ျပည္ၿမိဳ ႔ က ႏွင္းဆီနီ(သို႔မဟုတ္) ရဲေဘာ္၀င္းေက်ာ္

ျပည္ၿမိဳ ႔ က ႏွင္းဆီနီ(သို႔မဟုတ္) ရဲေဘာ္၀င္းေက်ာ္


-ရဲေဘာ္၀င္းေက်ာ္ ေရ…..
(ကိုဒြန္း ေရ…..)
ေႏြေရာက္ၿပီ
သာမီတိုက္ ကိုး႐ြာအစု
ေမာင္းထု“အမွ်”ေပးၾကေစ
ေမာင္းထု“သာဓု”ေခၚၾကေစ….။

-တေပါင္းေႏြ
ေခ်ာင္းေရမွာ လွဲေလွာင္းစိမ္လို႔
အဲဒီမွာ ဇိမ္က်ေနၿပီလား
ဒါမွမဟုတ္
ခရီး႐ွည္ခ်ီတက္ေနၿပီလား………ကိုဒြန္း။

-အိပ္မက္ထဲ“သကၤန္း၀တ္႐ံု”နဲ႔ ေတြ႔လိုက္ရလို႔
နိဗၺာန္ဘံုမွာလား
တရားအားထုတ္က်င့္ႀကံေနသလား
ဘယ္ဘ၀ ဘယ္ေနရာမွာပါလိမ့္….ကိုဒြန္းေရ
(က်ေနာ္) တကယ္ပဲ သတိတရနဲ႔
ရင္ထဲ……တမ္းတလြမ္းဆြတ္ေနတုန္းပ။

-ခင္းဗ်ား အ႐ိုးစု
ခင္းဗ်ား အေလာင္း
ခင္းဗ်ား ခႏၶာ
အေသအခ်ာျမဳပ္ႏွံခြင့္မရ
ေခ်ာင္းေရျပင္တ၀ိုက္ျပန္႔က်ဲ
အညၾတဆန္ဆန္က်ဆံုး
ယူက်ံဳးမရျဖစ္
က်ေနာ္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးရေသာ………ရဲေဘာ္ေရ……
ကိုဒြန္း ေရ။

-ခင္းဗ်ား တကယ္ပဲ“ ျဖတ္သန္း ”ခဲ့တာ
သက္ဆံုးတိုင္ ေခါင္းေျမခ်တဲ့အထိေပါ့
ထာ၀ရတြင္ရစ္ေနမွာပါ ကိုဒြန္း…………။

-လူထုၾကားမွာပဲ
နာယူသင္ၾကားေနထုိုင္ရင္း
စည္း႐ံုးရင္း
သီခ်င္းေလးတၿငီးၿငီးနဲ႔
ခပ္ေအးေအးပဲေနတတ္တဲ့
ေသနတ္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးတပ္သားႀကီးအျဖစ္နဲ႔
ၿပံဳးရႊင္ေပ်ာ္ပိုက္လို႔
“တိုက္ပြဲ”ေတြကလည္း အလီလီေပါ့…။

-ေႏြေနပူၿပီ…. ကိုဒြန္း
ဧရာ၀တီ ျမစ္ျပင္လည္း
သဲေသာင္ကို၀တ္ဆင္လို႔ငိုက္မ်ဥ္းေနရဲ႕
ဟိုတုံုးကလိုမဟုတ္ေတာ့ၿပီ
(အခုေတာ့)… ျပည္မွာ ေႏြေပ့ါ………………
ညေနဘက္ ျမစ္ထဲ ေရသြားကူးေသးသလား
ေမခလာ မွာထိုင္ျဖစ္သလား
ညေဈးတန္းမွာ႐ွိေနမလား
ဆံုဆည္းရာမွာ ထိုင္ေနသလား
တလမ္းေမာင္းမွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနသလား
ကိုၾကည္စန္းနဲ႔ ေတြ႔ျဖစ္သလား
ကိုဆန္းလင္းေအာင္နဲ႔ေရာ စကားေျပာျဖစ္သလား
ဘုရား ဘက္ကိုေရာ ေရာက္ေသးလား
ေကာလိပ္ ဘက္မွာ ေငးေမာေနသလား
“ျဂိဳလ္တု”မွာပဲ ထု႐ိုက္ေနၿမဲလား
သိုင္း၀တၳဳေတြေျပာင္းျပီး
ႏိုင္ငံေရးစာအုပ္ေတြနဲ႔လံုးေထြးေနၿပီလား
ျမင္းစီးေနတဲ့ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကး႐ုပ္ကို အေလးျပဳေနသလား….။

-ခ်စ္သူအပ်ိဳမရဲ႕ လက္ကေလးကိုေတာင္
ခ်စ္သူ အပ်ိဳမရဲ႕ ပါးေလးကိုေတာင္
ခ်စ္သူအပ်ိဳမရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ေလးကိုေတာင္
ခ်စ္သူအပ်ိဳမရဲ႕ ဆံႏြယ္စေလးကိုေတာင္
မကိုင္တြယ္ခဲ့
မေမႊးၾကဴခဲ့
မေပြ႔ဖက္ခဲ့
မထိတို႔ခဲ့ရေသာ…..ကိုလူပ်ိဳ…..ရဲေဘာ္ေရ။

-ႏုနယ္တက္ၾကြစ
ခင္ဗ်ား အသက္အ႐ြယ္မွာ
အေသြးအသားရဲ႕ေတာင္းဆိုခ်က္အားလံုး
ဆံုး႐ႈံးစြန္႔လႊတ္ခဲ့ ခ်ဴပ္ထိန္းခဲ့
“တိမ္းယစ္”ေစတဲ့ျမင္မႈ ၾကားမႈ

ထိေတြ႔မႈေတြအားလံုးမ်က္ႏွာလႊဲ
တကယ္ပဲ ေနထိုင္တတ္လိုက္ပံုက
သိကၡာေတာ္ရ“သံဃာတပါးလို”ပ
က်ေနာ္ေလးစားရေသာ
ျပည္ၿမိဳ႕က ႏွင္းဆီနီေရ…..
ေအာက္က်င္းေျမျပန္႔က
အမႊာညီအမေလးႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ငိုလို႔ေပါ့
က်ြဲက်ရြာဘက္
သူတို႔ ….တက္မလာေတာ့ဘူးတဲ့…။

-မတ္လဟာ ရာဇ၀င္တြင္တဲ့ “လ”ေပါ့
“လူ႔အခြင့္အေရးေန႔”မွာမွ
“ကိုဖုန္းေမာ္”က်ဆံုးတဲ့ေန႔မွာမွ
သမိုင္းစာမ်က္ႏွာပိုလို႔ေတာက္ေျပာင္ေအာင္
ဂုဏ္ေဆာင္လို႔“က်ဆံုး”ျပခဲ့သလား
မတ္လ(၁၃)ဟာ
ထာ၀ရ ထင္က်န္ေနမွာပါ… ကို၀င္းေက်ာ္ ေရ….။

ဗဆန္းေဇာ္

(မတ္လ ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ က်ဆံုးသြားေသာ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္မွ ရဲေဘာ္ ၀င္းေက်ာ္ အတြက္ ဂုဏ္ျပဳကဗ်ာ)