ျမန္မာႏွင္႔ ေျမာက္ကိုရီးယား စစ္ေရးလွ်ဳိ႕ဝွက္ခ်က္မ်ား
Wednesday, 24 June 2009 17:08 ေအာင္ေဇာ္
ေခတ္သစ္ ဒံုးပ်ံ ဆိုင္ရာ နည္းပညာမ်ား ရရွိရန္ ႏွင့္ သမားရိုးက် လက္နက္မ်ားကို အဆင့္ျမႇင့္ရန္ အသည္း အသန္ ႀကိဳးပမ္းေနသည့္ ျမန္မာအစုိးရ၏ ရည္ရြယ္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားမွာ လွ်ဳိ႔ဝွက္ ကိစၥ တခု မဟုတ္ေတာ့ပါ။ သုိ႔ေသာ္လည္း သည္အတိုင္း လႊတ္ထားပါက ေဒသဆိုင္ရာ တည္ၿငိမ္မႈကို ၿခိမ္းေျခာက္လာဖြယ္ ရွိေနသည္ဟု သုံးသပ္ရေပလိမ့္မည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေရႊမန္းႏွင့္ ေျမာက္ကိုရီးယား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကင္မ္က်ဳတ္ဆစ္ (Kim Kyok-sik) တို႔ ၿပဳံယမ္းရိွ ကာကြယ္ေရး ဝန္ႀကီးဌာန ရုံးတြင္ ႏွစ္ႏိုင္ငံ နားလည္မႈ စာခၽြန္လႊာ လက္မွတ္ေရးထိုးေနၾကပုံ
သမိုင္းေၾကာင္းအရ အဓိက ရန္သူ ျဖစ္ခဲ့ရသည့္ ထိုင္းႏိုင္ငံမွ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ တာတုိ ႏွင့္ တာလတ္ပစ္ ဒံုးပ်ံမ်ား ပိုင္ဆိုင္လာသည္ကို ျမင္လိုဖြယ္ မရွိၾကေပ။ သို႔ဆိုလွ်င္ေတာ့ သူတင္း၊ ကိုယ္တင္း ေဒသတြင္း လက္နက္ အင္အား ျဖည့္တင္း ၿပိဳင္ဆိုင္ပြဲမ်ားလည္း ျဖစ္လာႏိုင္ဖြယ္ ရွိေနသည္။ ထို႔အျပင္ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားက အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားကို စိုးရိမ္ ေၾကာက္ရြံ႔ေနစိတ္ကလည္း နာတာရွည္ ေရာဂါသဖြယ္ ရွိေနရာ၊ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္က ဧရာဝတီ ျမစ္ဝ ကၽြန္းေပၚ ေဒသတြင္ ေလေဘးသင့္ ဒုကၡသည္မ်ားကို အကူ အညီမ်ား ေပးပို႔ႏိုင္ေရးအတြက္ ျမန္မာ့ ေရပုိင္နက္အနီးတြင္ ႏိုင္ငံျခား ေရတပ္ စစ္သေဘၤာမ်ား ဆိုက္ေရာက္လာသည္မွ စ၍ ပို၍ အျဖစ္သည္းလာခဲ့သည္။
ထိုအခ်ိန္မွ စ၍ ျမန္မာ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ျပင္ပ ၿခိမ္းေျခာက္မႈ ရန္ကို ကာကြယ္ႏိုင္ေရးအတြက္ တာလတ္ပစ္ ဒံုးပ်ံမ်ား၊ အဆင့္ျမင့္ ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရး လက္နက္မ်ား၊ ေရဒါစနစ္မ်ား ရရွိရန္ ႀကိဳးပမ္းလာခဲ့ၾကသည္။
စစ္အစိုးရ၏ နံပါတ္ ၃ ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရေရႊမန္းသည္ပင္ ေျမာက္ကိုရီးယား ႏိုင္ငံသို႔ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္၊ ႏိုဝင္ဘာလတြင္ လွ်ဳိ႔ဝွက္ ခရီး သြားေရာက္ခဲ့သည္။ အထက္ေဖာ္ျပပါ ေခတ္ေပၚ လက္နက္မ်ားသည္ သူ၏ ဝယ္ယူရမည့္ ပစၥည္း စာရင္းတြင္ ပါဝင္ေနမည္ကေတာ့ အေသအခ်ာပင္။
တပ္မေတာ္ ၾကည္းေရေလ ညိွႏိႈင္း ကြပ္ကဲေရးမွဴး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေရႊမန္းက တရုတ္ႏိုင္ငံမွ တဆင့္ ႏိုဝင္ဘာလ ၂၂ ရက္ေန႔တြင္ ေျမာက္ကိုရီးယား ႏိုင္ငံ၊ ၿပံဳယမ္း ၿမိဳ႔ေတာ္ သို႔ ၇ ရက္ၾကာခရီး သြားေရာက္ခဲ့သည္။
ေျမာက္ကိုရီးယား ႏွင္႔ ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား
အဆင့္ျမင့္ ကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႔ကို ၿပံဳယမ္းၿမိဳ႕ေတာ္ႏွင့္ ၿမိဳယမ္းၿမိဳ႔ရိွ အေရးပါသည့္ ေနရာမ်ားကုိ လွည့္လည္ ျပသခဲ့ၿပီး၊ ေတာင္ေၾကာမ်ား အတြင္းရွိ ဥမင္မ်ားတြင္ သိမ္းဆည္းထားသည့္ ဂ်က္တိုက္ေလယာဥ္မ်ား၊ ဒံုးပ်ံမ်ား၊ တင့္ကားမ်ား၊ အဏုျမဴႏွင့္ ဓာတုလက္နက္မ်ားကို ျပသခဲ့ၾကသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရႊမန္းႏွင့္အတူ ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ျမင့္လိႈင္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လွေ႒းဝင္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ေအာင္ျမင့္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းေ႒း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမဝင္း ႏွင့္ အႀကီးစား စက္မႈလုပ္ငန္းမွ အျခား အဆင့္ျမင့္ အရာရွိမ်ား ပါဝင္ၾကသည္။ ေသခ်ာသည္မွာ ဤကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔၏ ခရီးစဥ္သည္ ေျမာက္ကုိရီးယားႏွင့္ စစ္ေရးအရ ပို၍ ခိုင္မာစြာ ဆက္ဆံၿပီး မဟာမိတ္ဖြဲ႔ရန္ပင္ ျဖစ္သည္။
ႏိုဝင္ဘာလ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရႊမန္းႏွင့္ ေျမာက္ကိုရီးယားမွ စစ္ဦးစီး အရာရွိခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ကင္မ္က်ဳတ္ဆစ္ (Kim Kyok-sik) တို႔ ႏွစ္ႏိုင္ငံ နားလည္မႈ စာခၽြန္လႊာ လက္မွတ္ေရးထိုးၾကၿပီး၊ ျမန္မာႏွင့္ ေျမာက္ကိုရီးယား အၾကား စစ္ေရး အရ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈျပဳလုပ္ရန္ သေဘာတူခဲ့ၾကသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ အေရးပါေသာ စစ္ေရး အေဆာက္အဦး တခ်ဳိ႕ ေဆာက္လုပ္ရာ၌ ေျမာက္ကိုရီးယားက ကူညီ ေဆာက္လုပ္ျခင္း သုိ႔တည္းမဟုတ္ ႀကီးၾကပ္ေပးျခင္း ျပဳမည္ဟူေသာ သေဘာတူညီခ်က္ အရ ဤသို႔ေသာ အေဆာက္ အဦးမ်ားတြင္ ဒံုးပ်ံမ်ား၊ ေလယာဥ္မ်ား၊ သေဘၤာမ်ား သိုဝွက္ထားႏိုင္ရန္ ဥမင္မ်ား၊ လုိဏ္ဂူမ်ားလည္း ပါဝင္မည္ ျဖစ္သည္။ ထိုမွ်မက ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ အထူး တပ္ဖြဲ႔မ်ား အတြက္ ကၽြမ္းက်င္မႈဆိုင္ရာ သင္တန္းမ်ားကိုလည္း ေျမာက္ကိုရီးယားက ကူညီေပးမည္ ျဖစ္သည္။ ဤ သင္တန္းမ်ားတြင္ ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရး သင္တန္းမ်ားႏွင့္ ႏွစ္ႏိုင္ငံ တပ္မေတာ္ အရာရိွမ်ား အၾကား ဘာသာ စကား ဖလွယ္မႈ သင္တန္းမ်ားလည္း ပါဝင္မည္ ျဖစ္သည္။
အနာဂတ္တြင္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကို ဆက္လက္ ဦးေဆာင္မည့္သူဟု သတင္း ထြက္ေနသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရႊမန္းက ၇ ရက္ၾကာ ခရီးစဥ္အတြင္း ၿမိဳယမ္းရွိ ေရဒါႏွင့္ ၾကားျဖတ္ ပိတ္ဆို႔မႈဌာန (radar and jamming units) မ်ား၊ ၿပံဳယမ္းရွိ ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရး တပ္မ်ား၊ ေလေၾကာင္းတပ္ဖြဲ႔မ်ား၊ ကြန္ပ်ဴတာျဖင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ အမိန္႔ေပး ဌာနမ်ားသို႔လည္း သြားေရာက္ ၾကည့္ရႈခဲ့သည္။
ဤကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔က ၿပံဳးယမ္းၿမိဳ႔ျပင္ရွိ ဥမင္လိုဏ္ေခါင္း အတြင္းရိွ အေဆာက္အဦးမ်ားတြင္ ထုတ္လုပ္ေနသည့္ ေျမျပင္မွ ေျမျပင္ပစ္ စကဒ္ (SCUD) ဒံုးက်ည္ စက္ရံုမ်ားသို႔ သြားေရာက္၍ ဒံုးက်ည္ ထုတ္လုပ္ေနမႈမ်ားကိုလည္း ေလ့လာၾကေသးသည္။ ၁၉၈ဝ ျပည့္ႏွစ္မ်ား ေႏွာင္းပိုင္းမွစ၍ ေျမာက္ကိုရီးယားက အီရန္၊ ဆီးရီးယားႏွင့္ အီဂ်စ္ႏိုင္ငံမ်ားသို႔ စကဒ္ ဒံုးက်ည္မ်ား၊ ဒံုးက်ည္ ထုတ္လုပ္သည့္ နည္းပညာမ်ားကို ေပးပို႔ေရာင္းခ်ခဲ့သည္ဟု ယူဆရေပသည္။
D အမ်ဳိးအစား စကဒ္ဒံုးက်ည္ (SCUD-D) က ကီလိုမီတာ ၇ဝဝ အကြာအေဝးသို႔ ပစ္ခတ္ႏိုင္ၿပီး၊ E အမ်ဳိးအစား စကဒ္ဒံုး (SCUD-E) က ကီလိုမီတာ ၁၅ဝဝ အထိ ပစ္ခတ္ႏိုင္သည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ ထိုင္းႏိုင္ငံ အပါအဝင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံမ်ားကို ျမန္မာစစ္အစုိးရက ေကာင္းစြာ ၿခိမ္းေျခာက္ထားႏိုင္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာ-ထိုင္း နယ္စပ္တေလွ်ာက္တြင္ ယခုအခါ ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရး ေရဒါစခန္း အနည္းဆံုး ၆ ခု တပ္ဆင္ ေနရာခ်ထားၿပီး ျဖစ္သည္ ဟုလည္း ယံုၾကည္ရသည္။
ခရီးစဥ္အတြင္း ျမန္မာကိုယ္စားလွယ္မ်ားက တာတိုပစ္ ၁ဝ၇ မမ ႏွင့္ ၂၄ဝ မမ ဒံုး အမ်ားအျပားကုိ တၿပိဳင္နက္ ပစ္လႊတ္ႏိုင္သည့္ ပစ္စင္မ်ား၊ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွ က်ဴးေက်ာ္လာပါက ခုခံႏိုင္မည့္ အေထြေထြသံုး ဒံုးကာကြယ္ေရး စနစ္မ်ားကိုလည္း စိတ္ဝင္တစား ေလ့လာမႈ ျပဳခဲ့ၾကသည္ဟု ေလ့လာ သံုးသပ္သူမ်ားက ဆိုၾကသည္။
ထို႔အျပင္ ၎တို႔ အထူး စိတ္ဝင္စားခဲ့ၾကသည္မွာ ေျခလ်င္တပ္ရင္းမ်ားတြင္ တြဲဖက္သံုးႏိုင္ေသာ တင့္ကားဖ်က္ ေလဆာ ပဲ့ထိန္း နည္းပညာသံုး ေနာက္ဆံုးေပၚ ဒံုးက်ည္မ်ား ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံက ေျမာက္ကိုရီးယားထံမွ တာတိုႏွင့္ တာလတ္ပစ္ ဒံုးက်ည္မ်ားကုိ ကုန္ဖလွယ္သည့္စနစ္ျဖင့္ ဝယ္ယူခဲ့ၾကၿပီး ျဖစ္သည္ဟုလည္း ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဆိုင္ရာ ေလ့လာသံုးသပ္သူမ်ားက ဆိုေနၾကသည္။
စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္မ်ားက D အမ်ဳိးအစား စကဒ္ ဒံုးက်ည္မ်ား၊ သို႔မဟုတ္ ၎ထက္ ျပင္းအား မ်ားၿပီး ကီလိုမီတာ ၃ဝဝဝ မွ် ေျပးႏိုင္သည့္ F အမ်ဳိးအစား စကဒ္ ဒံုးက်ည္(SCUD-F) မ်ား မွာယူထားျခင္း ရိွမရိွကိုမူ အတိအက် မသိႏိုင္ပါ။ အကယ္၍ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ သူပုန္မ်ားကို ႏွိမ္နင္းရန္ ဆုိပါက ဤမွ် အဆင့္ျမင့္သည့္ လက္နက္မ်ား မလိုအပ္ပါ။ သို႔ေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံက ဒံုးက်ည္မ်ား၊ ေရဒါမ်ား၊ ေလေၾကာင္း ကာကြယ္ေရး ေအဝက္ AWAC စနစ္မ်ား၊ ၿဂိဳဟ္တု ဆက္သြယ္ေရး ဟန္႔တား ေႏွာင့္ယွက္သည့္ စက္မ်ား (GPS communication jammers)၊ ရွာေဖြ ေရး ေရဒါမ်ား ရလိုသည္။ ဤအခ်က္ကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ေနျပည္ေတာ္ရွိ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ခံစစ္အတြက္ေရာ၊ ထိုးစစ္အတြက္ပါ ျပင္ဆင္ေနသည္မွာ သိသာပါသည္။
သမိုင္းေၾကာင္းအရ ျပန္ၾကည့္လွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံက အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားမွ အထူးသျဖင့္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ ၿဗိတိန္၊ ဆြစ္ဇာလန္၊ ေဟာ္လန္ အပါအဝင္ ဥေရာပႏိုင္ငံ တခ်ဳိ႕ ထံမွ လက္နက္ငယ္မ်ား၊ ဂ်က္တိုက္ေလယာဥ္မ်ား၊ စစ္သေဘၤာမ်ား ဝယ္ယူ ျဖည့္တင္းခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဒီမိုုကေရစီ အံုႂကြေတာင္းဆိုမႈအေပၚ အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခြဲ ႏွိမ္နင္းၿပီးသည့္ အခ်ိန္မွစ၍ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ား၏ ဒဏ္ခတ္ ပိတ္ဆို႔မႈ ခံခဲ့ရၿပီး၊ စစ္တပ္ကို ေခတ္မီေစရန္ ျပဳျပင္ေရးအတြက္ လက္နက္၊ ခဲယမ္းမ်ားကို တျခား ရႏိုင္သည့္ ေနရာမ်ားမွ အငမ္းမရ ရွာေဖြ စုေဆာင္းခဲ့သည္။ တရုတ္ႏိုင္ငံမွ ဂ်က္တိုက္ေလယာဥ္မ်ားႏွင့္ စစ္သေဘၤာမ်ား ဝယ္ယူခဲ့ေသာ္လည္း၊ အရည္ အေသြး နိမ့္ျခင္း ႏွင့္ ဝယ္ယူၿပီး ေနာက္ပိုင္း ဝန္ေဆာင္မႈ ညံ့ဖ်င္းျခင္း တို႔ေၾကာင့္ အျခား လက္နက္မ်ား ဝယ္ရန္ ေစ်းကြက္ကိုလည္း ရွာေဖြေနခဲ့သည္။
ယခင္က ရုရွားႏိုင္ငံလုပ္ "ပီခ်ဳိရာ" (Pechora) ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရးစနစ္မ်ဳိး ဝယ္ယူခဲ့ဖူးၿပီး၊ ေျမျပင္မွ ေဝဟင္ပစ္ ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရး စနစ္မ်ားလည္း ဝယ္ယူခဲ့သည္။ ေလ့လာသူမ်ားအဆိုအရ ရုရွားႏိုင္ငံက ျမန္မာစက္မႈ ပညာရွင္မ်ားကုိ နည္းပညာဆိုင္ရာ ေလ့က်င့္ေပးမႈမ်ား၊ ဘာသာစကား သင္တန္းမ်ား ပို႔ခ်ခဲ့သည္။
စစ္အစိုးရက ၎၏ စစ္ေရးစြမ္းရည္ ပိုမို တိုးတက္လာေစရန္ ဆက္လက္ ျဖည့္တင္းေနၿပီး၊ ႏိုင္ငံ၏ အဖိုးတန္သည့္ ႏိုင္ငံျခား အရံေငြမ်ားကို သုံးၿပီး တပ္မေတာ္ကုိ ေခတ္မီ တုိးတက္ေစရန္ ႀကံေဆာင္ေနသည္ဟု ဆုိရမည္ ျဖစ္ေပသည္။ ေခတ္ေပၚလက္နက္ အသစ္ အဆန္းမ်ားကို ပို၍ ဝယ္ယူ ျဖည့္တင္းေနသည္။
ဒု ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးေမာင္ေအးက ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလအတြင္း ေမာ္စကိုသို႔ သြားခဲ့ရာတြင္ သူက ရုရွားႏိုင္ငံ၏ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ မစ္ေခးလ္ ဖရက္ေကာ့ဖ္ (Mikhail Fradkov) ကို ရုရွားလုပ္ မစ္၂၉ (MiG-29) ဂ်က္တိုက္ေလယာဥ္မ်ား ပိုမို ဝယ္ယူရန္ ဆႏၵရွိေနေၾကာင္း ေျပာခဲ့ေသးသည္။ (ယခင္ဝယ္ယူၿပီး မစ္ ၂၉ ေလယာဥ္ ၁၂ စီးအျပင္ ထပ္၍ ဝယ္ရန္ စုိင္းျပင္းေနျခင္း ျဖစ္သည္။) ထို႔အျပင္ တပတ္ရစ္ အမ္အိုင္ ၁၇ (MI-17) ရဟတ္ယာဥ္မ်ားလည္း ဝယ္ယူလိုသည္ဟု ေျပာခဲ့ေသးသည္။
ေမာ္စကို ခရီးစဥ္အတြင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေမာင္ေအးက ျမန္မာႏိုင္ငံ အလယ္ပိုင္းတြင္ တာတိုပစ္ ပဲ့ထိန္းဒံုးစနစ္ကို ရုရွားႏိုင္ငံ၏ အကူအညီႏွင့္ တည္ေဆာက္လိုသည္ဟု ဆိုခဲ့သည္။
စိတ္ဝင္စားဖြယ္အခ်က္မွာ တခ်ဳိ႕ေသာ ေလ့လာသူမ်ား အဆို အရ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရႊမန္း၏ ခရီးစဥ္တြင္ ေျမာက္ကိုရီးယားႏိုင္ငံ၊ ၿပဳံယမ္းၿမိဳ႔ေတာ္ရွိ ေျမေအာက္ရထားစနစ္ကိုလည္း ေလ့လာခဲ့သည္။ သေဘာတရားအရ ေျပာမည္ဆိုလွ်င္ ေျမေအာက္ရထား စနစ္က ၿမိဳ႔ျပေဒသမ်ားတြင္ ပဋိပကၡ စစ္ပဲြ ကာလအတြင္း တပ္မ်ားကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ေရႊ႔ေျပာင္း ေနရာခ်ႏိုင္ေသာ စနစ္လည္း ျဖစ္သည္။
၂ဝဝ၂-၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္ကတည္းကပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံက ေျမေအာက္ဥမင္မ်ား ႏွင့္ ဂူမ်ား စတင္ေဖာက္လုပ္ခဲ့ၿပီး၊ ေလယာဥ္မ်ားႏွင့္ လက္နက္မ်ားကို ဖုန္းကြယ္ သိမ္းဆည္းထားခဲ့သည္။ ထိုမွ်မက ဗဟိုစစ္ရံုး အမိန္႔ေပးႏွင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ေရးစနစ္မ်ားကို ဖုံးကြယ္ ထားရန္ ရည္ရြယ္ခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။
ႏိုင္ငံရပ္ျခား ေလ့လာသူမ်ား၏ အဆိုအရမူ ၂ဝဝ၁-၂ဝဝ၂ ခုႏွစ္ ကာလမ်ားအတြင္းက ထိုင္းႏိုင္ငံႏွင့္ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ နယ္စပ္ ပဋိပကၡမ်ားတြင္ ရွက္ဖြယ္လိလိ အေရးနိမ့္ခဲ့ရသည့္အေပၚ စစ္အစုိးရက အခဲမေက် ျဖစ္ေနသည္ဟုလည္း ဆိုသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံက ဤ တိုက္ပြဲမ်ားတြင္ အက္ဖ္ ၁၆ ဂ်က္တိုက္ေလယာဥ္မ်ားကို နယ္စပ္ တေလွ်ာက္ အသံုးျပဳခဲ့ၿပီး၊ ျမန္မာ စစ္တပ္မ်ား၏ ေရွ႔တန္း တပ္ဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ဗဟိုထိန္းခ်ဳပ္မႈစနစ္ အၾကား ဆက္သြယ္ေရးကို ေကာင္းစြာ ဟန္႔တား ေႏွာင့္ယွက္ႏိုင္ခဲ့သည္ဟုလည္း ဆိုသည္။
ေနာက္တႀကိမ္ ႀကံဳရလွ်င္ ပို၍ သာလြန္ေသာတပ္ မဟုတ္လွ်င္ေသာ္မွ အင္အားတူ ဆင္ႏႊဲႏုိင္ရန္ ျမန္မာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားက ႀကံစည္ထားၾကဟန္ ရွိေနသည္။
ေအာင္ေဇာ္ ေရးသားသည့္ Asia’s ‘Axis of Evil’ Flexes Its Muscles ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုေဖာ္ျပပါသည္။
မွတ္ခ်က္ ။ ။ http://www.irrawaddy.org မွ ကူးယူ မွ်ေဝပါသည္။
