တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးႏွင့္ အင္တာဗ်ဴးၾကည့္ျခင္း - အပိုင္း (၁)

ေဆာင္းပါးရွင္ - ဗိုလ္သိုးထိန္း

စာဖတ္ပရိသတ္မ်ား ခင္ဗ်ား

ကၽြန္ေတာ္သိုးထိန္း၏ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး comment တစ္ခုတြင္ ဗိုလ္သိုးထိန္းဟာ နအဖ မေကာင္းေၾကာင္း ေရးစရာမရွိ၍ ဖ်စ္ညႇစ္ေရးေနရသလား ဆိုၿပီး ကြ်န္ေတာ့္အား ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ေကာင္းခ်ီးေပးထားတာကို ေတြ႔လိုက္ရ ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ အေတာ္သေဘာက်သြားခဲ့ပါသည္။ သူေျပာတာ မွန္သလိုလို ရွိေနသည္ကိုး။ တကယ္ဘဲ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ရဖို႔ ျဖစ္ညႇစ္ေရးေနရသည္။

အေၾကာင္းက ကၽြန္ေတာ္သည္ နီကိုရဲ၊ အၾကည္ေတာ္တို႔လို အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းလုပ္ငန္း အျဖစ္ စာေရးစားေနေသာ စာေရးဆရာ မဟုတ္ပါ။ တမင္ ဖန္တီးထားေသာ ဇာတ္ေကာင္မ်ားကို အသက္သြင္းကာ ေရးလို႔ မရပါ။ ေနရာခ်၍လည္း မရပါ။ ပကတိ အမွန္တရားကိုသာ ရုပ္လုံးၾကြေအာင္ ေရးသားရပါသည္။ မွန္ကန္ေသာ ခံယူခ်က္ကို အရင္းတည္၍ အမွန္တရား ရုပ္လုံးေပၚေအာင္သာ ေရးရပါသည္။ ရည္ရြယ္ခ်က္က မွားယြင္းေသာ အယူအဆၾကားမွာ က်င္လည္ေနသူမ်ား အေနႏွင့္ အမွန္တရားကို သိျမင္ လာၾကေစရန္အတြက္ ျဖစ္ပါသည္။

သို႔ေသာ္ အထက္ကဆိုခဲ့သလို ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေဆာင္းပါးမ်ားကို အမွန္တကယ္ဘဲ ျဖစ္ညႇစ္ေရးေနရသည္။ အဘိုးႀကီး တစ္ဦး၏ တစ္ေန႔တာျဖတ္သန္းမႈကို စာဖတ္ပရိတ္သတ္ စိတ္၀င္စားေအာင္ ေရးရမည္ဆိုပါစို႔၊ ခက္သည္က ထိုအဘိုးႀကီး၏ တစ္ေန႔တာ ျဖတ္သန္းမႈကလည္း စားတာႏွင့္ အိပ္တာသာ ရွိသည္။ ဒါေပမဲ့ ေရးကိုေရးရမည္ ဆိုပါစို႔။

စစ္ေခါင္းေဆာင္အိုႀကီး ဗိုလ္သန္းေရႊ

“အဘညိဳဟူသည့္ အဘိုးႀကီးသည္ တစ္ေန႔ ထမင္း ၂ နပ္စား၍ ည (၁၀) နာရီဆိုလွ်င္ အိပ္ယာ ၀င္ေလ့ရွိသည္” ဟု ေရးရ သည္။ ဤသည္မွာ အဘညိဳ၏ တစ္ေန႔တာ ျဖတ္သန္းမႈ ျဖစ္သည္။ ဒါကို စာဖတ္ပရိတ္သတ္က အလြန္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သြား၍ “အဘညိဳ အေၾကာင္းေလး ေရးေပးစမ္းပါဦးဗ်” လို႔ ထပ္ၿပီးေတာင္းဆိုလာသည့္အခါ စာေရးဆရာ အေတာ္ ဂြက်ရသည္။ အဘညိဳသည္ ေနာက္ေန႔က်ျပန္ေတာ့လည္း ထမင္း (၂) နပ္စား၍ ည (၁၀) နာရီဆိုလွ်င္ အိပ္ယာ၀င္ျပန္သည္ကိုး။

ဒါေပမဲ့ စာဖတ္ပရိတ္သတ္အတြက္ “အဘညိဳသည္ ယေန႔ေတာ့ျဖင့္ ထူးျခားစြာ ထမင္း (၁) နပ္သာစား၍ က်န္တစ္နပ္မွာ ဆန္ျပဳတ္ျဖစ္သြားရသည္၊ အေၾကာင္းက အဘညိဳ၏ အံကပ္ေနရာ အထားမွားေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ညအိပ္ယာ ၀င္ခ်ိန္ကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း ည (၁၀) နာရီပင္ ျဖစ္သည္” ဟု ေရးေပးရသည္။ ဒါမွ စာဖတ္ပရိတ္သတ္ အေနႏွင့္ အေျပာင္းအလဲေလး ျဖစ္သြားေခ်ေပမည္။ အဓိက အႏွစ္သာရကေတာ့ အဘညိဳ ထမင္း (၂) နပ္ စား၍ ည (၁၀) နာရီ အိပ္ယာ၀င္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။

အလားတူဘဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔က နအဖ၏ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္၊ အားနည္းခ်က္ အမွားမ်ားကို သံုးသပ္ ေထာက္ျပၾကသည္။ ဒီေန႔ နအဖ ရဲ႕ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ အမွားမ်ားကို ေရးသည္၊ ေနာက္ေန႔ က်ျပန္ေတာ့လည္း ဒီခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ အမွားမ်ားကိုသာ ထပ္လုပ္သည္။ ေနာက္ေန႔ၿပီး ေနာက္ေန႔ဆိုလည္း နအဖက ဒီအခ်ိဳးအတိုင္းပင္။ အဘညိဳႀကီး တေန႔ ထမင္း (၂) နပ္စား၍ ည (၁၀) နာရီ အိပ္ရာ၀င္ေနသကဲ့သို႔ပင္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျဖစ္ေနပုံမွာ -

ပထမရက္။ “နအဖႀကီး ဒီေန႔ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္သကြ”

ဒုတိယရက္။ “ဟာ နအဖႀကီး မေန႔ကအတိုင္းဘဲ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးျပန္ပဟ”

တတိယရက္။ “ေဟး..နအဖႀကီး ေန႔တိုင္း လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္ေနပါလား”

စတုတၳရက္။ “ဒီေန႔လည္း နအဖႀကီး လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္ဆဲပင္” (ဒါေပမဲ့ ဘယ္လို စကားလုံး ေရြးခ်ယ္ရမည္မွန္း မသိေတာ့)

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႀကဳံေတြ႔ေနရသည့္ ဒုကၡကလည္း ဤကဲ့သို႔ပင္။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္ညႇစ္ ေရးေနရသည္ ဆိုသည္မွာလည္း အမွန္ဘဲဟု ဆိုရေခ်မည္။ အခုလည္း တပ္ခ်ဳပ္ႀကီး အေၾကာင္းကို ျဖစ္ညႇပ္ ေရးလိုက္ရပါသည္။ ယုတၱိမရွိေပမဲ့ ပကတိ အမွန္တရားဆိုတာ ေသခ်ာသည္ကိုး။ အေၾကာင္းက ကၽြန္ေတာ္သိုးထိန္းမွ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးႏွင့္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း အင္တာဗ်ဴးခြင့္ ရခဲ့သတဲ့ေလ။ ယုံခ်င္ယုံ မယုံခ်င္ေန၊ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးနဲ႔ (အင္တာဗ်ဴး) အေမးအေျဖေလးေတြကို ျပန္ေဖာက္သည္ခ်လိုက္ရပါသည္္။

ကၽြန္ေတာ္ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးကိုေတြ႔ေတာ့ စစ္တပ္ရဲ႕ ထုံးစံအတိုင္း ဖေနာင့္ကို ေျဖာင္းကနဲရိုက္၊ သတိဆဲြ၊ စလု႐ိုက္ထားလိုက္ရသည္။ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးကလည္း ျပန္ၿပီး စလု႐ိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕လက္က သူ႔နဖူးနားေရာက္ဖို႔ အေတာ္ကို အားစိုက္ “မ” တင္ေနရသည္။ (၁၀) ပိႆာအေလး လက္မွာ ဆဲြထားရသလိုပင္။

တပ္ခ်ဳပ္စစ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီး အေတာ့္ကို အိုေခ်ၿပီ။

ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အား ထိုင္ခုံမွာ ထိုင္ခိုင္း၏။ ခ်က္ခ်င္း ဘာေျပာမွန္းမသိ။ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီး၏ အသံက ေလလုံးမသဲကဲြေတာ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းဆင္း မိန္႔ခြန္းေျပာတုန္းက ေလလုံး မသဲကဲြတာထက္ပင္ ပိုဆိုးသြားေခ်ၿပီ။

တပ္ခ်ဳပ္ႀကီး စစ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီး အလြန္မွကို နာေခ်ၿပီ။ ထိုမွစ၍ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ (အင္တာဗ်ဴး) အေမးအေျဖေလး စျဖစ္ခဲ့ပါေတာ့သည္္။

သိုး။ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေနေကာင္းက်န္းမာရဲ႕လားခင္ဗ်ာ…

ခ်ဳပ္။ ေမာင္ရင္ျမင္တဲ့အတိုင္း ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ဘဲေဟ့… (သူကသာ ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ ကိုယ့္မွာ မနဲအားစိုက္ နားေထာင္ေနရသည္)

သိုး။ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီး အခ်ိန္ေလး နဲနဲေပးႏိုင္မယ္ဆို အင္တာဗ်ဴးေလး နဲနဲလုပ္ခ်င္လို႔ပါ။

ခ်ဳပ္။ အေၾကာင္းက…?

သိုး။ ဒီလိုပါခင္ဗ်ာ၊ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးတို႔ရဲ႕ မဟာဗ်ဴဟာ စီမံကိန္း လုပ္ကြက္ေတြက သိပ္ကိုျမင့္လြန္းေတာ့ ေတာ္႐ံုလူ လိုက္မမီဘူး ျဖစ္ေနရပါတယ္။ ျပည္သူေတြ ဗဟုသုတေလး ရေအာင္လို႔ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးတို႔ရဲ႕ လုပ္ကြက္ေလးကို ျပန္လည္ ျဖန္႔ျဖဴးေပးေစလိုပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။

ခ်ဳပ္။ ရပါတယ္ ေမာင္ရင္ရဲ႕၊ ငါတို႔ရဲ႕ လုပ္ကြက္ေတြက ဒီေလာက္ေတာင္ ျမင့္ေနမွေတာ့ ေတာ္႐ံုလူ လိုက္မမီတာ မဆန္းပါဘူး.. ကဲ ဗ်ဴးစမ္းကြာ။

သိုး။ ဟုတ္ကဲ့၊ (၈၈) ေလာက္ကစၿပီး ဗ်ဴးရေအာင္ခင္ဗ်။ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးတို႔ (၈၈) လူထုအုံၾကြမႈႀကီးတုန္းက ျပဳတ္က်လုဆဲဆဲ ျဖစ္ခဲ့တယ္ေနာ္၊ ဒါနဲ႔မ်ားေတာင္ ဘာလို႔ ဒီေလာက္ ေတာင္ သက္ဆိုးရွည္ေနရတာတုန္း။

ခ်ဳပ္။ အမယ္ေလး.. (၈၈) ဆိုတာႀကီးကို မေျပာစမ္းပါနဲ႔၊ ေက်ာခ်မ္းလြန္းလို႔၊ တကယ္ေတာ့ အဲဒီတုန္းက ငါတို႔လည္း ေသၿပီ မွတ္တာဗ်၊ ေသမယ့္အတူတူ မထူးဘူးဆိုၿပီး ထြက္ခတ္ ခတ္တဲ့အေနနဲ႔ ေရြးေကာက္ပဲြဆိုတာႀကီးကို ထလုပ္ရတာဗ်ိဳ႕။

သိုး။ ေရြးေကာက္ပဲြလုပ္တာေတာ့ ဟုတ္ပါၿပီ။ ရႈံးရင္ ဘာလုပ္မယ္လို႔ အဲဒီတုန္းက စဥ္းစားထားလဲ..?

ခ်ဳပ္။ ေရြးေကာက္ပဲြ လုပ္ေပးမယ္ဆိုေတာ့ လူထုအုံၾကြမႈ အရွိန္နဲနဲေလ်ာ့သြားတယ္ကြာ။ ငါတို႔သာ ၾကက္ကန္းတိုးၿပီး ႏိုင္ရင္ ကိစၥျပတ္ၿပီေပါ့။ ရႈံးခဲ့ရင္လည္း အာဏာ ျပန္မေပးဘူးလို႔ စဥ္းစားထားၿပီးသားကြ။

သိုး။ ဟာ… ဒီလိုဆို ယခု ေရြးေကာက္ပြဲလည္း (၈၈) တုန္းကလို ျပန္ျဖစ္မွာ မေၾကာက္ဘူးလား..?

ခ်ဳပ္။ ငါ... ခုနက ေျပာၿပီးၿပီေလ၊ ထြက္ခတ္ ခတ္တာပါလို႔၊ ငါတို႔မွာ နစ္နာစရာ ဘာမ်ားရွိလို႔လဲ၊ ေရြးေကာက္ပဲြႏုိင္ရင္ အျပတ္။ ရႈံးလို႔ အာဏာ မေပးရင္ အမ်ားဆုံး ဘာျဖစ္လာ ႏိုင္မလဲ၊ (၈၈) အေရးခင္းႀကီးလို ျပန္ျဖစ္မယ္ေပါ့ကြာ။ (၈၈) ကတည္းက ေသမယ့္ ဥစၥာ (၉၀) မွ ေသေတာ့ေရာ ဘာျဖစ္လဲ။ (၂) ႏွစ္ေလာက္ အသက္ရွည္ရေသးတယ္ကြ။ ကဲ... ဘယ္မွာလဲ ငါတို႔အတြက္ ရႈံးစရာ။

သိုး။ “တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးတို႔ကေတာ့ “စံ” ဘဲဗ်ာ။ ဦးေဏွာက္ေျပးခ်က္ကေတာ့”

ခ်ဳပ္။ ငါ ငယ္ငယ္ေလးထဲက ေကာင္းတဲ့ေနရာမွာ ထူးခၽြန္ဖို႔ဇာတာ မပါလာဘူးကြ၊ ဒါေၾကာင့္ မေကာင္းတဲ့ေနရာမွာ Expert ျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားရတာဘဲဗ်ိဳ႕။

အပိုင္း (၂) ကို ေနာက္တစ္ပတ္တြင္ ဆက္လက္ေဖၚျပသြားပါမယ္။

source by : http://www.photayokeking.org