စာေရးသူ ေနမ်ဳိးဇင္ ေခၚ ကေလာင္ ညီတိုးျငိမ္း ေထာင္ဆယ္ႏွစ္ ဆုရခဲ့ေသာ ေဆာင္းပါး

ခါေႏြဆန္းစ ဒီမတ္လ ေရာ္၀ါေတြ မေၾကြႏိုင္၊ ရြက္သစ္ေတြလည္း မေ၀ႏိုင္၊ ရာသီေတြ ေဖါက္ျပန္ အခ်ိန္ခါမဟုတ္ မိုးေတြရြာ၊ မတ္လၾကီး အေစာမနက္ မွာ ျမဴေတြ ဆိုင္းလို႕၊ ေဟာ ကမာၻပ်က္ေတာ့မယ္လို႔ တခ်ဳိ႕က ေျပာၾကတယ္။ ဘာလို႔ဆို ဂ်ပန္ျပည္ ငလွ်င္က ကနဦးနမိတ္တဲ့။ ျမန္မာျပည္ ရွမ္းေတာင္လည္း လာျပီ၊ အိမ္ေတြျပိဳလို႔ လူေတြငိုလို႔။ တည္ျမဲခိုင္မာပါတယ္ ဆိုတဲ့ ေျမကမာၻေရ မေၾကျငာပဲ မပ်က္စီးပါနဲ႔အံုး။

တို႔တေတြ ျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ဘ၀ေလးေတြ ျမင္ခြင့္ မရေသးဘူး ၊ တို႔ျမန္မာေတြ လြတ္လပ္တဲ့ လူ႔ဘ၀ မရေသးဘူး။ ခိုင္ျမဲလွတယ္ ဆိုတဲ့ အာဏာရွင္ စနစ္ဆိုး တို႔ႏိုင္ငံမွာ မခ်ဳပ္ျငိမ္းေသးဘူး၊ ေျမကမာၻေတာင္ ေနစရာ မရွိေတာ့ေအာင္ ေျခာက္လွန္႔ ပ်က္စီးလာတာ ဘယ္ဟာမွ မတည္ျမဲဘူးဆိုတာ အာဏာရွင္တို႔ သတိမမူမိၾကေရာ့သလား။

လြန္ခဲ့တဲ့ ၆၆ ႏွစ္တာကာလေတြတုန္းက တို႔ေျမ ဒီေျမမွာ နိပြန္ဘိရုမာ ဘန္ဇိုင္း အသံေတြနဲ႔အတူ တို႔ျမန္မာေတြ ထဲက ေလာက္ေကာင္ေတြ ခ်မ္းသာ ၾကီးပြားၾကတယ္ အလိုေတာ္ရိေတြ လက္ဖ်ားေငြသီးေနခ်ိန္ " ငဘ " လို လူစဥ္မမွီေအာင္ ဘ၀ပ်က္ခဲ့ရသူ ျမန္မာေတြ တို႔ျမန္မာေတြ လူျဖစ္ရႈံးခဲ့ရတယ္။ မိန္းမေတြ အဓမၼက်င့္ခံရတယ္။ လူၾကီးကေလး မက်န္ လက္သည္းခြါခံသူခံရ။ အျပစ္မဲ႕ အရမ္းကာေရာ အဖမ္းခံ အသတ္ခံ အႏွိပ္စက္ခံသူခံရ။ ေရေႏြးပူနဲ႔ေလာင္းသတ္တာလည္း ခံရ။ ဘုန္းၾကီးရဟန္းမက်န္ ႏွိပ္စက္ဖမ္းဆီး၊ လြတ္လပ္ျခင္းေပ်ာက္ ကြ်န္သေပါက္ ဘ၀နဲ႔ ညြံေမွာင္နစ္ေအာက္ ဘ၀ေတြ ေပ်ာက္ခဲ့ရပါပေကာ.....။

"အနီးကပ္ဆံုး ရန္သူကို ေခ်မႈန္းၾက" "ဗမာပီပီ ဗမာ့ေသြးကို ျပၾက" ဗိုလ္ေတဇ ဦးေဆာင္ျပီး ျပည္သူ႕ၾကားက ျပည္သူ႔အား၊ လူထုၾကားက လူထုအား၊ ညီညြတ္တဲ့ အားနဲ႔ ဖက္ဆစ္ေတြကို ေခ်မႈန္းခဲ့တယ္။

ဗိုလ္ေတဇ ေခၚ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကို ဦးေဆာင္ဖြဲ႕စည္းျပီး ကမာၻတြင္တဲ့ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးၾကီးေတြကို ဆင္ႏြဲခဲ့တာဟာ တို႕ျမန္မာေတြ ကၽြန္ဘ၀ က လြတ္ဖို႕။ တို႕ျမန္မာေတြ သူတပါး အဖိႏွိပ္ခံဘ၀ ကလြတ္ဖို႔။ လြတ္လပ္ဖို႔၊ တို႕ျမန္မာေတြ ကိုယ့္ၾကမၼာ ကိုယ္ဖန္တီႏိုင္စြမ္းရွိဖို႕ သူတို႕ သူတို႔ အာဇာနည္ေတြ အသက္ေတြ စေတးေပးဆပ္ျပီး ေႏွာင္းလူ ငါတို႔အတြက္ သူတို႔ စြန္႔လႊတ္ခဲ့ၾကတယ္။

တခ်ဳိ႕ေသာ စစ္သားၾကီးေတြက ေသအံ့မူးမူးမွာ ေျပာခဲ့တယ္ " လြတ္လပ္မွ အမွ်ေ၀ပါ " တဲ့။

ေဟာ အဲဒီ စစ္သားၾကီးေတြလိုပဲ ၀တ္စားျပီး အဲဒီစစ္သားၾကီးေတြ ကိုင္ခဲ့တဲ့ လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲ၀င္ ေသနက္ေတြကို ဆက္ကိုင္ထားတဲ့ ကေန႔ေခတ္ ၊ ကြယ္လြန္သြားတဲ့ အာဇာနည္ စစ္သားၾကီးတုိ႔ေရ ထၾကည္႔ပါလွည္႔အံုး၊ ျမင္လွည္႔။ ရႈလွည္႕ပါဦး၊

တမ်ဳိးသားတည္းခ်င္း တႏိုင္ငံသားထဲခ်င္း မုဒိန္းေတြက်င့္၊ လူမ်ဳိးတုန္း မတတ္ သတ္၊ အစိတ္သားေတာင္ မခ်န္နဲ႔ ေျမျမဴပ္အျပီး လိုခ်င္တယ္တဲ့။ သယံဇာတေတြဆိုတာ လူ လက္တဆုပ္စာ အတြက္ ဘိုးဘြားအေမြျဖစ္ကုန္ျပီ။ ႏိုင္ငံ့ရာသီဥတုၾကီးလည္း အက်င့္ပ်က္လာဒ္စားမႈေတြနဲ႔ အတူ ေဖါက္ျပန္ကုန္ျပီ၊ သစ္ေတာေတြလည္း ကုန္၊ ေရနံဓါတ္ေငြ႕ေတြလည္း တိုင္းတပါးအတြက္၊ တုိင္းျပည္ရဲ႕ ပင္မ လုပ္ငန္းၾကီးေတြ စီးပြားေရး ၾကီးေတြက ဒီလူ ဒီလူ လက္တဆုပ္စာ လက္ထဲမွာ။ လူထုနဲ႔ တိုင္းရင္းသား ထုကေတာ့ ကိုယ္ေပၚမွာ အႏူ၀ဲစြဲ ယံုမက အစာအိမ္ေတာင္ အနာေတြ အမာရြတ္ေတြနဲ႕လူလိုေတြးခြင့္မရ၊ လူလိုေနခြင့္မရ၊ လူလို မစားရ၊ လူလို ဘာလြတ္လပ္ခြင့္မွ မရတဲ့ တိရိစာၦန္ သာသာ ေနရရွာတဲ့ လူဆိုတဲ့ သတၱ၀ါ တမ်ဳိး ေျမကမာၻမွာ ေပၚထြက္လာေအာင္ ျမန္မာေျမက အာဏာရွင္ေတြက ပံုသြင္းလိုက္တယ္။ ဘာသိပၸံပညာမွ မသံုးဘဲ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳပ္ျခင္း အာဏာအလ်င္နဲ႕ပဲ ဖန္တီးခဲ့တယ္။ သိပ္ေတာ့ မၾကာပါဘူး၊ ႏွစ္ေပါင္း ငါးဆယ္ေလာက္ပဲ အေၾကာက္တရား ျပင္းျပင္း ရိုက္သြင္းျခင္း နဲ႕ စိတ္ဖိစီးျခင္း လူမဆန္စြာ ရက္စက္ျခင္း ဥပေဒမဲ့ျခင္းနဲ႕ သြတ္သြင္းလိုက္တာ။ အကၤ်ီ၀တ္ေသာ တိရိစာၦန္သာသာ လူေတြ အခုဆို သန္းေျခာက္ဆယ္ နီးပါးေလာက္ ရွိေလာက္ေရာေပါ႕။ အဲဒီ သန္းေျခာက္ဆယ္ ေလာက္က ေလ အမြဲဆံုးတိုင္းျပည္ထဲမွာ စိတ္ဓါတ္ကိုယ္က်င့္ သိကၡာ အရလည္း အနိမ့္က်ဆံုးလို႔ တျခား ႏိုင္ငံသားေတြ က သတ္မွတ္ၾကတယ္တဲ့။

ဘာေၾကာင့္ဆို ကိုယ္ေတြ ညံ႕လို႕ ကိုယ္ေတြ ခံရတာကို ေရွးဘ၀ ကုသိုလ္လို႔ ယိုးစြတ္ေရွာင္လြဲျပီး ေႏွာင္းလာမယ့္သူေတြကို မ်က္ႏွာလြဲ ခဲပစ္ ေနၾကသူမ်ားလို႔တဲ့။
အဲဒီအထဲက နည္းနည္းေတြးတတ္တဲ့ တိရိစာၦန္သာသာ လူဆိုတာထဲ ငါလည္း တေယာက္ အပါေပါ႔။

ဟုတ္တယ္ေလ ။ ငါ့မွာလည္း ဘာမွ လူလို လြတ္လပ္ခြင့္မွ မရေသးတာ။
အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာလည္း သူေတာ္စင္ သူေတာ္ေကာင္းေတြက လူ႔ငမိုက္သား ငရဲသားတို႔ရဲ႕ အဖမ္းဆီး အႏွိပ္အစက္ ကိုခံေနရတယ္။ ဖက္ဆစ္တို႔ကို ေတာ္လွန္ရင္း အသက္ဇီ၀ိန္ ေၾကြလြင့္ခါနီး စစ္သားၾကီးတို႕ေရ ကေန႔ ဒီအေျခအေနေတြ အမွန္တရားေတြ ၾကည္႕ျပီး လြတ္လပ္မွ အမွ်ေ၀ပါ လို႔ပဲ ေျပာမလား၊

ရင္ထုမနာ ေၾကကြဲစြာနဲ႔ ငါ့အေမြကိုယူခဲ့တဲ့ သားဆိုးေတြ သားမိုက္ေတြ ဆိုျပီး ေသရြာက တဖန္ ျပန္လာျပီး လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲၾကီးေတြ ဆက္ဆင္ႏြဲရအံုးမယ္ ငါျပန္လာခဲ့မယ္လို႔ ရင့္ၾကဴးေၾကြးေၾကာ္ သြားေလမလား။

........

အခု ျပည္တြင္းမွာ မဟာလူသား အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦး ။ ကမာၻမွာ အလုပ္အမ်ားဆံုး လူေတြ ေတာင္ သူမ ရဲ႕ မ်ားျပားလွတဲ့ ေန႔စဥ္ လုပ္ေဆာင္ဖြယ္တာေတြကို မွီမယ္ မထင္။ သူ႔ေနာက္မွာ သူမ နားမွာ သူမ အနီးမွာ သူတို႕ႏိုင္ငံကိုေကာင္းေစခ်င္တဲ့ လူေတြ မ်ဳိးခ်စ္ေတြ အျပည္႕၊ သူတို႕ ထဲမွာလည္း ဆြမ္းဆန္ထဲက ဟာ တခ်ဳိ႕က ေယာင္တီးယိမ္းခို ေနေသးတာေပါ႕။

ငါတို႔ သူတို႔လည္း ဧရာ၀တီ နံေဘးေတြမွာ ေမြးခဲ့တာပါ။ ငါတို႔ကို စစ္ေသနက္ေတြ မိုးျပီး ေမာ္ခြင့္မျပဳ၊ ျပဴခြင့္ မသာ၊ အာဏာစက္ေအာက္ ျပားျပားေမွာက္ေအာင္ လုပ္ေနသူေတြကလည္း ဧရာ၀တီ နံေဘး ေမြးခဲ့သူေတြပါပဲ။ သူတို႕ ခါးေထာက္၊ သူတို႕ မာန္ေမာက္ေနေပမယ့္ တကယ္ ့ တကယ္ေတြးၾကည္႕ေတာ့ သူတို႕ထဲမွာ ငါတို႕ သားခ်င္းေတြ ငါတို႕ ညီအကိုေတြ ငါတို႕ ေဆြမ်ဳိးေတြ အားလံုးေသာ ငါတို႕ဟာ တေျမတည္းသားေတြပါ။
ဘာလို႕မ်ား တေျမထဲသားခ်င္း ႏွိပ္စက္ကလူ ျပဳခ်င္ၾကပါလိမ့္။ ဘာလို႔မ်ား ဒီေျမေပၚ အတူတူ ေမြးဖြားၾကီးျပင္းလာခဲ့ၾကျပီး၊ ထားစရာ မရွိေအာင္ ခ်မ္းသာလြန္းသူ အနည္းစုနဲ႔ စားစရာ မရွိေတာ့ေအာင္ မြဲေတလြန္းသူ လူထု အမ်ားစုၾကီးအျဖစ္ သိမ္ငယ္စရာ ႏိုင္ငံရြာ အျဖစ္ ကြာျခား သြားရပါလိမ့္။

မိုးယံခ်ိမ့္မတတ္ လူထုအံုၾကြမႈၾကီးေတြ ၊ ဘုရားသားေတာ္တို႕ ရဲ႕ ဘ၀ဂ္ညံမွ် ေမတၱာပို႕ ျမည္ေၾကြးငိုသံေတြဟာ ယမ္းခိုးေတြ ေသနက္သံေတြ ၊ ေသြးညီွနံ႕ေတြ၊ အက်ဥ္းစခန္းက ေျခခ်င္းသံေတြ နဲ႕ အတူ ျမဳပ္ကြယ္ စခန္းသိမ္းသြားေတာ့တယ္။

ဒါေပမယ့္ အဲဒီ က်ည္ဆံထိပ္ဖူး ပိုင္ရွင္ၾကီးေတြ ထဲမွာလည္း အိပ္မက္ဆိုးေတြ ၊ နမိတ္ဆိုးေတြနဲ႕ အရိပ္ထိုးေနတာဟာ သူတို႕အတြင္းထဲမွာ ဇာတ္တူသားစားတဲ့ ဘီလူးေတြ ေပါလာလို႕ေပါ႕တဲ့ ၊ တခ်ဳိ႕က ဆိုတယ္။ တခ်ဳိ႕က သံုးသပ္တယ္။ ဘီလူး မဟုတ္ဘူးတဲ့ ၊ အရင္းျမစ္က စနစ္။ လူေတြကို ဖိႏွိပ္ကၽြန္ျပဳတဲ့ အာဏာရွင္ စနစ္တဲ့။ ဒါကို ဘယ္လိုလုပ္မွ ဒီအာဏာရွင္ ဘီလူးေတြ ကို ေခ်ဖ်က္ သုတ္သင္ႏိုင္မလဲတဲ့။

စစ္သားေလးက သူ႔ဆရာ တေယာက္နဲ႔ တိုင္ပင္ဖူးတယ္။ အာဏာရွင္ ဘီလူးက ေသနက္အားကိုးနဲ႕ပဲ တန္ခိုး ထြားတာဆိုေတာ့ သူ႕ကို ေသနက္နဲ႕ပဲ ျပန္ႏွိမ္လို႕ ရမယ္တဲ့။ ေသနက္ကိုင္ထားတဲ့ စစ္သားေလးတို႔ေရ။ အေထြေထြ နာက်ည္း စက္ဆုပ္စရာေတြ ငါတို႕ မေျပာေတာ့ပါဘူး။ မင္းတို႕နဲ႕ ငါတို႕ဟာ တေျမထဲ သားေတြပါ။ ငါဟာ မင္းရဲ႕ အကို ဆိုရင္ မင္းေမြးလာတဲ့ သားေလးေတြက ငါ႕တူေပါ႕။ ငါတူေလးေတြ အနာဂတ္ သာယာလွပဖို႕ ငါတို႕ လို လူေတြ မင္း အမ်ဳိးေတြ အားလံုး ၀ိုင္းတည္ေဆာက္ခဲ့ၾကရမယ္ေလ။

စစ္သားေလးေရ ကမာၻေျမၾကီးေတာင္ မတည္ျမဲဘူးေနာ္။ မင္းတို႕ ခံစားေနရတဲ့ အာဏာစည္းစိမ္ဆိုတာလည္း သမုဒၶရာထက္ ခနတက္တဲ့ ေရတပြက္ပမာ ဆိုတာေလး သတိေပးစကားပါးလိုက္မယ္။

စစ္သားေလးေရ ။ မင္းတို႔ကို ငါတို႕ ခ်စ္တယ္။ ငါတို႔ကို မင္းတို႔ ခ်စ္ခင္တြယ္တာ ကာကြယ္ဖို႔ပဲ လိုေတာ့တယ္။ မင္းတို႕ ဆိုေနက် သစၥာေတြ ေျပာေနက် စကားေတြ ငါတို႔ ခ်ဳိျမိန္စြာ နားဆင္ခ်င္တယ္ ၊ ပီသထက္ျမက္တဲ့ မင္းတို႔ စစ္ခ်ီသီခ်င္းေတြဟာ ငါတို႔ အသက္ကို ကာကြယ္တဲ့ေနရာမွာ စိတ္ဓါတ္ထက္သန္ရာ အားေဆးျဖစ္ေစခ်င္တယ္။

မင္းတို႔ကို ငါတို႔ မမုန္းဘူး ။ ငါတို႔ မုန္းတာက ငါတို႕ကို ဥပေဒ မရွိဘဲ ေနခိုင္းတာ။ အခု လုပ္ျပေနတဲ့ ဥပေဒ ဆိုတာကလည္း စစ္သားေလးေရး မင္းတို႔ေရာ ငါတို႔ပါ စစ္ကၽြန္ဘ၀ထဲ အေရခြံလဲျပီး ဆက္ေနခိုင္းအုန္းမယ့္ ဂါထာေတြ ရြတ္ျပီး မန္းမႈတ္ အသက္သြင္း ဖန္ဆင္းဖို႔ လုပ္ေနတာပါ။


စစ္သားေလးေရ။ ရန္ကုန္က ေထာင္ေပ်ာ္ အဘ တေယာက္ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ကို ရဲရဲေတာက္ ေတာ္လွန္ေနတဲ့ ဘဘၾကီး တစ္ေယာက္က ဒီေန႕ ေျပာလိုက္တယ္။
" သူ႕ေျမ မက်ဥ္း ကိုယ့္ကြင္း မပိတ္ " ေစခ်င္ဘူးတဲ့။
သြားလမ္း ေျပေျပ ၊ ျပန္လမ္း ေခ်ာေခ်ာ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္တဲ့။


လြတ္လပ္မွ အမွ်ေ၀ပါ လို႕ ေျပာခဲ့တဲ့ ငါတို႕ အဖိုး အဖြားေတြ မ်က္ႏွာကို ျပန္ေထာက္ျပီး ငါတို႕ အတူတူ ခ်စ္ခင္စည္းလံုးစြာနဲ႕ ငါတို႕ ဘ၀ေတြ ခုိင္မာေအာင္ ငါတို႕ အနာဂတ္ေတြ လွပေအာင္ အတူတူ အလုပ္လုပ္ၾကမယ္ေလ။ ကိုင္းကၽြန္းမွီ ေပါ႕။

စစ္သားေလးတို႔ေရ ။ မင္းတို႔ ငါတို႔ ေဘးႏိုင္ငံေတြကို ၾကည္႕လိုက္စမ္း ။ သူတို႔ ဆီက မ်ဳိးဆက္သစ္ ကေလး သူငယ္ေလးေတြ ရဲ႕ မ်က္၀န္းေလးေတြဟာ ေတာက္ပ ၾကည္လဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္း ၾကည္ႏူးလို႔ .................

အားမက် ဘူးလား စစ္သားေလးေရ....။



ညီတိုးျငိမ္း


source by : http://nyitoenyeinchan.blogspot.com