရေရးဟာ ပထမပါ။ ဒီေတာ့ ဒီမုိကေရစီ ရရွိေရးအတြက္ တုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုအားလံုးဟာ လက္တြဲၿပီး ေဆာင္ရြက္ၾကရမယ္။ ၿပီးလို႔ ဒီမုိကေရစီ ရတဲ့ အခါက်လုိ႔ရွိရင္ ပင္လံု ကဲ့သုိ႔ေသာ ညီလာခံႀကီး တစ္ခုေခၚၿပီး တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစု အားလံုးရဲ႕ သေဘာတူညီခ်က္ အရ ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ ပံုသဏၭာန္ အသစ္တစ္ခုကုိ ေဖာ္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားရမယ္။ အဲဒီ ပံုသဏၭာန္ေပၚမွာ မူတည္ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံရဲ႕ ဖဲြ႔စည္းပံု အေျခခံ စည္းမ်ဥ္း ဥပေဒ အသစ္ တစ္ခုကုိ ေရးဆဲြ သြားဖုိ႔ လုိတယ္” လုိ႔ သေဘာထားေပးခဲ့ပါတယ္။

NLD က ၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၁၂)ရက္ ၄၂ႏွစ္ေျမာက္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ အခမ္းအနားကို ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း၊ ပင္လံုၿမိဳ႕၊ ပင္လံုေက်ာက္တုိင္ ရင္ျပင္မွာ စည္ကားသုိက္ၿမိဳက္ ခမ္းနားစြာ က်င္းပခဲ့တာပါ။ ဒီအခမ္းအနားကုိ NLD က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္ တက္ေရာက္ၿပီး အမ်ိဳးသား ဒီမုိကေရစီ အဖဲြ႕ခ်ဳပ္ ေၾကညာခ်က္အမွတ္-၉ (သုိ႔မဟုတ္) ဒီမုိကေရစီ ျပည္ေထာင္စုသစ္ ေၾကညာစာတမ္းကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုယ္တုိင္ ဖတ္ၾကားခဲ့ပါတယ္။

ပင္လံုေျမမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ၀ိညာဥ္ဟာ ရွင္သန္ လမ္းျပ ေနဆဲပါ။ ဒီလမ္းေပၚမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ တကြ အဖိႏွိပ္ခံ တုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ျပည္သူလူထုႀကီဟာ ဒုတိယ ပင္လံု အိပ္မက္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖုိ႔ မဆုတ္မနစ္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီလုိ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကတဲ့ သူေတြအထဲက တုိင္းရင္းသား စစ္စစ္ႀကီး၊ အႏုပညာသမား စစ္စစ္ႀကီး တစ္ေယာက္ကုိ ကြ်န္ေတာ္ ျပန္အမွတ္ရလာပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ သူ႔ကို ျပန္သတိရ တမ္းတေနမိပါတယ္။

၁၉၈၈ ေက်ာင္းသားေတြ ဦးေဆာင္တဲ့ ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုႀကီး အတြင္းတုန္းက သူ႔ကုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ၇၄-၇၅-၇၆ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းေတြက စင္ေပၚတက္ဖုိ႔ ေတာင္းဆုိခဲ့ဖူးတာကုိ ကြ်န္ေတာ္ ျပန္ျမင္ေယာင္လာပါတယ္။

ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီးကို စစ္တပ္က ေသနတ္နဲ႔ ပစ္ခတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ေဆးရံုႀကီး ျပင္ပလူနာဌာေဘးက ရင္ျပင္မွာ ကိုမင္းကိုႏုိင္တုိ႔ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ မ်ိဳးဆက္ေဟာင္းေတြ ပူးေပါင္းၿပီး ဒီမုိကေရစီ ေဟာေျပာပဲြ စင္တစ္ခုကုိ အေရးေပၚ ထုိးလုိက္ၾကပါတယ္။

စင္ထိုးၿပီးေတာ့ ေဟာမယ့္ေျပာမယ့္သူေတြကို လုိက္ေမတၱာရပ္ခံရပါတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္က မဆလ စစ္တပ္က လက္သံေျပာင္ေျပာင္နဲ႔ မည္းမည္းျမင္ အရင္ပစ္ေနတ့ဲအခ်ိန္ ဆိုေတာ့ စင္ေပၚ တက္ေဟာေျပာဖုိ႔ဆိုတာ သိပ္စြန္႔စားရတဲ့ အလုပ္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ေဟာမယ့္လူ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ရွာမရပါဘူး။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ မထင္မွတ္ဘဲ သူစင္ေပၚတက္မယ္၊ သူေဟာမယ္ ဆုိတဲ့ တုိင္းရင္းသား စစ္စစ္ႀကီး အႏုပညာသမား စစ္စစ္ႀကီး တစ္ေယာက္ကုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ရလုိက္တာပါပဲ။ အဲဒီေန႔က သူဟာ ခါတိုင္း သူ သီခ်င္းဆိုတဲ့ စတိတ္႐ိႈးေတြမွာ ပရိသတ္က အားေပးတဲ့ အားေပးမႈနဲ႔ မတူတဲ့ လက္ခုပ္ၾသဘာေတြ အမ်ားႀကီး ရခဲ့တာပါ။

ၿပီးေတာ့ သူဟာ အဲဒီေန႔က တုိင္းျပည္က ခ်စ္တဲ့ တပ္မေတာ္ကလည္း ခ်စ္တဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း သူရဦးတင္ဦးနဲ႔ အတူ တစ္စင္တည္းမွာ ေဟာေျပာခဲ့ရတဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ကို ျပည္သူလူထု ပရိသတ္ႀကီးက အဆိုေတာ္ စုိင္းထီးဆိုင္ ဆုိတာထက္၊ ဒီမုိကေရစီ တုိက္ပဲြ၀င္ေနတဲ့ ရွမ္းတုိင္းရင္းသားႀကီး စိုင္းထီးဆုိင္အျဖစ္ ပုိၿပီး ႏွစ္လုိအားေပး အသိအမွတ္ ျပဳခဲ့ၾကမွာပါ။

အဲဒီ ရွမ္းတုိင္းရင္းသားႀကီး၊ အဆိုေတာ္ႀကီးဟာ ေခၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ အတူ လက္တြဲၿပီး ရွမ္းျပည္နယ္ တစ္လႊား၊ အဖိႏွိပ္ခံ တုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳးေပါင္းစံုၾကားမွာ တက္တက္ၾကြၾကြ ေျပးလႊားလႈပ္ရွားခဲ့တယ္ ဆုိတာ ကိုေတာ့ ဒီဘက္ေခတ္ ပ်ိဳရြယ္တဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ သိခ်င္မွ သိၾကပါလိမ့္မယ္။

ဒုတိယ ပင္လံုဟာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔က ဗုိလ္ထီးလုိ႔ ခ်စ္စႏိုးေခၚတဲ့ စိုင္းထီးဆိုင္ရဲ႕ အိပ္မက္ပါ။ သူဒီအိပ္မက္နဲ႔႔ပဲ ေသဆံုးတဲ့အခ်ိန္ထိ ဘ၀ကို ျဖတ္သန္းခဲ့တယ္။ သူမေသခင္ ထူးအိမ္သင္က အရင္ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါတယ္။ ထူးအိမ္သင္ စ်ာပနမွာ ဗုိလ္ထီးေျပာခ့ဲတဲ့ စကားေတြကို ကြ်န္ေတာ္ ခုထိ ၾကားေယာင္ေနဆဲပါ။

“ကုိငွက္ကို ကြ်န္ေတာ္ အေလးျပဳပါတယ္။ ကိုငွက္ ကြ်န္ေတာ့္ထက္ ငယ္ေပမဲ့ သူ႔ကုိ ကြ်န္ေတာ္ ေလးစားတယ္။ အားက်တယ္။ သူ႔လုိ ကြ်န္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္း မခုခံႏိုင္ခဲ့ဘူး။ သူ႔လုိ ကြ်န္ေတာ္ မခ်စ္မႏွစ္သက္တဲ့ သူေတြနဲ႔ ကင္းကင္းရွင္းရွင္း မေနႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ကုိငွက္က ရွင္းတယ္၊ ျပတ္တယ္၊ သူ႔အႏုပညာကုိ ဘယ္လုိပဲ ပိတ္ပင္ ပိတ္ပင္၊ ဘယ္လုိပဲ တားဆီးတားဆီး၊ ကိုငွက္ဟာ ေပၚလစီ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ တေလေတာင္မွ ေရးလည္း မေရးခဲ့သလုိ ဆိုလည္း မဆိုခဲ့ဘူး။ ဒီအတြက္ ကြ်န္ေတာ္သူ႔ကို ေလးစားတယ္၊ ဆရာတင္တယ္။ ကိုငွက္က သူလုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္ခြင့္မရခဲ့ေပမဲ့ သူမလုပ္ခ်င္တဲ့ဟာေတြကုိ မလုပ္ဘဲေနရဲတဲ့ သတၱိအျပည့္ရွိ သူပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ သူ႔စ်ာပနမွာ ေနာက္ဆံုး အေနနဲ႔ ကုိငွက္ကုိ အေလးနီျပဳပါတယ္” တဲ့။

စုိင္းထီးဆုိင္ ရင္ဖြင့္ေျပာၾကားခဲ့တဲ့ စကားေတြပါ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္မွာက ဖက္ဆစ္၀ါဒ ဓားမုိးထားတဲ့ ေအာက္ကေနပဲ အႏုပညာရွင္ အသီးသီးက ရပ္တည္ ရွင္သန္ေနရ၊ ႐ုန္းကန္ လႈပ္ရွားေနရတာ ဆုိေတာ့ တစ္ခါတစ္ရံမွာ စစ္အာဏာရွင္ေတြဘက္က အတင္းအဓမၼ ဖိအားေပး အက်ပ္ကိုင္ ၿခိမ္းေျခာက္ အႏိုင္က်င့္တာမ်ိဳးေတြကုိ အျမင္မေစာင္းၾကဖုိ႔ အျပစ္တင္ မေစာဖို႔ အထူးပဲ လုိပါတယ္လုိ႔ ျပည္ပေရာက္ အဆုိေတာ္ႀကီး ေဒၚမာမာေအး အျမဲ သတိေပးေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စို္င္းထီးဆိုင္ဟာ စုိင္းထီးဆုိင္ပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ႏွလံုးသားထဲက စုိင္းထီးဆုိင္က စုိင္းထီးဆုိင္ပါပဲ။ ။

[ မူရင္း - လြတ္လပ္တ့ဲ အာရွအသံ / Radio Free Asia - www.rfa.org/burmese ]


source by : http://moemaka.com