ေဆာင္းပါးရွင္ - ဗိုလ္ရဲထက္
အပိုင္း (၁) ကို ဒီေနရာမွာ ႏွိပ္ၿပီး ျပန္လည္ေလ့လာ ဖတ္႐ႈႏိုင္ပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ေတြ တပ္ျပင္ေလ့က်င့္ခန္း သြားေတာ့လည္း ဒင္းက လိုက္ဒုကၡေပးေသးတာ။ စခန္းခ်ရင္ ၾကက္ဆူပင္နဲ႔ လြတ္ေအာင္ခ်ရတယ္။ “တဲ” ေဆာက္တာေတာင္ အဲလို သတိထားရတယ္။ ကျမင္းမသားကို ေရွာင္ေနရတယ္။ က်န္တာ ေတြဆို ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့။ ေတာ္ေတာ္လည္း အံ့ၾသဖို႔ေတာ့ ေကာင္းတယ္ဗ်။ က်န္တဲ့ေနရာေတြေတာ့ မသိဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ သြားသမွ် ေနရာေတြမွာ ၾကက္ဆူေတြခ်ည္းပဲ။ သနားစရာ ေကာင္းတာက အဲဒီဘက္က စိုက္ပ်ဳိးေရးလုပ္တဲ့ ရြာသူရြာသား ေတြပဲ။ သူတုိ႔ခမ်ာ ေဒသထြက္ကုန္ သီးႏွံလည္း မစိုက္ရ။ အားအားရွိ အဲဒီ ၾကက္ဆူခ်ည္း စိုက္ေနရတာ။ တကယ္ကို သူတို႔ စစ္အစိုးရ ေျပာသလို လုပ္ႏိုင္ခဲ့ရင္ေတာ့ အက်ဳိးရွိတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ခုေတာ့ အားလံုး ျမင္ၾကတဲ့အတိုင္းပဲ။ ဘယ္မွာလဲ ဇီ၀ဒီဇယ္။
အဲဒီ ဇီ၀ဒီဇယ္ေတာ့ မသိဘူး။ ေလာေလာဆယ္ က်ေနာ္တုိ႔ ႏိုင္ငံမွာ စက္သံုးဆီေတြေကာ ကိုယ့္ႏိုင္ငံက မ်ားမ်ားစားစား ထြက္ေနတဲ့ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ေတြေကာ ေစ်းေတြျမင့္လို႔ အမ်ားစုက ၀ယ္မသံုးႏိုင္ဘူး။ ဒီလို အေျခအေနမွာ ဒီၾကက္ဆူကို စို္က္ေတာ့ ပံုမွန္ျပင္ဦးလြင္ဘက္က ထြက္တဲ့ သီးႏွံေတြလည္း အရင္ေလာက္ အထြက္မမ်ားေတာ့ ၀ယ္လိုအားက မ်ားၿပီး ေရာင္းလိုအား ျဖစ္တဲ့ ကုန္ပစၥည္းက နည္းသြားတယ္။ ဒီေတာ့ ေစ်းေတြတက္တယ္။ ဒါ့အျပင္ တကယ္စိုက္ပ်ဳိးေနရတဲ့ ေတာင္သူေတြမွာလည္း အရင္ေလာက္ မစိုက္ ႏိုင္ေတာ့ ရံႈးတယ္။ ဒီေတာ့ မိေအး (၂) ခါနာတင္ မဟုတ္ဘူး။ (၃၊ ၄) ခါေလာက္နာေနတာ။ ေနာက္ဆံုး ဘယ္သူေတြပဲ နစ္နာလဲ။ ဒီျပည္သူလူထုပဲ မဟုတ္လား။
ၾကက္ဆူပင္ တစ္ပင္ပုံ
ၾကက္ဆူမ်ား ဒုကၡေပးလုိက္တာေနာ္… တႏိုင္ငံလံုးကိုပဲ။ က်ေနာ္တို႔ကိုပဲၾကည့္။ ႏိုင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရးအတြက္ စစ္နည္း ဗ်ဴဟာေတြ ေလ့လာေနရမယ့္အစား ၾကက္ဆူကို သဲၾကီးမဲၾကီး စို္က္ေနၾကရတယ္။ က်ေနာ္ေျပာသလိုေပါ့ဗ်ာ၊ ျဖစ္လာရင္ ေတာ့ အက်ဳိးရွိပါတယ္။ အခုေတာ့ ဘာမွျဖစ္မလာတာဘဲ။ က်ေနာ္ေတာ့ ဒီလိုလုပ္ခဲ့ရတဲ့ အင္အားေတြ၊ အခ်ိန္ေတြကို အရမ္း ႏွေျမာတယ္။ ဒါကထား။ က်ေနာ္တို႔ ဒီလိုနဲ႔ ဒုတိယႏွစ္ တစ္ႏွစ္လံုး ပင္ပန္းၾကီးစြာ လုပ္ခဲ့ရတဲ့ ၾကက္ဆူခင္း (ၾကက္ဆူကုန္း) ကိုဗ်ာ၊ က်ေနာ္တ္ို႔ရဲ႕ ေခါင္းေရွာင္မ်ားက အာဆီယံ စက္ပစ္ကြင္း လုပ္မွာမုိ႔တဲ့။ က်ေနာ္တုိ႔ ခြင့္ျပန္ေနတုန္း ျပန္ဖ်က္ထားၿပီး တပ္ခြဲလိုက္ကို ျပန္ပို႔ထားတယ္။
လုပ္ရက္တယ္ဗ်ာ။ တစ္ႏွစ္လံုး ပင္ပင္ပန္းပန္း လုပ္ထားသမွ်က ဘာမွကို မဟုတ္ေတာ့ ဘူးလား။ ဒီလိုနဲ႔မ်ား ၿပီးသြားမယ္ ထင္လား။ မထင္လိုက္ပါနဲ႔ဗ်ာ။ ဘယ္ကိုေရြ႕တယ္ ထင္တုန္း။ အေနာက္ဖက္က အမိႈက္က်င္း ရြာဘက္ကို ေရြ႕လိုက္တယ္။ ဒီလိုေရြ႕ေတာ့မွ ပိုဆုိးသြားတယ္။ သြားေရြ႕တဲ့ ေနရာက သခၤ်ဳိင္းကုန္းေဟာင္းကိုေလ။ တခ်ဳိ႕ေနရာေတြဆုိ တူးရင္ အ႐ိုးေတြ ပါထြက္လာတာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔က ေနာက္ဆံုးႏွစ္ဆုိေတာ့ ကိုယ္တုိင္ေတာ့ မလုပ္ရေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္က ပထမႏွစ္တာ၀န္ခံ တပ္စု (၂) တပ္စုမွဴးေလ။ (ႀကံဳတုန္းေလးၾကြားတာ) ဒီေတာ့ ပထမႏွစ္ေတြ သြားရတဲ့ လူမႈ၀န္ထမ္းေနရာ ကို ႀကီးၾကပ္ဖို႔ လိုက္ရတယ္။
စာေမးပြဲအတြင္းေတာင္ လိုက္ဒုကၡေပးတာဗ်ာ။ စာလည္း ေကာင္းေကာင္း မက်က္ရ။ တကယ္ကိုပါပဲ။ အင္း… ျပန္စဥ္းစား လိုက္ေတာ့ အစိုးရရဲ႕ ခ်မွတ္လိုက္တဲ့ ေပၚလစီကို လိုက္ပါ အေကာင္အထည္ေဖၚေပးရတဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ တပ္မေတာ္သားေတြနဲ႔ ျပည္သူေတြမွာသာ အတိဒုကၡ ေရာက္ၾကရတယ္။ တပ္မေတာ္သားေတြမွာလည္း ဒီၾကက္ဆူကိုစိုက္ဖုိ႔ လုပ္အားေတြ ေပးခဲ့ ရတယ္။ ႏိုင္ငံ့၀န္ထမ္းေတြေကာ ျပည္သူလူထုေကာ။ ကဲ… အဲဒီတုန္းက လုပ္ခဲ့ၾကရတဲ့ လုပ္အားရဲ႕ အသီးအပြင့္ေတြက ဘယ္မွာလဲ။ ဘာလဲ။
ကေန႔ႏိုင္ငံေတာ္မွာ ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ စက္သံုးဆီ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းေပးႏိုင္ျပီလား။ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းေပးႏိုင္လား။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဘာျဖစ္လာလဲ။ သိတဲ့ အတိုင္းပဲေလ။ ဒီကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ တက္လုပ္တဲ့ အစိုးရရဲ႕ ထံုးစံေပါ့။ ေကာက္႐ိုးမီးလို ခဏေလာက္ပဲ “၀ုန္း” ဆိုၿပီး ေတာက္လိုက္တာ၊ ေနာက္က်ေတာ့လဲ ဘာမွ မဟုတ္ခဲ့သလိုပဲ။ အေကာင္အထည္ ေဖာ္တယ္ဆုိရင္ တကယ္ သူမ်ားႏိုင္ငံေတြမွာလို လက္ေတြ႕ အက်ဳိးရေအာင္ လုပ္တာလဲ မဟုတ္၊ ေအးေပါ့ေလ စြဲေနတဲ့ အက်င့္ဆိုး For Show အတြက္ပဲကိုး။ လက္ေတြ႕မွာေကာ အုပ္ခ်ဳပ္လာတဲ့ ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္မွာ ဘာမ်ား ထိထိေရာက္ေရာက္ လုပ္ေပးႏိုင္တာမွတ္လို႔ေနာ။ ဘန္းျပေကာင္း႐ုံေလာက္ကိုပဲ လိုက္လုပ္ေနတာ။ လမ္းေတြ ေဖာက္တယ္၊ လမ္းမုိင္ ဘယ္ေလာက္ထိ တုိးခ်ဲ႕ႏိုင္ခဲ့တယ္၊ တံတားေတြ ေဆာက္တယ္၊ တံတားအဆင္းေပါင္း ဘယ္ေလာက္ထိ ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့ၿပီ။ ဟုတ္ၿပီ အဲဒီရဲ႕ရလဒ္ ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြ က်ခဲ့ပါသလား။
ေဆး႐ုံေတြ ဘယ္ႏွစ္႐ုံထိ တုိးခ်ဲ႕ေဆာက္လုပ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီ။ ဟုတ္ကဲ့… ျပည္သူလူထုရဲ႕ က်န္းမာေရးအတြက္ အာမခံခ်က္ ေပးႏိုင္ပါၿပီလား။ ျပည္သူ႔ေဆး႐ုံလား။ အသျပာေဆး႐ုံလား။ ေငြမွမရွိရင္ က်န္းမာေရး မေကာင္းရဲရေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနတဲ့ က်ေနာ္တုိ႔တု္ိင္းၿပည္မွာ ေဆး႐ုံေတြ အသစ္ေဆာက္ႏိုင္ဖို႔က ပိုအေရးႀကီးေနလား။ လူၿပိန္းေတာင္ ေတြးသိ ပါတယ္။
တကၠသိုလ္ေက်ာင္းေပါင္း ဘယ္ေလာက္ထိ ေဆာက္လုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္၊ ဟုတ္ကဲ့… ေဆာက္လုပ္မႈနဲ႔အတူမ်ား ပညာေရးစနစ္ ျမင့္မားလာခဲ့ပါသလား။ ပိုက္ဆံမရွိလို႔ ေက်ာင္းမတက္ ႏိုင္တဲ့ ကေလးေတြ က်ေနာ္တုိ႔ႏိုင္ငံမွာ ေတာင္ပံုရာပံုပါ။ ကဲ… ဒါေတြထားေတာ့။ ၾကက္ဆူကို မစို္က္မေနရ စိုက္ရမယ္ဆိုလို႔ အစိုးရအဖြဲ႔အစည္းေတြ အေနနဲ႔ ၾကက္ဆူပင္ေတြကို ဘ႑ာေငြသံုးၿပီး ၀ယ္ခဲ့ၾကရတယ္။ တပ္ေတြမွာလည္း ထုိ႔နည္းတူစြာပဲ။ တပ္ပိုင္ေငြေတြကို တကယ့္လက္ေတြ႔ အသံုးခ်ရမယ့္ မိမိတပ္မိသားစုေတြရဲ႕ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးကို ေဆာင္ရြက္ေပးရမယ့္အစား ဒီၾကက္ဆူပင္ေတြကို ၀ယ္ခဲ့ၾကရတယ္။ ဒီေလာက္ထိ ေငြအား လူအား သံုးခဲ့ၾကရၿပီး ဘာမွျဖစ္မလာေတာ့ ရင္နာတယ္။
အဲဒီအတြက္ ေနာက္ဆံုး ရလဒ္က ဘာလဲဆုိရင္ -
(၁) ဒီၾကက္ဆူပင္ေတြကို မိမိတုိ႔ဌာနဆုိင္ရာ ေငြေတြထဲက ၀ယ္ခဲ့ၾကရတဲ့အတြက္ တကယ္အသံုးခ်ၾကရမယ့္ မိမိတုိ႔ဌာနဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းေတြအတြက္ သံုးဖုိ႔ေငြေတြ ဆံုးရံႈးရတယ္။
(၂) ဌာနဆုိင္ရာ အလိုက္ေကာ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ပါ အင္အားသံုးၿပီး လုပ္ခဲ့ၾကရတဲ့အတြက္ အင္အားဆံုးရံႈးတယ္။
(၃) အဲဒီအေပၚမွာ အာ႐ုံစို္က္ၿပီး လုပ္ခဲ့ၾကရတဲ့အတြက္ မိမိတုိ႔ရဲ႕ သက္ဆုိင္ရာလုပ္ငန္း အလိုက္ကို ပစ္ထားၾကရလို႔္ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ က်ဆင္းခဲ့ရတယ္။
(၄) က်ေနာ္တုိ႔ ဗိုလ္ေလာင္းေတြအေနနဲ႔ ဆုိရင္ေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ကို အမွန္တကယ္ အက်ဳိးျပဳႏိုင္မယ့္ ပညာေတြကို ေလ့လာေနၾကရမယ့္ အခ်ိန္ေတြ ဆံုးရံႈးခဲ့ရတယ္။
(၅) တပ္မေတာ္အေနနဲ႔ကလည္း မေရာင္ရာဆီလူး အက်ဳိးရွိမယ့္ တပ္လုပ္ငန္းေတြ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရး ကိစၥေတြမွာ အသံုးေလွ်ာ့ခဲ့ရတဲ့အတြက္ နဂိုကမွ အဆင္မေျပတဲ့ တပ္မိသားစုမ်ားဟာ ပိုၿပီး ဒုကၡေရာက္ခဲ့ၾကရတဲ့အျပင္ ေကာင္းမြန္လွတဲ့ တပ္ရဲ႕ ေပၚလစီေတြထဲက စိုက္ရမဲ့ အိမ္သီးႏွံ (၁၀) မ်ဳိး (၁၀) ေဘာင္ အစား ဒီၾကက္ဆူကိုသာ စုိက္ေန ရတဲ့အတြက္ မီးဖိုေခ်ာင္ကိစၥေတြမွာပါ ထိခိုက္နစ္နာရာ ေရာက္ခဲ့တယ္။
တကယ္လို႔သာ ဒီေန႔လို အေျခအေနမွာ စတင္ေဆာင္ရြက္စဥ္က ေျပာသလို အမွန္တကယ္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့မယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ဒီဆံုးရံႈးမႈ ဆုိတာ ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ပဲ ၾကီးမားတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ မွန္ကန္တဲ့ ရင္းႏွီးမႈလို႔ ေျပာလို႔ရေပမဲ့ ခုေတာ့ အမ်ားျမင္ၾကတဲ့အတိုင္း ၄ ႏွစ္ ေက်ာ္ခဲ့ပါၿပီ။ ဘယ္မွာလဲ ဇီ၀ဒီဇယ္။ လတ္တေလာ ႏိုင္ငံေတာ္မွာ ႀကံဳေတြ႔ေန ရတာကေတာ့ျဖင့္ စက္သံုးဆီ ေစ်းႏႈန္းျမင့္မားမႈ၊ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕ ေစ်းႏႈန္းျမင့္မားမႈေတြေၾကာင့္ ကိုယ့္တုိင္းျပည္ကထြက္တဲ့ ေရနံနဲ႔ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႔ေတြကို ကိုယ့္ျပည္သူေတြ မသံုးစြဲရတာကေတာ့ျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ေစတနာေပါ့ေနာ္။ ဒီအစုိးရ ေတာ္လို႔ ေနမွာေပါ့ေနာ္။ အစိုးရစီမံကိန္း၀င္ ၾကက္ဆူပင္ေတြေၾကာင့္ နစ္နာမႈေတြ မ်ားလွတဲ့အျပင္ လူျဖစ္႐ႈံးတဲ့ တိုင္းျပည္ပါဆိုရင္ ဘယ္သူျငင္းမလဲ။
ကဲ….စာဖတ္ ပရိတ္သတ္ႀကီးတို႔ေရ…ဒါေတြကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ဗိုလ္ေလာင္းတုန္းက ႏွစ္ပါးသြားခဲ့ရတဲ့ ၾကက္ဆူကို က်ေနာ္သိသေလာက္နဲ႔ ဥာဏ္မွီသေလာက္ သံုးသပ္တာပါေနာ္။ စာဖတ္ ပရိတ္သတ္ႀကီးမွာေတာ့ၿဖင့္ ဒီ့ထက္ကို ႀကီးမားတဲ့ (ၾကက္ဆူနဲ႕ ပတ္သက္လို႔ေပါ့ေနာ္) အေတြ႔အႀကံဳေတြနဲ႔ သင္တုိ႔ရဲ႕ ဉာဏ္နဲ႔ဆုိ ဒီထက္ကို ပိုၿပီး နစ္နာမႈေတြကို သိရွိၾက လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္သိထားတာေလးေပါ့ေလ.… မွန္တယ္ မွားတယ္ေတာ့ က်ေနာ့္ထက္ကို အသိဉာဏ္ ပိုမိုျပည့္၀တဲ့ စာဖတ္ပရိတ္သတ္ႀကီးက ပိုျပီးသိထားၾကမွာပါ။ ေနာက္ က်ေနာ္ သိထားတာကေတာ့ “ အႏွစ္မရွိတဲ့ေတာမွာ ၾကက္ဆူပင္ မင္းမူတယ္ ” ဆုိတာေလးပါပဲ။ သေဘာကေတာ့ အဂၤါ၊ တနလၤာ ႏွစ္ခုကို “ၾကက္ဆူ” လို႔ ေခၚတဲ့ တနလၤာ၊ အဂၤါနဲ႕ ကတ္ကင္း႐ိုက္ၿပီး ယၾတာေခ်ထားတယ္ဆုိပဲ။ ဟုတ္တယ္ မဟုတ္တယ္ကေတာ့ စာဖတ္ ပရိတ္သတ္မ်ား စဥ္းစားၾကပါကုန္။ ေအာ္… ႐ူးလည္း ႐ူးပါေပ့ အာဏာရူးရယ္။
source by : http://www.photayokeking.org
အပိုင္း (၁) ကို ဒီေနရာမွာ ႏွိပ္ၿပီး ျပန္လည္ေလ့လာ ဖတ္႐ႈႏိုင္ပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ေတြ တပ္ျပင္ေလ့က်င့္ခန္း သြားေတာ့လည္း ဒင္းက လိုက္ဒုကၡေပးေသးတာ။ စခန္းခ်ရင္ ၾကက္ဆူပင္နဲ႔ လြတ္ေအာင္ခ်ရတယ္။ “တဲ” ေဆာက္တာေတာင္ အဲလို သတိထားရတယ္။ ကျမင္းမသားကို ေရွာင္ေနရတယ္။ က်န္တာ ေတြဆို ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့။ ေတာ္ေတာ္လည္း အံ့ၾသဖို႔ေတာ့ ေကာင္းတယ္ဗ်။ က်န္တဲ့ေနရာေတြေတာ့ မသိဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ သြားသမွ် ေနရာေတြမွာ ၾကက္ဆူေတြခ်ည္းပဲ။ သနားစရာ ေကာင္းတာက အဲဒီဘက္က စိုက္ပ်ဳိးေရးလုပ္တဲ့ ရြာသူရြာသား ေတြပဲ။ သူတုိ႔ခမ်ာ ေဒသထြက္ကုန္ သီးႏွံလည္း မစိုက္ရ။ အားအားရွိ အဲဒီ ၾကက္ဆူခ်ည္း စိုက္ေနရတာ။ တကယ္ကို သူတို႔ စစ္အစိုးရ ေျပာသလို လုပ္ႏိုင္ခဲ့ရင္ေတာ့ အက်ဳိးရွိတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ခုေတာ့ အားလံုး ျမင္ၾကတဲ့အတိုင္းပဲ။ ဘယ္မွာလဲ ဇီ၀ဒီဇယ္။
အဲဒီ ဇီ၀ဒီဇယ္ေတာ့ မသိဘူး။ ေလာေလာဆယ္ က်ေနာ္တုိ႔ ႏိုင္ငံမွာ စက္သံုးဆီေတြေကာ ကိုယ့္ႏိုင္ငံက မ်ားမ်ားစားစား ထြက္ေနတဲ့ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ေတြေကာ ေစ်းေတြျမင့္လို႔ အမ်ားစုက ၀ယ္မသံုးႏိုင္ဘူး။ ဒီလို အေျခအေနမွာ ဒီၾကက္ဆူကို စို္က္ေတာ့ ပံုမွန္ျပင္ဦးလြင္ဘက္က ထြက္တဲ့ သီးႏွံေတြလည္း အရင္ေလာက္ အထြက္မမ်ားေတာ့ ၀ယ္လိုအားက မ်ားၿပီး ေရာင္းလိုအား ျဖစ္တဲ့ ကုန္ပစၥည္းက နည္းသြားတယ္။ ဒီေတာ့ ေစ်းေတြတက္တယ္။ ဒါ့အျပင္ တကယ္စိုက္ပ်ဳိးေနရတဲ့ ေတာင္သူေတြမွာလည္း အရင္ေလာက္ မစိုက္ ႏိုင္ေတာ့ ရံႈးတယ္။ ဒီေတာ့ မိေအး (၂) ခါနာတင္ မဟုတ္ဘူး။ (၃၊ ၄) ခါေလာက္နာေနတာ။ ေနာက္ဆံုး ဘယ္သူေတြပဲ နစ္နာလဲ။ ဒီျပည္သူလူထုပဲ မဟုတ္လား။
ၾကက္ဆူပင္ တစ္ပင္ပုံၾကက္ဆူမ်ား ဒုကၡေပးလုိက္တာေနာ္… တႏိုင္ငံလံုးကိုပဲ။ က်ေနာ္တို႔ကိုပဲၾကည့္။ ႏိုင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရးအတြက္ စစ္နည္း ဗ်ဴဟာေတြ ေလ့လာေနရမယ့္အစား ၾကက္ဆူကို သဲၾကီးမဲၾကီး စို္က္ေနၾကရတယ္။ က်ေနာ္ေျပာသလိုေပါ့ဗ်ာ၊ ျဖစ္လာရင္ ေတာ့ အက်ဳိးရွိပါတယ္။ အခုေတာ့ ဘာမွျဖစ္မလာတာဘဲ။ က်ေနာ္ေတာ့ ဒီလိုလုပ္ခဲ့ရတဲ့ အင္အားေတြ၊ အခ်ိန္ေတြကို အရမ္း ႏွေျမာတယ္။ ဒါကထား။ က်ေနာ္တို႔ ဒီလိုနဲ႔ ဒုတိယႏွစ္ တစ္ႏွစ္လံုး ပင္ပန္းၾကီးစြာ လုပ္ခဲ့ရတဲ့ ၾကက္ဆူခင္း (ၾကက္ဆူကုန္း) ကိုဗ်ာ၊ က်ေနာ္တ္ို႔ရဲ႕ ေခါင္းေရွာင္မ်ားက အာဆီယံ စက္ပစ္ကြင္း လုပ္မွာမုိ႔တဲ့။ က်ေနာ္တုိ႔ ခြင့္ျပန္ေနတုန္း ျပန္ဖ်က္ထားၿပီး တပ္ခြဲလိုက္ကို ျပန္ပို႔ထားတယ္။
လုပ္ရက္တယ္ဗ်ာ။ တစ္ႏွစ္လံုး ပင္ပင္ပန္းပန္း လုပ္ထားသမွ်က ဘာမွကို မဟုတ္ေတာ့ ဘူးလား။ ဒီလိုနဲ႔မ်ား ၿပီးသြားမယ္ ထင္လား။ မထင္လိုက္ပါနဲ႔ဗ်ာ။ ဘယ္ကိုေရြ႕တယ္ ထင္တုန္း။ အေနာက္ဖက္က အမိႈက္က်င္း ရြာဘက္ကို ေရြ႕လိုက္တယ္။ ဒီလိုေရြ႕ေတာ့မွ ပိုဆုိးသြားတယ္။ သြားေရြ႕တဲ့ ေနရာက သခၤ်ဳိင္းကုန္းေဟာင္းကိုေလ။ တခ်ဳိ႕ေနရာေတြဆုိ တူးရင္ အ႐ိုးေတြ ပါထြက္လာတာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔က ေနာက္ဆံုးႏွစ္ဆုိေတာ့ ကိုယ္တုိင္ေတာ့ မလုပ္ရေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္က ပထမႏွစ္တာ၀န္ခံ တပ္စု (၂) တပ္စုမွဴးေလ။ (ႀကံဳတုန္းေလးၾကြားတာ) ဒီေတာ့ ပထမႏွစ္ေတြ သြားရတဲ့ လူမႈ၀န္ထမ္းေနရာ ကို ႀကီးၾကပ္ဖို႔ လိုက္ရတယ္။
စာေမးပြဲအတြင္းေတာင္ လိုက္ဒုကၡေပးတာဗ်ာ။ စာလည္း ေကာင္းေကာင္း မက်က္ရ။ တကယ္ကိုပါပဲ။ အင္း… ျပန္စဥ္းစား လိုက္ေတာ့ အစိုးရရဲ႕ ခ်မွတ္လိုက္တဲ့ ေပၚလစီကို လိုက္ပါ အေကာင္အထည္ေဖၚေပးရတဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ တပ္မေတာ္သားေတြနဲ႔ ျပည္သူေတြမွာသာ အတိဒုကၡ ေရာက္ၾကရတယ္။ တပ္မေတာ္သားေတြမွာလည္း ဒီၾကက္ဆူကိုစိုက္ဖုိ႔ လုပ္အားေတြ ေပးခဲ့ ရတယ္။ ႏိုင္ငံ့၀န္ထမ္းေတြေကာ ျပည္သူလူထုေကာ။ ကဲ… အဲဒီတုန္းက လုပ္ခဲ့ၾကရတဲ့ လုပ္အားရဲ႕ အသီးအပြင့္ေတြက ဘယ္မွာလဲ။ ဘာလဲ။
ကေန႔ႏိုင္ငံေတာ္မွာ ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ စက္သံုးဆီ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းေပးႏိုင္ျပီလား။ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းေပးႏိုင္လား။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဘာျဖစ္လာလဲ။ သိတဲ့ အတိုင္းပဲေလ။ ဒီကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ တက္လုပ္တဲ့ အစိုးရရဲ႕ ထံုးစံေပါ့။ ေကာက္႐ိုးမီးလို ခဏေလာက္ပဲ “၀ုန္း” ဆိုၿပီး ေတာက္လိုက္တာ၊ ေနာက္က်ေတာ့လဲ ဘာမွ မဟုတ္ခဲ့သလိုပဲ။ အေကာင္အထည္ ေဖာ္တယ္ဆုိရင္ တကယ္ သူမ်ားႏိုင္ငံေတြမွာလို လက္ေတြ႕ အက်ဳိးရေအာင္ လုပ္တာလဲ မဟုတ္၊ ေအးေပါ့ေလ စြဲေနတဲ့ အက်င့္ဆိုး For Show အတြက္ပဲကိုး။ လက္ေတြ႕မွာေကာ အုပ္ခ်ဳပ္လာတဲ့ ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္မွာ ဘာမ်ား ထိထိေရာက္ေရာက္ လုပ္ေပးႏိုင္တာမွတ္လို႔ေနာ။ ဘန္းျပေကာင္း႐ုံေလာက္ကိုပဲ လိုက္လုပ္ေနတာ။ လမ္းေတြ ေဖာက္တယ္၊ လမ္းမုိင္ ဘယ္ေလာက္ထိ တုိးခ်ဲ႕ႏိုင္ခဲ့တယ္၊ တံတားေတြ ေဆာက္တယ္၊ တံတားအဆင္းေပါင္း ဘယ္ေလာက္ထိ ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့ၿပီ။ ဟုတ္ၿပီ အဲဒီရဲ႕ရလဒ္ ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြ က်ခဲ့ပါသလား။
ေဆး႐ုံေတြ ဘယ္ႏွစ္႐ုံထိ တုိးခ်ဲ႕ေဆာက္လုပ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီ။ ဟုတ္ကဲ့… ျပည္သူလူထုရဲ႕ က်န္းမာေရးအတြက္ အာမခံခ်က္ ေပးႏိုင္ပါၿပီလား။ ျပည္သူ႔ေဆး႐ုံလား။ အသျပာေဆး႐ုံလား။ ေငြမွမရွိရင္ က်န္းမာေရး မေကာင္းရဲရေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနတဲ့ က်ေနာ္တုိ႔တု္ိင္းၿပည္မွာ ေဆး႐ုံေတြ အသစ္ေဆာက္ႏိုင္ဖို႔က ပိုအေရးႀကီးေနလား။ လူၿပိန္းေတာင္ ေတြးသိ ပါတယ္။
တကၠသိုလ္ေက်ာင္းေပါင္း ဘယ္ေလာက္ထိ ေဆာက္လုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္၊ ဟုတ္ကဲ့… ေဆာက္လုပ္မႈနဲ႔အတူမ်ား ပညာေရးစနစ္ ျမင့္မားလာခဲ့ပါသလား။ ပိုက္ဆံမရွိလို႔ ေက်ာင္းမတက္ ႏိုင္တဲ့ ကေလးေတြ က်ေနာ္တုိ႔ႏိုင္ငံမွာ ေတာင္ပံုရာပံုပါ။ ကဲ… ဒါေတြထားေတာ့။ ၾကက္ဆူကို မစို္က္မေနရ စိုက္ရမယ္ဆိုလို႔ အစိုးရအဖြဲ႔အစည္းေတြ အေနနဲ႔ ၾကက္ဆူပင္ေတြကို ဘ႑ာေငြသံုးၿပီး ၀ယ္ခဲ့ၾကရတယ္။ တပ္ေတြမွာလည္း ထုိ႔နည္းတူစြာပဲ။ တပ္ပိုင္ေငြေတြကို တကယ့္လက္ေတြ႔ အသံုးခ်ရမယ့္ မိမိတပ္မိသားစုေတြရဲ႕ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးကို ေဆာင္ရြက္ေပးရမယ့္အစား ဒီၾကက္ဆူပင္ေတြကို ၀ယ္ခဲ့ၾကရတယ္။ ဒီေလာက္ထိ ေငြအား လူအား သံုးခဲ့ၾကရၿပီး ဘာမွျဖစ္မလာေတာ့ ရင္နာတယ္။
အဲဒီအတြက္ ေနာက္ဆံုး ရလဒ္က ဘာလဲဆုိရင္ -
(၁) ဒီၾကက္ဆူပင္ေတြကို မိမိတုိ႔ဌာနဆုိင္ရာ ေငြေတြထဲက ၀ယ္ခဲ့ၾကရတဲ့အတြက္ တကယ္အသံုးခ်ၾကရမယ့္ မိမိတုိ႔ဌာနဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းေတြအတြက္ သံုးဖုိ႔ေငြေတြ ဆံုးရံႈးရတယ္။
(၂) ဌာနဆုိင္ရာ အလိုက္ေကာ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ပါ အင္အားသံုးၿပီး လုပ္ခဲ့ၾကရတဲ့အတြက္ အင္အားဆံုးရံႈးတယ္။
(၃) အဲဒီအေပၚမွာ အာ႐ုံစို္က္ၿပီး လုပ္ခဲ့ၾကရတဲ့အတြက္ မိမိတုိ႔ရဲ႕ သက္ဆုိင္ရာလုပ္ငန္း အလိုက္ကို ပစ္ထားၾကရလို႔္ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ က်ဆင္းခဲ့ရတယ္။
(၄) က်ေနာ္တုိ႔ ဗိုလ္ေလာင္းေတြအေနနဲ႔ ဆုိရင္ေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ကို အမွန္တကယ္ အက်ဳိးျပဳႏိုင္မယ့္ ပညာေတြကို ေလ့လာေနၾကရမယ့္ အခ်ိန္ေတြ ဆံုးရံႈးခဲ့ရတယ္။
(၅) တပ္မေတာ္အေနနဲ႔ကလည္း မေရာင္ရာဆီလူး အက်ဳိးရွိမယ့္ တပ္လုပ္ငန္းေတြ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရး ကိစၥေတြမွာ အသံုးေလွ်ာ့ခဲ့ရတဲ့အတြက္ နဂိုကမွ အဆင္မေျပတဲ့ တပ္မိသားစုမ်ားဟာ ပိုၿပီး ဒုကၡေရာက္ခဲ့ၾကရတဲ့အျပင္ ေကာင္းမြန္လွတဲ့ တပ္ရဲ႕ ေပၚလစီေတြထဲက စိုက္ရမဲ့ အိမ္သီးႏွံ (၁၀) မ်ဳိး (၁၀) ေဘာင္ အစား ဒီၾကက္ဆူကိုသာ စုိက္ေန ရတဲ့အတြက္ မီးဖိုေခ်ာင္ကိစၥေတြမွာပါ ထိခိုက္နစ္နာရာ ေရာက္ခဲ့တယ္။
တကယ္လို႔သာ ဒီေန႔လို အေျခအေနမွာ စတင္ေဆာင္ရြက္စဥ္က ေျပာသလို အမွန္တကယ္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့မယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ဒီဆံုးရံႈးမႈ ဆုိတာ ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ပဲ ၾကီးမားတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ မွန္ကန္တဲ့ ရင္းႏွီးမႈလို႔ ေျပာလို႔ရေပမဲ့ ခုေတာ့ အမ်ားျမင္ၾကတဲ့အတိုင္း ၄ ႏွစ္ ေက်ာ္ခဲ့ပါၿပီ။ ဘယ္မွာလဲ ဇီ၀ဒီဇယ္။ လတ္တေလာ ႏိုင္ငံေတာ္မွာ ႀကံဳေတြ႔ေန ရတာကေတာ့ျဖင့္ စက္သံုးဆီ ေစ်းႏႈန္းျမင့္မားမႈ၊ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕ ေစ်းႏႈန္းျမင့္မားမႈေတြေၾကာင့္ ကိုယ့္တုိင္းျပည္ကထြက္တဲ့ ေရနံနဲ႔ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႔ေတြကို ကိုယ့္ျပည္သူေတြ မသံုးစြဲရတာကေတာ့ျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ေစတနာေပါ့ေနာ္။ ဒီအစုိးရ ေတာ္လို႔ ေနမွာေပါ့ေနာ္။ အစိုးရစီမံကိန္း၀င္ ၾကက္ဆူပင္ေတြေၾကာင့္ နစ္နာမႈေတြ မ်ားလွတဲ့အျပင္ လူျဖစ္႐ႈံးတဲ့ တိုင္းျပည္ပါဆိုရင္ ဘယ္သူျငင္းမလဲ။
ကဲ….စာဖတ္ ပရိတ္သတ္ႀကီးတို႔ေရ…ဒါေတြကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ဗိုလ္ေလာင္းတုန္းက ႏွစ္ပါးသြားခဲ့ရတဲ့ ၾကက္ဆူကို က်ေနာ္သိသေလာက္နဲ႔ ဥာဏ္မွီသေလာက္ သံုးသပ္တာပါေနာ္။ စာဖတ္ ပရိတ္သတ္ႀကီးမွာေတာ့ၿဖင့္ ဒီ့ထက္ကို ႀကီးမားတဲ့ (ၾကက္ဆူနဲ႕ ပတ္သက္လို႔ေပါ့ေနာ္) အေတြ႔အႀကံဳေတြနဲ႔ သင္တုိ႔ရဲ႕ ဉာဏ္နဲ႔ဆုိ ဒီထက္ကို ပိုၿပီး နစ္နာမႈေတြကို သိရွိၾက လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္သိထားတာေလးေပါ့ေလ.… မွန္တယ္ မွားတယ္ေတာ့ က်ေနာ့္ထက္ကို အသိဉာဏ္ ပိုမိုျပည့္၀တဲ့ စာဖတ္ပရိတ္သတ္ႀကီးက ပိုျပီးသိထားၾကမွာပါ။ ေနာက္ က်ေနာ္ သိထားတာကေတာ့ “ အႏွစ္မရွိတဲ့ေတာမွာ ၾကက္ဆူပင္ မင္းမူတယ္ ” ဆုိတာေလးပါပဲ။ သေဘာကေတာ့ အဂၤါ၊ တနလၤာ ႏွစ္ခုကို “ၾကက္ဆူ” လို႔ ေခၚတဲ့ တနလၤာ၊ အဂၤါနဲ႕ ကတ္ကင္း႐ိုက္ၿပီး ယၾတာေခ်ထားတယ္ဆုိပဲ။ ဟုတ္တယ္ မဟုတ္တယ္ကေတာ့ စာဖတ္ ပရိတ္သတ္မ်ား စဥ္းစားၾကပါကုန္။ ေအာ္… ႐ူးလည္း ႐ူးပါေပ့ အာဏာရူးရယ္။
source by : http://www.photayokeking.org
