ေဆာင္းပါးရွင္ - ျပည္တြင္းမွ အတြင္းသိသူတစ္ဦး
ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္ တည္ေထာင္မည္ဆိုေသာ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္တစ္ေယာက္ Good Government ျဖစ္ရမည္ဟု ေၾကြးေၾကာ္ေနၿပီး အဂတိ လိုက္စားမႈ တုိက္ဖ်က္ကာ သန္႔ရွင္းေသာ အစိုးရ ျဖစ္ရမည္ဟုလည္း သံဓိဌာန္ ခ်ထားေလရာ သူ႔ရဲ႕ အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္ ဒုဝန္ႀကီး တစ္ဦးေၾကာင့္ နာမည္ပ်က္ရကိန္း ႀကံဳေတြ႔ႏုိင္ပါေၾကာင္း စည္းလံုးျခင္းရဲ႕ အင္အားဝက္ဘ္ဆိုက္ဒ္သုိ႔ အတြင္းသိသူ တစ္ဦးက ေက်ာ္ဇံျမင့္ အေၾကာင္းကို ႏိႈက္ႏိႈက္ခၽြတ္ခၽြတ္ ေပးပို႔လာတာမို႔ တင္ျပေပးလိုက္ရပါတယ္။ အယ္ဒီတာ၊
ျပည္ေထာင္စု ျပည္ထဲေရး ဒုဝန္ႀကီးဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ဇံျမင့္ ကို အမ်ားက ဆရာေကြးလို႔ ေခၚၾကသတဲ့။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူ႔လက္ေအာက္က ျပည္ထဲေရးမွ လူေတြ အားလံုးကို ေကြးေကာက္ေနေအာင္ ခိုင္း၊ ေကြးေကာက္ေနေအာင္ ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းတတ္ၿပီး ေကြးေကာက္သြားေအာင္ ပညာေပးတတ္လို႔ ဆရာေကြးဟု အျမင္ကပ္ကာ ေပးထားရတာ ျဖစ္ပါတယ္။
နာမည္ကသာ ရခိုင္လိုလို၊ ဘာလိုလိုနဲ႔၊ တကယ္ေတာ့ ဗမာ အစစ္ႀကီးပါ။ ရုတ္တရက္ၾကည့္ရင္ ရခိုင္လူမ်ဳိးေတြက အားကိုးတႀကီး ရခိုင္အေရး သြားေတာင္း ဆိုရင္ေတာ့ ငါးပါးေမွာက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဖခင္ကိုယ္တိုင္ကလည္း မဆလေခတ္၊ တပ္မေတာ္တြင္ ဗိုလ္မွဴးအျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး အၿငိမ္းစားယူခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။
ဖခင္ ဗိုလ္မွဴးရဲထြန္း(ၿငိမ္း) ရဲ႕ အခ်ိဳအေခ်ာင္ႏိႈက္နည္း၊ အျမည္းစမ္းျခင္းနည္း စသည့္ နည္းလမ္းမ်ိဳးစံုအား ငယ္စဥ္ကတည္းက ကိုယ္ဖိ ရင္ဖိ သင္ယူခဲ့ကာ ႀကီးျပင္းခဲ့ရသူ ျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိန္တန္လို႔ ဆယ္တန္းေအာင္ေတာ့ အင္ဂ်င္နီယာ လုပ္မလားဆိုျပီး ၁၉၇၈ - ၁၉၈၀ ခုႏွစ္အတြင္း ဗိုလ္တစ္ေထာင္၊ ေဒသေကာလိပ္ (၁) ကို တက္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ေဒသေကာလိပ္မွာ စာမလိုက္ႏိုင္၊ ၿပီးေတာ့ ေဒသေကာလိပ္ တက္ရင္ ဘဝေနာင္ေရး စိတ္မေအးရဘူး၊ သူမ်ားႏွာေခါင္းေပါက္နဲ႔ အသက္ရွဴလို႔ မရဘူး ဆိုၿပီး ထံုထိုင္းတဲ့ဥာဏ္နဲ႔ စစ္တကၠသိုလ္ကို ဝင္ေျဖ၊ပါေတာ့တယ္။ အဲ့ဒီတုန္းက ဖခင္ဗိုလ္မွဴးရဲ႕ အဆင့္ဟာ စစ္တပ္မွာ ရွားပါးေနတာမို႔ ေတာ္ေတာ္ေလး အရာေရာက္တယ္ဆိုမလားဘဲ၊ တစ္ေခတ္ တခါတုန္းကလည္း ဗိုလ္မွဴးဆိုတာက စြမ္းတယ္ေလ။ ဖခင္ရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ ကပ္လ်ား ဖားလ်ားလုပ္ၿပီး ဝင္ခြင့္ေအာင္၊ ဗိုလ္ေရြးေအာင္ၿပီး စစ္တကၠသိုလ္ အပတ္စဥ္ (၂၄) ကို တက္ေရာက္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ့္အရည္အခ်င္းနဲ႔ ကိုယ္သာဆို သည္လိုေအာင္ဖို႔ ေဝးေလစြ။ တပ္မေတာ္ကို စတင္ မဝင္ခင္ကတည္းက ဖခင္ရဲ႕ နည္းေပးလမ္းျပနဲ႔ ဖားနည္း၊ လ်ားနည္းကို တတ္သိၿပီးသားမို႔ အေျခခံဗီဇစိတ္ႏွင့္ အလြမ္းသင့္ကာ အဖားေတာ္ေရး ဒို႔အေရး ဆိုၿပီး လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းရင္း တပ္ထဲသို႔ ေျခစံုပစ္ ဝင္ပါေတာ့တယ္။
သည္လိုနဲ႔ အႏွီေမာင္ေက်ာ္ဇံျမင့္ဟာ ေလးႏွစ္တာကာလ သင္တန္းၿပီးလို႔ ေက်ာင္းဆင္း သြားခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ဖခင္က ဟိုလူႀကီးကို လက္သိပ္ထိုး၊ သည္လူႀကီးကို လာဘ္ထိုး စသည့္ နည္းလမ္း မ်ားေၾကာင့္ ေက်ာင္းဆင္းေတာ့ မိခင္တပ္ရင္းဟာ ရန္ကုန္၊ ေခ်ာ္တြင္းကုန္းနားက သနက (၄) တပ္မွာပါတဲ့။ သူ႔ရဲ႕ မေတာ္ေသးတဲ့ ဇနီးက ဦးေနဝင္းႏွင့္ အမ်ဳိးေတာ္တယ္ဆိုၿပီး ေရာက္သြားတယ္လို႔ ဆိုၾကတယ္။ အဲ့ေခတ္အခါတုန္းက သူမ်ားေတြ တို္က္ပြဲ တုိက္ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္ကာလမွာ သူကေတာ့ ေခ်ာ္တြင္းကုန္းက တပ္မွာ ေကာင္မေလးေတြကို “ဖြန္” ေၾကာင္လိုက္၊ ၿမိဳ႕ထဲက တရုတ္တန္းလမ္းမွာ မူးျပီး ေသာင္းက်န္းလိုက္၊ ေဖာင္ႀကီးဘက္မွာ ထန္းရည္ေလး ေမာ့လိုက္နဲ႔ အဆင္ကိုေျပလို႔ က်ည္လြတ္ေျမမွာ ေသာင္းက်န္းေနခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ပခံုးေပၚက အပြင့္ေတြကို ညွစ္ၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ ယမကာေတြႏွင့္ ပဲေတြသာ က်လာပါလိမ့္မယ္။
အရာရွိငယ္ ဘဝမွာကတည္းက အဖားအလ်ား ေတာ္သူပီပီ ေနရာေကာင္း၊ တပ္ေကာင္းမွာ ေန၊ ေကာင္းတာေတြ ဝတ္၊ အေကာင္းစားေတြစား၊ အေပးအကမ္း နည္းပါးၿပီး အေတာင္းအရမ္းၾကမ္း။ အေျပာနဲ႔ အလုပ္က တျခား၊ ပါးစပ္ကသာ ခ်ိဳမိုင္မိုင္၊ ေနာက္ကြယ္ကေန လက္သီးတျပင္ျပင္နဲ႔။ ေရွ႕ကေလွ်ာက္ပါဆိုလွ်င္ ခ်ီးေပါက္တတ္ၿပီး ေနာက္မွ လိုက္ပါဆိုလွ်င္ ဖိနပ္တက္နင္းတတ္တဲ့ လူစားမ်ိဳးပါ။ အရည္အခ်င္းကေတာ့ စစ္တကၠသိုလ္မွာ ဘယ္လိုအိပ္ၿပီး ေက်ာင္းဆင္းလာလဲ မသိဘူး။ အဲ ေယာင္လို႔ စစ္တကၠသိုလ္ကို ဘယ္လို ေအာင္ျပီး အရာရွိ ျဖစ္လာမွန္း စဥ္းစားလို႔ မရပါ။ စိတ္ေနစိတ္ထားက ဂဏာမၿငိမ္၊ အခုတစ္မ်ိဳး၊ ေတာ္ၾကာတစ္မ်ိဳး၊ စိတ္ တည္ၿငိမ္မႈက မရွိ၊ မ်က္လံုးက ေၾကာင္ေတာင္ကန္း၊ ပံုစံက သူႀကီးဘစီနဲ႔ နင္နဲ႔ ငါနဲ႔ အိုး...ဟိုး ။
အပိုင္း (၂) မွာ ဆက္လက္ ဖတ္ရႈၾကပါကုန္။
အပိုင္း (၂) ကို ဆက္လက္ေဖာ္ျပသြားပါမည္။
source by : http://photayokeking.org
